เฉงจิ๋ว

เฉงจิ๋ว (ชิงโจว)
แผนที่ตามการคาดคะเนของเก้ามณฑลของภูมิศาสตร์จีนโบราณ
ภาษาจีน	青州 靑州
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Qīngzhōu
ความหมายตามตัวอักษร	มณฑลสีน้ำเงิน-เขียว
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Qīngzhōu

เฉงจิ๋ว หรือ เซียงจิ๋ว ในภาษาจีนกลางเรียกว่า ชิงโจว (จีน: 青州 หรือ 靑州) เป็นหนึ่งในเก้ามณฑลของจีนโบราณ เวลาย้อนไปเมื่อราว 2070 ปีก่อนคริสตกาล ภายหลังกลายเป็นหนึ่งในสิบสามมณฑลของราชวงศ์ฮั่น (206 ปีก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 220) เก้ามณฑลถูกระบุถึงครั้งแรกในบทยฺหวี่ก้งของคัมภัร์ชูจิง โดยเฉงจิ๋วอยู่ทางตะวันออกของอิจิ๋วและทางเหนือของยังจิ๋ว อาณาเขตดั้งเดิมของเฉงจิ๋วครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลชานตงในปัจจุบัน ยกเว้นทางด้านตะวันตกเฉียงใต้

ประวัติศาสตร์

ยุคโบราณ

มณฑลเฉงจิ๋วได้ชื่อมาตามที่ระบุในยฺหวี่ก้ง โดยที่ต้า-ยฺหวี่เขียนว่า "ระหว่างทะเลและเขาไทสันมีเพียงเฉงจิ๋ว" เมื่อราว 5,000 ปีก่อนคริสตกาล พื้นที่นี้เป็นแหล่งกำเนิดของวัฒนธรรมตงอี๋ ในยุคราชวงศ์เซี่ยและราชวงศ์ชาง เฉงจิ๋วเป็นที่อยู่ของตระกูลฉฺว่างจิว (爽鸠, Shuǎngjīu), จี้เจ๋อ (季则, Jìzé) และผางปั๋วหลิง (逄伯陵, Pángbólíng) และรัฐผู่กู

ราชวงศ์ฮั่น

มณฑลจีนในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่น ค.ศ. 189