ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เคทีเอ็ม อีทีเอส"
ล ย[ะา]โฮ(ร์)?บ[ะา]([หฮ]์)?รู→โจโฮร์บะฮ์รู |
ล เซอเร็มบัน→เซอเริมบัน |
||
บรรทัด 20: | บรรทัด 20: | ||
}} |
}} |
||
'''เคทีเอ็ม อีทีเอส''' ({{ภาษาอังกฤษ|KTM Electric Train Service (ETS)}}) เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าระหว่างเมือง[[อีโปะฮ์]]–[[กัวลาลัมเปอร์]]ใน[[ประเทศมาเลเซีย]]<ref>{{cite news |url=http://biz.thestar.com.my/news/story.asp?file=/2010/7/21/business/6702755&sec=business |title= KL-Ipoh electric train to run soon |publisher=The Star |date=17 December 2010}}</ref> เดิมรถไฟฟ้าสายนี้เคยวิ่งจากกัวลาลัมเปอร์ไป[[เซ |
'''เคทีเอ็ม อีทีเอส''' ({{ภาษาอังกฤษ|KTM Electric Train Service (ETS)}}) เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าระหว่างเมือง[[อีโปะฮ์]]–[[กัวลาลัมเปอร์]]ใน[[ประเทศมาเลเซีย]]<ref>{{cite news |url=http://biz.thestar.com.my/news/story.asp?file=/2010/7/21/business/6702755&sec=business |title= KL-Ipoh electric train to run soon |publisher=The Star |date=17 December 2010}}</ref> เดิมรถไฟฟ้าสายนี้เคยวิ่งจากกัวลาลัมเปอร์ไป[[เซอเริมบัน]] แต่หยุดให้บริการในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012<ref>{{cite web |url=http://www.ktmintercity.com.my/index.php/en/85-berita-terkini/99-penjadualan-terbaharu-perkhidmatan-ets |title= Recent scheduling ETS Services |publisher=KTM Intercity |accessdate=18 November 2012}}</ref> รถไฟฟ้ามีความเร็ว 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ดำเนินการโดยอีทีเอส ภายใต้การควบคุมของ[[เกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู]] (เคทีเอ็ม) |
||
== ประวัติ == |
== ประวัติ == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:27, 3 พฤษภาคม 2562
รถไฟฟ้าอีทีเอส | |
---|---|
รถไฟฟ้าชุดที่ 01 และ 05 ที่สถานีรถไฟอีโปะฮ์ | |
ข้อมูลทั่วไป | |
ชื่อลำลอง | Perkhidmatan Keretapi Elektrik (ms) |
เจ้าของ | เกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู |
ที่ตั้ง | อีโปะฮ์–กัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย |
จำนวนสถานี | 14 |
สีบนแผนที่ | สีน้ำเงิน |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ | รถไฟระหว่างเมือง |
ผู้ดำเนินงาน | อีทีเอส |
ขบวนรถ | รุ่น 91 5 ขบวน ขบวนละ 6 คัน (ใช้งาน) รุ่น 93 10 ขบวน ขบวนละ 6 คัน (กำลังทดสอบ) |
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ | มิถุนายน ค.ศ. 2010 |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 279.90 กิโลเมตร |
รางกว้าง | 1000 มิลลิเมตร |
ระบบการนำไฟฟ้า | มีคนขับ |
เคทีเอ็ม อีทีเอส (อังกฤษ: KTM Electric Train Service (ETS)) เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าระหว่างเมืองอีโปะฮ์–กัวลาลัมเปอร์ในประเทศมาเลเซีย[1] เดิมรถไฟฟ้าสายนี้เคยวิ่งจากกัวลาลัมเปอร์ไปเซอเริมบัน แต่หยุดให้บริการในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012[2] รถไฟฟ้ามีความเร็ว 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ดำเนินการโดยอีทีเอส ภายใต้การควบคุมของเกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู (เคทีเอ็ม)
ประวัติ
เกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู เปิดให้บริการรถไฟฟ้าสายนี้ในวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 2010 โดยเป็นเส้นหนึ่งของทางรถไฟสายชายฝั่งทะเลตะวันตก[3]
การให้บริการ
