เหตุโจมตีในมุมไบ พ.ศ. 2551

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
"26/11" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับวันที่ 26/11 ดูที่ 26 พฤศจิกายน
การโจมตีนครมุมไบ 26/11
2008 Mumbai terror attacks Taj Hotel burned room.jpg
รอยเขม่าจากการวางเพลิงห้องพักในโรงแรมทัชมาฮาลแพเลซ
สถานที่มุมไบ ประเทศอินเดีย
พิกัด18°55′20″N 72°49′57″E / 18.922125°N 72.832564°E / 18.922125; 72.832564พิกัดภูมิศาสตร์: 18°55′20″N 72°49′57″E / 18.922125°N 72.832564°E / 18.922125; 72.832564
วันที่26 พฤศจิกายน ค.ศ. 2008 (2008-11-26) – 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 2008 (2008-11-29)
21:30 (26/11) – 08:00 (29/11) (IST, UTC+05:30)
ประเภทการวางระเบิด, การกราดยิง, วิกฏติการณ์ชิงตัวประกัน,[1] การล้อม
อาวุธAK-47, RDX, IED, ลูกระเบิดขว้าง
ตายอย่างน้อย 174 ราย (รวมผู้ก่อการร้าย 9 ราย)[2]
เจ็บ300+[2]
ผู้โจมตีZaki ur Rehman Lakhvi[3][4] และ Lashkar-e-Taiba[5][6][7]
ผู้สมรู้10
จำเลย
  • กองกำลังพิเศษอินเดีย[8][9]
  • MARCOS
  • ตำรวจนครบาลมุมไบ
  • หน่วยรบพิเศษต่อต้านการก่อการร้าย อินเดีย หรือ ATS
  • ดับเพลิงนครมุมไบ

การโจมตีนครมุมไบ 26/11[10] หรือเรียกสั้น ๆ ว่า เหตุการณ์ 26/11[11][a] เป็นระลอกการก่อการร้ายที่เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2008 โดยสมาชิก 10 รายของ Lashkar-e-Taiba กลุ่มก่อการร้ายอิงศาสนาอิสลามที่ตั้งในปากีสถาน ก่อการกราดยิงหมู่และวางระเบิด 12 ครั้งในระยะเวลา 4 วัน ทั่วนครมุมไบ ประเทศอินเดีย[12][13][14] การก่อการร้ายเริ่มต้นขึ้นในวันที่ 26 และจบลงในวันที่ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 2008 ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 174 ราย รวมผู้ก่อการร้าย 9 ราย และบาดเจ็บสาหัสราว 300 ราย[2][15]

