จักรพรรดิฉีอู่เฉิง
| จักรพรรดิฉีอู่เฉิง (北)齊武成帝 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิราชวงศ์ฉีเหนือ | |||||
| ครองราชย์ | 561–565 | ||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิฉีเสี้ยวเจ้า | ||||
| ถัดไป | เกา เว่ย์ | ||||
| ประสูติ | ค.ศ. 537 | ||||
| สวรรคต | ค.ศ. 569 | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ฉีเหนือ | ||||
| พระราชบิดา | เกา ฮวน | ||||
| พระราชมารดา | โหลว จ้าวจุ้น | ||||
จักรพรรดิฉีอู่เฉิง ((北)齊武成帝) (537–569), พระนามเดิม เกา จ้าน (高演) หรือ เกา ตัน เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ พระองค์ถือได้ว่าเป็นผู้ปกครองที่มีความสามารถน้อยที่สุด ทรงอุทิศเวลาส่วนใหญ่ให้กับงานเลี้ยงและแสวงหาความสุขโดยละเลยกิจการของรัฐ รัฐถูกปกครองด้วยความช่วยเหลือจากที่ปรึกษาของพระองค์เหอ ซื่อไคและขุนนางคนอื่น ๆ ที่ได้รับการแต่งตั้ง[1] ในปี ค.ศ. 565 พระองค์ทรงสละบัลลังก์ให้เกา เว่ย์พระราชโอรสองค์เล็ก โดยทรงได้รับตำแหน่งไท่ช่างหฺวัง (จักรพรรดิผู้ทรงสละราชย์) แต่ยังคงควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน พระองค์สวรรคตในปี 569 เมื่อพระชนมายุ 31 พรรษา และราชวงศ์ฉีเหนือล่มสลายลงในปี 577
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Andrew Eisenberg (1 January 2008). Kingship in Early Medieval China. BRILL. pp. 113–114. ISBN 90-04-16381-6.