บาฮามาสแอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บาฮามาสแอร์
Bahamasair
IATA ICAO รหัสเรียก
UP[1] BHS BAHAMAS
ก่อตั้งค.ศ. 1973 (51 ปี)[2]
เริ่มดำเนินงาน17 มิถุนายน ค.ศ. 1973 (50 ปี)[2]
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติลินเดน พินดลิง
สะสมไมล์บาฮามาสฟลายเออร์
ขนาดฝูงบิน9
จุดหมาย21
บริษัทแม่รัฐบาลบาฮามาส[2]
สำนักงานใหญ่ประเทศบาฮามาส แนสซอ ประเทศบาฮามาส
บุคลากรหลักเทรซี คูเปอร์ (กรรมการบริหาร)
เว็บไซต์www.bahamasair.com

บาฮามาสแอร์ (อังกฤษ: Bahamasair) เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศบาฮามาส โดยมีฐานการบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติลินเดน พินดลิงและสำนักงานใหญ่ในแนสซอ[3][4] ให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 21 ทั้งภายในและระหว่างประเทศในแคริบเบียนและสหรัฐ

ประวัติ[แก้]

ช่วงแรก[แก้]

รัฐบาลบาฮามาสได้ก่อตั้งสายการบินขึ้นในปี 1973 โดยที่ได้เริ่มดำเนินงานในวันที่ 17 มิถุนายนโดยการเข้าควบคุมเส้นทางบินของฟลามิงโกแอร์ไลน์และการดำเนินงานและเส้นทางบินของเอาต์ไอแลนด์แอร์เวย์ (โอไอเอ) โดยในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษที่ 1970 ทั้งสองสายการบินให้บริการเที่ยวบินขนส่งผู้โดยสารเชิงพาณิชย์ โดยฝูงบินของฟลามิงโกแอร์ไลน์ประกอบด้วยบีเอซี 1-11, ล็อคฮีด แอล-188 อิเล็กตรา, คอนแวร์ 340, และดักลาส ดีซี-3 ส่วนฝูงบินของเอาต์ไอแลนด์แอร์เวย์จะประกอบด้วยบีเอซี 1-11, แฟร์ไชลด์ฮิลเลอร์ เอฟเอช-227, และเดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-6 ทวินออตเตอร์[5][6][7][8][9]

บาฮามาสแอร์ดำเนินเที่ยวบินแรกจากแนสซอสู่เกาะแอนดรอส และเที่ยวบินที่สองสู่ฟรีพอร์ต แกรนด์บาฮามา รัฐบาลบาฮามาสได้เข้าซื้อหุ้น 51% ในเอาต์ไอแลนด์แอร์เวย์ก่อนที่ต่อมาจะซื้อหุ้นส่วนใหญ่โดยมีผู้ถือหุ้นคนสุดท้าย คือ เอดวาร์ด อัลเบอรี

ในช่วงแรกสายการบินประสบปัญหาในการดำเนินงาน แต่บาฮามาสแอร์ยังสามารถนำเครื่องบินไอพ่นบีเอซี 1-11 500 รุ่นใหม่เข้ามาประจำการได้ และยังสามารถนำโบอิง 737-200 รุ่นใหม่มาประจำการ และได้ทำการบินเส้นทางแรกสู่สหรัฐจากแนสซอสู่แทมปา รัฐฟลอริดาในปี 1973

คริสต์ทศวรรษ 1980[แก้]

โบอิง 727-200 แอดวานซ์ของบาฮามาสแอร์ที่ท่าอากาศยานไมแอมีในปี 1990

ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษที่ 1980 บาฮามาสแอร์พยายามขยายเส้นทางบินไปยังภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรั โดยเปิดเที่ยวบินไปยังฟิลาเดลเฟีย วอชิงตัน ดี.ซี. และนวร์ก รัฐนิวเจอร์ซีย์ แต่ในปี 1989 กรรมการบริหารสายการบินตัดสินใจว่าเส้นทางเหล่านั้นไม่สร้างผลกำไรและได้ยกเลิกเส้นทางไปในที่สุด นอกจากนี้ในปี 1989 ได้มีการนำเครื่องบินโบอิง 727-200 เข้ามาประจำการ พร้อมกับการเปิดตัวอัตลักษณ์องค์กรใหม่ ทั้งลวดลายอากาศยานและเครื่องแบบพนักงาน อย่างไรก็ตาม สายการบินก็ไม่สามารถนำโบอิง 727 ให้บริการได้นานเนื่องจากได้รับความช่วยเหลือทางการเมืองและการแทรกแซง ส่งผลให้สายการบินสูญเสียเงินจำนวนมหาศาลในช่วงปลายทศวรรษ 1980 และต้นทศวรรษ 1990

