ภาษาอังกฤษแบบโบนิน
ภาษาอังกฤษแบบโบนิน | |
---|---|
ภาษาอังกฤษแบบโองาซาวาระ | |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศญี่ปุ่น |
ภูมิภาค | หมู่เกาะโองาซาวาระ (มีอีกชื่อว่าหมู่เกาะโบนิน) |
จำนวนผู้พูด | ราว 1,000–2,000 คน (ไม่พบวันที่)[ต้องการอ้างอิง] |
ตระกูลภาษา | ครีโอลอังกฤษ
|
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | ไม่มี (mis ) |
ภาษาอังกฤษแบบโบนิน, ภาษาอังกฤษแบบโองาซาวาระ หรือ ภาษาหมู่เกาะโบนิน (อังกฤษ: Bonin English, ญี่ปุ่น: 小笠原語) เป็นภาษาลูกผสมที่มีพื้นฐานมาจากภาษาอังกฤษที่ใช้บนหมู่เกาะโองาซาวาระหรือโบนิน ทางตอนใต้ของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งรับอิทธิพลจากภาษาญี่ปุ่นค่อนข้างสูงจนกล่าวได้ว่าเป็นภาษาลูกผสมระหว่างภาษาอังกฤษและญี่ปุ่น[1]
ประวัติ
[แก้]ช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ได้มีชาวยุโรปและชาวออสโตรนีเชียนเข้าไปตั้งถิ่นฐาน ซึ่งในจำนวนนี้มีผู้ใช้ภาษาอังกฤษแบบอเมริกันด้วย หลังจากนั้นเป็นต้นมาภาษาอังกฤษผสมแก้ขัดได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของหมู่เกาะสืบทอดสู่ผู้พูดรุ่นที่สองและสาม จนกระทั่งมีชาวญี่ปุ่นกว่าพันคนเข้ามาตั้งรกรากบนเกาะ ชาวเกาะจึงตกอยู่ในสภาวะทวิภาษาระหว่างภาษาอังกฤษแบบโบนินเดิมกับภาษาญี่ปุ่นที่เข้ามาใหม่
ในศตวรรษที่ 20 ชาวเกาะใช้ภาษาอังกฤษแบบโบนินสื่อสารกันในครอบครัว ระหว่างการยึดครองของสหรัฐอเมริกาช่วงปี ค.ศ. 1946-1968 ได้มีการเรียนการสอนเป็นภาษาอังกฤษแบบอเมริกันในสถานศึกษา ชาวเกาะจึงเรียกนักเรียนรุ่นนั้นว่า "รุ่นนาวี" (Navy Generation) แต่หลังสหรัฐอเมริกายุติบทบาทในการปกครอง ภาษาอังกฤษแบบโบนินก็เริ่มรับอิทธิพลจากภาษาญี่ปุ่นมากขึ้น และหลังการตีพิมพ์พจนานุกรมสองภาษาเมื่อปี 2005 ชาวเกาะรุ่นใหม่จึงมีแนวโน้มที่จะพูดภาษาญี่ปุ่นแบบมาตรฐานเป็นภาษาเดียว
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Long, Daniel (2006). "English on the Bonin (Ogasawara) Islands". American Speech. Publication of the American Dialect Society, 91. American Dialect Society (Duke University Press). 81 (5). ISBN 978-0-8223-6671-3.
หนังสือ
[แก้]- Long, Daniel (2007). English on the Bonin (Ogasawara) Islands. Duke University Press. ISBN 978-0-8223-6671-3.
- Long, Daniel; Naoyuki Hashimoto (2005). Talking Dictionary of the Bonin Islands Language (with CD-ROM). Nanpo Shinsha. ISBN 978-4-86124-044-7.