พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Richard I of England)
พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ
พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ
ครองราชย์6 กรกฎาคม พ.ศ. 1732 - 6 เมษายน พ.ศ. 1742
รัชสมัย9 ปี
ราชาภิเษก3 กันยายน พ.ศ. 1732
ก่อนหน้าพระเจ้าเฮนรีที่ 2
ถัดไปพระเจ้าจอห์น
พระราชสมภพ8 กันยายน พ.ศ. 1700
เมืองออกซฟอร์ด
สวรรคต6 เมษายน พ.ศ. 1742 ~(41 ปี)
มเหสีเบเร็นเจเรียแห่งนาวาร์
ราชวงศ์ราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท
พระราชบิดาพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ
พระราชมารดาอาลีเยนอร์แห่งอากีแตน
พระบรมรูปปูนปั้นของพระเจ้าริชาร์ดใจสิงห์จากหลุมฝังพระบรมศพของพระองค์

พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ (อังกฤษ: Richard I; 8 กันยายน พ.ศ. 1700 – 6 เมษายน พ.ศ. 1742) เป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษและเป็นกษัตริย์องค์ที่สองของราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท ตั้งแต่ ค.ศ. 1189 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1199 นอกจากนี้พระองค์ยังปกครองในฐานะ ดยุคแห่งนอร์ม็องดี, อากีแตน และ แกสโคนี ลอร์ดแห่งไซปรัสและเคานต์แห่งปัวตีเยร์, อองฌู, เมน และ น็องต์ และเป็นผู้ปกครองบริตตานีในช่วงเวลาเดียวกัน พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สามจากพระราชโอรสทั้งห้าของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษและอาลีเยนอร์แห่งอากีแตน และดูเหมือนว่าพระองค์ไม่น่าจะมีโอกาสได้เป็นกษัตริย์ แต่พระเชษฐา 2 องค์รวมถึงพระอนุชา 1 องค์ยกเว้นเจ้าชายจอห์น พระอนุชาองค์เล็กล้วนสิ้นพระชนม์ก่อนพระราชบิดา พระเจ้าริชาร์ดเป็นที่รู้จักในพระนาม ริชาร์ดใจสิงห์ (ฝรั่งเศส: Richard Cœur de Lion) เนื่องจากชื่อเสียงของพระองค์ในฐานะผู้นำทางทหารและนักรบที่ยิ่งใหญ่[1] เบอทราน เดอ บอร์น เรียกพระองค์ว่า Richard Oc-e-Non ซึ่งอาจมาจากชื่อเสียงในเรื่องความเข้มงวดของพระองค์[2]

เมื่อพระชนมายุ 16 พรรษา เจ้าชายริชาร์ดทรงบัญชากองทัพของพระองค์เองในการปราบกบฏในปัวตูที่ลุกฮือเพื่อต่อต้านพระราชบิดาของพระองค์[1] พระเจ้าริชาร์ดเป็นแม่ทัพที่สำคัญของคริสเตียนในช่วงสงครามครูเสดครั้งที่สาม พระองค์เป็นผู้นำในการรบหลังจากการจากไปของพระเจ้าฟิลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศสและประสบความสำเร็จอย่างมากในการต่อสู้กับซาลาดิน ถึงแม้ว่าพระองค์จะบรรลุสนธิสัญญาสันติภาพหรือสนธิสัญญาจาฟฟาและยุติการรบโดยปราศจากการยึดกรุงเยรูซาเล็มกลับคืนมา[3]

พระเจ้าริชาร์ดอาจตรัสได้ทั้งภาษาฝรั่งเศสและภาษาอุตซิตา[4] พระองค์ประสูติในอังกฤษที่ซึ่งพระองค์ใช้ชีวิตในวัยเยาว์ก่อนขึ้นเป็นกษัตริย์ ส่วนใหญ่พระองค์ประทับอยู่ในดัชชีแห่งอากีแตน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส ภายหลังการสืบราชบัลลังก์อังกฤษ พระองค์ใช้เวลาเพียงน้อยนิดในอังกฤษ บางทีอาจจะเพียงหกเดือน พระชนม์ชีพส่วนใหญ่ของพระองค์ในฐานะกษัตริย์ถูกใช้ไปกับสงครามครูเสดหรือปกป้องดินแดนของพระองค์ในฝรั่งเศสอย่างแข็งขัน แทนที่จะรับผิดชอบอาณาจักรอังกฤษ พระองค์ถูกมองว่าชอบที่จะใช้อังกฤษเป็นเพียงแหล่งรายได้เพื่อสนับสนุนกองทัพของพระองค์ อย่างไรก็ตามพระองค์ถูกมองว่าเป็นวีรบุรุษผู้เคร่งศาสนาโดยอาณาประชาราษฎร์ของพระองค์ พระองค์ยังคงเป็นหนึ่งในกษัตริย์ไม่กี่องค์ของอังกฤษที่เป็นที่จดจำได้จากพระสมัญญาของพระองค์มากกว่าเลขรัชกาลและพระองค์เป็นสัญลักษณ์ทั้งในอังกฤษและในฝรั่งเศส

