2 พงศาวดาร 1

2 พงศาวดาร 1
	← 1 พงศาวดาร 29 2 พงศาวดาร 2 →
	หน้าของหนังสือพงศาวดาร (1 และ 2 พงศาวดาร) ในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008)
หนังสือ	หนังสือพงศาวดาร
หมวดหมู่	เคทูวีม
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	14

2 พงศาวดาร 1 (อังกฤษ: 2 Chronicles 1) เป็นบทแรกของหนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 2 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ หรือส่วนที่ 2 ของหนังสือพงศาวดารในคัมภีร์ฮีบรู^[1]^[2] หนังสือพงศาวดารรวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เก่ากว่าโดยบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ทราบตัวตน ซึ่งนักวิชาการสมัยใหม่เรียกว่าเป็น "ผู้เขียนหนังสือพงศาวดาร" (the Chronicler) และมีรูปร่างสุดท้ายที่ทำขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริสตกาล^[3] บทที่ 1 ของ 2 พงศาวดารเป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่รัชสมัยของซาโลมอน (2 พงศาวดาร 1 ถึง 9)^[1] จุดเน้นของบทนี้คือความรุ่งเรืองและความมั่งคั่งของซาโลมอน^[4]

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 17 วรรคในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ แต่แบ่งเป็น 18 วรรคในคัมภีร์ฮีบรู ดังการเปรียบเทียบเลขวรรคต่อไปนี้:^[5]

การกำหนดเลขวรรคของ 2 พงศาวดาร 1 และ 2
ไทย/อังกฤษ	ฮีบรู
1:1-17	1:1-17
2:1	1:18
2:2-18	2:1-17

บทความนี้อิงตามกำหนดเลขวรรคในคัมภีร์ไบเบิลภาษาไทยและภาษาอังกฤษของศาสนาคริสต์โดยทั่วไป

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[6]

สำเนาต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\mathfrak {G}}$ ^B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5)^[7]^[a]

การอ้างอิงในพันธสัญญาเดิม

2 พงศาวดาร 1:1–13: 1 พงศ์กษัตริย์ 3:1–15; สดุดี 45:1 -17; สดุดี 72:1 -20^[11]
2 พงศาวดาร 1:14–17: 1 พงศ์กษัตริย์ 10:26–29^[11]

การถวายเครื่องบูชาและการอธิษฐานของซาโลมอนที่กิเบโอน (1:1–13)

เนื้อหาในส่วนนี้บันทึกถึงการที่ซาโลมอนเริ่มรัชสมัยของพระองค์สืบทอดจากดาวิดในสหราชาธิปไตย โดยที่ดาวิดได้ทรงเตรียมการสนับสนุนราชกิจของซาโลมอนไว้ล่วงหน้าแล้ว (1 พงศาวดาร 25–29)^[12] ในวรรค 3–5 ผู้เขียนหนังสือพงศาวดารพยายามกล่าวรวมสถานที่และสิ่งของสักการะที่ถูกต้องทั้งหมด ได้แก่พลับพลาที่สร้างโดยโมเสสในถิ่นทุรกันดารซึ่งตั้งอยู่ในกิเอโบน (1 พงศาวดาร 16:39; 21:29) และหีบแห่งพันธสัญญาที่ตั้งอยู่ในเต็นท์โดยดาวิดในเยรูซาเล็ม^[4] ผู้เขียนหนังสือพงศาวดารตั้งใจนำเสนอ 'ชนชาติใหญ่ ซึ่งไม่สามารถจะนับหรือคำนวณได้' (1 พงศ์กษัตริย์ 3:8) ให้เป็น 'ชนชาติที่มากมายเหมือนผงคลีของแผ่นดินโลก' (วรรค 9) หมายถึงพระสัญญาที่พระเจ้าทรงทำไว้กับยาโคบ (หรือ "อิสราเอล") ในปฐมกาล 28:14 ^[4] การอ้างถึงพระสัญญาที่จะสร้างราชวงศ์นิรันดร์แก่ดาวิด ('ขอให้พระสัญญาของพระองค์ ที่มีต่อดาวิดเสด็จพ่อของข้าพระองค์เป็นจริง ณ บัดนี้'; เปรียบเทียบกับ 1 พงศาวดาร 17:11-12) หมายถึงวรรค 1 ซึ่งซาโลมอนได้รับการแนะนำในฐานะพระราชโอรสและผู้สืบทอดโดยชอบธรรมของดาวิดโดยการทรงเลือกของพระเจ้า^[4]^[12]

วรรค 3

แล้วซาโลมอนกับชุมนุมชนทั้งหมดที่อยู่กับพระองค์ขึ้นไปที่ปูชนียสถานสูง ซึ่งอยู่ที่กิเบโอนเพราะเต็นท์นัดพบของพระเจ้า ซึ่งโมเสสผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์สร้างขึ้นในถิ่นทุรกันดารอยู่ที่นั่น^[13]

"ปูชนียสถานสูง": หรือ "สถานนมัสการ"^[14]

ความมั่งคั่งของซาโลมอน (1:14–17)

บันทึกเกี่ยวกับความมั่งคั่งของซาโลมอนในส่วนนี้แทบจะเหมือนความในหนังสืออื่น (1 พงศ์กษัตริย์ 10:26-29)^[4] ความนี้เป็นการแสดงตัวอย่างของผลสัมฤทธิ์แห่งพระสัญญาของพระเจ้าต่อซาโลมอนในกิเอโอน^[15]

