นกล่าเหยื่อ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นกล่าเหยื่อ
ภาพต่อของแรปเตอร์ที่ยังมีชีวิตอยู่ จากบนซ้ายไปขวา: นกเค้าอินทรียูเรเชีย, king vulture, เหยี่ยวเพเรกริน, นกอินทรีทอง และแร้งเครา
ภาพต่อของแรปเตอร์ที่ยังมีชีวิตอยู่ จากบนซ้ายไปขวา: นกเค้าอินทรียูเรเชีย, king vulture, เหยี่ยวเพเรกริน, นกอินทรีทอง และแร้งเครา
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์Edit this classification
โดเมน: ยูแคริโอตา
อาณาจักร: สัตว์
ไฟลัม: สัตว์มีแกนสันหลัง
ชั้น: สัตว์ปีก
เคลด: Passerea
เคลด: Telluraves
กลุ่มที่รวมอยู่ด้วย
หน่วยที่รวมโดยแคลดิสติกส์แต่ไม่รวมโดยดั้งเดิม

นกล่าเหยื่อ (อังกฤษ: Bird of prey หรือ predatory birds) มีอีกชื่อว่า แรปเตอร์ (raptors) เป็นชนิดของนกประเภท hypercarnivorous ที่ล่าและกินสัตว์มีกระดูกสันหลังตัวอื่น (ส่วนใหญ่เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม, สัตว์เลื้อยคลาน และนกขนาดเล็กตัวอื่น) นอกจากความเร็วและความแข็งแกร่งแล้ว นักล่าเหล่านี้ยังมีสายตาแหลมคมไว้หาเหยื่อจากระยะไกลหรือระหว่างบิน ขาที่แข็งแกร่งกับกรงเล็บแหลมสำหรับจับหรือฆ่าเหยื่อ และจะงอยปากโค้งงอทรงพลังไว้ฉีกเนื้อ[1][2][3] แม้ว่านกล่าเหยื่อโดยหลักล่าเหยื่อที่มีชีวิต มีนกหลายชนิด (เช่น อินทรีทะเล, แร้ง และคอนดอร์) ก็กินของเน่าและกินซากศพ[1]

แม้ว่าศัพท์ "นกล่าเหยื่อ" ในทางทฤษฎีอาจรวมถึงนกทุกตัวที่ล่าและกินสัตว์อื่นเป็นประจำ[3] นักปักษีวิทยาใช้คำนิยามที่แคบกว่าเดิม[ต้องการอ้างอิง] โดยไม่นับนักล่าที่กินปลาเป็นอาหารทั้งสองชนิดอย่างวงศ์นกกระสา, วงศ์นกยาง, วงศ์นกนางนวล, วงศ์นกสคัว, เพนกวิน และวงศ์นกกระเต็นน้อย เช่นเดียวกันกับนกที่กินแมลงเป็นหลักอย่างนกเกาะคอน (เช่น นกอีเสือ) และนกอย่างnightjar และ frogmouth นกนักล่าที่สูญพันธุ์บางชนิดมีกรงเล็บคล้ายกับนกล่าเหยื่อสมัยใหม่ เช่น ญาติของmousebird (Sandcoleidae),[4] Messelasturidae และ Enantiornithes บางชนิด[5] แสดงว่ามีความเป็นไปได้ที่จะมีวิวัฒนาการเบนเข้า

การจำแนก[แก้]

คำว่า raptor มาจากศัพท์ภาษาละตินว่า rapio หมายถึง "บังคับด้วยกำลัง[6] ชื่อสามัญของนกหลายชนิดอิงจากโครงสร้างร่างกาย แต่ชื่อท้องถิ่นหลายชื่อไม่สะท้อนความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการระหว่างกลุ่ม

ภาพวาดแสดงถึงความกว้างของปีกของนกล่าเหยื่อประเภทต่าง ๆ

การจำแนกในอดีต[แก้]

การจำแนกในสมัยใหม่[แก้]

อินทรีหัวขาว

และอาจรวมถึงกลุ่มนกที่หากินในเวลากลางคืนด้วย ได้แก่ นกในอันดับ Strigiformes

วิวัฒนาการชาติพันธุ์[แก้]

ข้างล่างนี้คือตารางวิวัฒนาการชาติพันธุ์แบบย่อของ Telluraves ซึ่งเป็นเคลดของนกล่าเหยื่อที่อยู่ร่วมกับนกเกาะคอนและสายเลือดที่ใกล้กับนกเกาะคอน[8][9][10] อันดับในอักษรตัวหนาเป็นอันดับของนกล่าเหยื่อ

Telluraves
Afroaves
Accipitrimorphae

Accipitriformes (เหยี่ยวและญาติ)



