ทีเกอร์ 1

ยานรบหุ้มเกราะที่ 6 "ทีเกอร์" แบบ E
ยานเกราะทีเกอร์ไอน์ในภาคเหนือของฝรั่งเศส มีนาคม 1944
ชนิด	รถถังหนัก
แหล่งกำเนิด	ไรช์เยอรมัน
บทบาท
ประจำการ	1942–1945
สงคราม	สงครามโลกครั้งที่สอง
ประวัติการผลิต
บริษัทผู้ผลิต	Henschel
มูลค่าต่อหน่วย	250,800 ไรชส์มาร์ค
ช่วงการผลิต	1942–1944
จำนวนที่ผลิต	1,347
ข้อมูลจำเพาะ (RfRuK VK 4501H Ausf.E, Blatt: G-330)
มวล	54 ตัน 57 ตัน (แบบ E) (น้ำหนักพร้อมรบ)
ความยาว	6.316 เมตร (เฉพาะตัวถัง) 8.45 เมตร (รวมปืนใหญ่)
ความกว้าง	3.56 เมตร
ความสูง	3.00 เมตร
ลูกเรือ	5 นาย (ผู้บังคับ, พลปืน, พลบรรจุ, พลขับ, ผู้ช่วยพลขับ)
เกราะ	25–120 mm (0.98–4.72 in)
อาวุธหลัก	ปืนใหญ่ 8.8 ซม. หนึ่งกระบอก พร้อมกระสุนเจาะเกราะ
อาวุธรอง	ปืนกล 7.92 มม สองกระบอก ที่ 4,500 รอบ ที่ 4,800 รอบ (แบบ E)
เครื่องยนต์	ไมบัค HL230 P45 V-12 700 PS (690 แรงม้า, 515 กิโลวัตต์)
กำลัง/น้ำหนัก	13 PS (9.5 กิโลวัตต์) / ตัน
กันสะเทือน	เหล็กบิด (Torsion bar)
ความสูงจากพื้นรถ	0.47 เมตร
พิสัยปฏิบัติการ	195 กิโลเมตร (วิ่งถนน) 110 กิโลเมตร (ข้ามภูมิประเทศ)
ความเร็วสูงสุด	45.4 กม/ชั่วโมง (ความเร็วสูงสุด) 20-25 กม/ชั่วโมง (ข้ามภูมิประเทศ)

ทีเกอร์ 1 (เยอรมัน: Tiger I) หรือชื่อทางการคือ พันท์เซอร์คัมพฟ์วาเกิน 6 "ทีเกอร์" (เยอรมัน: Panzerkampfwagen VI „Tiger“) ออกเสียงเรียกในภาษาเยอรมันว่า ทีเกอร์ไอน์ และในภาษาอังกฤษว่า ไทเกอร์วัน เป็นรถถังหนักของกองทัพบกเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

ยานเกราะทีเกอร์ไอน์ถูกสร้างในช่วงปลายปี ค.ศ. 1942 ในช่วงต้นปฏิบัติการบาร์บารอสซา เพื่อตอบโต้ยานเกราะที-34 และคลีเมนต์ โวโรชีลอฟของโซเวียต ยานเกราะทีเกอร์ไอน์ถือเป็นยานเกราะแบบแรกของกองทัพเยอรมันที่ติดตั้งกระบอกปืนขนาด 88 มม. โดยกระบอกปืนนี้ได้ถูกทดสอบมาก่อนว่ามีประสิทธิภาพสูงในการยิงต่อต้าน รถถัง และเครื่องบิน ทีเกอร์ไอน์ถูกนำไปใช้ในในการรบแนวหน้าของเยอรมันในช่วงสงคราม โดยปกติแล้วทีเกอร์ไอน์ถูกนำมาแยกเป็นหน่วยยานเกราะอิสระ ซึ่งทำให้หน่วยทีเกอร์ไอน์สามารถปฏิบัติการได้อย่างค่อนข้างมีประสิทธิภาพ

