เกา เว่ย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เกา เว่ย์
高緯
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ
ครองราชย์8 มิถุนายน ค.ศ.565[1][2] – 4 กุมภาพันธ์ 577[1][3]
ก่อนหน้าจักรพรรดิฉีอู่เฉิง
ถัดไปเกา เหิง
ประสูติ29 พฤษภาคม ค.ศ.556[4][1]
สวรรคตค.ศ. 577[3]
พระนามเต็ม
รัชศก
เทียนถง (天統, Tiāntǒng) (ค.ศ. 565–569)
อู่ผิง(武平, Wǔpíng) (ค.ศ. 570–576)
หลงฮฺว่า (隆化,Lónghuà) (ค.ศ. 577)
ราชวงศ์ราชวงศ์ฉีเหนือ
พระราชบิดาจักรพรรดิฉีอู่เฉิง
พระราชมารดาจักรพรรดินีหู พระพันปีหลวง

เกา เว่ย์ (高緯) (ค.ศ. 557–577), หรือรู้จักกันในประวัติศาสตร์ว่า ฉีโฮ่วจู่ ((北)齊後主), พระนามจีน เหรินกัง (仁綱) เป็นจักรพรรดิของราชวงศ์ฉีเหนือ ในรัชสมัยของพระองค์การปกครองของราชวงศ์ฉีเหนือตกอยู่ในการทุจริตและเสื่อมโทรมอย่างรุนแรง โดยกองทัพต้องทนทุกข์หลังจากเกา เว่ย์ สังหารนายพลหูลู่ กวงผู้ยิ่งใหญ่ ในปี ค.ศ. 572 จักรพรรดิโจวอู่ได้เปิดการโจมตีครั้งใหญ่ในปี 576 และกองกัพราชวงศ์ฉีเหนือล่มสลาย เกา เว่ย์สละบัลลังก์ให้เกา เหิง พระราชโอรส พระองค์ถูกจับขณะพยายามหลบหนีไปยังราชวงศ์เฉิน และต่อมาในปีนั้นจักรพรรดิโจวเหนือได้ประหารชีวิตพระองค์และสมาชิกเกือบทั้งหมดในราชวงศ์ของพระองค์

อ้างอิง[แก้]