ข้ามไปเนื้อหา

การรุกของตอลิบาน พ.ศ. 2564

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การรุกของตอลิบาน พ.ศ. 2564
ส่วนหนึ่งของ สงครามในอัฟกานิสถาน
และการก่อความไม่สงบของตอลิบาน

แผนที่ของประเทศอัฟกานิสถานแสดงการยุทธ์เชิงรุกของตอลิบาน
วันที่1 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 – 15 สิงหาคม พ.ศ. 2564
(3 เดือน และ 2 สัปดาห์)
สถานที่
ประเทศอัฟกานิสถาน
สถานะ

ตอลิบานได้รับชัยชนะ; ประเทศตกไปเป็นรัฐอิสลามอัฟกานิสถาน

ดินแดน
เปลี่ยนแปลง		 • ตอลิบานยึดจาก 179 อำเภอ เป็น 256 อำเภอ[12][13]
• ตอลิบานยึดเมืองหลักจาก 33 เมือง เป็น 34 เมือง[14][15]
คู่สงคราม

ตอลิบาน

อัลกออิดะฮ์[3]
สนับสนุนโดย:
เตหะริก-ไอ-ตอลิบาน ปากีสถาน (TTP)[3][4]
กองทัพแห่งความชอบธรรม[3]
กองทัพแห่งโมฮัมเหม็ด[3]
ขบวนการมุญาฮิดีนกัษมีระ[3]		 อัฟกานิสถาน
 สหรัฐ[5][6]
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ

ฮิบะตุลลอฮ์ อะคูนซาดะฮ์
อับดุล ฆานี บาราดาร์
ซิราจุดดีน ฮัคคานี[1]
โมฮัมหมัด ยาคุปต์
อัฟกานิสถาน อับดุล คาริก †[16]
อัฟกานิสถาน มาลาวี มูบารัก †[17]

อัฟกานิสถาน การี คาริด †[18]
การี คาริว †[19]
การี จาบาร์ †[20]		 อัชราฟ ฆานี
อับดุลลาห์ อับดุลลาห์
บิสมิลเลาะห์ ข่าน โมฮัมมาดี[21]
อาหมัด มาซูด[22]
อิสมาลี ข่าน [23]
ดะวาห์ ข่าน เมเนปัล †[24]
คะไย นาบี อะมัสไซ [25][26]
สหรัฐ โจ ไบเดิน
สหรัฐ มาร์ก มิลลี
สหรัฐ เคนเน็ธ แมคเคนซี[27]
หน่วยที่เกี่ยวข้อง

กำลังตอลิบาน

กองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน (ANSF)

ความสูญเสีย

ตอลิบาน
เสียชีวิต 9,819 คน[42]
บาดเจ็บ 5,472 คน[42]
ถูกจับ 54 คน[42](รัฐบาลอัฟกานิสถานอ้าง)

ยุทโธปกรณ์:
  • ปืนใหญ่ 1 กระบอก และพาหนะทางทหาร 1 คันถูกทำลาย[33]

อัฟกานิสถาน
เสียชีวิต 1,537 คน[43]
บาดเจ็บ 972 คน[43]
ถูกจับ 677 คน[43]
หนีทัพ 2,324+ คน[44][45]
เจ้าหน้าที่หน่วยเคพีเอฟยอมจำนน 6,000 คน[41]
ทหารหลายพันนายยอมจำนน[39][46]

ยุทโธปกรณ์:
พลเรือนเสียชีวิต 1,031 คน[50][43]
พลเรือนบาดเจ็บ 2,043 คน[50]
พลเรือนพลัดถิ่น 244,000 คน[51]
บาดเจ็บรวมทั้งสิ้น 40,000 คน[52]

การยุทธ์เชิงรุกของตอลิบาน พ.ศ. 2564 (ดารี: هجوم ۱۴۰۰ طالبان, อักษรโรมัน: Hojom 1400 Taliban) มีอีกชื่อว่า การยุทธ์เชิงรุกฤดูร้อน[53][54][55][56] เป็นการยุทธ์ทางทหารที่ดำเนินอยู่โดยตอลิบาน และกลุ่มพันธมิตร อย่างกลุ่มอัลกออิดะฮ์[3] มีวัตถุประสงค์ต่อต้านรัฐบาลอัฟกานิสถานและประเทศพันธมิตรโดยเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 พร้อมกับการถอนกองกำลังสหรัฐส่วนใหญ่ให้ออกจากพื้นที่ประเทศอัฟกานิสถาน[57] ณ วันที่ 15 กรกฏาคม พื้นที่มากกว่าหนึ่งในสามจาก 421 อำเภอในประเทศอัฟกานิสถานถูกควบคุมโดยตอลิบาน[58][59] และเมื่อวันที่ 21 กรกฏาคม พื้นที่ครึ่งหนึ่งของประเทศอยู่ภายใต้การควบคุมของตอลิบาน[60]