แม้ว่าทีเกอร์ไอน์เป็นที่น่าเกรงขามต่อศัตรูเป็นอย่างมากก็ตาม ทว่า ในขณะเดียวกัน ทีเกอร์ไอน์ก็เป็นยานเกราะที่มีลักษณะซับซ้อนในการสร้าง ต้นทุนสูง และใช้เวลาในการผลิตยาวนาน อีกทั้งทีเกอร์ไอน์มักจะประสบปัญหาเครื่องจักรกลติดขัดบ่อยครั้งจึงทำให้ยานเกราะชนิดนี้ถูกยกเลิกการผลิตไป มีเพียงจำนวน 1,347 คันเท่านั้นที่ถูกผลิตขึ้นมาระหว่างเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1942 ถึงสิงหาคม ค.ศ. 1944 กองทัพเยอรมันได้ผลิตยานเกราะทีเกอร์ซไวขึ้นมาแทนที่

ยานเกราะนี้ถูกตั้งชื่อเล่นโดยแฟร์ดีนันท์ พอร์เชอ เดิมทีเรียกแต่เพียง "ทีเกอร์" เท่านั้น ต่อมาเมื่อมีการผลิตยานเกราะทีเกอร์ซไว จึงมีการเพิ่มตัวเลขโรมันไว้ด้านหลังชื่อเพื่อป้องกันความสับสน ยานเกราะทีเกอร์ไอน์มีชื่ออย่างเป็นทางการคือ '"ยานรบหุ้มเกราะที่ 6 แบบ H" (Panzerkampfwagen VI Ausführung H") แต่อย่างไรก็ตาม ยานเกราะนี้ได้ถูกนำมาออกแบบใหม่อีกครั้งเป็นรุ่นที่ดีขึ้น เรียกว่า "แบบ E" (Ausführung E) ในเดือนมีนาคม 1943 และมีลักษณะการออกแบบปืนใหญ่ของ SdKfz 181 เช่นเดียวกัน

ในปัจจุบันนี้มีทีเกอร์ไอน์ไม่กี่คันเท่านั้นที่ยังคงเหลืออยู่ให้โดยถูกนำมาแสดงในพิพิธภัณฑ์และงานแสดงทั่วโลก ตัวอย่างของยานเกราะที่ยังคงมีสภาพสมบูรณ์ที่สุดคือพิพิธภัณฑ์ยานเกราะ Bovington ทีเกอร์ไอน์ 131 ซึ่งเป็นยานเกราะคันเดียวที่ยังคงสามารถใช้ได้อยู่ในปัจจุบันนี้

ประวัติการออกแบบ

การออกแบบช่วงแรก

บริษัท Henschel & Sohn ได้เริ่มพัฒนาการออกแบบรถถังขนาดใหญ่ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1937 เมื่อวัฟเฟินอัมท์(กรมสรรพาวุธกองทัพเยอรมัน) ได้ร้องขอให้ Henschel ทำการพัฒนา Durchbruchwagen ("ยานพาหนะบุกทะลวง") ในช่วงตันระหว่าง 30-33 มีการสร้างตัวรถถังที่เป็นต้นแบบเพียงคันเดียวและไม่เคยถูกติดตั้งด้วยป้อมปืน รูปร่างและช่วงล่างโดยทั่วไปของ Durchbruchwagen 1 จะมีลักษณะคล้ายกับรถถังรุ่นพันเซอร์ 3 ในขณะที่ป้อมปืนของมันจะคล้ายกับป้อมปืนของรถถังรุ่นพันเซอร์ 4 แบบ C รุ่นแรกที่มีปืนใหญ่ลำกล้องสั้นขนาด 7.5 ซม. L/24

