ข้ามไปเนื้อหา

ซีเอเอซีแอร์ไลน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซีเอเอซีแอร์ไลน์
中国民航
CAAC Airlines
IATA ICAO รหัสเรียก
CA CCA CAAC
ก่อตั้ง1952 (ในฐานะ "บริษัทการบินประชาชนจีน")
1953 (ในฐานะ "ซีเอเอซีแอร์ไลน์")
เลิกดำเนินงาน1988 (แยกออกเป็นหกสายการบิน)
ท่าหลัก
จุดหมาย85 เมืองใน 25 ประเทศ (1987)
บริษัทแม่สำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศจีน
สำนักงานใหญ่ปักกิ่ง ประเทศจีน
บุคลากรหลักDirector of the General Office

ซีเอเอซีแอร์ไลน์ (จีน: 中国民航; พินอิน: Zhōngguó mínháng; อังกฤษ: CAAC Airlines) เป็นสายการบินสัญชาติจีนในอดีต มีฐานะเป็นสายการบินในสังกัดของสำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศจีน (ซีเอเอซี) และสายการบินพาณิชย์เพียงสายการบินเดียวในประเทศจีนในขณะนั้น ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1952 โดยใช้ชื่อ "บริษัทการบินประชาชนจีน" (จีน: 中國人民航空公司; พินอิน: Zhōngguó rénmín hángkōnggōngsī; อังกฤษ: People's Aviation Company of China) และถูกผนวกรวมกับซีเอเอซีเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน ค.ศ. 1953 ซีเอเอซีแอร์ไลน์ปิดตัวและแยกออกเป็นหกสายการบินใน ค.ศ. 1988 แยกตามภูมิภาคที่ตั้ง ซึ่งต่อมาสายการบินดังกล่าวได้ควบรวมกิจการจนเหลือเพียงสามสายการบินหลักได้แก่แอร์ไชนา (ปักกิ่ง) ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ (กว่างโจว) และไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ (เซี่ยงไฮ้)

ซีเอเอซีเริ่มดำเนินเส้นทางบินระหว่างประเทศเป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 1962 โดยเริ่มจากกลุ่มประเทศคอมมิวนิสต์ได้แก่สหภาพโซเวียต มองโกเลีย เกาหลีเหนือ ลาว พม่า บังกลาเทศ เวียดนามเหนือ และกัมพูชา[1] และขยายไปยังสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย และประเทศอื่น ๆ ในทวีปยุโรปและภูมิภาคตะวันออกกลาง ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 โดยใช้เครื่องบินโบอิงเป็นหลัก ในขณะที่เส้นทางบินไปยังยุโรปตะวันออกจะใช้เครื่องบินที่ผลิตในสหภาพโซเวียต[2]

เครื่องบินของซีเอเอซีจะมีลำตัวสีขาว มีธงชาติจีนประดับส่วนหาง มีแถบสีน้ำเงินสองแถบขนาบแต่ละข้าง และประดับด้วยตราสัญลักษณ์ของซีเอเอซีและลายมือพู่กันจีนของอดีตประธานคณะมนตรีรัฐกิจโจว เอินไหล[3]

หลังปิดกิจการ

[แก้]

ซีเอเอซีแอร์ไลน์ยุติการดำเนินงานใน ค.ศ. 1988 และแยกออกเป็นหกสายการบินตามที่ตั้งทางภูมิศาสตร์[4] ได้แก่

คลังภาพ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1964 timetable scans เก็บถาวร มิถุนายน 3, 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  2. 1985 route map เก็บถาวร มีนาคม 4, 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  3. "成立军委民航局 - 中国民航局60周年档案展". CAAC. สืบค้นเมื่อ 20 February 2021.
  4. "Directory: World Airlines". Flight International. 2007-03-27. p. 55.
  5. "Air China plans to buy 15 new planes". Seattle Post-Intelligencer. Associated Press. October 30, 2002. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 2011. สืบค้นเมื่อ 6 February 2011.
  6. "中国西北航空公司更名改换航班代码_民航新闻_民航资源网". news.carnoc.com. สืบค้นเมื่อ 2019-04-05.
  7. Dennis, William (16 November 2004). "China Southern Acquires China Northern, Xinjiang". Aviation Daily. 358 (33): 5.
  8. B-2448 was handed over to Air China in 1987.