กองทัพแห่งความชอบธรรม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Lashkar-e-Taiba)
กองทัพแห่งความชอบธรรม
لشکر طیبہ
มีส่วนร่วมในสงครามโซเวียต–อัฟกานิสถาน[1]
กรณีพิพาทกัศมีร์
การก่อความไม่สงบในชัมมูและกัศมีร์
สงครามในอัฟกานิสถาน (พ.ศ. 2544–พ.ศ. 2564)[2]
ธงของกองทัพแห่งความชอบธรรม
แนวคิดอุดมการณ์รวมกลุ่มอิสลาม[3]
แอฮ์ลีแฮดีษ[4]
ลัทธิอิสลาม[3] [5]
มูลฐานนิยมอิสลาม[6]
ลัทธิญิฮาด[3]
Ghazwa-e-Hind[7]
ต่อต้านลัทธิไซออนิสม์[8][9][10]
ความรู้สึกต่อต้านฮินดู[11]
ต่อต้านโซเวียต[12]
กลุ่ม
กองบัญชาการมุรีดเก แคว้นปัญจาบ ประเทศปากีสถาน
พื้นที่ปฏิบัติการทั่วโลก โดยเฉพาะในอนุทวีปอินเดีย
พันธมิตรพันธมิตรที่ไม่ใช่รัฐ
ปรปักษ์รัฐศัตรู

อดีต:

กองทัพแห่งความชอบธรรม (อักษรโรมัน: Lashkar-e-Taiba, ลัชกาเรตัยบา, LeT; อูรดู: لشکر طیبہ, [ˈləʃkər eː ˈt̪ɛːjba]) เป็นองค์กรทหารอิสลามที่ปฏิบัติการในอินเดียและปากีสถาน[36] ก่อตั้งโดย Hafiz Saeed, Abdullah Azzam และมุญาฮิดีนบางส่วน[37][38][39][40] ซึ่งได้รับเงินทุนจากอุซามะฮ์ บิน ลาดิน[41][5]ในช่วงสงครามโซเวียต–อัฟกานิสถาน[42]

ปฏิบัติการ[แก้]

กลุ่มนี้เริ่มโจมตีชาวอินเดียในกัษมีระตั้งแต่ พ.ศ. 2536 โดยทางกลุ่มออกมาประกาศความรับผิดชอบในการโจมตีสนามบินเมืองศรีนครเมื่อ พ.ศ. 2544 และการโจมตีทหารอินเดียตามแนวชายแดน

เหตุโจมตีนครมุมไบ[แก้]