ก่อนที่รถถังรุ่น Durchbruchwagen I จะเสร็จสมบูรณ์ ได้มีคำร้องออกมาสำหรับยานพาหนะประเภทหนักที่มีน้ำหนักกว่า 30 ตันพร้อมด้วยเกราะที่หนากว่า นี่คือ Durchbruchwagen II ซึ่งจะมีเกราะที่ด้านหน้าที่มีความหนากว่า 50 มม.(2 นิ้ว) และติดตั้งด้วยป้อมปืนของพันเซอร์ 4 ด้วยปืนใหญ่ลำกล้องสั้นขนาด 7.5 ซม. L/24 น้ำหนักโดยรวมจะมีประมาณอยู่ที่ 36 ตัน มีการสร้างตัวรถถังเพียงคันเดียวและไม่มีการติดตั้งด้วยป้อมปืน การพัฒนาเพิ่มเติมของ Durchbruchwagen ได้ถูกลดทอนลงใน ค.ศ. 1938 เพื่อสนับสนุนการออกแบบรถถังรุ่น VK 30.01 (H) และ VK 36.01 (H) ที่มีขนาดที่ใหญ่กว่าและมีเกราะที่ดีกว่าอีกด้วย ทั้งตัวรถถังต้นแบบของ Durchbruchwagen I และ II ถูกใช้เป็นพาหนะทดสอบจนถึงปี ค.ศ. 1941

ความพยายามอื่น ๆ

การออกแบบรถถังขนาดกลางรุ่น VK 30.01 (H) และ รถถังหนักรุ่น VK 36.01 (H) ได้ทำการบุกเบิกด้วยการใช้ระบบกันสะเทือนแบบล้อสายพาน Schachtellaufwerk ที่มีความซับซ้อนของทอร์ชันบาร์แบบสปริง ล้อถนนหลักที่มีความทับซ้อนและสลับกันสำหรับรถถังที่ใช้งาน แนวคิดนี้ถูกคิดขึ้นมาแล้วเช่นเดียวกับรถสายพานของเยอรมันอย่าง Sd.Kfz. 7 รถถังรุ่น VK 30.01 (H) มีวัตถุประสงค์เพื่อติดตั้งปืนใหญ่สนับสนุนทหารราบขนาด 7.5 ซม. L/24 ที่มีความเร็วต่ำ(low-velocity) ปืนต่อต้านรถถังเอนกประสงค์แบบคู่ขนาด 7.5 ซม. L/40 หรือปืนใหญ่ภาคสนามขนาด 10.5 ซม. L/28 ในป้อมปืนครุพพ์ น้ำหนักโดยรวมอยู่ที่ 33 ตัน เกราะได้ถูกออกแบบให้มีขนาด 50 มม. บนพื้นผิวด้านหน้าและ 30 มม. บนพื้นผิวด้านข้าง ตัวรถถังต้นแบบสี่คันได้เสร็จสมบูรณ์สำหรับการทดสอบ สองคันนี้ได้รับการแก้ไขในภายหลังเพื่อสร้าง "Sturer Emil" ปืนต่อต้านรถถังอัตตาจร(12.8 ซม. Selbstfahrlafette L/61)

รถถังรุ่น VK 36.01 (H) มีวัตถุประสงค์เพื่อให้มีน้ำหนัก 40 ตัน พร้อมด้วยเกราะขนาด 100 มม.(4 นิ้ว) บนพื้นผิวด้านหน้า 80 มม. ที่ด้านข้างป้อมปืน และ 60 มม. ที่ด้านข้างตัวรถถัง รถถังรุ่น VK 36.01 (H) มีวัตถุประสงค์เพื่อแบกปืนใหญ่ขนาด 7.5 ซม. L/24, หรือ 7.5 ซม. L/43, หรือ 7.5 ซม. L/70, หรือ 12.8 cm L/28 ในป้อมปืนครุพพ์ที่ดูมีลักษณะที่คล้ายกับรถถังรุ่นพันเซอร์ 4 แบบ C ที่ขยายใหญ่ขึ้น ตัวรถถังต้นแบบหนึ่งคันได้ถูกสร้างขึ้น ตามมาด้วยอีกห้าคันในภายหลัง ป้อมปืนทั้งหกที่ถูกสร้างขึ้นไม่เคยถูกติดตั้งเลยและถูกนำไปใช้เป็นส่วนหนึ่งของกำแพงแอตแลนติก โครงการรถถังรุ่น VK 36.01 (H) ได้ถูกยุบในปี ค.ศ. 1942 เพื่อสนับสนุนโครงการรถถังรุ่น VK 45.01

