ไวต์คริสต์มาส (เพลง)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
"ไวต์คริสต์มาส"
ซิงเกิลโดยบิง ครอสบี ร่วมกับเคน ดาร์บี ซิงเกอร์ส และจอห์น สกอตต์ ทรอตเตอร์กับวงออเคสตราของเขา
จากอัลบั้มซองฮิตส์ฟรอมฮอลิเดย์อินน์
ด้านบี
วางจำหน่าย30 กรกฎาคม ค.ศ. 1942 (ต้นฉบับ)[1]
บันทึกเสียง29 พฤษภาคม ค.ศ. 1942
19 มีนาคม ค.ศ. 1947
สตูดิโอRadio Recorders (ลอสแอนเจลิส) (ฉบับ 1942)[2]
แนวเพลง
ความยาว
  • 3:02 (ฉบับ 1942)
  • 3:04 (ฉบับ 1947)
ค่ายเพลง
  • Decca (ฉบับ 1942–1973)
  • MCA (ฉบับ 1983–1985)
ผู้ประพันธ์เพลงเออร์วิง เบอร์ลิน
ลำดับซิงเกิลของบิง ครอสบี ร่วมกับเคน ดาร์บี ซิงเกอร์ส และจอห์น สกอตต์ ทรอตเตอร์กับวงออเคสตราของเขา
"บีแคร์ฟูล, อิตส์มายฮาร์ต"
(1942)
"ไวต์คริสต์มาส"
(String Module Error: Match not found)
"มูนไลต์บีคัมส์ยู"
(1942)

ไวต์คริสต์มาส (อังกฤษ: White Christmas) เป็นเพลงของเออร์วิง เบอร์ลินที่แต่งขึ้นเมื่อราวปี ค.ศ. 1940 บรรยายถึงบรรยากาศในช่วงเทศกาลคริสต์มาส ที่เต็มไปด้วยหิมะขาวโพลน ได้รับการบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ ว่าฉบับที่ขับร้องโดยบิง ครอสบี เป็นซิงเกิลที่ขายดีที่สุดตลอดกาล ด้วยยอดจำหน่ายมากกว่า 50 ล้านชุด[3] และเมื่อรวมกับที่ขับร้องโดยศิลปินอื่น ประเมินว่ามียอดจำหน่ายมากกว่า 100 ล้านชุด[4][5][6]

เพลงไวต์คริสต์มาส ฉบับของบิง ครอสบี ออกอากาศครั้งแรกทางสถานีวิทยุเอ็นบีซี เมื่อเช้าวันที่ 25 ธันวาคม ค.ศ. 1941 จากนั้นได้บันทึกเสียงใหม่ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1942 เพื่อประกอบภาพยนตร์เรื่อง Holiday Inn และวางจำหน่ายกับบริษัทแผ่นเสียง เดคคาเรเคิดส์ ซิงเกิลขึ้นถึงอันดับหนึ่งของนิตยสารบิลบอร์ดในช่วงปลายปี 1942 และขึ้นถึงอันดับหนึ่งอีกครั้งในช่วงปลายปี 1945 และ 1946 เพลงนี้ได้รับรางวัลออสการ์ในฐานะเพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จากเรื่อง Holiday Inn [7]

จากความสำเร็จของเพลงนี้ ได้มีการนำ ฮอลิเดย์อินน์ มาดัดแปลงสร้างเป็นภาพยนตร์เพลง ไวต์คริสต์มาส กำกับโดยไมเคิล เคอร์ติซ เป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จสูงสุดประจำปี ค.ศ. 1954

อ้างอิง[แก้]

  1. "'White Christmas' is still the gold standard for holiday singles". Belleville News. สืบค้นเมื่อ November 5, 2023.
  2. Cogan, Jim; Clark, William (2003). Temples of Sound: Inside the Great Recording Studios. San Francisco: Chronicle Books. p. 16. ISBN 0-8118-3394-1.
  3. "Best-selling single". Guinness World Records. สืบค้นเมื่อ November 29, 2018.
  4. "Guinness Book of Records, 2007 Edition, page 187" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ December 15, 2010. สืบค้นเมื่อ January 16, 2018.
  5. "Guinness Book of Records, 2008 Edition, page 181" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ July 23, 2011. สืบค้นเมื่อ January 16, 2018.
  6. "Guinness Book of Records, 2009 Edition, pages 14, 15 & 169" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ November 25, 2011. สืบค้นเมื่อ January 16, 2018.
  7. Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th ed.). London: Guinness World Records Limited. p. 134. ISBN 1-904994-10-5.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]