รายพระนามรัชทายาทจีน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ไทจื่อ หรือ เจ้าชายรัชทายาท (Chinese: 太子; pinyin: tàizǐ; lit. 'Supreme Son') เป็นตำแหน่งทางการของรัชทายาทจีน โดยรายการต่อไปนี้แสดงรายพระนามรัชทายาทจีนที่ได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการในประวัติศาสตร์จีน

ราชวงศ์ฉิน[แก้]

ราชวงศ์ฮั่น[แก้]

ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก[แก้]

จักรพรรดิ ลำดับ รัชทายาท ความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ พระนามหลังสิ้นพระชนม์ ระยะเวลาการดำรงพระอิสสริยยศ หมายเหตุ
ฮั่นเกาจู (หลิวปัง) 1 หลิวอิ๋ง พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ ฮั่นฮุ่ย 202 - 195 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นฮุ่ย (หลิวอิ๋ง) 1 หลิวกง พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ 188 ปีก่อนคริสตกาล จักรพรรดินีฮั่นเกา พระอัยยิกาได้รับสั่งให้จักรพรรดินีเซี่ยวฮุ่ยรับเลี้ยงพระองค์เป็นพระราชโอรสบุญธรรม และสังหารพระราชมารดาผู้ให้กำเนิดของพระองค์ ใน 184 ปีก่อนคริสตกาล เมื่อพระองค์รู้สาเหตุการสิ้นพระชนม์ของพระราชมารดาได้ขู่ว่าจะแก้แค้นให้พระราชมารดา จักรพรรดินีฮั่นเกาจึงถอดถอนพระองค์ลงและสำเร็จโทษในเวลาต่อมา
ฮั่นเหวิน (หลิวเหิง) 1 หลิวฉี พระราชโอรสพระองค์ที่ห้า ฮั่นจิง 179 - 157 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นจิง (หลิวฉี) 1 หลิวหรง พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หลินเจียงหมินหวัง 153 - 150 ปีก่อนคริสตกาล ถูกปลดจากพระอิสสริยยศ
2 หลิวเช่อ พระราชโอรสประสูติแต่มเหสี,พระราชโอรสพระองค์ที่สิบ ฮั่นอู่ 150-141 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นอู่ (หลิวเช่อ) 1 หลิวจู พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ มกุฎราชกุมารหลี่ 122-91 ปีก่อนคริสตกาล ถูกปลดจากพระอิสสริยยศ หลังจากการก่อกบฏที่ล้มเหลว
2 หลิวฝูหลิง พระราชโอรสพระองค์เล็ก ฮั่นเจา 87 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นเซฺวียน (หลิวสวิน) 1 หลิวซื่อ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ ฮั่นยฺเหวียน 67- 49 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นยฺเหวียน (หลิวซื่อ) 1 หลิวเอ้า พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ ฮั่นเฉิง 47 - 33 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นเฉิง (หลิวเอ้า) 1 หลิวซิน พระภาติยะ ฮั่นอาย 8 - 7 ปีก่อนคริสตกาล เสด็จขึ้นครองราชย์

ราชวงศ์ซิน[แก้]

จักรพรรดิ ลำดับ รัชทายาท ความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ พระนามหลังสิ้นพระชนม์ ระยะเวลาการดำรงพระอิสสริยยศ หมายเหตุ
หวังหมั่ง 1 หวังหลิน พระราชโอรสพระองค์ที่สี่ 9 - 21 ถูกปลดจากพระอิสสริยยศ

ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก[แก้]