การยุทธ์เชิงรุกในครั้งนี้ถือเป็นการรุกอาณาเขตที่รวดเร็วของตอลิบาน[61][62] เฉกเช่นเดียวกับการแตกกิ่งก้านสาขาไปยังทั้งในประเทศและนานาชาติ[63] เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม เจ้าหน้าที่ทางการฝ่ายสหรัฐคาดการณ์ว่า คาบูล เมืองหลวงของประเทศอัฟกานิสถาน จะตกไปเป็นของตอลิบานไม่เกิน 30 ถึง 90 วัน[64] เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม แอสโซซิเอเต็ดเพรส รายงานว่า ตอลิบานมาถึงและยึดเมืองคาบูล เป็นการสิ้นสุดของรัฐบาลสาธารณรัฐอิสลามอัฟกานิสถาน ตอลิบานกล่าวว่า กลุ่มพวกเขากำลังรอการ "เปลี่ยนถ่าย" อำนาจ[65] หลังจากยึดเมืองได้สำเร็จ ตอลิบานได้เข้ายึดทำเนียบประธานาธิบดี หลังจากประธานาธิบดี อัชราฟ ฆานี ลี้ภัยออกจากประเทศ[66]

ภูมิหลัง

[แก้]

ในช่วงระหว่างสงครามในอัฟกานิสถาน (ค.ศ. 2001–ปัจจุบัน) การขับไล่กลุ่มตอลิบานเป็นไปอย่างแข็งขันทางตอนเหนือของประเทศอัฟกานิสถาน ซึ่งเป็นฐานของพันธมิตรทางตอนเหนือ จากรายงานของเครือข่ายวิเคราะห์อัฟกานิสถาน กองกำลังตอลิบานทางตอนเหนือมีความพยายามที่แข็งข้อต่อการสร้างพันธมิตรทางเหนือภายหลังจากการถอนกองกำลังของสหรัฐ[67]

เส้นเวลา

[แก้]

พฤษภาคม

[แก้]

ในเดือนพฤษภาคม ตอลิบานยึดอำเภอ 15 แห่งจากรัฐบาลอัฟกานิสถาน อย่างอำเภอเนิรก์และอำเภอจาเรซในจังหวัดเมเดนวอร์ดัก[68][69] รวมไปถึงสถานที่สำคัญที่ถูกยึดอย่างเขื่อนดะฮาร์ใน จังหวัดกันดะฮาร์ อันเป็นเขื่อนที่ใหญ่ที่สุดอันดับสองของประเทศอัฟกานิสถาน[70][71] ในระหว่างเดือนนั้น เจ้าหน้าที่จากกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน 405 นาย และพลเรือน 260 คน เสียชีวิตระหว่างการปะทะกับตอลิบาน ในขณะที่กระทรวงกลาโหมอัฟกานิสถานอ้างว่าสามารถสังหารนักรบตอลิบาน 2,146 คน[43][42]

สิ้นเดือนพฤษภาคม ประเทศโปรตุเกส, ประเทศสโลวีเนีย, ประเทศสเปน, และประเทศสวีเดน ได้ถอนกำลังพลออกจากประเทศอัฟกานิสถานอย่างสิ้นเชิง[72]

มิถุนายน

[แก้]
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมสหรัฐ ลอยด์ ออสติน พบปะหารือกับประธานาธิบดีอัฟกานิสถาน อัชราฟ ฆานี ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2564

ในเดือนมิถุนายน ตอลิบานได้ยึดอำเภอเพิ่มเป็น 69 แห่งจากรัฐบาลอัฟกานิสถาน และรุกเข้าไปในเมืองคุนดูและปูลีคัมลี[68][73][57] เมืองมะซารีชะรีฟถูกล้อมโดยตอลิบาน[74] รวมไปถึงการยึดสถานที่โดยตอลิบานอย่างด่านชายแดนหลักระหว่างประเทศอัฟกานิสถานกับประเทศทาจิกิสถาน และจุดผ่านแดนอำเภอไซดาบัต จังหวัดเมเดนวอร์ดัก อันกล่าวได้ว่าเป็นประตูสู่คาบูล เมืองหลวงของประเทศอัฟกานิสถาน[75][76] ในส่วนของยุทโธปกรณ์ ตอลิบานได้ยึดรถบรรทุกและรถฮัมวีจากกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน เช่นเดียวกับรถหุ้มเกราะและระบบปืนใหญ่หลายกระบอก[48]

เฮลิคอปเตอร์ของกองทัพอากาศอัฟกานิสถาน มี-17 ถูกยิงตกโดยตอลิบาน นักบินสามคนบนอากาศยานเสียชีวิต ในขณะที่ยูเอช-60 แบล็กฮอว์กได้รับความเสียหายบริเวณพื้นผิวหลังจากการปะทะระหว่างตอลิบานและกองกำลังอัฟกานิสถาน[32][47] เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน ตอลิบานได้สังหารนักรบคอมมานโด 22 นายของกองทัพอัฟกานิสถานในอำเภอนอร์เลดอะบัด[77] ในระหว่างเดือนนั้น เจ้าหน้าที่จากกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน 703 นาย และพลเรือน 208 คน เสียชีวิตระหว่างการปะทะกับตอลิบาน ในขณะที่กระทรวงกลาโหมอัฟกานิสถานอ้างว่าสังหารนักรบตอลิบาน 1,535 คน[43][42] เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ผู้บัญชาการทหารบกอัฟกานิสถาน, รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม, และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยถูกปลดออกจากตำแหน่งโดยประธานาธิบดี อัชราฟ ฆานี[78]

เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน ตอลิบานยึดเชอร์คานบันดาร์ อันเป็นด่านชายแดนหลักระหว่างประเทศอัฟกานิสถานกับประเทศทาจิกิสถาน[79] อำเภอ 13 แห่งตกไปอยู่ในความควบคุมของตอลิบานภายใน 24 ชั่วโมง[80] ในวันเดียวกัน การปะทะกันอย่างหนักเกิดขึ้นในจังหวัดบางก์ลาน หลังจากที่กองกำลังอัฟกานิสถานเริ่มปฏิบัติการทางทหารในเขตชานเมืองปูลีคูลี ซึ่งเป็นเมืองหลวงของจังหวัด เจ้าหน้าที่กองกำลังอัฟกานิสถานสังหารกลุ่มติดอาวุธตอลิบาน 17 คน รวมถึงคาลี กาลิด ผู้บัญชาการกองพลตอลิบาน[81] ในเวลาใกล้เคียงกัน ตอลิบานยึดเมืองแบลค์และล้อมเมืองมะซารีชะรีฟ เมืองหลวงของจังหวัดแบลค์[82][83] เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน ตอลิบานและกองกำลังอัฟกานิสถานปะทะกันในเมืองปูลีคูลี[84]

กรกฏาคม

[แก้]
กองกำลังสนับสนุนรัฐบาลอัฟกานิสถานรวมพลกันในจังหวัดเจาซีจันระหว่างการรุกของตอลิบาน

ในเดือนกรกฎาคม ตอลิบานยึดอำเภอ 64 แห่งจากรัฐบาลอัฟกานิสถาน และเข้าสู่เมืองกันดะฮาร์และเฮราต อันเป็นเมืองใหญ่อันดับสองและอันดับสามตามลำดับของประเทศอัฟกานิสถาน[12][85][86] ในระหว่างเดือนนั้น เจ้าหน้าที่จากกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน 335 นาย และพลเรือน 189 คน เสียชีวิตระหว่างการปะทะกับตอลิบาน ในขณะที่กระทรวงกลาโหมอัฟกานิสถานอ้างว่าสังหารนักรบตอลิบาน 3,159 คน[43][42] ทหารอัฟกานิสถานราว 1,500 นายหนีทัพเข้าไปในประเทศทาจิกิสถานตามการรายงานของทูตซีเอสทีโอ[44] สื่ออิหร่านรายงานว่าทหารและพลเรือนชาวอัฟกานิสถานอพยพถิ่นฐานเข้าไปในประเทศอิหร่านเพื่อลี้ภัยจากตอลิบาน[44]

เมื่อวันที่ 2 กรกฏาคม ประเทศเยอรมนีและประเทศอิตาลีถอนกองกำลังออกจากประเทศอัฟกานิสถาน และกองกำลังสหรัฐถอนกำลังออกจากฐานบินบากรัม โดยมอบให้กองทัพอัฟกานิสถานใช้งานต่อ[87]

ในสัปดาห์แรกของเดือนกรกฎาคม ผู้หญิงติดอาวุธหลายร้อยคนพากันเดินบนท้องถนนในทางตอนเหนือและตอนกลางของอัฟกานิสถาน เพื่อประท้วงต่อต้านการรุกของตอลิบาน โดยการประท้วงครั้งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในเมืองฟิรอโซร์ อันเป็นเมืองหลวงของจังหวัดกอร์ ผู้ว่าราชการจังหวัด อับดุลซาฮีร์ ไฟซ์ซะดา ให้สัมภาษณ์รายงานกับ เดอะการ์เดียน ว่าผู้หญิงชาวอัฟกานิสถานหลายคน ซึ่งบางคนหนีจากตอลิบานได้ไม่นาน เพิ่งได้เรียนรู้การใช้อาวุธปืนในการป้องกันตัวเอง โดยบางส่วนได้ต่อสู้กับตอลิบานแล้ว โฆษกตอลิบาน ซาบีฮุลเลาะห์ มุญาฮีน ประณานรายงายดังกล่าวว่าเป็น "โฆษณาชวนเชื่อ" และกล่าวสำทับว่า "ผู้หญิงจะไม่มีวันหยิบปืนมาสู้กับเรา"[88] ระหว่างช่วงสัปดาห์ ตอลิบานยึดด่านชายแดน 9 แห่งของกองทัพอัฟกานิสถานในจังหวัดคูนาร์ ซึ่งใกล้กับชายแดนประเทศปากีสถาน โดยทหารของกองทัพอัฟกานิสถาน 39 นายยอมจำนนต่อตอลิบาน ขณะที่ทหารของกองทัพอัฟกานิสถานอีก 31 นายหนีทัพไปประเทศปากีสถาน[44]

ผู้ติดอาวุธตอลิบานพักอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ระหว่างการยุทธ์เชิงรุก