การปรับปรุงเพิ่มเติม

ประสบการณ์ในการสู้รบกับรถถังทหารม้ารุ่น SOMUA S35 และรถถังหนักรุ่นชาร์ บี 1 ของฝรั่งเศส และรถถังทหารราบรุ่นมาทิลดา II ของบริติชในช่วงยุทธการที่ฝรั่งเศสในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 แสดงให้เห็นว่ากองทัพเยอรมันต้องการรถถังที่ติดตั้งด้วยอาวุธและหุ้มเกราะที่ดีกว่า

เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1941 Henschel และแฟร์ดีนันท์ พอร์เชอได้ถูกขอให้นำเสนอการออกแบบสำหรับรถถังหนัก 45 ตัน ให้เตรียมความพร้อมภายในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1942 พอร์เชอได้พยายามในการปรับปรุงรถถังแบบของพวกเขาเองอย่างรถถังเลโอพาร์ทต้นแบบรุ่น VK 30.01 (P) ในขณะที่ Henschel ได้พยายามให้กับรถถังรุ่น VK 36.01 (H) ที่ถูกปรับปรุงแล้ว Henschel ได้สร้างรถถังต้นแบบสองคัน: รถถังรุ่น VK 36.01 (H) H1 พร้อมด้วยปืนใหญ่ขนาด 8.8 ซม. L/56 และรุ่น VK 45.01 (H) H2 พร้อมด้วยปืนใหญ่ขนาด 7.5 ซ.ม. L/70

การออกแบบครั้งสุดท้าย

เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 1941 เยอรมนีได้เปิดฉากปฏิบัติการบาร์บาร็อสซา การรุกรานสหภาพโซเวียต เยอรมันต้องตกตะลึงเมื่อต้องเผชิญหน้ากับรถถังขนาดกลางรุ่นที-34 และรถถงหนักรุ่น เควี-1 ของโซเวียตจำนวนมากมาย ซึ่งทนทานต่อรถถังและปืนต่อต้านรถถัง และตามที่นักออกแบบของ Henschel ได้กล่าวว่า "มันน่าตกตะลึงอย่างมาก เมื่อมันถูกพบว่ารถถังโซเวียตนั้นเหนือกว่าทุกสิ่งที่มีในแฮร์(กองทัพบกเยอรมัน)"

ในการได้รับคำสั่งเพื่อให้มีน้ำหนักที่เพิ่มมากขึ้นเป็น 45 ตัน และขนาดลำกล้องปืนเพิ่มขึ้นเป็น 8.8 ซม. วันครบกำหนดสำหรับต้นแบบใหม่ได้ถูกกำหนดเอาไว้ในวันที่ 20 เมษายน ค.ศ. 1942 ซึ่งเป็นวันเกิดครบรอบ 53 ปี ของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ซึ่งจะแตกต่างจากรถถังรุ่นพันเทอร์ การออกแบบนั้นไม่ได้รวมเข้าเกราะที่ลาดเอียง

พอร์เชอและ Henschel ได้ส่งงานการออกแบบต้นแบบ โดยแต่ละแบบจะใช้ป้อมปืนที่ถูกออกแบบโดยครุพพ์ พวกเขาได้ทำการสาธิตที่รัสเทนแบร์กต่อหน้าฮิตเลอร์ การออกแบบของ Henschel ได้รับการยอมรับ โดยส่วนใหญ่เป็นเพราะการออกแบบต้นแบบของรถถังปอร์เช่ VK 4501 (P) จะใช้ระบบส่งกำลังด้วยน้ำมันเบนซิน-ไฟฟ้าที่เป็นปัญญา ซึ่งต้องใช้ทองแดงจำนวนมากในการผลิตส่วนประกอบในระบบขับเคลื่อนไฟฟ้า ซึ่งเป็นวัสดุสงครามเชิงยุทธศาสตร์ที่เยอรมนีมีพลาธิการที่จำกัด คุณสมบัติทางไฟฟ้าที่ได้รับการยอมรับสำหรับการใช้านดังกล่าว การผลิตรถถังรุ่น Panzerkampfwagen VI แบบ H ได้เริ่มต้นขึ้นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1942 โดยคาดว่าจะได้รับคำสั่งซื้อสำหรับรถถังของเขา พอร์เชอได้สร้างแชสซีสจำนวน 100 ตัว ภายหลังจากได้ทำสัญญากับ Henschel พวกมันได้ถูกใช้สำหรับยานเกราะพิฆาตรถถังแบบไม่มีป้อมปืนแบบใหม่ ลำตัวรถถังได้ถูกดัดแปลงเป็น พันท์เซอร์เยเกอร์ ทีเกอร์(เพ) ในต้นปี ค.ศ. 1943