จักรพรรดิ ลำดับ รัชทายาท ความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ พระนามหลังสิ้นพระชนม์ ระยะเวลาการดำรงพระอิสสริยยศ หมายเหตุ
ฮั่นกวงอู่ (หลิวซิ่ว) 1 หลิวเจียง พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ ตงไห่กงหวัง 26 - 43 สละจากพระอิสสริยยศ
2 หลิวจวาง พระราชโอรสพระองค์ที่สี่ ฮั่นหมิง 43 - 57 เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นหมิง (หลิวจวาง) 1 หลิวต้า พระราชโอรสพระองค์ที่ห้า ฮั่นจาง 60 - 75 เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นจาง (หลิวต้า) 1 หลิวชิ่ง พระราชโอรสพระองค์ที่สาม ซิงเหอเซี่ยวหวัง 79-82 ถูกปลดจากพระอิสสริยยศ
2 หลิวจ้าว พระราชโอรสพระองค์ที่สี่ ฮั่นเหอ 82-88 เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นเหอ (หลิวจ้าว) 1 หลิวหลง พระราชโอรสพระองค์เล็ก ฮั่นชาง 105 เสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นอัน (หลิวฮู่) 1 หลิวเป่า พระราชโอรส ฮั่นชุ่น 120 - 124 ถูกปลดจากพระอิสสริยยศ ภายหลังเสด็จขึ้นครองราชย์
ฮั่นชุ่น (หลิวฮู่) 1 หลิวปิ่ง พระราชโอรส ฮั่นชง 144 เสด็จขึ้นครองราชย์

สามก๊ก[แก้]

รัฐเฉาเว่ย[แก้]

รัฐสู่ฮั่น[แก้]

รัฐตงอู๋[แก้]

ราชวงศ์จิ้น[แก้]

ราชวงศ์จิ้นตะวันตก[แก้]

ราชวงศ์จิ้นตะวันออก[แก้]

สิบหกอาณาจักร[แก้]

ราชวงศ์เหนือ-ใต้[แก้]

ราชวงศ์สุย[แก้]

ราชวงศ์ถัง[แก้]

ห้าวงศ์สิบอาณาจักร[แก้]

ราชวงศ์ซ่ง[แก้]

ราชวงศ์หยวน[แก้]

จักรพรรดิ ลำดับ รัชทายาท ความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ พระนามหลังสิ้นพระชนม์ ระยะเวลาการดำรงพระอิสสริยยศ หมายเหตุ
หยวนไท่จู่เจงกิสข่าน 1 โอเกได พระราชโอรสพระองค์ที่สาม หยวนไท่จง 1219-1229 เสด็จขึ้นครองราชย์
หยวนไท่จงโอเกไดข่าน 1 จูเลี่ยเหมิน พระราชนัดดา,พระโอรสในองค์ชายโกจู 1236-1241 元太宗窝阔台有意立其子阔出为继承人,可惜1236年阔出去世,太宗于是指定阔出之子失烈门为继承人,1241年太宗去世,太宗昭慈皇后(乃马真后)临朝称制,采用种种手段,剥夺了失烈门的继承权,最终使得她的儿子贵由1246年成功登基成为大蒙古国皇帝蒙古帝国大汗),去世后追尊为元定宗。定宗1248年去世,生前未立继承人,之后定宗钦淑皇后(海迷失后)临朝称制,1251年宗王们拥立拖雷嫡长子蒙哥登基成为大蒙古国皇帝(蒙古帝国大汗),去世后追尊为元宪宗。宪宗1259年去世,生前未立继承人,1260年其弟忽必烈阿里不哥分别在部分宗王的支持下先后登基成为大蒙古国皇帝(蒙古帝国大汗),1264年忽必烈最终取胜,忽必烈就是元世祖,他于1271年将国号“大蒙古国”改为“大元”,从大蒙古国皇帝变为大元皇帝,元朝国号正式出现。
หยวนซื่อจู่กุบไลข่าน 1 เจนจิ้น พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ 元裕宗 1273-1286 ทิวงคต
2 เตมูร์ พระราชนัดดา,พระโอรสพระองค์ที่สามในองค์ชายเจนจิ้น หยวนเฉิงจง 1293-1294 เสด็จขึ้นครองราชย์
หยวนเฉิงจงเตมูร์ข่าน 1 เต๋อโช่ว พระราชโอรส 1305-1306 ทิวงคต
หยวนอู่จงคูลุกข่าน 1 อาร์ยูบาร์ดา พระอนุชา หยวนเหรินจง 1307-1311 เสด็จขึ้นครองราชย์
หยวนเหรินจงอาร์ยูบาร์ดาข่าน 1 จีจิน พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หยวนอิงจง 1316-1320 เสด็จขึ้นครองราชย์
หยวนไท่ติงตี้เยซุน เตมูร์ข่าน 1 ราจิบาก พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หยวนเทียนซุนตี้ 1324-1328 เสด็จขึ้นครองราชย์
หยวนหมิงจงคูบุกตูข่าน 1 จายาตู พระอนุชา หยวนเหวินจง 1329 เสด็จขึ้นครองราชย์
หยวนเหวินจงจายาตูข่าน 1 อารัดนาดารา พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ 1330-1331 ทิวงคต
หยวนฮุ่ยจงตอกอนเตมูร์ข่าน 1 เอล เตกุส พระภาดา 1333年-1340年 ถูกปลด
2 อายูชิริดารา พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หยวนเจ้าจง 1353-1370 เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิราชวงศ์หยวนเหนือ