เมื่อวันที่ 10 กรกฏาคม ตอลิบานได้ยึดอำเภอปันญวาจีในจังหวัดกันดะฮาร์[89] ตอลิบานล้อมเมืองกัสนีในตอนกลางของประเทศอัฟกานิสถาน[90] จุดผ่านแดนระหว่างเมืองตอร์ฆุนดีกับประเทศทาจิกิสถาน และอิสลามกะรากับประเทศอิหร่านถูกยึดโดยตอลิบาน ระหว่างการยึดจุดผ่านแดนอิสลามกะรา เจ้าหน้าที่รักษาความมั่นคงและเจ้าหน้าที่ศุลกากรประจำจุดผ่านแดนบางส่วนหลบหนีเข้าประเทศอิหร่าน[91][92] เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม ปีเตอร์ ดัตตัน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมออสเตรเลีย ประกาศยุติการประจำการของทหารในประเทศอัฟกานิสถาน เจ้าหน้าที่สุดท้ายจำนวน 80 คนได้ออกจากประเทศอัฟกานิสถานในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา[93] เมื่อวันที่ 12 กรกฏาคม ผู้บัญชาการกองกำลังภาคพื้นในอัฟกานิสถานสหรัฐและเนโท ออสติน เอส. มิลเลอร์ ลาออกจากตำแหน่งดังกล่าว[94] ในวันดังกล่าว ตอลิบานยึดอำเภอเพิ่มเป็น 148 แห่งจากรัฐบาลอัฟกานิสถาน[12] เมื่อวันที่ 14 กรกฏาคม จุดผ่านแดนอัฟกานิสถานที่สปินบอลดักถูกยึดโดยกองกำลังของตอลิบาน[95] จากเหตุการณ์ดังกล่าว ส่งผลให้นักข่าวรอยเตอร์สชาวอินเดีย ทานิศ สิทธิกี ถูกสังหารระหว่างการรายข่าวการปะทะในสองวันที่ผ่านมา[96]

เมื่อวันที่ 12 กรกฏาคม ประธานาธิบดีเติร์กเมนิสถาน กูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ ได้สั่งการให้ตรึงกำลังทหาร ยุทโธปกรณ์หนัก และเกราะกำบัง บริเวณด่านชายแดนอัฟกานิสถาน–เติร์กเมนิสถาน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาความขัดแย้งของการปะทะในประเทศอัฟกานิสถานที่จะทะลักเข้าประเทศเติร์กเมนิสถาน[97] เมื่อวันที่ 16 กรกฏาคม ประเทศอุซเบกิสถานเป็นเจ้าภาพในการประชุมระหว่างผู้นำภูมิภาคและนักการทูตต่างประเทศ รวมถึงประธานาธิบดีอัฟกานิสถาน อัชราฟ ฆานี เพื่อส่งเสริมสันติภาพและป้องกันสงครามกลางเมือง[98]

กลุ่มชาวบ้านติดอาวุธรวมพลเพื่อสนับสนุนรัฐบาลในจังหวัดเจาซีจันระหว่างการยุทธ์เชิงรุก

เมื่อวันที่ 21 กรกฏาคม ประธานคณะเสนาธิการร่วม มาร์ก มิลลี รายงานว่าครึ่งหนึ่งของประเทศอัฟกานิสถานอยู่ในความควบคุมของตอลิบาน และการเคลื่อนไหวดังกล่าว "ดูเหมือน" จะอยู่ข้างเดียวกับตอลิบาน[60] เมื่อวันที่ 22 กรกฏาคม เดอะเพนตากอนยืนยันว่ากองทัพอากาศสหรัฐได้กระทำโจมตีทางอากาศจำนวน 4 ครั้งในประเทศอัฟกานิสถานเพื่อเป็นไปตามคำร้องของจากเจ้าหน้าที่ทางการอัฟกานิสถาน การโจมตีทางอากาศจำนวน 2 ครั้งมีวัตถุประสงค์เพื่อทำลายยุทโธปกรณ์ที่ตอลิบานยึดมาจากกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน ส่งผลให้ปืนใหญ่หนึ่งกระบอกและรถยานเกราะหนึ่งคันถูกทำลาย[33] ในขณะเดียวกัน การปะทะเพื่อยึดเมืองของจังหวัดกันดะฮาร์ยังคงดำเนินการ โดยอาณาเขตของเมืองถูกล้อมโดยตอลิบาน อำเภอโดยรอบถูกยึดทั้งหมดโดยตอลิบานเว้นแต่อำเภอดามันและฐานบินกันดะฮาร์ (สำคัญต่อการเคลื่อนย้ายของกำลังพลท้องถิ่น) ที่ยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลอัฟกานิสถานอย่างสมบูรณ์ ตามการรายงานของ เอฟดีดีเอสลองวอร์เจอนัล กล่าวว่า หากอำเภอดามันถูกยึดไปอยู่ในความควบคุมของฝ่ายปฏิปักษ์ จะทำให้กองกำลังของอัฟกานิสถานยึดจังหวัดกันดะฮาร์ได้คืนมาอย่างยาก[99] อันเป็นวันเดียวกัน มีผู้เสียชีวิต 100 คนจากเหตุกราดยิงหมู่ในเมืองสปินบอลดัก จังหวัดกันดะฮาร์[100] อย่างไรก็ดี กองกำลังผู้ฝักใฝ่รัฐบาลอัฟกานิสถานมีชัยชนะในจังหวัดบามยัน โดยกลุ่มติดอาวุธท้องถิ่นและกองกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถยึดอำเภอสายฆันและอำเภอการ์เมิดจากตอลิบานได้สำเร็จ[101] และในจังหวัดเฮรัต ซึ่งกองกำลังของรัฐบาลอัฟกานิสถานได้ยึดอำเภอคารักคืนมา[86]

