มณฑลไต้หวัน
มณฑลไต้หวัน 臺灣省 | |
|---|---|
 ธง  ตรา | |
 แผนที่แสดงเขตการปกครองที่เป็นส่วนหนึ่งของมณฑล (สีแดง) | |
| พิกัด: 23°48′N 121°00′E / 23.8°N 121.0°E | |
| ประเทศ |  สาธารณรัฐจีน |
| ก่อตั้ง | 25 ตุลาคม 1945 |
| ปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพ | 21 ธันวาคม 1998 |
| ยุบ | 1 กรกฎาคม 2018[1] |
| เมืองหลวงของมณฑล | ไม่มี[ก] |
| การปกครอง | |
| • องค์กร | ไม่มี[ข] |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 25,110.0037 ตร.กม. (9,695.0266 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2020) | |
| • ทั้งหมด | 7,060,473 คน |
| • ความหนาแน่น | 280 คน/ตร.กม. (730 คน/ตร.ไมล์) |
| เดมะนิม | Taiwanese |
| เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานไต้หวัน) |
| จำนวนนคร | 3 |
| จำนวนเทศมณฑล | 11 |
.svg)
มณฑลไต้หวัน (จีน: 臺灣省; พินอิน: Táiwān Shěng) เป็นมณฑลหนึ่งของสาธารณรัฐจีน เป็นมณฑลในนามที่ไม่มีหน้าที่ในการบริหาร[2][3] โดยอำนาจในการบริหารได้ถูกโอนไปยังรัฐบาลกลางและหน่วยงานเทศมณฑล
มณฑลไต้หวันครอบคลุมพื้นที่ประมาณร้อยละ 69 ของพื้นที่ควบคุมจริงของสาธารณรัฐจีน และมีประชากรประมาณร้อยละ 31 ของประชากรทั้งหมด ในตอนแรก มณฑลนี้หมายรวมถึงเกาะไต้หวัน (ฟอร์โมซา), เผิงหู (เพสคาโดเรส), เกาะหลานยฺหวี่ (เกาะกล้วยไม้), เกาะกรีน, เกาะเสี่ยวหลิวฉิว และหมู่เกาะรอบ ๆ และเมื่อระหว่างปี 1967 และ 2014 นครปกครองโดยตรงหกแห่ง (ได้แก่ เกาสฺยง ซินเป่ย์ ไถจง ไถหนาน ไทเป และเถา-ยฺเหวียน) ได้แยกออกจากมณฑล และทั้งหมดดังกล่าวอยู่ในพื้นที่ที่มีประชากรมาก
หน่วยงานบริหารประจำมณฑลไต้หวันก่อตั้งขึ้นในเดือนกันยายน 1945 หลังจากการปกครองของญี่ปุ่น ต่อมาได้รับการปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพขึ้นในเดือนธันวาคม 1998 โดยมีการโอนหน้าที่บริหารไปยังสภาพัฒนาแห่งชาติและกระทรวงอื่น ๆ ของสภาบริหาร (Executive Yuan) และในเดือนกรกฎาคม 2018 หน่วยงานบริหารของมณฑลได้ถูกยุบ โดยนำงบประมาณและบุคลากรออก[3][4]
การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]
เขตปกครองในปัจจุบัน[แก้]
มณฑลไต้หวันในนามแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 11 เทศมณฑล และ 3 นคร ในทางปฏิบัติเขตการปกครองทั้งหมดบริหารโดยตรงโดยรัฐบาลกลาง
| แผนที่ | เลข | ตรา | ธง | ชื่อ | จีนกลาง (พินอิน) |
ฮกเกี้ยนไต้หวัน (เป่อ่วยจี) |
ฮักกาไต้หวัน (พักฟ้าซื้อ) | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  |
 |
เทศมณฑลจางฮว่า | 彰化縣 | Zhānghuà xiàn | Chiong-hoà koān | Chông-fa yen | |
| 2 |  |
 |
นครเจียอี้ | 嘉義市 | Jiāyì shì | Ka-gī chhī | Kâ-ngi sṳ | |
| 3 |  |
 |
เทศมณฑลเจียอี้ | 嘉義縣 | Jiāyì xiàn | Ka-gī koān | Kâ-ngi yen | |
| 4 |  |
 |
นครซินจู๋ | 新竹市 | Xīnzhú shì | Sin-tek chhī | Sîn-tsuk sṳ | |
| 5 |  |
.svg){kind=small} |
เทศมณฑลซินจู๋ | 新竹縣 | Xīnzhú xiàn | Sin-tek koān | Sîn-tsuk yen | |
| 6 |  |
 |
เทศมณฑลฮวาเหลียน | 花蓮縣 | Huālián xiàn | Hoa-liân koān | Fâ-lièn yen | |
| 7 |  |
 |
นครจีหลง | 基隆市 | Jīlóng shì | Ke-lâng chhī | Kî-lùng sṳ | |
| 8 |  |
 |
เทศมณฑลเหมียวลี่ | 苗栗縣 | Miáolì xiàn | Biâu-le̍k koān | Mèu-li̍t yen | |
| 9 |  |
 |
เทศมณฑลหนานโถว | 南投縣 | Nántóu xiàn | Lâm-tâu koān | Nàm-thèu yen | |
| 10 |  |
 |
เทศมณฑลเผิงหู | 澎湖縣 | Pénghú xiàn | Phêⁿ-ô͘ koān | Phàng-fù yen | |
| 11 |  |
 |
เทศมณฑลผิงตง | 屏東縣 | Píngdōng xiàn | Pîn-tong koān | Phìn-tûng yen | |
| 12 |  |
.svg){kind=small} |
