จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน
หน้าตา
จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน 北魏孝文帝 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์เหนือ | |||||||||||||
ครองราชย์ | 20 กันยายน ค.ศ. 471 – 26 เมษายน ค.ศ. 499 | ||||||||||||
ก่อนหน้า | จักรพรรดิเว่ย์เสียนเหวิน | ||||||||||||
ถัดไป | จักรพรรดิเว่ย์เสวียนอู่ | ||||||||||||
ผู้สำเร็จราชการ | จักรพรรดินีเฟิง 文成文明皇后 | ||||||||||||
ประสูติ | 13 ตุลาคม ค.ศ. 467 | ||||||||||||
สวรรคต | 26 เมษายน ค.ศ. 499 (พระชนมายุ 31 พรรษา) | ||||||||||||
| |||||||||||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิเว่ย์เสียนเหวิน | ||||||||||||
พระราชมารดา | จักรพรรดินีซื่อ |
จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน ((北)魏孝文帝) (13 ตุลาคม ค.ศ. 467 – 26 เมษายน ค.ศ. 499), พระนามเดิม ทั่วป๋า หง (拓拔宏), ต่อมาคือ หยวน หง (元宏), หรือ ทั่วป๋า หงที่ 2 เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์เหนือของจีนตั้งแต่วันที่ 20 กันยายน ค.ศ. 471 ถึงวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 499[1]
จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวินใช้นโยบายที่รุนแรงในการทำให้เกิดการขัดเกลาทางสังคม โดยมุ่งหมายที่จะรวมศูนย์อำนาจรัฐและทำให้กลายเป็นรัฐที่มีหลายเชื้อชาติซึ่งง่ายต่อการปกครอง นโยบายเหล่านี้รวมถึงการเปลี่ยนรูปแบบศิลปะที่สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจีน ตั้งค่านิยมและบังคับให้ประชากรพูดภาษาและสวมใส่เสื้อผ้าแบบจีน พระองค์บังคับชาวเซียนเป่ยของพระองค์และเผ่าอื่น ๆ ให้ใช้สกุลจีนและทรงเปลี่ยนสกุลของพระองค์จาก ทั่วป๋า เป็น หยวน นอกจากนี้พระองค์ยังสนับสนุนให้มีการแต่งงานระหว่างชาวเซียนเปย์กับชาวฮั่น
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Grousset, Rene (1970). The Empire of the Steppes. Rutgers University Press. pp. 65. ISBN 0-8135-1304-9.