คริสต์ทศวรรษ 1990[แก้]

ในปี 1991 สายการบินได้สั่งซื้อเครื่องบินเดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา แดช 8 เพื่อทดแทนเครื่องบินไอพ่นทั้งหมดพร้อมกับการปลดประจำการโบอิง 737-200ตามข้อมูลในคู่มือสายการบินอย่างเป็นทางการ (OAG) เมื่อวันที่ 15 กันยายน ค.ศ. 1994 เที่ยวบินส่วนใหญ่ของสายการบินจะดำเนินการด้วยเครื่องบินใบพัด แดช 8 โดยที่มีการใช้เครื่องบินชอร์ต 360 และเซสนา 402 ในบางเส้นทางเช่นกัน[10] บาฮามาสแอร์ได้ใช้เครื่องบินแดช 8 ในในเส้นทางทั้งหมดระหว่างบาฮามาสและฟลอริดา ในปี 1997 สายการบินในกลับมาให้บริการโบอิง 737 อีกครั้งเนื่องจากมีความต้องการในการบรรทุกสินค้าและผู้โดยสาร โดยได้นำ 737-200 ไปใช้ในเที่ยวบินสู่ฟอร์ตลอเดอร์เดล ไมแอมี และออร์แลนโด รวมถึงเส้นทางภายในประเทศหนึ่งเส้นทางคือแนสซอ-ฟรีพอร์ต

การพัฒนาตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 2000[แก้]

โบอิง 737-200 ของบาฮามาสแอร์ในอดีต (ค.ศ. 2012)

ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2011 รัฐบาลได้หารือแผนการทดแทนเครื่องบินโบอิง 737-200 ของบาฮามาสแอร์ด้วยเครื่องบินที่ประหยัดเชื้อเพลิงและคุ้มค่ามากขึ้น โดยมีการกล่าวกันว่าจะทดแทนเครื่องบินโบอิง 737-500 มือสอง ในปี 2012 บาฮามาสแอร์ยืนยันว่าจะได้รับมอบเครื่องบินโบอิง 737-500 จำนวน 2 ลำ โดยที่มีความจุผู้โดยสาร 120 คน ในชั้นประหยัดทั้งหมด เครื่องบินลำแรกได้รับการส่งมอบเมื่อวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 2012 และให้บริการในเดือนเมษายน และลำที่สองจะได้รับการส่งมอบเมื่อวันที่ 21 มิถุนายนของปีเดียวกัน บาฮามาสแอร์ปลดประจำการโบอิง 737-200 สองลำสุดท้ายในเดือนกันยายน ค.ศ. 2011 และได้รับเครื่องบินโบอิง 737-500 ลำที่สามในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2014

ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 บาฮามาสแอร์ประสบปัญหาขาดทุนและอยู่ในขั้นตอนของการปรับโครงสร้างใหม่ตามคำแนะนำของรัฐบาล ซึ่งรวมถึงข้อตกลงสหภาพแรงงานใหม่ตลอดจนการวางแผนฝูงบินที่มีอายุมากแล้ว[11] โดยสายการบินได้สั่งซื้อเครื่องบินเอทีอาร์ 42 และเอทีอาร์ 72 ใหม่จำนวน 5 ลำเพื่อทดแทนเครื่องบินบอมบาร์เดียร์ แดช 8 ทั้งหมด[12]

สายการบินได้รับมอบเครื่องบินเอทีอาร์ 72–600 ลำแรกเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 2015[13]

จุดหมายปลายทาง[แก้]

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 บาฮามาสแอร์มีเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทางต่างๆ กว่า 21 แห่งในแคริบเบียนและสหรัฐ[14]

ข้อตกลงการบินร่วม[แก้]

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 บาฮามาสแอร์ได้มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:

ฝูงบิน[แก้]

ฝูงบินปัจจุบัน[แก้]

โบอิง 737-700 ของบาฮามาสแอร์
เอทีอาร์ 72-600 ของบาฮามาสแอร์

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 บาฮามาสแอร์มีเครื่องบินประจำกสนในฝูงบินดังนี้:[15][16]

ฝูงบินของบาฮามาสแอร์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
เอทีอาร์ 42-600 3 50
เอทีอาร์ 72-600 2 70
โบอิง 737-700 4 138
รวม 9

บาฮามาสแอร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 12.9 ปี

ฝูงบินในอดีต[แก้]