เทศมณฑลไถตง | 臺東縣 | Táidōng xiàn | Tâi-tang koān | Thòi-tûng yen | |
| 13 |  |
 |
เทศมณฑลอี๋หลาน | 宜蘭縣 | Yílán xiàn | Gî-lân koān | Ngì-làn yen | |
| 14 |  |
 |
เทศมณฑลยฺหวินหลิน | 雲林縣 | Yúnlín xiàn | Hûn-lîm koān | Yùn-lìm yen | |
.svg)
โปรดทราบว่านครปกครองโดยตรงต่าง ๆ อันได้แก่ เกาสง ซินเป่ย์ ไถจง ไถหนาน ไทเป และเถา-ยฺเหวียนนั้นอยู่ภายใต้การบริหารโดยตรงของรัฐบาลกลาง และไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมณฑลใด ๆ
รัฐพี่น้อง[แก้]
มณฑลไต้หวันเป็นมณฑลพี่น้องกับ 42 รัฐของสหรัฐ[5]
|
|
|
ดูเพิ่ม[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑
- 1945–1956: ไทเป
- 1956–2018: หมู่บ้านใหม่จงซิง
- ↑ 1945–2018: หน่วยงานบริหารมณฑลไต้หวัน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 賴清德拍板！省政府7月1日解散、省級機關預算將歸零. ettoday.net (ภาษาจีนกลางสำเนียงไต้หวัน). 2018-06-28.
- ↑ "Local governments". Office of the President Republic of China (Taiwan). สืบค้นเมื่อ 30 November 2020.
- ↑ 3.0 3.1 Sarah Shair-Rosenfield (November 2020). "Taiwan combined" (PDF). The University of North Carolina at Chapel Hill. สืบค้นเมื่อ 29 May 2021.
- ↑ Sherry Hsiao (29 June 2018). "Provincial-level agencies to be defunded next year". Taipei Times. สืบค้นเมื่อ 29 May 2021.
- ↑ "Taiwan Provincial Administration Information Hall". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-10. สืบค้นเมื่อ 2020-10-12.
- ↑ "Welcome to the Ohio Department of Development". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Archived copy" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-10-29. สืบค้นเมื่อ 2008-10-29.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Bush, R. & O'Hanlon, M. (2007). A War Like No Other: The Truth About China's Challenge to America. Wiley. ISBN 0-471-98677-1
- Bush, R. (2006). Untying the Knot: Making Peace in the Taiwan Strait. Brookings Institution Press. ISBN 0-8157-1290-1
- Carpenter, T. (2006). America's Coming War with China: A Collision Course over Taiwan. Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-6841-1
- Cole, B. (2006). Taiwan's Security: History and Prospects. Routledge. ISBN 0-415-36581-3
- Copper, J. (2006). Playing with Fire: The Looming War with China over Taiwan. Praeger Security International General Interest. ISBN 0-275-98888-0
- Federation of American Scientists et al. (2006). Chinese Nuclear Forces and U.S. Nuclear War Planning
- Gill, B. (2007). Rising Star: China's New Security Diplomacy. Brookings Institution Press. ISBN 0-8157-3146-9
- Shirk, S. (2007). China: Fragile Superpower: How China's Internal Politics Could Derail Its Peaceful Rise. Oxford University Press. ISBN 0-19-530609-0
- Tsang, S. (2006). If China Attacks Taiwan: Military Strategy, Politics and Economics. Routledge. ISBN 0-415-40785-0
- Tucker, N.B. (2005). Dangerous Strait: the U.S.-Taiwan-China Crisis. Columbia University Press. ISBN 0-231-13564-5
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์ทางการของหน่วยงานบริหารมณฑลไต้หวัน เก็บถาวร 2019-01-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- โครงสร้างการปกครองท้องถิ่น โดยกรมกิจการพลเรือน กระทรวงมหาดไทย สาธารณรัฐจีน