บทความหลัก: เหตุโจมตีในมุมไบ พ.ศ. 2551

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Ashley J. Tellis (11 มีนาคม 2010). "Bad Company – Lashkar-e-Tayyiba and the Growing Ambition of Islamist Mujahidein in Pakistan and Afghanistan" (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 เมษายน 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2014. The group's earliest operations were focused on the Kunar and Paktia provinces in Afghanistan, where LeT had set up several training camps in support of the jihad against the Soviet occupation.
  2. ↑ Says, Amail Khan Yar (13 June 2019). "8 foreign terrorists killed, wounded as Afghan forces target Lashkar-e-Taiba compound". The Khaama Press News Agency. Khaama Press. สืบค้นเมื่อ 13 June 2019.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 Haqqani, Husain (2005). "The Ideologies of South Asian Jihadi Groups" (PDF). Current Trends in Islamist Ideology. Hudson Institute. 1: 12–26. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 April 2010. สืบค้นเมื่อ 11 May 2010.
  4. ↑ Christine Fair, Understanding the Lashkar-e-Tayyaba, Oxford University Press (2019), p. 91
  5. ↑ 5.0 5.1 "THE FINANCING OF LASHKAR-E-TAIBA". Global Ecco. June 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-11-11. สืบค้นเมื่อ 2022-06-19.
  6. ↑ Raman, B. (15 December 2001). "The Lashkar-e-Toiba (LET)". South Asia Analysis Group. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 June 2010. สืบค้นเมื่อ 6 December 2008.
  7. ↑ Haqqani, Husain (27 March 2015). "Prophecy & the Jihad in the Indian subcontinent - by Husain Haqqani" (ภาษาอังกฤษ). Hudson Institute. For example, Lashkar-e-Taiba has often spoken of Ghazwa-e-Hind as a means of liberating Kashmir from Indian control. The group’s founder, Hafiz Muhammad Saeed, has declared repeatedly that “[i]f freedom is not given to the Kashmiris, then we will occupy the whole of India including Kashmir. We will launch Ghazwa-e-Hind. Our homework is complete to get Kashmir.” Pakistani propagandist Zaid Hamid has also repeatedly invoked Ghazwa-e-Hind as a battle against Hindu India led from Muslim Pakistan. According to Hamid, “Allah has destined the people of Pakistan” with victory and “Allah is the aid and helper of Pakistan.”
  8. ↑ Anti-Defamation League, "LET Targets Jewish and Western Interests" 2 December 2009เก็บถาวร 6 ตุลาคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  9. ↑ Jewish Zionist Center Is Stormed by Pak-backed Lashkar-e-Taiba Islamist Group, and 6 Israeli Hostages Died The New York Times (28 November 2008)
  10. ↑ 10.0 10.1 Warren Kozak, Remembering the Terror in Mumbai The Wall Street Journal
  11. ↑ Remembering the Terror in Mumbai The Wall Street Journal
  12. ↑ 12.0 12.1 Ashley J. Tellis (11 มีนาคม 2010). "Bad Company – Lashkar-e-Tayyiba and the Growing Ambition of Islamist Mujahidein in Pakistan" (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 เมษายน 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2014. The group's earliest operations were focused on the Kunar and Paktia provinces in Afghanistan, where LeT had set up several training camps in support of the jihad against the Soviet occupation.
  13. ↑ Gupta, Shishir (2020-05-08). "Pak launches terror's new face in Kashmir, Imran Khan follows up on Twitter". Hindustan Times (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-05-11.
  14. ↑ "'Pakistan trying to securalise Kashmir militancy': Lashkar regroups in Valley as The Resistance Front". The Indian Express (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-05-05. สืบค้นเมื่อ 2020-05-11.
  15. ↑ Gupta, Shishir (2020-05-08). "New J&K terror outfit run by LeT brass: Intel". Hindustan Times (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-05-11.
  16. ↑ Pubby, Manu; Chaudhury, Dipanjan Roy (2020-04-29). "The Resistance Front: New name of terror groups in Kashmir". The Economic Times. สืบค้นเมื่อ 2020-05-11.
  17. ↑ "Security Forces Have Eliminated Over 100 Militants in Jammu and Kashmir This Year, Say Officials". CNN News18. 8 June 2020. สืบค้นเมื่อ 8 June 2020.
  18. ↑ 18.0 18.1 Markon, Jerry (26 August 2006). "Teacher Sentenced for Aiding Terrorists". The Washington Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 November 2012. สืบค้นเมื่อ 5 December 2008.
  19. ↑ Encyclopedia of Terrorism, pp 212–213, By Harvey W. Kushner, Edition: illustrated, Published by SAGE, 2003, ISBN 0-7619-2408-6, ISBN 978-0-7619-2408-1