เมื่อวันที่ 26 กรกฏาคม จากการรายงานของตัวแทนสหประชาชาติ เด็บโบราห์ ลียงส์ ได้แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมากมากของอัตราพลเรือนเสียชีวิต อันเป็นผลมาจากการปะทะระหว่างรัฐบาลอัฟกานิสถานและตอลิบาน ลียงส์กล่าวอ้อนวอนขอให้ทั้งสองฝ่ายปกป้องพลเมือง โดยเฉพาะสตรีและเด็กที่เสียชีวิตอันเป็นผลมาจากการปะทะ[102] ในวันเดียวกันนั้น ทหารอัฟกานิสถานราว 46 นาย รวมถึงเจ้าพนักงาน 5 คนได้หนีทัพและลี้ภัยไปยังประเทศปากีสถาน เนื่องด้วยกองกำลังไม่สามารถปกป้องพื้นที่ส่วนนี้ได้[44]

เมื่อวันที่ 28 กรกฏาคม ตัวแทนของตอลิบานไปพบปะในเมืองเทียนจินกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศจีน หวัง อี้ ซึ่งให้คำมั่นว่าสาธารณรัฐประชาชนจีนจะสนับสนุนตอลิบานในส่วนของการตัดสัมพันธ์กับขบวนการอิสลามเตอร์กิสถานตะวันออก[103][104][105] โดยให้คำมั่นสัญญาว่าจะ "นำตอลิบานกลับเข้าสู่กระแสทางการเมือง" และเสนอตัวเป็นเจ้าภาพในการเจรจาสันติภาพระหว่างรัฐบาลอัฟกานิสถานกับตอลิบาน[106]

สิงหาคม

[แก้]
ทหารจากกองทัพบกอัฟกานิสถานในระหว่างการปะทะกับตอลิบาน

ในช่วงเดือนสิงหาคม วันที่ 1 ถึง 2 เขตซาเฟียน, กาลา-อี-กอแน, และคานิซ แถบชานเมืองลาชกาฆาร์ถูกตกไปเป็นของตอลิบาน การะปะทะระหว่างตอลิบานและรัฐบาลอัฟกานิสถานเป็นไปอย่างต่อเนื่องในแถนชานเมือง โดยกองทัพอากาศอัฟกานิสถานและกองทัพอากาศสหรัฐได้บูรณาร่วมกันโจมตีตำแหน่งของตอลิบาน เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม มีพลเรือนเสียชีวิต 40 คนและบาดเจ็บกว่า 100 คนจากการปะทะ[107] หลังจากสถานีวิทยุเมืองลาชกาฆาร์ถูกยึด ตอลิบานได้ดำเนินการเผยแพร่รายการ วอยซ์ออฟชะรีอะฮ์ ทันที่ ตอลิบานเริ่มโจมตีท่าอากาศยาน ในขณะเดียวกัน รัฐบาลส่งกองกำลังเพื่อพิทักษ์เมืองไม่ให้ตกไปอยู่กับตอลิบาน[108]

เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม มีผู้เสียชีวิต 13 คน โดยหนึ่งในนั้นเป็นผู้โจมตี 5 คนจากเหตุวางระเบิดและลอบยิงของตอลิบานในคาบูล[109] จากเหตุดังกล่าว เป็นปฏิบัติการแบบอิงฮิมาซี ดำเนินการโดย "กองพันพลีชีพเพื่อศาสน์" ของตอลิบาน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสังหารรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม บิสมิลเลาะห์ ข่าน โมฮัมมาดี แต่โมฮัมมาดีรอดจากการโจมตี ลองวอร์เจอนัล ได้รายงานว่า โมฮัมมาดีเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญของฝ่ายรัฐบาลโดยเป็นผู้รับผิดชอบในการปะทะตอลิบานต่อการยุทธ์เชิงรุก[21]

เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม เจ้าหน้าที่จากกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิอัฟกานิสถาน 115 นาย และพลเรือน 58 คน เสียชีวิตระหว่างการปะทะกับตอลิบาน ในขณะที่กระทรวงกลาโหมอัฟกานิสถานอ้างว่าสังหารนักรบตอลิบาน 3,197 คน[43][42]

การเสียคาบูล

[แก้]
บทความหลัก: การเสียคาบูล (พ.ศ. 2564)

