จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เทวรูปเฮี้ยนเที้ยนซ่งเต่ขนาดมหิมา ศิลปะแบบประเพณีจีนในปัจจุบัน ณ ทะเลสาบปทุมมา เขตซู่หยิง เกาสฺยง ประเทศไต้หวัน
เสฺวียนอู่ (玄武) หรือ เสฺวียนตี้ (จีน: 玄帝; พินอิน: Xuándì), หรือเป็นที่รู้จักในนาม เจินอู่ (真武 "วีระสัจจะบดี" หรือ "ไกรสุระสัตยะบดี") หรือ เจินอู่ต้าตี้ (真武大帝 "วีระเทพยอธิราชบดี" หรือ "สัตยะเทวอธิราชบดี") เป็นเทวดาในศาสนาพื้นเมืองเดิมของจีนและได้รับการยกย่องเป็นเทพบดีชั้นผู้ใหญ่ในลัทธิเต๋า และได้รับการนับถือว่าเป็นเทวบดีผู้ทรงอานุภาพ อันสามารถควบคุมธาตุและพลังเวทมนตร์ได้ พระองค์ได้ชื่อว่าเป็นเทพเจ้าแห่งทิศเหนือเหอตี้ (黑帝 "นิกกาฬอธิราช") และเป็นที่เคารพนับถือในฐานะบรรพจารย์ของศิลปะการยุทธ์รณรงค์[1] พระองค์ได้รับการยกย่องสรรเสริญอย่างยิ่งในหมู่ชาวมณฑลเหอเป่ย์ มณฑลเหอหนาน, แมนจูเรีย และ มองโกเลีย [2][3]
ในหมู่ชาวไทยเชื้อสายจีนมักออกนามทับศัพท์พระองค์ว่า เจ้าพ่อเสือ ซึ่งเป็นนามของเทพเสือในศาสนาชาวบ้านจีนซึ่งมีหลายองค์ตามพื้นที่ท้องถิ่นต่าง ๆ และอีกหนึ่งเป็นนามของเทพารักษ์ในศาสนาพื้นเมืองท้องถิ่นของไทยอันมีมากมายหลากหลายองค์ตามท้องถิ่นนั้น ๆ ซึ่งเป็นการยืมนามของเทพารักษ์องค์นี้มาทับศัทพ์จากภาษาจีนอันเป็นนามเดิมของพระองค์ เช่นเดียวกับในกรณีของ เจ้าแม่ทับทิม อันเป็นเทพารักษ์นารีในศาสนาพื้นเมืองท้องถิ่นของไทยอันมีมากมายหลากหลายองค์ตามท้องถิ่นนั้น ๆ ที่หมู่ชาวไทยเชื้อสายจีนทับศัทพ์ในภาษาไทยสำหรับเรียก ม่าจ้อโป๋ จุ้ยบ้วยเนี้ย และ เจ้าแม่ไท้ฮัว (ไท้วาโผ่) (泰华聖娘) ซึ่งเป็นเทพนารีคนละองค์แต่ใช้นามเดียวกันและกรณีของก่ำเทียนไต่เต่อันได้รับการขนานนามว่า เจ้าพ่อเขาตก ซึ่งเป็นนามของเทพารักษ์ในศาสนาพื้นเมืองท้องถิ่นของไทยอันมีหน้าที่รักษาพระพุทธบาท ณ เขาสัจจพันธ์คีรีซึ่งใช้ในนามเดียวกัน เช่นกัน