ราชวงศ์หมิง[แก้]

จักรพรรดิ ลำดับ รัชทายาท ความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ พระนามหลังสิ้นพระชนม์ ระยะเวลาการดำรงพระอิสสริยยศ หมายเหตุ
หมิงไท่จู่จูหยวนจาง 1 จูเปียว พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ มกุฎราชกุมารอี้เหวิน,หมิงซิงจง 1368-1392 ทิวงคต
2 จูยุ่นเหวิน พระราชนัดดา (พระโอรสในองค์ชายรัชทายาทจูเปียว) หมิงฮุ่ยจง 1392-1398 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงฮุ่ยจงจูยุ่นเหวิน 1 จูเหวินกุ๋ย พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ มกุฏราชกุมารเหอเจี่ยน 1399-1402 พระราชบิดาถูกชิงราชสมบัติ
หมิงไท่จงจูตี้ 1 จูเกาจื้อ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หมิงเหรินจง 1404-1424 เสด็จขึ้นครองราชย์
2 จูเจียนจี พระราชนัดดา (พระโอรสในองค์ชายรัชทายาทจูเกาจื้อ) หมิงซวนจง 1411-1424 พระอัยกาสถาปนาในปี 1411 โดยที่พระราชบิดายังอยู่ในตำแหน่ง หลังพระอัยกาสวรรคตพระองค์ดำรงตำแหน่งเจ้าชายรัชทายาทต่อ ต่อมาเสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงเหรินจงจูเกาจื้อ 1 จูเจียนจี พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หมิงซวนจง 1424-1425 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงซวนจงจูเจียนจี 1 จูฉีเจิ้น พระราชโอรส หมิงอิงจง 1428-1435 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงใต้จงจูฉีอี้ 1 จูเจี้ยนจุน พระภาติยะ (พระโอรสจักรพรรดิหมิงอิงจง) หมิงเซี่ยนจง 1449-1452 ประสูติแต่พระสนมโจว,หลังจากเหตุการณ์ วิกฤติถู่มู่,พระราชบิดาถูกเผ่าหว่าล่าจับตัวไป,จูฉีเจิ้นพระปิตุลารับราชสมบัติต่อ,พระพันปีซุนแนะนำให้จูเจี้ยนจุนเป็นรัชทายาทต่อ 3 ปีต่อมาจึงถูกปลด
2 จูเจี้ยนจี้ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ มกุฎราชกุมารไหวยเซี่ยน 1452-1453 ทิวงคต
หมิงอิงจงจูฉีเจิ้น 1 จูเจี้ยนจุน พระราชโอรส หมิงเซี่ยนจง 1457-1464 ประสูติแต่พระสนมโจว ได้รับการฟื้นฟู ต่อมาทรงเปลี่ยนพระนามเป็นจูเจี้ยนเซิน