รถถังทีเกอร์คันแรกที่มาพร้อมด้วยโดมกลมสูง(ด้านบนของรถถัง)

รถถังทีเกอร์ยังคงอยู่ในรุ่นต้นแบบเมื่อถูกเร่งรีบเข้าประจำการเป็นครั้งแรก ดังนั้นจึงมีการเปลี่ยนแปลงทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็กตลอดในช่วงการผลิต ป้อมปืนที่ได้ถูกออกแบบใหม่พร้อมกับหลังคาโดมด้านล่างคือการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุด เพื่อเป็นการลดต้นทุน ความสามารถในสภาพจมลงเมื่อทำการลุยลงสู่แม่น้ำ และระบบกรองอากาศภายนอกได้ถูกลดลง

การออกแบบ

ทีเกอร์จะแตกต่างไปจากรถถังเยอรมันรุ่นก่อน ๆ เป็นหลักในส่วนใหญ่ปรัชญาการออกแบบ รถถังรุ่นก่อนจะมีความคล่องตัว เกราะ และอำนาจการยิงที่ดูสมดุล และบางครั้งศัตรูของพวกเขาก็มีอาวุธที่มากกว่า

แม้ว่าจะหนัก รถถังคันนี้ไม่ได้เชื่องช้ากว่าศัตรูที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตาม ด้วยน้ำหนักที่ตายตัวมากกว่า 50 ตัน ระบบกันสะเทือน กระปุกเกียร์ และรายการอื่น ๆ ดังกล่าวได้มาถึงขีดจำกัดการออกแบบอย่างชัดเจน และการพังทหารอาจเกิดขึ้นบ่อยครั้ง หากไม่มีการบำรุงรักษาตามปกติ

แม้ว่าการออกแบบและแผนผังโดยทั่วไปจะมีลักษณะคล้ายกับรถถังขนาดกลางรุ่นก่อนอย่างพันเซอร์ 4 ส่วนทีเกอร์จะมีน้ำหนักมากกว่าสองเท่า นี่เป็นเพราะเกราะที่หนากว่าอย่างมาก ปืนหลักที่ใหญ่กว่า ปริมาณเชื้อเพลิงและกระสุนที่มากขึ้น เครื่องยนต์ที่ใหญ่ขึ้น และระบบส่งกำลังและระบบกันสะเทือนที่แข็งแรงมากขึ้น

เกราะ

เกราะของทีเกอร์ 1 มีความหนาถึง 200 มม. บนเกราะส่วนหน้าที่ติดกับปืนหลัก (gun mantlet)

ทีเกอร์ 1 นั้นมีเกราะตัวถังด้านหน้าที่หนาเพียง 100 ม.ม. (3.9 นิ้ว) ส่วนด้านหน้าของป้อมปืนที่หนาเพียง 100 ม.ม. (3.9 นิ้ว) และเกราะส่วนหน้าที่ติดกับปืนหลัก (gun mantlet) ที่มีความหนาต่างกันตั้งแต่ 120 มม.(4.7 นิ้ว) ถึง 200 มม.(7.9 นิ้ว) ทีเกอร์มีแผ่นเหล็กด้านข้างตัวรถถังที่หนากว่า 60 มม. (2.4 นิ้ว) และ 80 มม. ของเกราะบนโครงสร้างส่วนบนด้านข้าง/ป้อมปืนที่ยื่นโผล่ของรถถัง(Sponson) ในขณะที่ป้อมปืนด้านข้างและด้านหลักที่หนากว่า 80 มม.เกราะส่วนบนและส่วนล่างที่หนากว่า 25 มม.(1 นิ้ว) ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 1944 หลังคาป้อมปืนที่มีความหนาขึ้นเพียง 40 มม.(1.6) นิ้ว แผ่นเกราะส่วนใหญ่เป็นแบบแบนเรียบ โดยมีโครงสร้างที่ประสานกัน โครงสร้างที่แบนเรียบนี้ได้ส่งเสริมการทำตัวมุมรถถังของทีเกอร์ที่มีขนาด 30-45 องศา เมื่อทำการยิงเพื่อเพิ่มความหนาอย่างมีประสิทธิภาพ ข้อต่อส่วนเกราะนั้นมีคุณภาพสูง แบบขั้นบันไดและถูกเชื่อมเหล็กมากกว่าการตอกหมุด และถูกทำด้วยเหล็กมาเรจิง(Maraging steel) เกราะโดยรวมทั้งหมดของทีเกอร์ 1 นั้นมีคุณภาพสูงสุดที่ใช้งานได้สำหรับการผลิตของ Henschel และเยอรมนีในช่วงเวลานั้น