ให้บริการใน 2 ระดับชั้น ได้แก่ ขบวนรถโกลด์ และขบวนรถซิลเวอร์ โดยขบวนรถโกลด์ ใช้เวลาในการเดินทาง 2 ชั่วโมง 20 นาที จอด 11 สถานี ขณะที่ขบวนรถซิลเวอร์ ใช้เวลาในการเดินทาง 2 ชั่วโมง 30 นาที จอด 14 สถานี ในช่วงเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012 ขบวนรถโกลด์ได้เปลี่ยนสถานีที่จอด โดยเปลี่ยนมาจอดที่สถานีถนนตาปะห์ และซุงไก แทนที่สถานีซูไง-บูโละฮ์, กัวลากูบูบาห์รู และเบอห์รัง ส่งผลให้ใช้เวลาในการเดินทางมากขึ้น 5 นาที
ในอดีตเคยมีขบวนรถแพลตินัมให้บริการด้วย แต่ได้ยกเลิกในภายหลัง ขบวนรถนี้ใช้เวลาในการเดินทาง 1 ชั่วโมง 58 นาที
ชื่อสถานี | โกลด์ | ซิลเวอร์ |
---|---|---|
เคแอลเซ็นทรัล | มี | มี |
กัวลาลัมเปอร์ | มี | มี |
เกอปงเซ็นทรัล | มี | มี |
ซูไง-บูโละฮ์ | มี | ไม่มี |
ราวัง | มี | มี |
กัวลากูบูบาห์รู | มี | ไม่มี |
ตันจงมาลิม | มี | มี |
เบอห์รัง | มี | ไม่มี |
แม่น้ำสลิม | มี | มี |
ซุงไก | มี | มี |
ถนนตาปะฮ์ | มี | มี |
กัมปาร์ | มี | มี |
บาตูกาจะฮ์ | มี | มี |
อีโปะฮ์ | มี | มี |
ระบบรถไฟ
รุ่นแรก
รถไฟฟ้ารุ่นแรกคือรุ่น 91 มีจำนวน 5 ขบวน ขบวนละ 6 คัน สั่งซื้อมาในราคา 67 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ออกแบบโดยมะรุเบะนิ ผลิตโดยฮุนไดและมิตซูบิชิ[4] เดิมมีความเร็วสูงสุด 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่ถูกออกแบบให้สามารถวิ่งได้เต็มพิกัดถึง 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง[5] รถไฟฟ้า 1 ขบวน มีความยาว 138 เมตร หนัก 231.8 ตัน ถ้าเป็น 1 คันจะยาว 22.95 เมตร กว้าง 2.75 เมตร สูง 4 เมตร[6] แต่ละขบวนจุผู้โดยสารได้มากที่สุดถึง 350 คน พร้อมกับมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย ได้แก่ ห้องน้ำ จอโทรทัศน์
รุ่นที่สอง
ขบวนรถไฟฟ้ารุ่น 93 ปัจจุบันอยู่ในระหว่างการทดสอบ และจะวิ่งให้บริการในเร็ว ๆ นี้
สมุดภาพ
-
รถไฟฟ้ารุ่น 91 ETS ที่สถานีรถไฟอีโปะฮ์
-
ภายในขบวนรถ
-
รถไฟฟ้ารุ่น 93 ETS 201
ในอนาคต
โครงการรถไฟฟ้าจะมีการขยายเส้นทางเพิ่มไปยังเมืองบัตเตอร์เวิร์ท รัฐปีนัง
ในวันที่ 2 ธันวาคม ค.ศ. 2014 บริษัทผลิตรถจักรจากจีนใต้ ได้ชนะการประกวดราคาระบบรถไฟความเร็วสูง 200 กิโลเมตร จากกัวลาลัมเปอร์–อีโปะฮ์ โดยจะมีความเร็วสูงสุดถึง 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และจะมีการขยายเส้นทางต่อไปยังปาดังเบซาร์และโจโฮร์บะฮ์รู นอกจากนี้ ยังได้ใช้งบประมาณ 131 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในการผลิตรถโดยสาร 98 คัน[7]
ในวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 2014 ประธานบริษัทเกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู ประกาศว่า จะเปิดใช้งานรถไฟฟ้าอีทีเอส กัวลาลัมเปอร์–บัตเตอร์เวิร์ท ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2015 และจะได้รับรถไฟฟ้าใหม่อีก 10 ขบวน โดยจะเริ่มวิ่งในเดือนมกราคม ค.ศ. 2016[8]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ "KL-Ipoh electric train to run soon". The Star. 17 December 2010.
- ↑ "Recent scheduling ETS Services". KTM Intercity. สืบค้นเมื่อ 18 November 2012.
- ↑ "Malaysia plans five years of rail growth". Railway Gazette International. London. 1 October 2006.
- ↑ "Marubeni Gets $67 Million Malaysia Train-Car Order, Nikkei Says". Bloomberg. Bloomberg. 26 October 2008.
- ↑ "Electric trains to reduce travel time". The Star. Central. 24 August 2010.
- ↑ "Electric Train Set". Malaya Railway.
- ↑ "asiaone business". สืบค้นเมื่อ 3 December 2014.
- ↑ "The Star". สืบค้นเมื่อ 8 December 2014.