มะเร็งกระดูกยูวิง
| มะเร็งกระดูกยูวิง | |
|---|---|
| ชื่ออื่น | อีวิงส์ซาโครมา, peripheral primitive neuroectodermal tumor, เนื้องอกอาสคิน กลุ่มเนื้องอกแบบอีวิง[1] |
 | |
| ภาพเอ็กซ์เรย์แสดงกระดูกทีเบียของเด็กที่เป็นมะเร็งแบบอีวิง | |
| การออกเสียง |
|
| สาขาวิชา | วิทยามะเร็ง |
| อาการ | บวม และอาการเจ็บใกล้บริเวณเกิดเนื้องอก[1] |
| ภาวะแทรกซ้อน | น้ำในเยื่อหุ้มช่องปอด, พาราเพลเกีย[2] |
| การตั้งต้น | อายุ 10 ถึง 20 ปี[3][2] |
| สาเหตุ | ไม่ทราบ[2] |
| วิธีวินิจฉัย | ตรวจเนื้อเยื่อ[1] |
| โรคอื่นที่คล้ายกัน | มะเร็งกระดูก, นิวโรบลาสโทมา, ออสทีโอไมยีลิทิส, กรานูโลมาชนิดอีโอซิโนฟิล[2] |
| การรักษา | เคโมเทอราพี, ฉายแสง, ศัลยกรรม, ปลูกถ่ายสะเต็มเซลล์[1] |
| พยากรณ์โรค | การรอดชีวิตภายในห้าปี ~ 70%[3] |
| ความชุก | 1 ในล้าน (สหรัฐอเมริกา)[3] |
มะเร็งยูวิง หรือ มะเร็งกระดูกยูวิง (อังกฤษ: Ewing sarcoma; บางครั้งปรากฏสะกดเป็น อีวิง) เป็นชนิดของมะเร็งที่อาจเป็นมะเร็งกระดูกหรือมะเร็งเนื้อเยื่ออ่อน[1] อาการอาจประกอบด้วยการบวมและอาการเจ็บตรงจุดที่มีเนื้องอก, ไข้ และการแตกหักของกระดูก[1] จุดที่มักเกิดได้แก่กระดูกขา, กระดูกเชิงกราน และผนังของหน้าอก[3] ราว 25% ของกรณีที่พบ มะเร็งมักเข้าสู่ระยะแพร่กระจายเมื่อมาถึงการวินิจฉัย[3] อาการแทรกซ้อนอาจมีน้ำในเยื่อหุ้มปอด และ พาราเพลเกีย[2]
สาเหตุเกิดโรคยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด[2] และกรณีส่วนใหญ่ที่ปรากฏพบว่ามักเกิดขึ้นโดยสุ่ม[2] บางครั้งมะเร็งแบบอีวิงจะถูกจัดร่วมกับเนื้องอกพริมิทีฟนิวโรเอคโทเดอร์มให้อยู่ในกลุ่มเนื้องอกตระกูลยูวิง[2] กลไกเกิดโรคมักเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในระดับพันธุกรรมที่เรียกว่าทรานส์โลเคชั่นแบบเรซิพรอคอล[2] การวินิจฉัยโรคนั้นใช้การตรวจเนื้อเยื่อของเนื้องอก[1]
การรักษาอาจประกอบด้วยการทำเคโมเทอราพี, ฉายแสง, ศัลยกรรม และการปลูกถ่ายสะเต็มเซลล์[1] ส่วนการรักษาแบบพุ่งเป้า และ อิมมูโนเทอราพี กำลังมีการศึกษาอยู่[1] การรอดชีวิตในระยะห้าปีอยู่ที่ประมาณ 70%[3] อย่างไรก็ตาม มีปัจจัยหลายประการที่ส่งผลต่อการประมาณค่านี้ได้[3]
ชื่อของมะเร็งชนิดนี้ตั้งตามนักพพยาธิวิทยา เจมส์ อีวิง ผู้ซึ่งในปี 1920 ได้กำหนดให้เนื้องอกรูปแบบนี้เป็นรูปแบบแยกเฉพาะรูปแบบหนึ่ง [4][5] มีผู้ป่วยด้วยมะเร็งชนิดนี้อยู่ที่หนึ่งในล้านคนต่อปีในสหรัฐอเมริกา[3] พบบ่อยในวัยรุ่น และ ผู้ใหญ่ตอนต้น และคิดเป็น 2% ของมะเร็งในเด็ก[1][2] คนขาวพบว่าป่วยด้วยอาการนี้มากกว่าชาวอเมริกันเบื้อสายแอฟริกันและเอเชีย[3] และพบในผู้ชายบ่อยกว่าผู้หญิง[3]
อาการ[แก้]
มะเร็งอีวิงพบในผู้ชายมากกว่าผู้หญิง (อัตราส่วน 1.6:1) และมักปรากฏในวัยเด็กหรือผู้ใหญ่ตอนต้น สามารถปรากฏในบริเวณใดก็ได้ของร่างกาย แต่ที่พบบ่อยคือบริเวณกระดูกเชิงกราน โดยตรงที่พบมากที่สุดได้แก่ไดอะฟัยซิสของกระดูกต้นขา รองลงมาคือ กระดูกแข้ง และ กระดูกต้นแขน 30% ที่พบอาการมักมาหลังจากเข้าสู่ภาวะเมทาสแทซิสแล้ว ผู้ป่วยมักมาด้วยอาการปวดกระดูกรุนแรง มีพบอาการที่บริเวณอวัยวะเพศหญิงแต่พบได้ยากมาก[6][7]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 1.8 1.9 "Ewing Sarcoma Treatment". National Cancer Institute (ภาษาอังกฤษ). 25 January 2019. สืบค้นเมื่อ 3 February 2019.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 2.9 "Ewing Sarcoma". NORD (National Organization for Rare Disorders). 2013. สืบค้นเมื่อ 4 February 2019.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 3.9 "Ewing Sarcoma Treatment". National Cancer Institute (ภาษาอังกฤษ). 31 January 2019. สืบค้นเมื่อ 4 February 2019.
- ↑ "Ewing's sarcoma". Whonamedit. สืบค้นเมื่อ 4 February 2019.
- ↑ Ewing J (September 2006). "The Classic: Diffuse endothelioma of bone. Proceedings of the New York Pathological Society. 1921;12:17". Clinical Orthopaedics and Related Research. 450: 25–7. doi:10.1097/01.blo.0000229311.36007.c7. PMID 16951641.
- ↑ "Tumours of the Vagina; Chapter Six" (PDF). International Agency for Research on Cancer, World Health Organization. pp. 291–311. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-09-08. สืบค้นเมื่อ 2018-03-14.
- ↑ "Vulva and Vagina tumors: an overview". Atlas of Genetics and Cytogenetics in Oncology and Haematology. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-22. สืบค้นเมื่อ 2018-03-14.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- van der Woude HJ, Smithuis R. "Bone Tumors - Differential diagnosis". Radiology department of the Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Amsterdam and the Rijnland hospital. Leiderdorp, the Netherlands. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-29. สืบค้นเมื่อ 2021-01-15.
- "Ewing family of tumors". NCI Dictionary of Cancer Terms. 2011-02-02.
| การจำแนกโรค | |
|---|---|
| ทรัพยากรภายนอก |