เจนเนอรัล มอเตอร์ส ประเทศไทย
 | |
| ประเภท | บริษัทในเครือ |
|---|---|
| อุตสาหกรรม | ยานยนต์ |
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2536 |
| เลิกกิจการ | พ.ศ. 2563; 4 ปีก่อน |
| สาเหตุ | ยุติการผลิตและจำหน่ายรถยนต์ |
| ถัดไป | เกรท วอลล์ มอเตอร์ ประเทศไทย |
| สำนักงานใหญ่ | |
| ผลิตภัณฑ์ | รถยนต์ เครื่องยนต์สันดาปภายใน |
ผลผลิต | รถยนต์ 1,361,000 คัน และระบบส่งกำลัง 500,000 เครื่อง (รวม ณ เดือนสิงหาคม 2562)[1] |
| ตราสินค้า | |
พนักงาน | 1,900 คน (กุมภาพันธ์ 2563)[2] |
| บริษัทแม่ | เจเนรัลมอเตอร์ (100%) |
| บริษัทในเครือ |
|
| เว็บไซต์ | chevrolet.co.th |
บริษัท เจนเนอรัล มอเตอร์ส (ประเทศไทย) จำกัด (อังกฤษ: General Motors (Thailand) Limited) เป็นอดีตบริษัทผู้ถือหุ้นหลักของบริษัทในเครือที่ทำหน้าที่ทั้งจำหน่ายและผลิตรถยนต์ของเจเนรัลมอเตอร์ (จีเอ็ม) ในประเทศไทย[3]
บริษัทนี้ได้จดทะเบียนก่อตั้งเป็นบริษัทด้านการขายในปี พ.ศ. 2536 และต่อมาได้เปิดโรงงานผลิตในปี พ.ศ. 2543[4] ในช่วงที่รุ่งเรืองที่สุด จีเอ็ม ประเทศไทย สามารถส่งออกรถยนต์ไปยังแทบทุกภูมิภาคของโลก รวมถึงอเมริกาใต้ อเมริกากลาง ยุโรป แอฟริกา ตะวันออกกลาง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ออสเตรเลีย และญี่ปุ่น[5]
เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 เจเนรัลมอเตอร์ได้ประกาศยุติการดำเนินธุรกิจในประเทศไทย และโรงงานที่จังหวัดระยองได้ถูกบริษัท เกรท วอลล์ มอเตอร์ เข้าซื้อกิจการไปภายในปลายปี พ.ศ. 2563[6][7] ถึงแม้จะยุติการผลิต แต่บริษัทยังคงให้การสนับสนุนลูกค้าเชฟโรเลตที่มีอยู่เดิมด้วยบริการหลังการขาย การรับประกัน และการดูแลรักษาอย่างต่อเนื่อง[8]
ประวัติ[แก้]
ผลิตภัณฑ์[แก้]
ผลิตโดย เจนเนอรัล มอเตอร์ส (ประเทศไทย)[แก้]
- เชฟโรเลต โคโลราโด (2547–2563)
- เชฟโรเลต เทรลเบลเซอร์ (2555–2563)
- เชฟโรเลต แคปติวา (2550–2561)
- เชฟโรเลต ครูซ (2553–2560)
- เชฟโรเลต โซนิค (2555–2558)
- เชฟโรเลต อาวีโอ (2549–2555)
- เชฟโรเลต ออพตร้า (2546–2553)
- เชฟโรเลต ซาฟิร่า (2543–2550)
- ซูบารุ ทราวิค (2544–2547)
- อัลฟ่า โรมีโอ 156 (2545–2547)
ไม่ได้ผลิตโดย เจนเนอรัล มอเตอร์ส (ประเทศไทย)[แก้]
- โอเปิล โอเมก้า B1 (2537–2542)
- โอเปิล แอสตร้า (2536–2541)
- โอเปิล คอร์ซา สวิง (2536–2543)
- โอเปิล คอร์ซ่า เซล (2536–2543)
นำเข้า[แก้]
- เชฟโรเลต แคปติวา (2562–2563, นำเข้าจาก เอสจีเอ็มดับเบิลยู อินโดนีเซีย)
- เชฟโรเลต สปิน (2556–2558, นำเข้าจาก เจเนรัลมอเตอร์ อินโดนีเซีย)
- เชฟโรเลต ลูมินา (2546–2548, นำเข้า โฮลเดน ออสเตรเลีย)
- โอเปิล เวคตร้า A (2536–2539, นำเข้าจาก โอเปิล)
- โฮลเดน คามิรา (2530–2532, นำเข้าจาก โฮลเดน ออสเตรเลีย)
