จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน

จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน 北魏孝文帝
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์เหนือ
ครองราชย์	20 กันยายน ค.ศ. 471 – 26 เมษายน ค.ศ. 499
ก่อนหน้า	จักรพรรดิเว่ย์เสียนเหวิน
ถัดไป	จักรพรรดิเว่ย์เสวียนอู่
ผู้สำเร็จราชการ	จักรพรรดินีเฟิง 文成文明皇后
พระนามเต็ม สกุล: เริ่มแรก ทั่วป๋า (拓拔, tuò bá) ต่อมา หยวน (元, yuán) (เปลี่ยน ค.ศ. 496) พระนาม: หง(宏, hóng) พระนามหลังสิ้น เสี้ยวเหวิน (孝文, xiào wén), แปลตามตัว "กตัญญูและวัฒนธรรม" วัดประจำรัชกาล เกาจู่ (高祖, gāo zǔ)
พระราชบิดา	จักรพรรดิเว่ย์เสียนเหวิน
พระราชมารดา	จักรพรรดินีซื่อ
ประสูติ	13 ตุลาคม ค.ศ. 467
สวรรคต	26 เมษายน ค.ศ. 499 (พระชนมายุ 31 พรรษา)

จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน ((北)魏孝文帝) (13 ตุลาคม ค.ศ. 467 – 26 เมษายน ค.ศ. 499), พระนามเดิม ทั่วป๋า หง (拓拔宏), ต่อมาคือ หยวน หง (元宏), หรือ ทั่วป๋า หงที่ 2 เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์เหนือของจีนตั้งแต่วันที่ 20 กันยายน ค.ศ. 471 ถึงวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 499

จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวินใช้นโยบายที่รุนแรงในการทำให้เกิดการขัดเกลาทางสังคม โดยมุ่งหมายที่จะรวมศูนย์อำนาจรัฐและทำให้กลายเป็นรัฐที่มีหลายเชื้อชาติซึ่งง่ายต่อการปกครอง นโยบายเหล่านี้รวมถึงการเปลี่ยนรูปแบบศิลปะที่สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจีน ตั้งค่านิยมและบังคับให้ประชากรพูดภาษาและสวมใส่เสื้อผ้าแบบจีน พระองค์บังคับชาวเซียนเป่ยของพระองค์และเผ่าอื่น ๆ ให้ใช้สกุลจีนและทรงเปลี่ยนสกุลของพระองค์จาก ทั่วป๋า เป็น หยวน นอกจากนี้พระองค์ยังสนับสนุนให้มีการแต่งงานระหว่างชาวเซียนเปย์กับชาวฮั่น