ในวันเดียวกัน 15 สิงหาคม แม้ทางกลุ่มจะออกแถลงการณ์มาว่า "ไม่มีแผนที่จะยึดเมืองหลวงอัฟกานิสถาน 'โดยใช้กำลัง'" ตอลิบานเข้าสู่ชานเมืองของคาบูลหลายทิศทาง อย่างอำเภอคาราคัน, อำเภอการาบัค, และอำเภอแพคชมาน[110] มีรายงานว่า ไฟดับทั่วทั้งเมือง และเกิดจลาจลของนักโทษในเรือนจำปูลีชาคี[111][112] เฮลิคอปเตอร์ซีเอช-47 ชีนุกและยูเอช-60 แบล็กฮอว์กได้บินเหนือสถานทูตสหรัฐในคาบูลเพื่ออพยพบุคลากรทางการทูต และนักการทูตรายงานว่าได้ทำลายเอกสารลับอย่างเร่งด่วน[113]

กระทรวงมหาดไทยอัฟกานิสถานได้ประกาศว่า ประธานาธิบดี อัชราฟ ฆานี ได้ตัดสินใจสละอำนาจรัฐบาล และให้มีการจัดตั้งรัฐบาลชั่วคราวโดยตอลิบาน[114] อดีตประธานาธิบดีอัฟกานิสถาน ฮามิด การ์ไซ จะเป็นส่วนหนึ่งของการเจรจา[115] ตอลิบานสั่งการให้นักรบรอคอยการถ่ายโอนอำนาจอย่างสันติ และขอไม่ให้ใช้กำลังเข้าไปในคาบูล[116] กองกำลังรักษาความมั่นคงมอบฐานบินบากรัมให้กับตอลิบาน และฐานบินจะเป็นที่พักอาศัยของนักโทษตอลิบานและรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ 5,000 คน[117] ต่อมา มีรายงานว่า อัชราฟ ฆานี ได้ลี้ภัยออกประเทศอัฟกานิสถานไปยังประเทศทาจิกิสถาน[118]

เมื่อตอลิบานยึดเมืองคาบูลแล้ว ทหารสหรัฐและพลเมืองชาวอัฟกานิสถานได้อพยพออกจากท่าอากาศยานนานาชาติแฮมิด คาร์ไซในวันที่ 21 สิงหาคม

ในช่วงวันที่ 15 สิงหาคม อากาศยานของกองทัพอากาศอัฟกานิสถาน แอมบาแยร์ 314 และอากาศยานของกองทัพอากาศอุซเบกิซสถาน มิก-29 ชนกันกลางอากาศ โดยอากาศยานทั้งสองลำตกในเขตภูมิภาคซูร์คอนดาริโอของประเทศอุซเบกิซสถาน นักบินทั้งสองลำดีดตัวออกจากอากาศยานได้ทันพร้อมกับร่อนลงด้วยร่มชูชีพ[119] ก่อนหน้านี้ ทางการอุซเบกิซสถานได้แถลงการณ์ว่าสามารถควบคุมตัวทหารอัฟกานิสถาน 54 นาย เพื่อขอความช่วยเหลือด้านการแพทย์ ขณะลี้ภัยจากการยุทธ์เชิงรุกของตอลิบานภายในประเทศ[120]

เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม โฆษกตอลิบาน โมฮัมหมัด นาเอม กล่าวในการสัมภาษณ์ให้กับอัลญะซีเราะฮ์ว่า สงครามในอัฟกานิสถานยุติลงแล้ว เขากล่าวอีกว่า ตอลิบานได้ทำบรรลุวัตถุประสงค์แล้วที่จะไม่ให้ดินแดนอื่นมาใช้งานภายในอาณาเขตประเทศอัฟกานิสถานอีก และจะไม่ไปทำร้ายผู้อื่นด้วย[121] วันเดียวกัน สำนักงานอัยการอุซเบกิซสถาน กล่าวว่า มีอากาศยานทางทหาร 22 ลำ และเฮลิคอปเตอร์ 24 ลำของกองทัพอัฟกานิสถานบรรทุกทหารอัฟกานิสถานประมาณ 585 นายข้ามพรมแดนมายังประเทศอุซเบกิซสถาน และทหารอัฟกานิสถานประมาณ 158 นายเดินทางเท้าข้ามพรมแดนประเทศอุซเบกิซสถานแล้ว[45]

เดอะเพนตากอนได้ยืนยันว่า ผู้บัญชาการส่วนกลางสหรัฐในกาตาร์ พลเอก เคนเน็ธ แมคเคนซี เจอาร์.ได้พบปะกับผู้นำตอลิบานในเมืองโดฮา เป็นเมืองหลวงของประเทศกาตาร์ ทางตอลิบานยอมรับในข้อตกลงกับแมคเคนซีว่าจะให้ผู้ลี้ภัยชาวอัฟกานิสถานลี้ภัยผ่านท่าอากาศยานคาบูล.[122][123]

เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม โฆษกตอลิบาน ซูฮาอิล ชาฮีร ระบุว่ากลุ่มไม่เต็มใจในการขยายเวลาเส้นตายของการถอนกำลังสหรัฐเป็นวันที่ 31 สิงหาคม[124] ในวันเดียวกัน ผู้อำนวยการสำนักงานข่าวกรองสหรัฐ (CIA) วิลเลียม เจ. เบรินส์ ได้พบปะจัดการประชุมลับกับผู้นำตอลิบาน อับดุล ฆานี บาราดาร์ ซึ่งเดินทางกลับประเทศอัฟกานิสถานหลังจากลี้ภัยในประเทศกาตาร์เพื่อหารือกรณีการขยายเส้นตายเป็นวันที่ 31 สิงหาคม[125][126]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 Joscelyn, Thomas (25 June 2021). "Taliban's deputy emir issues guidance for governance in newly seized territory". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 19 July 2021.
  2. ↑ Joscelyn, Thomas (7 June 2021). "U.N. report cites new intelligence on Haqqanis' close ties to al Qaeda". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 19 July 2021.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Roggio, Bill (12 July 2021). "Taliban advances as U.S. completes withdrawal". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 16 July 2021.
  4. ↑ K J M Varma (5 July 2021). "Insurgent groups against Pakistan, China step up attacks amid Taliban offensive in Afghanistan: Report". Yahoo. สืบค้นเมื่อ 18 July 2021. During the recent fighting in eastern and southern districts of Afghanistan, the Afghan Taliban has been supported by the TTP insurgents [...] According to a UN monitoring report in June, some 5,000 TTP militants are currently based in Afghanistan.
  5. ↑ Seldin, Jeff (5 May 2021). "US Airstrikes Target Taliban as Fighting Intensifies". Voice of America. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  6. ↑ "US air force targets Taliban position in northern Afghanistan, media reports". Afghanistan Times. 26 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  7. ↑ "Afghan president flees the country as Taliban move on Kabul". AP NEWS (ภาษาอังกฤษ). 2021-08-15. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-08-15.
  8. ↑ "Afghan President Ghani leaves country - reports". BBC News (ภาษาอังกฤษ). 2021-08-15. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-08-15.
  9. ↑ "Afghan president Ashraf Ghani has left the country as Taliban move on Kabul". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  10. ↑ Seir, Ahmed; Faeiz, Rahim; Akhgar, Tameem; Gambrell, Jon (15 August 2021). "Taliban Enter Kabul, Await 'Peaceful Transfer' of Power". NBC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  11. ↑ Mistlin, Joanna Walters (now); Alex; Murray, Jessica; Sullivan (earlier), Helen (15 August 2021). "Taliban claim they will soon declare 'Islamic Emirate of Afghanistan' after President Ghani said to have fled – live". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021 – โดยทาง www.theguardian.com.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 Roggio, Bill (15 July 2021). "Nearly half of Afghanistan's provincial capitals under threat from Taliban". FDD's Long War Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2021. สืบค้นเมื่อ 16 July 2021.
  13. ↑ Roggio, Bill (25 July 2021). "Mapping Taliban Contested and Controlled Districts in Afghanistan". FDD's Long War Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 July 2021. สืบค้นเมื่อ 12 July 2021.
  14. ↑ Roggio, Bill (13 August 2021). "After lengthy siege, Lashkar Gah is taken by the Taliban". FDD's Long War Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2021. สืบค้นเมื่อ 13 August 2021.
  15. ↑ "Taliban sweep across Afghanistan's south". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2021. สืบค้นเมื่อ 13 August 2021.
  16. ↑ "Archived copy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2021. สืบค้นเมื่อ 13 August 2021.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  17. ↑ "Archived copy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2021. สืบค้นเมื่อ 13 August 2021.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  18. ↑ "17 Taliban militants killed in fresh army operation in northern Afghanistan: gov't - Xinhua | English.news.cn". www.xinhuanet.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 June 2021. สืบค้นเมื่อ 15 July 2021.
  19. ↑ "Dozens of Taliban Killed in Balkh Operation". bakhtarnews.af. 14 August 2021.
  20. ↑ "Taliban divisional commander killed in clash in N. Afghanistan - Xinhua | English.news.cn". www.xinhuanet.com. 25 May 2021.
  21. ↑ 21.0 21.1 21.2 Joscelyn, Thomas (5 August 2021). "Taliban 'martyrdom' unit attacks Afghan defense minister's home in Kabul". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 4 August 2021.
  22. ↑ 22.0 22.1 "Afghan militias forced to fight Taliban blame America's 'abandonment'". PBS (ภาษาอังกฤษ). 7 July 2021. สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.
  23. ↑ Hassan, Sharif (13 August 2021). "An Afghan warlord who steadfastly resisted the Taliban surrendered. Others may follow his lead". The New York Times.
  24. ↑ "Afghanistan: Dawa Khan Menapal assassinated in Kabul". BBC News. 6 August 2021.
  25. ↑ Irfan, Muhammad (13 August 2021). "Taliban Claim High-Ranking Officials In Seized Herat Province Join Their Ranks". UrduPoint.
  26. ↑ Ritchie, Hannah (13 August 2021). "Senior Afghan officials join Taliban ranks in Herat after city falls". CNN (ภาษาอังกฤษ).
  27. ↑ Horton, Alex (25 July 2021). "U.S. prepared to continue airstrikes against Taliban, top commander says". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 8 August 2021.