ช่วงแรกของชีวิต[แก้]

ริชาร์ดใจสิงห์เป็นโอรสอย่างถูกต้องตามกฎหมายองค์ที่สามของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษดังนั้นจึงไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ขึ้นครองบัลลังก์ พระองค์ทรงเป็นโอรสคนโปรดของพระมารดา คือพระนางอาลีเยนอร์แห่งอากีแตน ผู้มีเชื้อสายฝรั่งเศสและเป็นหนึ่งในสตรีผู้มั่งคั่งที่สุดในยุโรปสมัยยุคกลาง ริชาร์ดเป็นโอรสองค์เล็กร่วมพระมารดาเดียวกันกับมารีแห่งฝรั่งเศส เคาน์เตสแห่งช็องปาญ และ อาลิกซ์แห่งฝรั่งเศส เคาน์เตสแห่งบลัว อีกทั้งยังเป็นพระอนุชาของวิลเลียม เค้าท์แห่งปัวติเยร์ เฮนรียุวกษัตริย์ และ มาทิลดา แห่งอังกฤษ เป็นพระเชษฐาของจอฟฟรีที่ 2 ดยุคแห่งบริททานี เลโอนอรา แห่งอากิเตน โจอาน ปลองตานเนต์ และ เจ้าชายจอห์นแห่งอังกฤษ

แม้ว่าจะประสูติที่พระราชวังโบมอนต์ เมืองออกซฟอร์ด ประเทศอังกฤษ ไม่นานต่อมา พระองค์ได้ถือเอาฝรั่งเศสเป็นประเทศบ้านเกิด เมื่อพระมารดาและพระบิดาแยกทางกันอย่างเป็นทางการ พระองค์ได้อยู่ในการดูแลของพระมารดา และได้รับการแต่งตั้งจากพระนางให้เป็นดัชชีแห่งแคว้นอากิเตนในปีค.ศ. 1168 และแห่งแคว้นปัวติเยร์ในปีค.ศ. 1172 อันเป็นรางวัลปลอบใจให้เนื่องจากเฮนรียุวกษัตริย์พระเชษฐาได้รับการแต่งตั้งเป็นมกุฎราชกุมารในระยะเวลาพร้อมๆ กัน ริชาร์ดและจอฟฟรีที่ 2 ดยุคแห่งบริททานี พระเชษฐาได้เรียนรู้ที่จะปกป้องมรดกของตนเองตั้งแต่วัยรุ่น พระองค์เป็นผู้มีการศึกษาดี สามารถแต่งบทกวีเป็นภาษาฝรั่งเศสและภาษาโปรว็องซ์ พระองค์ยังทรงมีรูปร่างหน้าตาดี ผมสีทอง ตาสีฟ้า สูงประมาณหกฟุตสี่นิ้ว (193 เซนติเมตร) โดดเด่นในกิจกรรมทางการทหาร และความสามารถทางการเมืองและการทหารตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ได้รับการยกย่องว่ากล้าหาญและเด็ดเดี่ยว และสามารถควบคุมบุคคลชั้นสูงที่ไม่มีผู้ปกครองได้ในเวลาอันรวดเร็ว เช่นเดียวกับโอรสอีกสองพระองค์ของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ ริชาร์ดไม่ค่อยนับถือพระบิดาเท่าใดนัก อีกทั้งยังขาดวิสัยทัศน์ และความรับผิดชอบ

ในปีค.ศ. 1170 เฮนรียุวกษัตริย์ พระเชษฐา ได้ขึ้นปกครองอังกฤษในฐานะกษัตริย์ร่วม (rex iunior) กับพระราชบิดา แต่พระองค์กลับสวรรคตก่อนพระบิดา ทำให้ไม่ได้รับการถวายพระนามว่าเฮนรีที่ 3 แต่ทรงได้รับการถวายพระราชสมัญญานามว่า "ยุวกษัตริย์" (Henry the Young King) และทำให้ริชาร์ดกลายเป็นผู้ที่จะสืบราชสมบัติต่อไป

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 Turner & Heiser 2000, p. 71
  2. Gillingham, John (1978). Richard the Lionheart. Weidenfeld and Nicolson. p. 243. ISBN 978-0812908022.
  3. Addison 1842, pp. 141–149.
  4. Flori 1999f, p. 20 (French).

บรรณานุกรม[แก้]

อ่านเพิ่มเติม[แก้]

ก่อนหน้า พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ ถัดไป
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2
พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ
(ราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท)

(ค.ศ. 1189ค.ศ. 1199)
สมเด็จพระเจ้าจอห์น