แกลเรินส์ เซดอร์ฟ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
คลาเร๊นซ์ ซีดอร์ฟ
Seedorf 4 wikicommons.jpg
คลาเร๊นซ์ ซีดอร์ฟ สวมปลอกแขนกัปตันทีม เสื้อหมายเลข 10 ลงเล่นให้กับเอซี มิลาน ในปี ค.ศ. 2011
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม คลาเร๊นซ์ ไคลด์ ซีดอร์ฟ
วันเกิด 01 เมษายน ค.ศ. 1976 (43 ปี)
สถานที่เกิด ปารามารีโบ, ซูรินาม[1]
ส่วนสูง 1.76 เมตร (5 ฟุต 9.3 นิ้ว)[2]
ตำแหน่ง กองกลาง
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 แขวนสตั๊ด
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
1992–1995 อาแจ๊กซ์ อัมสเตอร์ดัม 65 (11)
1995–1996 ซามพ์โดเรีย 32 (3)
1996–1999 รีล มาดริด 121 (15)
2000–2002 อินเตอร์นาซิอองนาล มิลาโน่ 64 (8)
2002–2012 เอซี มิลาน 300 (47)
2012–2014 โบตาโฟโก้ 58 (15)
รวม 640 (99)
ทีมชาติ
1994–2008 เนเธอร์แลนด์ 87 (11)
จัดการทีม
2014 เอซี มิลาน
2016 เซินเจิ้น
2018 เดปอร์ติโว ลา คอรุญญ่า
* นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้กับสโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

คลาเร๊นซ์ ไคลด์ ซีดอร์ฟ (ดัตช์: Clarence Clyde Seedorf; เกิดวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1976) เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวดัตช์และเกิดที่ประเทศซูรินาม ปัจจุบันเป็นอดีตผู้จัดการทีมเดปอร์ติโว ลา คอรุญญ่า

ซีดอร์ฟได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในกองกลางที่ดีที่สุดในช่วงหลายปี โดยในปี ค.ศ. 2004 เขาถูกคัดเลือกโดยเปเล่ให้เป็นส่วนหนึ่งของฟีฟ่า 100 เซดอร์ฟคว้ารางวัลระดับประเทศและทวีปหลายสมัย ทั้งการเล่นให้กับสโมสรในเนเธอร์แลนด์, สเปน, อิตาลี และบราซิล[3] เขาเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก เขาเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวที่คว้าแชมป์รายการนี้กับสามสโมสรที่แตกต่างกัน ได้แก่ อาแจ๊กซ์ อัมสเตอร์ดัม (1995), รีล มาดริด (1998) และเอซี มิลาน (2003, 2007)[4][5] ส่วนในนามทีมชาติ เขาลงเล่นให้กับทีมชาติเนเธอร์แลนด์ทั้งหมด 87 นัด และได้ลงเล่นในการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 3 ครั้ง (1996, 2000, 2004) และฟุตบอลโลก 1998

สโมสรอาชีพ[แก้]

สถิติ[แก้]

ณ วันที่ 9 June 2014
สโมสร ลีก ถ้วย ทวีป ทั้งหมด
ฤดูกาล สโมสร ลีก ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู
1992–93 อาแจ๊กซ์ อัมสเตอร์ดัม ดิวิชั่น 1 ฮอลแลนด์ 12 1 3 0 3 0 18 1
1993–94 19 4 3 0 2 0 24 4
1994–95 34 6 3 0 11 0 48 6
ทั้งหมด 65 11 9 0 16 0 90 11
1995–96 ซามพ์โดเรีย กัลโช่ ซีรี่ส์เอ 32 3 2 1 - 34 4
ทั้งหมด 32 3 2 1 - 34 4
1996–97 รีล มาดริด ลาลีก้า สเปน 38 6 4 0 - 42 6
1997–98 36 6 2 1 11 0 49 7
1998–99 37 3 5 1 10 3 52 7
1999–2000 10 0 0 0 6 0 16 0
ทั้งหมด 121 15 11 2 27 3 159 20
1999–2000 อินเตอร์นาซิอองนาล มิลาโน่ กัลโช่ ซีรี่ส์เอ 20 3 5 2 0 0 25 5
2000–01 24 2 5 0 7 3 36 5
2001–02 20 3 2 1 10 0 32 4
ทั้งหมด 64 8 12 3 17 3 93 14
2002–03 เอซี มิลาน กัลโช่ ซีรี่ส์เอ 29 4 3 2 16 1 48 7
2003–04 29 3 6 0 10 0 45 3
2004–05 32 5 4 1 13 1 49 7
2005–06 36 4 2 1 11 1 49 6
2006–07 32 7 5 0 14 3 51 10
2007–08 32 7 0 0 10 3 42 10
2008–09 33 6 1 0 7 0 41 6
2009–10 29 5 0 0 8 1 37 6
2010–11 30 4 2 0 8 0 40 4
2011–12 18 2 3 1 8 0 29 3
ทั้งหมด 300 48 26 5 105 10 431 63
2012 โบตาโฟโก้ ซีรี่ส์เอ บราซิล 24 8 0 0 0 0 24 8
2013 34 7 0 0 1 1 35 8
ทั้งหมด 58 15 0 0 1 1 59 16
ทั้งหมดในนามสโมสร 640 99 69 11 166 17 875 127
สถิติอ้างอิงจากการลงเล่นนัดล่าสุดเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 2013[6]