  20. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ tankel201104
  21. ↑ "Militant Group Expands Attacks in Afghanistan Indian Targeted by Laskar-e-taiba". The New York Times.
  22. ↑ Kurth Cronin, Audrey; Huda Aden; Adam Frost; Benjamin Jones (6 กุมภาพันธ์ 2004). Foreign Terrorist Organizations (PDF) (Report). Congressional Research Service. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มีนาคม 2009. สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2009.
  23. ↑ Shandon Harris-Hogan. "The Australian Neojihadist network: Origins, evolution and structure." Dynamics of Asymmetric Conflict, Volume 5, Issue 1. Global Terrorism Research Centre. Monash University. Victoria: Australia. (2012): pp. 18- 30.
  24. ↑ Koschade, Stuart Andrew. "The internal dynamics of terrorist cells: a social network analysis of terrorist cells in an Australian context." (2007).
  25. ↑ 25.0 25.1 "Statement by CIA and FBI on Arrest of Mir Aimal Kansi". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2012. สืบค้นเมื่อ 17 November 2012.
  26. ↑ "Pakistani militants expand abroad, starting in Bangladesh". The Christian Science Monitor.
  27. ↑ "Militants hiding in Poonch forests getting help from Nepal". YouTube. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-21. สืบค้นเมื่อ 28 October 2021.
  28. ↑ Parashar, Sachin (5 April 2012). "Hafiz Saeed's brother-in-law Abdul Rehman Makki is a conduit between Lashkar-e-Taiba and Taliban". The Times of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 July 2012.
  29. ↑ Parashar, Sachin (5 April 2012). "Hafiz Saeed's brother-in-law Abdul Rehman Makki is a conduit between Lashkar-e-Taiba and Taliban". The Times of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 July 2012.
  30. ↑ Sri Lankan report links LTTE with LeT Dawn – 9 March 2009
  31. ↑ Anti-Defamation League, "Massachusetts Man Arrested for Attempting to Wage ‘Violent Jihad’ against America" 22 October 2009 เก็บถาวร 9 มกราคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  32. ↑ "FBI – Help Us Catch a Terrorist". Fbi.gov. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 October 2012. สืบค้นเมื่อ 7 October 2012.
  33. ↑ "FBI offering $50G reward for Massachusetts man wanted for supporting Al Qaeda". Fox News Channel. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 October 2012. สืบค้นเมื่อ 7 October 2012.
  34. ↑ Martin, Gus (15 June 2011). The SAGE Encyclopedia of Terrorism, Second Edition. SAGE. p. 341. ISBN 978-1-4129-8016-6.
  35. ↑ Says, Amail Khan Yar (13 June 2019). "8 foreign terrorists killed, wounded as Afghan forces target Lashkar-e-Taiba compound". The Khaama Press News Agency. Khaama Press. สืบค้นเมื่อ 13 June 2019.
  36. ↑ "Mumbai Terror Attacks Fast Facts". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 May 2015. สืบค้นเมื่อ 21 May 2015.
  37. ↑ "Deadly Embrace: Pakistan, America and the Future of Global Jihad". Brookings.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 January 2012. สืบค้นเมื่อ 28 October 2012.
  38. ↑ "Deadly Embrace: Pakistan, America and the Future of Global Jihad, transcript" (PDF). Brookings.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 29 October 2011. สืบค้นเมื่อ 28 October 2012.
  39. ↑ "The 9/11 Attacks' Spiritual Father". Brookings.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 January 2012. สืบค้นเมื่อ 28 October 2012.
  40. ↑ "The 15 faces of terror". Rediff.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 January 2013. สืบค้นเมื่อ 28 October 2012.
  41. ↑ E. Atkins, Stephen (2004). Encyclopedia of Modern Worldwide Extremists and Extremist Groups. Greenwood Press. p. 173. ISBN 978-0313324857.
  42. ↑ Ashley J. Tellis (11 March 2010). "Bad Company – Lashkar-e-Tayyiba and the Growing Ambition of Islamist Mujahidein in Pakistan and Afghanistan" (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 April 2010. สืบค้นเมื่อ 20 January 2014. The group's earliest operations were focused on the Kunar and Paktia provinces in Afghanistan, where LeT had set up several training camps in support of the jihad against the Soviet occupation.
  • ดลยา เทียนทอง. ปฐมบทการก่อการร้าย. กทม: สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2550 หน้า 64 - 66
Stub icon

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กองทัพแห่งความชอบธรรม&oldid=10381261"