อินทรีหัวขาว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อินทรีหัวขาว
ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยไพลสโตซีน-ปัจจุบัน 0.3–0Ma[1]
อินทรีหัวขาวที่รัฐมินนิโซตา
เสียงร้องของอินทรีหัวขาวที่อุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตน
สถานะการอนุรักษ์
CITES Appendix II (CITES)[3]
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอตา
อาณาจักร: สัตว์
ไฟลัม: สัตว์มีแกนสันหลัง
ชั้น: สัตว์ปีก
อันดับ: เหยี่ยว
วงศ์: เหยี่ยวและนกอินทรี
สกุล: Haliaeetus
(Linnaeus, 1766)
สปีชีส์: Haliaeetus leucocephalus
ชื่อทวินาม
Haliaeetus leucocephalus
(Linnaeus, 1766)
ชนิดย่อย
  • H. l. leucocephalus – อินทรีหัวขาวใต้
  • H. l. washingtoniensis – อินทรีหัวขาวเหนือ
การกระจายพันธุ์ของอินทรีหัวขาว
  แหล่งวางไข่
  แหล่งวางไข่ช่วงฤดูร้อน
  อพยพช่วงฤดูหนาว
  เฉพาะตอนอพยพ
ดาว: บันทึกพบโดยบังเอิญ
ชื่อพ้อง
  • Falco leucocephalus (Linnaeus, 1766)
Haliaeetus leucocephalus

อินทรีหัวขาว หรือ อินทรีหัวล้าน (อังกฤษ: White-Head Eagle, Bald Eagle, American Eagle) เป็นนกอินทรีชนิดหนึ่ง จัดอยู่ในจำพวกอินทรีทะเล มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Haliaeetus leucocephalus

เป็นนกขนาดใหญ่ มีจุดเด่น คือ ขนส่วนหัวจนถึงลำคอเป็นสีขาว ตัดกับสีขนลำตัวและปีกซึ่งเป็นสีดำ และปลายหางสีขาว ขณะที่กรงเล็บ รวมทั้งจะงอยปากเป็นสีเหลือง

มีขนาดโตเต็มที่ประมาณ 70-102 เซนติเมตร (28-40 นิ้ว) ความยาวปีกเมื่อกางปีก 1.8-2.3 เมตร (5.9-7.5 ฟุต) และมีน้ำหนักประมาณ 2.5 ถึง 7 กิโลกรัม (9-12 ปอนด์) ขณะที่ตัวเมียจะมีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้ประมาณร้อยละ 25 สามารถบินได้เร็วประมาณ 48 กิโลเมตร/ชั่วโมง และมีสายตาที่สามารถมองได้ไกลประมาณ 1 ไมล์ (1.6 กิโลเมตร)

จัดเป็นนกที่มีความสวยงามและสง่างามมากชนิดหนึ่ง มีถิ่นกระจายพันธุ์ในทวีปอเมริกาเหนือตลอดไปจนถึงเม็กซิโกตอนเหนือ และทะเลแคริบเบียน มักอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำหรือชายทะเล เพราะกินปลาเป็นอาหารหลัก

มีอายุขัยโดยเฉลี่ยประมาณ 25-30 ปี ในขณะที่ยังเป็นนกวัยอ่อนจนถึง 5 ขวบ ขนบริเวณหัวและปลายหางจะยังเป็นสีน้ำตาล ไม่เปลี่ยนไปเป็นสีขาว อินทรีหัวขาวมีพฤติกรรมการเกี้ยวพาราสีกันค่อนข้างโลดโผน โดยนกทั้งคู่จะใช้กรงเล็บเกาะเกี่ยวกันกลางอากาศ แล้วทิ้งตัวดิ่งลงสู่พื้นดิน แต่เมื่อใกล้จะถึงพื้น ก็จะผละแยกออกจากกัน ซึ่งพฤติกรรมเช่นนี้เป็นไปเพื่อต้องการทดสอบความแข็งแกร่งของคู่ของตน ซึ่งจะทำให้ได้ลูกนกที่เกิดมาใหม่นั้นเป็นนกที่แข็งแรง อีกทั้งยังเป็นคู่ที่จับคู่กันตลอดชีวิตอีกด้วย เว้นแต่ตัวใดตัวหนึ่งตายไปเสียก่อน จึงจะหาคู่ใหม่[4]

อินทรีหัวขาวถือเป็นสัญลักษณ์ของประเทศสหรัฐอเมริกา โดยปรากฏในตราประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา และอีกหลายหน่วยงานราชการในประเทศ[5][6]

อินทรีหัวขาว เป็นนกที่ได้รับการคุ้มครองในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1940 หลังจากอินทรีหัวขาวใน 48 รัฐ เหลือเพียง 417 รังเท่านั้น ต่อมาสถานการณ์เริ่มดีขึ้นในปี ค.ศ. 1963 เมื่อจำนวนรังเพิ่มขึ้นเป็น 7,066 รัง สาเหตุที่จำนวนอินทรีหัวขาวลดลง เนื่องจากการใช้ดีดีที และการทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ จนกระทั่งในต้นปี ค.ศ. 2006 มีแนวคิดจะถอดถอนชื่อออกจากบัญชีสัตว์สงวนแห่งชาติ[7] และต่อมาในปี ค.ศ. 2012 ก็ได้มีการอนุญาตให้ล่าได้เพื่อการประกอบพิธีทางศาสนาของอินเดียนแดง เพราะถึงแม้ว่าจะมีการถอนชื่อแล้วในปี ค.ศ. 2007 แต่ทว่าก็ยังมีกฎหมายฉบับอื่นให้การคุ้มครองอยู่[8]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Haliaeetus leucocephalus Linnaeus 1766 (bald eagle)". PBDB.
  2. BirdLife International (2016). "Haliaeetus leucocephalus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22695144A93492523. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22695144A93492523.en. สืบค้นเมื่อ 19 November 2021.
  3. "Appendices | CITES". cites.org. สืบค้นเมื่อ 2022-01-14.
  4. หน้า 12, สัตว์ก็มีหัวใจ. นิตยสารเนชั่นแนลจีโอกราฟิก ฉบับภาษาไทย: ฉบับที่ 180 กรกฎาคม 2559
  5. ["American Bald Eagle (อังกฤษ)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-03. สืบค้นเมื่อ 2012-02-20. American Bald Eagle (อังกฤษ)]
  6. Lawrence, E.A. (1990). "Symbol of a Nation: The Bald Eagle in American Culture". The Journal of American Culture 13 (1) : 63–69.
  7. "สหรัฐฯ อาจถอน "อินทรีหัวขาว" ออกจากบัญชีสัตว์สงวน". ผู้จัดการออนไลน์. 14 February 2006. สืบค้นเมื่อ 6 January 2013.[ลิงก์เสีย]
  8. "อินเดียนแดงเฮ! มะกันยอมให้ ล่า'อินทรีหัวขาว'ไปทำพิธีศาสนาได้แล้ว". ไทยรัฐ. 15 March 2012. สืบค้นเมื่อ 6 January 2013.

อ่านเพิ่ม[แก้]

เอกลักษณ์[แก้]

  • Grant, Peter J. (1988) "The Co. Kerry Bald Eagle" Twitching 1(12): 379–80 – describes plumage differences between bald eagle and white-tailed eagle in juveniles

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ลิงก์วิดีโอ[แก้]