1 นับรวมการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกและยูฟ่ายูโรปาลีก

2 นับรวมการแข่งขันโยฮัน ไกรฟฟ์ ชีลด์ และรอบเพลย์ออฟของเอเรอดีวีซี

ทีมชาติ[แก้]

เนื่องด้วยกฎหมายพลเมืองของซูรินาม ผู้เล่นชาวดัตช์ไม่สามารถลงเล่นทีมชาติให้กับอดีตอาณานิคมดัตช์ได้ เซดอร์ฟจึงต้องลงเล่นให้กับทีมชาติเนเธอร์แลนด์ เขาถูกเรียกตัวติดทีมชาติครั้งแรกเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1994 เมื่อเขาอายุ 18 ปี ในนัดที่พบกับลักเซมเบิร์ก[7] โดยในนัดนั้น เขายิงประตูได้ และทีมชาติของเขาชนะ 5–0 ในรายการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1996 รอบคัดเลือก[8]

เซดอร์ฟมีชื่อติดทีมชาติในการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1996 ซึ่งทีมชาติสิ้นสุดเส้นทางในรอบก่อนรองชนะเลิศ โดยแพ้ต่อฝรั่งเศส[9] เขายังได้เข้าร่วมแข่งขันในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2000 และ 2004 รวมไปถึง ฟุตบอลโลก 1998 ซึ่งสามรายการที่กล่าวมานี้ ทีมชาติของเขาไปไกลถึงรอบรองชนะเลิศ

วันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006 เซดอร์ฟกลับมาติดทีมชาติอีกครั้งในรอบกว่าสองปี โดยมาแทนที่เวสลีย์ สไนเดอร์ ที่ได้รับบาดเจ็บ เขาลงเล่นครบ 90 นาที ในนัดกระชับมิตรที่เสมออังกฤษ 1–1 โดยเซดอร์ฟได้รับชัยชนะในนัดสุดท้ายของการลงเล่นให้กับเนเธอร์แลนด์ในปี ค.ศ. 2008[10] และในรอบคัดเลือกฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2008 นัดที่พบกับโรมาเนีย (เสมอ 0–0 ในบ้าน) และสโลวีเนีย (ชนะ 1–0 เยือน) เซดอร์ฟได้ลงเล่นเพียง 4 และ 6 นาทีตามลำดับ เนื่องจากผู้จัดการทีมชาติ มาร์โก ฟัน บัสเติน ชื่นชอบผู้เล่นที่อายุน้อยกว่าอย่างราฟาเอล ฟัน เดอร์ฟาร์ต, เวสลีย์ สไนเดอร์ และโรบิน ฟัน แปร์ซี และเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2008 เซดอร์ฟปฏิเสธที่จะลงแข่งขันในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2008 เนื่องจากมีปัญหาขัดแย้งกับฟัน บัสเติน[11]

สถิติ[แก้]

[12] [13]

เนเธอร์แลนด์
ปี ค.ศ. ลงเล่น ประตู
1994 1 1
1995 7 3
1996 11 2
1997 7 0
1998 12 1
1999 7 0
2000 10 2
2001 4 1
2002 2 1
2003 7 0
2004 9 0
2005 0 0
2006 1 0
2007 8 0
2008 1 0
ทั้งหมด 87 11

ประตูในนามทีมชาติ[แก้]