วรรค 17

พวกเขานำรถรบเข้ามาจากอียิปต์ราคาคันละเท่ากับเงิน 600 เชเขล และม้าตัวละ 150 เชเขล แล้วพวกเขาก็ส่งออกไปยังบรรดากษัตริย์ของคนฮิตไทต์ และบรรดากษัตริย์ของคนซีเรีย^[16]

"เงิน 600 เชเขล": ประมาณ 15 ปอนด์หรือ 6.9 กิโลกรัม^[17]
"เชเขล": ประมาณ 2/5 ออนซ์หรือ 11 กรัม^[18]
"150 เชเขล": ประมาณ 3¾ ปอนด์หรือ 1.7 กิโลกรัม^[19]

ดูเพิ่ม

ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: ปฐมกาล 28, อพยพ 40, 1 พงศ์กษัตริย์ 3, 1 พงศ์กษัตริย์ 10, สดุดี 45, สดุดี 72, 1 พงศาวดาร 16, 1 พงศาวดาร 29

หมายเหตุ

↑ หนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 2 ทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่^[8]^[9]^[10]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 Ackroyd 1993, p. 113.
↑ Mathys 2007, p. 268.
↑ Ackroyd 1993, pp. 113–114.
↑ ^4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 Mathys 2007, p. 284.
↑ หมายเหตุ [1] ของ 2 พงศาวดาร 2:1 ใน NET Bible
↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
↑ Würthwein, Ernst (1988). Der Text des Alten Testaments (2nd ed.). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 85. ISBN 3-438-06006-X.
↑ Swete, Henry Barclay (1902). An Introduction to the Old Testament in Greek. Cambridge: Macmillan and Co. pp. 129–130.
↑ This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
↑ ^11.0 ^11.1 2 Chronicles 1 Berean Study Bible. Biblehub
↑ ^12.0 ^12.1 Coogan 2007, p. 619 Hebrew Bible.
↑ 2 พงศาวดาร 1:3 THSV11
↑ หมายเหตุของ 2 พงศาวดาร 1:3 ใน NKJV
↑ Coogan 2007, p. 620 Hebrew Bible.
↑ 2 พงศาวดาร 1:17 THSV11
↑ หมายเหตุ [a] ของ 2 พงศาวดาร 1:17 ใน MEV
↑ หมายเหตุของ 2 พงศาวดาร 1:17 ใน ESV
↑ หมายเหตุ [b] ของ 2 พงศาวดาร 1:17 ใน MEV

บรรณานุกรม

Ackroyd, Peter R (1993). "Chronicles, Books of". ใน Metzger, Bruce M; Coogan, Michael D (บ.ก.). The Oxford Companion to the Bible. Oxford University Press. pp. 113–116. ISBN 978-0195046458.
Bennett, William (2018). The Expositor's Bible: The Books of Chronicles. Litres. ISBN 978-5040825196.
Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810.
Mabie, Frederick (2017). "I. The Chronicler's Genealogical Survey of All Israel". ใน Longman III, Tremper; Garland, David E (บ.ก.). 1 and 2 Chronicles. The Expositor's Bible Commentary. Zondervan. pp. 267–308. ISBN 978-0310531814. สืบค้นเมื่อ December 6, 2019.
Mathys, H. P. (2007). "14. 1 and 2 Chronicles". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 267–308. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Divrei Hayamim II - II Chronicles - Chapter 1 (Judaica Press) in Hebrew and English translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- 2 Chronicles Chapter 1. Bible Gateway
- 2 พงศาวดาร 1. YouVersion

[11] หนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 2 ทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่^[8]^[9]^[10]

[FOOTNOTEAckroyd1993113-1] 1.0 ^1.1 Ackroyd 1993, p. 113.

[FOOTNOTEMathys2007268-2] Mathys 2007, p. 268.

[FOOTNOTEAckroyd1993113–114-3] Ackroyd 1993, pp. 113–114.

[FOOTNOTEMathys2007284-4] 4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 Mathys 2007, p. 284.

[5] หมายเหตุ [1] ของ 2 พงศาวดาร 2:1 ใน NET Bible

[FOOTNOTEWürthwein199535–37-6] Würthwein 1995, pp. 35–37.

[FOOTNOTEWürthwein199573–74-7] Würthwein 1995, pp. 73–74.

[8] Würthwein, Ernst (1988). Der Text des Alten Testaments (2nd ed.). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 85. ISBN 3-438-06006-X.

[9] Swete, Henry Barclay (1902). An Introduction to the Old Testament in Greek. Cambridge: Macmillan and Co. pp. 129–130.

[10] This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.

[bsb-12] 11.0 ^11.1 2 Chronicles 1 Berean Study Bible. Biblehub

[FOOTNOTECoogan2007619_Hebrew_Bible-13] 12.0 ^12.1 Coogan 2007, p. 619 Hebrew Bible.

[14] 2 พงศาวดาร 1:3 THSV11

[15] หมายเหตุของ 2 พงศาวดาร 1:3 ใน NKJV

[FOOTNOTECoogan2007620_Hebrew_Bible-16] Coogan 2007, p. 620 Hebrew Bible.

[17] 2 พงศาวดาร 1:17 THSV11

[18] หมายเหตุ [a] ของ 2 พงศาวดาร 1:17 ใน MEV

[19] หมายเหตุของ 2 พงศาวดาร 1:17 ใน ESV

[20] หมายเหตุ [b] ของ 2 พงศาวดาร 1:17 ใน MEV

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[8]

[9]

[10]