ปืน

กล้องศูนย์เล็งลำกล้องปืนรถถังแบบTurmzielfernrohr TZF 9c

ลำกล้องปืนใหญ่รถถังแบบ 56-คาลิเบอร์ที่ยาว ขนาด 8.8 ซม. เควาเค 36 ได้ถูกเลือกสำหรับทีเกอร์ การผสานรวมกันของเส้นกระสุนวิถีที่แบนจากความเร็วปากกระบอกที่สูงและความแม่นยำจากมองสายตาผ่านกล้องศูนย์เล็งลำกล้องปืนรถถังแบบ Leitz Turmzielfernrohr TZF 9b (ต่อมามันได้ถูกแทนที่ด้วยกล้องส่องตาข้างเดียวแบบ TZF 9c) ซึ่งทำให้มีความแม่นยำมากขึ้น ในการทดสอบการยิงของบริติชในช่วงสงคราม มีการยิงประมาณ 5 ครั้งอย่างต่อเนื่องบนเป้าที่มีขนาด 410X460 มม.(16X18 นิ้ว) ในระยะห่างประมาณ 1,100 เมตร(3,600 ฟุต) เมื่อเทียบกับปืนรถถังเยอรมันร่วมสมัยรุ่นอื่นอย่างลำกล้องปืนใหญ่รถถังขนาด 8.8 ซม. เควาเค 36 ที่สามารถทะลุเจาะเกราะที่เหนือกว่าลำกล้องปืนใหญ่รถถังขนาด 7.5 ซม. เควาเค 40 ในชตวร์มเกอชึทซ์ 3 และพันเซอร์ 4 แต่มีความด้อยกว่าลำกล้องปืนใหญ่รถถังขนาด 7.5 ซม. เควาเค 42 ในรถถังพันเทอร์ ภายในระยะการยิงประมาณ 2,500 เมตร ในระยะที่ไกลกว่า ลำกล้องปืนใหญ่รถถังขนาด 8.8 ซม. เควาเค 36 นั้นมีความเหนือกว่าในด้านการทะลุเจาะเกราะและความแม่นยำ ปืนใหญ่รถถังจะใช้เวลาประมาณ 10.9 วินาทีในการบรรจุกระสุน

กระสุนของทีเกอร์จะยิงเชื้อปะทุด้วยไฟฟ้า กระสุนทั้งสี่ประเภทที่สามารถใช้งานได้แต่กลับมีไม่ครบทั้งหมด หัวกระสุนปืนใหญ่แบบ PzGr 40 จะใช้แร่ทังสเตนซึ่งเกิดภาวะขาดแคลน เมื่อสงครามยังคงดำเนินต่อไป

• PzGr. 39 (กระสุนเจาะเกราะแบบสวมฝาครอบปลอกกระสุนผสมกับฝาครอบหัวรบขีปนาวุธ)
• PzGr. 40 (กระสุนเจาะเกราะผสมแบบแข็ง)
• Hl. Gr. 39 (กระสุนระเบิดแรงสูงต่อสู้รถถัง)
• sch. Sprgr. Patr. L/4.5 (ลูกกระสุนเพลิง)

การตั้งชื่อ

Tigers under construction. This hull rests on a jig (1944)

Assembly facility; the vehicles are fitted with the narrower transport tracks (1943)