โบอิง 737-500 ของบาฮามาสแอร์ในอดีต
บอมบาร์ดิเอร์ แดช 8-300 ของบาฮามาสแอร์ในอดีต
ชอร์ต 330 ของบาฮามาสแอร์ในอดีต

บาฮามาสแอร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของบาฮามาสแอร์
เครื่องบิน จำนวน หมายเหตุ
แอร์บัส เอ320-200 1
บีเอซี วันอีเลฟเว่น 400 4
โบอิง 727-200 2
โบอิง 737-200 17
โบอิง 737-300 1
โบอิง 737-400 1
โบอิง 737-500 3
บอมบาร์ดิเอร์ แดช 8-300 7 ห้าลำทดแทนด้วยเครื่องบินเอทีอาร์ / 2 ลำปลดออก
เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-6 ทวินออตเตอร์ 3
แฟร์ไชลด์ฮิลเลอร์ เอฟเอช-227 4
ฮอว์เกอร์ซิดเดลีย์ เอชเอส 748 4
ชอร์ต 330 1 ขนส่งสินค้า
ชอร์ต 360 2
แอโรคอมแมนเดอร์ 500เอส ชไรก์คอมแมนเดอร์ 4
เซสนา 402ซี 3

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ[แก้]

ณ ปี 2024 บาฮามาสแอร์ไม่เคยประสบอุบัติเหตุที่ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตตั้งแต่การก่อตั้งในปี 1973 แต่ได้สูญเสียเครื่องบินสามลำจากอุบัติเหตุเล็กน้อยและภัยธรรมชาติ[17]

อ้างอิง[แก้]

  1. "IATA - Airline and Airport Code Search". iata.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 August 2017. สืบค้นเมื่อ 11 April 2015.
  2. 2.0 2.1 2.2 Norwood, Tom; Wegg, John (2002). North American Airlines Handbook (3rd ed.). Sandpoint, ID: Airways International. ISBN 0-9653993-8-9. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-28. สืบค้นเมื่อ 2018-10-31.
  3. "Directory: World Airlines". Flight International. 2007-03-27. p. 84.
  4. "Directory: World Airlines". Flight International. 16–22 March 2004. 96 เก็บถาวร 5 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  5. Quick Reference Timetable เก็บถาวร 13 ตุลาคม 2023 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  6. The Bahama Islands เก็บถาวร 12 ตุลาคม 2023 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  7. Reservations - Ticketing information เก็บถาวร 12 ตุลาคม 2023 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  8. Island Flying Service เก็บถาวร 12 ตุลาคม 2023 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  9. Aug. 1, 1972 Official Airline Guide (OAG), International Edition, Nassau (NAS) flight schedules
  10. Sept. 15, 1994 North American Official Airline Guide (OAG)
  11. "Bahamasair to unveil fleet renewal plan in coming weeks". ch-aviation (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 August 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-06-16.
  12. "Bahamasair ATR order." เก็บถาวร 10 กรกฎาคม 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ch-aviation.com - News 2015.
  13. "Bahamasair takes delivery of its first ATR 72-600". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 December 2015. สืบค้นเมื่อ 25 January 2016.
  14. "Bahamasair Flights and Destinations - FlightConnections". www.flightconnections.com (ภาษาอังกฤษ). 2024-03-18.
  15. "Global Airline Guide 2019 (Part One)". Airliner World: 5. October 2019.
  16. "Bahamasair Fleet Details and History". February 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 August 2022. สืบค้นเมื่อ 8 October 2020.
  17. "ASN Aircraft accident Nassau ATR 72-600 C6-BFQ Nassau-Lynden Pindling International Airport". Aviation Safety Network. Flight Safety Foundation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 April 2017. สืบค้นเมื่อ 2016-06-16.
  18. "ASN Aircraft accident Fairchild FH-227 C6-BDQ Chub Cay Airport (CCZ)". Aviation Safety Network. Flight Safety Foundation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-06-16.
  19. "ASN Aircraft accident British Aerospace BAe-748-348 Srs. 2A LFD C6-BED". Aviation Safety Network. Flight Safety Foundation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 January 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-06-16.
  20. "ASN Aircraft accident de Havilland Canada DHC-8-301 C6-BFN Governor's Harbour Airport (GHB)". Aviation Safety Network. Flight Safety Foundation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-06-16.
  21. "ASN Aircraft accident Nassau ATR 72-600 C6-BFQ Nassau-Lynden Pindling International Airport". Aviation Safety Network. Flight Safety Foundation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 April 2017. สืบค้นเมื่อ 2016-06-16.