Cathartiformes (แร้งโลกใหม่)





Strigiformes (นกฮูก)



Coraciimorphae (นกหัวขวาน นกตะขาบ นกเงือก ฯลฯ)




Australaves

Cariamiformes (seriema)


Eufalconimorphae

Falconiformes (เหยี่ยว)



Psittacopasserae (นกแก้วและ songbird)






ในประเทศไทยและการอพยพย้ายถิ่น[แก้]

ในประเทศไทย มีนกล่าเหยื่อทั้งหมดจำนวน 55 ชนิด มากกว่า 32 ชนิดเป็นนกอพยพย้ายถิ่นในฤดูหนาว หรือ นกอพยพจากแถบประเทศทางซีกโลกเหนือ เช่น มองโกเลีย, จีน, ธิเบต, ไซบีเรีย, เกาหลี, ญี่ปุ่น ผ่านประเทศไทยไปประเทศอื่นในคาบสมุทรมลายู เพื่อหลบหนีความหนาวไปทางซีกโลกทางใต้ที่อากาศอบอุ่นกว่าและอาหารการกินอุดมสมบูรณ์กว่า โดยสิ่งสำคัญที่มีผลต่อการบินของนกล่าเหยื่ออพยพ คือ มวลอากาศร้อนและกระแสลม มวลอากาศร้อนเป็นสิ่งสำคัญต่อการบินอพยพของนก เพื่อลดการสูญเสียพลังงานในระหว่างการบินอพยพเมื่อดวงอาทิตย์ส่องแสงส่งความร้อนมายังพื้นผิวโลก มีการดูดซับพลังงานความร้อนไว้แล้วค่อย ๆ ลอยตัวสูงขึ้นรวมตัวกันจนมีความหนาแน่นมาก เรียกว่า มวลอากาศ ซึ่งอาจเกิดในที่โล่งหรือแนวเทือกเขาก็ได้ เมื่อมีกระแสลมพัดเอามวลอากาศร้อนที่อยู่ตามทุ่งไปปะทะกับภูเขาซึ่งเปรียบเสมือนกำแพงกั้น ทำให้มวลอากาศร้อนรวมกันเป็นก้อนใหญ่ลอยสูงขึ้นสู่ฟ้า นกล่าเหยื่อที่บินอพยพจะมองเห็นและใช้มวลอากาศร้อนพยุงตัวไปข้างหน้า ซึ่งในแต่ละวันเมื่อถึงเวลาเย็นนกล่าเหยื่อจะหาที่พักผ่อนในเวลากลางคืน เพื่อเตรียมอพยพในวันรุ่งขึ้น เป็นอย่างนี้ทุกวันจนกว่าจะถึงเป้าหมายที่จะอาศัยอยู่ตลอดช่วงฤดูหนาว บริเวณประเทศแถบใกล้เส้นศูนย์สูตรในประเทศไทย, มาเลเซีย, สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย เป็นประเทศหลัก โดยเมื่อเวลาผ่านไปถึงช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนพฤษภาคมของปีถัดไป นกล่าเหยื่อเหล่านี้จะบินอพยพกลับไปถิ่นฐานเดิมเพื่อรังวางไข่อีกครั้ง[11]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 Perrins, Christopher, M; Middleton, Alex, L. A., บ.ก. (1984). The Encyclopaedia of Birds. Guild Publishing. p. 102.
  2. ↑ Fowler, Denver W.; Freedman, Elizabeth A.; Scannella, John B.; Pizzari, Tom (25 November 2009). "Predatory Functional Morphology in Raptors: Interdigital Variation in Talon Size Is Related to Prey Restraint and Immobilisation Technique". PLOS ONE. 4 (11): e7999. Bibcode:2009PLoSO...4.7999F. doi:10.1371/journal.pone.0007999. PMC 2776979. PMID 19946365.
  3. ↑ 3.0 3.1 Burton, Philip (1989). Birds of Prey. illustrated by Boyer, Trevor; Ellis, Malcolm; Thelwell, David. Gallery Books. p. 8. ISBN 978-0-8317-6381-7.
  4. ↑ Mayr, Gerald (19 April 2018). "New data on the anatomy and palaeobiology of sandcoleid mousebirds (Aves, Coliiformes) from the early Eocene of Messel". Palaeobiodiversity and Palaeoenvironments. 98 (4): 639–651. doi:10.1007/s12549-018-0328-1. S2CID 134450324.
  5. ↑ Xing, Lida; McKellar, Ryan C.; O'Connor, Jingmai K.; Niu, Kecheng; Mai, Huijuan (29 October 2019). "A mid-Cretaceous enantiornithine foot and tail feather preserved in Burmese amber". Scientific Reports. 9 (1): 15513. Bibcode:2019NatSR...915513X. doi:10.1038/s41598-019-51929-9. PMC 6820775. PMID 31664115.
  6. ↑ Brown, Leslie (1997). Birds of Prey. Chancellor Press. ISBN 978-1-85152-732-8.
  7. ↑ McClure, Christopher J. W.; Schulwitz, Sarah E.; Anderson, David L.; Robinson, Bryce W.; Mojica, Elizabeth K.; Therrien, Jean-Francois; Oleyar, M. David; Johnson, Jeff (2019). "Commentary: Defining Raptors and Birds of Prey". Journal of Raptor Research. BioOne COMPLETE. 53 (4): 419. doi:10.3356/0892-1016-53.4.419. S2CID 207933673.
  8. ↑ Yuri, Tamaki; Kimball, Rebecca; Harshman, John; Bowie, Rauri; Braun, Michael; Chojnowski, Jena; Han, Kin-Lan; Hackett, Shannon; Huddleston, Christopher; Moore, William; Reddy, Sushma; Sheldon, Frederick; Steadman, David; Witt, Christopher; Braun, Edward (13 March 2013). "Parsimony and Model-Based Analyses of Indels in Avian Nuclear Genes Reveal Congruent and Incongruent Phylogenetic Signals". Biology. 2 (1): 419–444. doi:10.3390/biology2010419. PMC 4009869. PMID 24832669.
  9. ↑ Ericson, Per G. P. (May 2012). "Evolution of terrestrial birds in three continents: biogeography and parallel radiations". Journal of Biogeography. 39 (5): 813–824. doi:10.1111/j.1365-2699.2011.02650.x. S2CID 85599747.
  10. ↑ Jarvis, Erich D.; Mirarab, Siavash; Aberer, Andre J.; Li, Bo; Houde, Peter; Li, Cai; Ho, Simon Y. W.; Faircloth, Brant C.; Nabholz, Benoit; Howard, Jason T.; Suh, Alexander; Weber, Claudia C.; da Fonseca, Rute R.; Li, Jianwen; Zhang, Fang; Li, Hui; Zhou, Long; Narula, Nitish; Liu, Liang; Ganapathy, Ganesh; Boussau, Bastien; Bayzid, Md. Shamsuzzoha; Zavidovych, Volodymyr; Subramanian, Sankar; Gabaldón, Toni; Capella-Gutiérrez, Salvador; Huerta-Cepas, Jaime; Rekepalli, Bhanu; Munch, Kasper; และคณะ (12 December 2014). "Whole-genome analyses resolve early branches in the tree of life of modern birds". Science. 346 (6215): 1320–1331. Bibcode:2014Sci...346.1320J. doi:10.1126/science.1253451. PMC 4405904. PMID 25504713.
  11. ↑ เรียนรู้วิถีนกล่าเหยื่ออพยพข้ามถิ่น ประเทศไทยคือเส้นทางหลัก!! จากเดลินิวส์

