ข้ามไปเนื้อหา

เฮนรี (หน่วยวัด)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เฮนรี
ตัวเหนี่ยวนำที่ประกอบด้วยลวดพันรอบแกนแม่เหล็ก ที่ใช้เพื่อจำกัดและนำทางสนามแม่เหล็กที่ถูกเหนี่ยวนำ
ข้อมูลทั่วไป
ระบบการวัดหน่วยอนุพัทธ์เอสไอ
เป็นหน่วยของความเหนี่ยวนำ
สัญลักษณ์H 
ตั้งชื่อตามโจเซฟ เฮนรี
การแปลงหน่วย
1 H ใน ...... มีค่าเท่ากับ ...
   หน่วยฐานเอสไอ   1 kgm2s−2A−2

เฮนรี (อังกฤษ: henry; ตัวย่อ H) เป็นหน่วยวัดความเหนี่ยวนำไฟฟ้าในระบบเอสไอ[1] ตั้งชื่อตามโจเซฟ เฮนรี นักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกัน

นิยาม

[แก้]

ความเหนี่ยวนำไฟฟ้าในวงจร 1 เฮนรี เกิดขึ้นเมื่อกระแสไฟฟ้าเปลี่ยนไป 1 แอมแปร์ต่อวินาที ทำให้เกิดแรงเคลื่อนไฟฟ้าวิ่งเข้าไปที่ตัวเหนี่ยวนำ 1 โวลต์:

,

โดย v(t) คือศักย์ไฟฟ้าลัพธ์ทั้งวงจร, i(t) คือกระแสไฟฟ้าที่วิ่งผ่านวงจร และ L คือความเหนี่ยวนำในวงจร

เฮนรีเป็นหน่วยอนุพัทธ์เอสไอที่มาจาก 4 หน่วยเอสไอ คือ กิโลกรัม (kg), เมตร (m), วินาที (s) และแอมแปร์ (A) ซึ่งจะได้ความสัมพันธ์ดังนี้:[2]

โดยหน่วยอนุพัทธ์ที่เพิ่มเติมมา คือ คูลอมบ์ (C), ฟารัด (F), จูล (J), เวเบอร์ (Wb), เทสลา (T), โวลต์ (V), เฮิรตซ์ (Hz) และโอห์ม (Ω)

อ้างอิง

[แก้]
  1. Rowlett, Russ. "How Many? A Dictionary of Units of Measurement". University of North Carolina at Chapel Hill. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-29. สืบค้นเมื่อ 2015-09-07.
  2. "Essentials of the SI: Base & derived units". The NIST Reference on Constants, Units and Uncertainty. National Institute of Standards and Technology.