การตั้งชื่อ	การอ้างอิง	วันที่
ต้นแบบ
VK 45.01	Henschel	28 กรกฎาคม ค.ศ. 1941
Pz.Kpfw. VI Ausf. H1 (VK 4501)	Wa Prüf 6	21 ตุลาคม ค.ศ. 1941
VK 4501 (H)	Wa J Rue (WuG 6)	5 มกราคม ค.ศ. 1942
Tiger H1 (VK 4501 – Aufbau fur 8,8 cm Kw.K.Krupp-Turm)	Wa Prüf 6	กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942
Pz.Kpfw. VI (VK 4501/H Ausf. H1 (Tiger))	Wa Prüf 6	2 มีนาคม ค.ศ. 1942
Pz.Kpfw. "Tiger" H	Wa J Rue (WuG 6)	20 มิถุนายน ค.ศ. 1942
Pz.Kpfw. VI VK 4501 (H) Tiger (H) Krupp-Turm mit 8.8 cm Kw.K. L/56 fur Ausf. H1	Wa Prüf 6	1 กรกฎาคม ค.ศ. 1942
การผลิต
Panzerkampfwagen VI H (Sd.Kfz. 182)	KStN 1150d	15 สิงหาคม ค.ศ.1942
Tiger I	Wa Prüf 6	15 ตุลาคม ค.ศ. 1942
Pz.Kpfw. VI H Ausf. H1 (Tiger H1)	–	1 ธันวาคม ค.ศ. 1942
Panzerkampfwagen VI H Ausf. H1 Panzerkampfwagen Tiger Ausf. E	D656/21+ (Tank manual)	มีนาคม ค.ศ. 1943
Pz.Kpfw. Tiger (8,8 cm L/56) (Sd.Kfz. 181)	KStN 1176e	5 มีนาคม ค.ศ.1943
Panzerkampfwagen Tiger Ausf. E (Sd.Kfz. 181) Panzerkampfwagen Tiger Ausf. E	D656/22 (Tank manual)	7 กันยายน ค.ศ. 1944

คำสั่งของฮิตเลอร์ วันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1944 ให้เลิกใช้ชื่อว่า พันเซอร์คัมฟ์วาเก็น 6 และเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น พันเซอร์คัมฟ์วาเก็น ทีเกอร์ อัสท์. อี, ซึ่งเป็นชื่อที่ถูกใช้อย่างเป็นทางการจนกระทั่งสงครามสิ้นสุดลง. สำหรับการใช้งานโดยทั่วไป มักจะย่อคำสั้น ๆ ว่า ทีเกอร์

ผู้ใช้งาน

• ไรช์เยอรมัน – ผู้ใช้งานหลัก
• ฮังการี – ตัวอย่าง 13 คันที่ถูกมอบให้โดยเยอรมนี ใน ค.ศ. 1944 แก่กองทัพฮังการีที่หนึ่งเพื่อการสู้รบภายใต้คำสั่งของเยอรมันบนแนวรบด้านตะวันออก เนื่องจากขาดความสามารถในการซ่อมแซมจึงนำไปสู่การถูกทำลายล้างของรถถังส่วนใหญ่. ทีเกอร์ 3 คันที่ได้รับความเสียหายจึงถูกส่งกลับไปยังเยอรมนี.
• ฝรั่งเศส –มีการใช้รถถังทีเกอร์ที่ยึดมาได้ในส่วนที่ยืดออกมาของแซ็งนาแซร์และฝ่ายสัมพันธมิตรรุกเข้าสู่เยอรมนี
• โรมาเนีย – สองคันซึ่งถูกยึดมาได้ใน ค.ศ. 1944 ภายหลังจากการก่อรัฐประหารของกษัตริย์มีไฮ

รถถังที่มีบทบาท สมรรถนะ และยุคสมัยที่เทียบเคียงกัน

• ไอเอส-1 และที-44 ของโซเวียต
• เอ็ม26 เพอร์ชิงและเอ็ม4เออี2 76มม. ของสหรัฐ
• ไทป์ 5 ชิริ ของญี่ปุ่น
• รถถังเชอร์ชิล ของบริติช

เชิงอรรถ

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Tiger I