- โฮลเดน คอมโมดอร์ (VK) (2527–2529, นำเข้าจาก โฮลเดน ออสเตรเลีย)
- โฮลเดน คาเลส์ (VP) (2535–2541, นำเข้าจาก โฮลเดน ออสเตรเลีย)
- โอเปิล เรคอร์ด E2 (2525–2529), นำเข้าจาก โอเปิล)
ยอดขายในประเทศ[แก้]
| ปี | ยอดขาย | อันดับ |
|---|---|---|
| 2548[9] | 33,939 | 6 |
| 2554[10] | 31,503 | |
| 2557[11] | 25,799 | 8 |
| 2558[12] | 17,456 | 9 |
| 2559[13] | 14,931 | 9 |
| 2560[14] | 18,771 | 9 |
| 2561[15] | 20,313 | 10 |
| 2562[16] | 15,161 | 10 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ:2 - ↑ "General Motors To Lay Off 1,500 Employees At Rayong Plant In Thailand". GM Authority. สืบค้นเมื่อ 2020-06-05.
- ↑ "General Motors Operations In Thailand". GM Pressroom (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-06-05.
- ↑ Fourie, Louis F. (2016-12-27). On a Global Mission: The Automobiles of General Motors International Volume 3 (ภาษาอังกฤษ). FriesenPress. ISBN 978-1-4602-9690-5.
- ↑ "General Motors Thailand: Growing Regional Presence". Board of Investment Thailand. 2006-02-15. สืบค้นเมื่อ 2020-06-05.
- ↑ "Great Wall says to buy GM's Thailand car plant". Reuters (ภาษาอังกฤษ). 2020-02-17. สืบค้นเมื่อ 2020-06-05.
- ↑ Thaiger, The (2020-02-18). "Thailand's General Motors plant sold to China's Great Wall Motors". The Thaiger (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-06-05.
- ↑ "GM to withdraw from Thailand this year". Bangkok Post Public Company. สืบค้นเมื่อ 2020-06-05.
- ↑ "BOI". www.boi.go.th. สืบค้นเมื่อ 2020-06-06.
- ↑ "2011 Thailand Automobile Industry Review". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 3, 2015. สืบค้นเมื่อ February 28, 2012.
- ↑ "Thailand cars sales report 2014". Headlight Magazine. Thailand. 2015-02-01. สืบค้นเมื่อ 2018-11-07.
- ↑ "Thailand cars sales report 2015". Headlight Magazine. Thailand. 2016-06-10. สืบค้นเมื่อ 2018-11-07.
- ↑ "Thailand cars sales report 2016". Headlight Magazine. Thailand. 2017-01-26. สืบค้นเมื่อ 2018-11-07.
- ↑ "Thailand cars sales report 2017". Headlight Magazine. Thailand. 2018-01-29. สืบค้นเมื่อ 2018-11-07.
- ↑ "Sales Report เจาะลึกยอดขายรถยนต์ ธันวาคม 61 + สรุปปี 2018 แบ่งตาม Segment". HeadLight Magazine. 2019-05-09. สืบค้นเมื่อ 2020-06-06.
- ↑ "Thailand - Flash report, Sales volume, 2019 - MarkLines Automotive Industry Portal". www.marklines.com. สืบค้นเมื่อ 2020-06-06.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์ทางการ (archived, 6 Apr 2010)
- Chevrolet Thailand