ประตูและผลการแข่งขันของเนเธอร์แลนด์จะนำหน้าก่อน[14]
# วันที่ สนาม คู่แข่ง ประตู ผล การแข่งขัน
1. 14 ธันวาคม ค.ศ. 1994 De Kuip, Rotterdam ธงชาติลักเซมเบิร์ก ลักเซมเบิร์ก 5–0 5–0 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1996 รอบคัดเลือก
2. 29 มีนาคม ค.ศ. 1995 De Kuip, Rotterdam ธงชาติมอลตา มอลตา 1–0 4–0
3. 11 ตุลาคม ค.ศ. 1995 Ta' Qali National Stadium, Attard ธงชาติมอลตา มอลตา 4–0 4–0
4. 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 De Kuip, Rotterdam ธงชาตินอร์เวย์ นอร์เวย์ 1–0 3–0
5. 4 มิถุนายน ค.ศ. 1996 De Kuip, Rotterdam ธงชาติIreland สาธารณรัฐไอร์แลนด์ 2–1 3–1 กระชับมิตร
6. 14 ธันวาคม ค.ศ. 1996 King Baudouin Stadium, Brussels ธงชาติเบลเยียม เบลเยียม 2–0 3–0 ฟุตบอลโลก 1998 รอบคัดเลือก
7. 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1998 Orange Bowl, Miami Flag of the United States สหรัฐ 2–0 2–0 กระชับมิตร
8. 7 ตุลาคม ค.ศ. 2000 GSP Stadium, Nicosia ธงชาติไซปรัส ไซปรัส 1–0 4–0 ฟุตบอลโลก 2002 รอบคัดเลือก
9. 7 ตุลาคม ค.ศ. 2000 GSP Stadium, Nicosia ธงชาติไซปรัส ไซปรัส 2–0 4–0
10. 6 ตุลาคม ค.ศ. 2001 GelreDome, Arnhem ธงชาติอันดอร์รา อันดอร์รา 2–0 4–0
11. 16 ตุลาคม ค.ศ. 2002 Ernst-Happel-Stadion, Vienna ธงชาติออสเตรีย ออสเตรีย 1–0 3–0 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2004 รอบคัดเลือก

เกียรติประวัติ[แก้]

อ้างอิง:[15]

สโมสร[แก้]

อาแจ๊กซ์ อัมสเตอร์ดัม[16]
รีล มาดริด[16]
เอซี มิลาน[16]
โบตาโฟโก้[16]

บุคคล[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Clarence Seedorf – A.C. Milan squad 2011/2012". A.C. Milan. Archived from the original on 27 January 2012. สืบค้นเมื่อ 26 January 2012.
  2. ↑ Although the page does not exist anymore, his height was listed as 177 for his last AC Milan season.
  3. ↑ "Clarence Seedorf - Voetbalcanon.nl - de Nederlandse voetbalhistorie in 22 vensters".
  4. ↑ UEFA Champions League – Clarence Seedorf – UEFA.com. 2000.uefa.com (20 May 2013). Retrieved on 22 June 2013.
  5. ↑ UEFA CHAMPIONS LEAGUE SEASON 2009/10 MATCHWEEK STATS PACK MATCHWEEK 1 15/09/2009-16/09/2009. uefa.com
  6. ↑ "Clarence Seedorf - Career Statistics". Worldfootball.net.
  7. ↑ "Clarence Seedorf – International Appearances". RSSSF.
  8. ↑ "Netherlands 5 – 0 Luxembourg". UEFA. 14 December 1994.
  9. ↑ "France reach last four after shoot-out success". UEFA. 6 October 2003.
  10. ↑ Paul Madden (1 April 2010). "Spanish Cumpleanos: Javier Irureta". Goal.com. สืบค้นเมื่อ 27 April 2010.
  11. ↑ "Seedorf Blames Van Basten For Exit". Goal. 14 May 2008.
  12. ↑ Clarence Seedorf เว็บไซต์ National-Football-Teams.com (อังกฤษ)
  13. ↑ Clarence Seedorf – International Appearances. Rsssf.com. Retrieved on 22 June 2013.
  14. ↑ "Clarence Seedorf – International Appearances". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 17 August 2012.
  15. ↑ https://www.fourfourtwo.com/features/clarence-seedorf-one-one-manager-who-had-biggest-cultural-impact-me-sven-goran-eriksson
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 16.3 "Clarence Seedorf - Career Honours". Soccerway.
  17. ↑ uefa.com (18 May 2016). "UEFA Europa League - News – UEFA.com".
  18. ↑ "Clarence Seedorf - Dutch Talent of the Year". RSSSF.
  19. ↑ "Clarence Seedorf - ESM Team of the Year". RSSSF. Archived from the original on 7 February 2016.
  20. ↑ "Clarence Seedorf - UEFA Team of the Year 2002". UEFA.
  21. ↑ "Clarence Seedorf - UEFA Team of the Year 2007". UEFA.
  22. ↑ "UEFA Champions League Awards". UEFA.
  23. ↑ "FIFA Club World Cup Awards". RSSSF.
  24. ↑ "News & Media - FIFPro World Players' Union".
  25. ↑ "Ryan Giggs vs Clarence Seedorf: Who's the Best Player?". Bleacher Report.
  26. ↑ "Para Seedorf, seleção do prêmio Bola de Prata venceria a Champions". ESPN.com.br.
  27. ↑ "Clarence Seedorf delighted with knighthood". RNW.
  28. ↑ "Seedorf koninklijk onderscheiden". NOS.
  29. ↑ "Clarence Seedorf becomes a legacy champion". Nelsonmandela.org.
  30. ↑ "Fifa names greatest list". BBC.
  31. ↑ "AC Milan Hall of Fame: Clarence Seedorf". A.C. Milan. สืบค้นเมื่อ 11 September 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
แกลเรินส์ เซดอร์ฟ
ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แกลเรินส์_เซดอร์ฟ&oldid=7983927"