อ่านเพิ่ม[แก้]

  • Brown, Leslie (2013). British birds of prey : a study of Britain's 24 diurnal raptors. Hammersmith, London: HarperCollins Publishers. ISBN 9780007406487.
  • Dunne, Pete; Karlson, Kevin (2017). Birds of Prey Hawks, Eagles, Falcons, and Vultures of North America. Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 9780544018440. OCLC 953709935.
  • Macdonald Lockhart, James (2017). Raptor : a journey through birds. Chicago: The University of Chicago Press. ISBN 9780226470580. OCLC 959200538.
  • Mackenzie, John P. S. (1997). Birds of prey. Toronto, Ont: Key Porter Books. ISBN 9781550138030. OCLC 37041161.
  • Newman, Kenneth (1999). Kenneth Newman's birds of prey of southern Africa : rulers of the skies : an identification guide to 67 species of southern African raptors. Knysna, South Africa: Korck Pub. ISBN 978-0620245364. OCLC 54470834.
  • Olsen, Jerry 2014, Australian High Country raptors, CSIRO Publishing, Melbourne, ISBN 9780643109162.
  • Remsen, J. V. Jr., C. D. Cadena, A. Jaramillo, M. Nores, J. F. Pacheco, M. B. Robbins, T. S. Schulenberg, F. G. Stiles, D. F. Stotz, and K. J. Zimmer. [Version 2007-04-05.] A classification of the bird species of South America. American Ornithologists' Union. Accessed 2007-04-10.
  • Yamazaki, Tour (2012). Field guide to Raptors of Asia. London: Asian Raptor research and Conservation Network. ISBN 9786021963531. OCLC 857105968.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=นกล่าเหยื่อ&oldid=10901099"