การก่อการร้ายรวม 12 ครั้ง ในบริเวณทั่วนครมุมไบ ได้แก่ สถานีฉัตรปติศิวาชี, โรงแรมโอเบโรย ไทรเดนท์ ทางตอนใต้ของนครมุมไบ [16] ที่ โรงแรมทัชมาฮาลแพเลซ,[16] คาเฟ่ลีโอโพลด์, โรงพยาบาลคามา[16] ที่ศูนย์ชาวยิวบ้านนริมาณ[17], โรงภาพยนตร์เมโทร อัดลาบส์,[18] และบนถนนระหว่างอาคารไทมส์ออฟอินเดีย และ วิทยาลัยเซนต์ซาเวียร์ มุมไบ[16] นอกจากนี้ยังมีการระเบิดที่ท่าเรือมาซากาน และในแท็กซี่ที่วิลพาเล่[19] ตำรวจและกองกำลังหน่วยรบของอินเดียสามารถเข้าควบคุมพื้นที่ได้ทั้งหมดในวันที่ 28 ยกเว้นเพียงโรงแรมทัชมาฮาล ซึ่งกองกำลังพิเศษ (National Security Guards: NSG) ของอินเดียได้เริ่มปฏิบัติการทอร์นาโดดำ (Operation Black Tornado) ที่โรงแรมทัชมาฮาลแพเลซในเวลาต่อมา เพื่อกำจัดผู้ก่อการร้ายที่เหลือภายในโรงแรม[20]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Magnier, Mark; Sharma, Subhash (27 November 2008). "India terrorist attacks leave at least 101 dead in Mumbai". Los Angeles Times. p. A1. สืบค้นเมื่อ 28 November 2008.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "Mumbai terrorist attacks of 2008". Encyclopaedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 26 November 2018.
  3. ↑ Masood, Salman (12 February 2009). "Pakistan Announces Arrests for Mumbai Attacks". New York Times. สืบค้นเมื่อ 12 February 2009.
  4. ↑ Haider, Kamran (12 February 2009). "Pakistan says it arrests Mumbai attack plotters". Reuters. สืบค้นเมื่อ 12 February 2009.
  5. ↑ Pakistan admits Pakistanis, LeT training camps used for Mumbai attacks. The News Tribe (12 November 2012). Retrieved on 2014-06-19.
  6. ↑ Nelson, Dean. (8 July 2009) Pakistani president Asif Zardari admits creating terrorist groups. Telegraph. Retrieved on 2014-06-19.
  7. ↑ Pakistan admits Mumbai terror link | The National. Thenational.ae (12 February 2009). Retrieved on 2014-06-19.
  8. ↑ Press Trust of India (27 November 2008). "Army preparing for final assault, says Major General Poonam Gilurkar". The Times of India. India. สืบค้นเมื่อ 10 December 2008.
  9. ↑ "India Blames Pakistan as Mumbai Siege Ends". DW. 29 November 2008. สืบค้นเมื่อ 15 July 2011.
  10. ↑ "10 years on, revisiting Mumbai's terror hours | Onmanorama". specials.manoramaonline.com. สืบค้นเมื่อ 2018-11-26.
  11. ↑ "26/11 Mumbai Terror Attacks Aftermath: Security Audits Carried Out On 227 Non-Major Seaports Till Date". NDTV. 26 November 2017. สืบค้นเมื่อ 7 December 2017.
  12. ↑ Friedman, Thomas (17 February 2009). "No Way, No How, Not Here". The New York Times. Archived from the original on 29 August 2012. สืบค้นเมื่อ 17 May 2010.
  13. ↑ Indian Muslims hailed for not burying 26/11 attackers, Sify News, 19 February 2009, สืบค้นเมื่อ 15 July 2011
  14. ↑ Schifrin, Nick (25 November 2009). "Mumbai Terror Attacks: 7 Pakistanis Charged – Action Comes a Year After India's Worst Terrorist Attacks; 164 Die". ABC News. สืบค้นเมื่อ 17 May 2010.
  15. ↑ Black, Ian (28 November 2008). "Attacks draw worldwide condemnation". The Guardian. UK. Archived from the original on 1 December 2008. สืบค้นเมื่อ 5 December 2008.
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 16.3 "Wave of Terror Attacks Strikes India's Mumbai, Killing at Least 182". Fox News Channel. 27 November 2008. Archived from the original on 4 December 2008. สืบค้นเมื่อ 3 December 2008.
  17. ↑ Kahn, Jeremy (2 December 2008). "Jews of Mumbai, a Tiny and Eclectic Group, Suddenly Reconsider Their Serene Existence". The New York Times. Archived from the original on 20 August 2014. สืบค้นเมื่อ 3 December 2008.
  18. ↑ Magnier, Mark (3 December 2008). "Mumbai police officers describe nightmare of attack". Los Angeles Times. Archived from the original on 6 December 2008. สืบค้นเมื่อ 3 December 2008.
  19. ↑ "Tracing the terror route". The Indian Express. India. 10 December 2008. Archived from the original on 28 May 2009. สืบค้นเมื่อ 9 December 2008.
  20. ↑ "Police declare Mumbai siege over". BBC. 29 November 2008. Archived from the original on 29 November 2008. สืบค้นเมื่อ 29 November 2008.
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
เหตุโจมตีในมุมไบ พ.ศ. 2551


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เหตุโจมตีในมุมไบ_พ.ศ._2551&oldid=9001843"