หลังจากที่พระราชบิดาสวรรคต พระองค์ก็เสด็จขึ้นครองราชย์

หมิงเซี่ยนจงจูเจี้ยนเซิน 1 จูโหย่วจี พระราชโอรสพระองค์ที่สอง มกุฎราชกุมารเต้ากง 1471-1472 ทิวงคต
2 จูโหย่วถัง พระราชโอรสพระองค์ที่สาม หมิงเสี้ยวจง 1475-1487 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงเสี้ยวจงจูโหย่วถัง 1 จูโฮ่วจ้าว พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หมิงอู่จง 1492-1505 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงซื่อจงจูโฮ้วซง 1 จูไจ้จี พระราชโอรสองค์ใหญ่ มกุฎราชกุมารไอชง 1533-1533 ทิวงคต
2 จูไจ้รุ่ย พระราชโอรสพระองค์รอง มกุฎราชกุมารจวงจิง 1539-1552 ทิวงคต
3 จูไจ้โฮ่ว พระราชโอรสพระองค์ที่สาม หมิงมู่จง 1552-1567 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงมู่จงจูไจ้โฮ่ว 1 จูอี้จุน พระราชโอรสพระองค์ที่สาม หมิงเซิ่นจง 1568-1572 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงเซิ่นจงจูอี้จุน 1 จูฉางลั่ว พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ หมิงกวงจง 1601-1620 เสด็จขึ้นครองราชย์
หมิงซือจงจูโหยวเจี่ยน 1 จูสือหล่าง พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ มกุฎราชกุมารเซียนหมิ่น 1630-1644 ราชวงศ์หมิงล่มสลาย

ราชวงศ์ชิง[แก้]

จักรพรรดิ ลำดับ รัชทายาท ความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ พระนามหลังสิ้นพระชนม์ ระยะเวลาการดำรงพระอิสสริยยศ หมายเหตุ
ชิงซื่อจู่ฝูหลิน 1 เสวียนเย่ พระราชโอรสพระองค์ที่สาม ชิงเชิ่งจู่ 1661 ประสูติแต่จักรพรรดินี่เซี่ยวคังจาง,เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิคังซี
ชิงเชิ่งจู่เสวียนเย่ 1 อิ้นเหริง พระราชโอรสพระองค์รอง หลี่มี่ชินหวัง 1675-1708,1709-1711 ประสูติแต่จักรพรรดินี่เซี่ยวเฉิงเหริน,ถูกปลดจากพระอิสสริยยศ
ชิงซื่อจงอิ้นเจิน 1 หงลี่ โดยพระราชโองการลับ,พระราชโอรสพระองค์ที่สี่ ชิงเกาจง 1723-1735 ประสูติแต่จักรพรรดินีเซี่ยวเชิงเซียน,เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิเฉียนหลง
ชิงเกาจงหงลี่ 1 หยงเหลี่ยน โดยพระราชโองการลับ,พระราชโอรสพระองค์รอง มหามกุฎราชกุมารตวนหุย 1736-1738 ประสูติแต่จักรพรรดินีเซี่ยวเสียนฉุน

,ทิวงคต

2 หย่งเอี๋ยน โดยพระราชโองการลับ,พระราชโอรสพระองค์ที่สิบห้า ชิงเหรินจง 1795-1796 ประสูติแต่จักรพรรดินีเซี่ยวอี๋ฉุน

,เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิเจี่ยชิง

ชิงเหรินจงหย่งเอี๋ยน 1 เหมียนหนิง โดยพระราชโองการลับ,พระราชโอรสพระองค์รอง ชิงซวนจง 1799-1820 ประสูติแต่จักรพรรดินีเซี่ยวซูรุ่ย

,เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิเต้ากวง

ชิงซวนจงเหมียนหนิง 1 อี้จู่ โดยพระราชโองการลับ,พระราชโอรสพระองค์ที่สี่ ชิงเหวินจง 1846-1850 ประสูติแต่จักรพรรดินีเซี่ยวเฉฺวียนเฉิง

,เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิเสียนเฟิง

ชิงเหวินจงอี้จู่ 1 ไจ้ฉุน พระราชโอรส ชิงมู่จง 1861 ประสูติแต่พระสนมอี้,เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิถงจื้อ
ชิงเต๋อจงไจ้เทียน 1 ปูจุ๋น พระญาติ 1899-1900 พระราชปนัดดาในจักรพรรดิเต้ากวง,พระนัดดาในตุนอ๋องอี้ฉง,พระโอรสในต้วนอ๋องไจ้อี้,ต่อมาทรงถูกซูสีไทเฮาปลดจากตำแหน่ง