  28. ↑ Esfandiari, Golnaz; Ahmadi, Mumin (9 July 2021). "Fighting The Taliban Was 'Suicide': Hundreds Of Afghan Soldiers Escape To Tajikistan". Radio Free Europe/Radio Liberty (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.
  29. ↑ "Afghan Taliban Documents Training, Graduation of "313 Badri Battalion" Fighters" (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-08-06. สืบค้นเมื่อ 2021-07-28."Taliban Badri 313 Battalion" (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-08-02. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021."Taliban fighters pose in 'stolen US military gear' for chilling ISIS-style 'graduation' photo" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-07-29.
  30. ↑ Why India must both engage the Taliban and contend with it
  31. ↑ "Afghan Air Force Hurt by Inoperable Aircraft - Afghan Lawmakers". Washington Post. 23 July 2021.
  32. ↑ 32.0 32.1 32.2 "Special Report: Afghan pilots assassinated by Taliban as U.S. withdraws". Reuters. 9 July 2021. สืบค้นเมื่อ 12 July 2021.
  33. ↑ 33.0 33.1 33.2 "US launched several airstrikes in support of Afghan forces". Washington Post. 22 July 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-08-12. สืบค้นเมื่อ 2021-08-06.
  34. ↑ Evans, Michael; Tomlinson, Hugh (2 August 2021). "US abandoning Afghanistan to civil war, says General David Petraeus". The Times. สืบค้นเมื่อ 8 August 2021. America has been launching airstrikes in support of Afghan forces, using armed Reaper drones that take up to eight hours to reach a target from their base in the Gulf as well as fighter aircraft from Qatar and the United Arab Emirates, and from the carrier USS Ronald Reagan,
  35. ↑ O’Donnell, Lynne (1 July 2021). "With the Militias in Afghanistan". Foreign Policy. The Slate Group. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021.
  36. ↑ Gibbons-Neff, Thomas; Rahim, Najim (17 July 2021). "Back to Militias, the Chaotic Afghan Way of War". New York Times. Mazar-i-Sharif. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021.
  37. ↑ "Archived copy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2021. สืบค้นเมื่อ 13 August 2021.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  38. ↑ "3 Daesh members killed in Jalalabad" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2021-09-14.
  39. ↑ 39.0 39.1 Rosenberg, Matthew (19 August 2021). "Hunted by the Taliban, US-Allied Afghan Forces Are in Hiding". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 19 September 2021.
  40. ↑ "Afghans chant 'Allahu Akbar' in defiant protests against Taliban". สืบค้นเมื่อ 3 August 2021."Ordinary Afghans join battle against Taliban in 'people's uprising'". สืบค้นเมื่อ 24 June 2021.
  41. ↑ 41.0 41.1 "Створений США спецпідрозділ здався талібам у провінції Хост". Інтерфакс-Україна (ภาษายูเครน). 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 August 2021. สืบค้นเมื่อ 17 August 2021.
  42. ↑ 42.0 42.1 42.2 42.3 42.4 42.5 42.6 "Press Release". Afghan Ministry of Defense. Afghan Ministry of Defense. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  43. ↑ 43.0 43.1 43.2 43.3 43.4 43.5 43.6 43.7 Faizi, Fatima; Abed, Fahim; Rahim, Najim (3 June 2021). "Afghan War Casualty Report: May 2021". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.Faizi, Fatima; Rahim, Najim (1 July 2021). "Afghan War Casualty Report: June 2021". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.Faizi, Fatima; Timory, Asadullah (15 July 2021). "Afghan War Casualty Report: July 2021". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 5 August 2021.Faizi, Fatima (5 August 2021). "Afghan War Casualty Report: August 2021". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 6 August 2021.
  44. ↑ 44.0 44.1 44.2 44.3 44.4 "Some 1,500 Afghan soldiers crossed into Tajikistan over past 2 weeks – Tajik rep to CSTO". Interfax. 7 July 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 July 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021."Another group of Afghan military personnel given refuge by Army: ISPR". Express Tribune (ภาษาอังกฤษ). 26 July 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 July 2021. สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.Farmer, Ben (9 July 2021). "Taliban take key border crossing with Iran as group claims to control 85% of Afghanistan's territory". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 July 2021. สืบค้นเมื่อ 23 July 2021.
  45. ↑ 45.0 45.1 "Uzbekistan says hundreds of Afghan soldiers flee over border with dozens of aircraft". Reuters (ภาษาอังกฤษ). 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  46. ↑ WILKINSON, TRACY; BULOS, NABIH (13 August 2021). "U.S. troops' return to Afghanistan has ominous parallel to recent history in Iraq". Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021. Government soldiers have surrendered en masse, bequeathing the militants thousands of trucks, dozens of armored vehicles, antiaircraft guns, artillery and mortars, seven helicopters (seven others were destroyed) and a number of ScanEagle drones.
  47. ↑ 47.0 47.1 Gibbons-Neff, Thomas; Cooper, Helene; Schmitt, Eric (19 June 2021). "Departure of U.S. contractors poses myriad problems for Afghan military". New York Times. สืบค้นเมื่อ 12 July 2021.
  48. ↑ 48.0 48.1 48.2 48.3 Roblin, Sebastien (30 June 2021). "One Month, 700 Trucks: Afghanistan's U.S. Military Vehicles Fall Into Taliban Hands". Forbes. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  49. ↑ 49.0 49.1 McCarthy, Naill (6 July 2021). "The Afghan Military's Catastrophic Equipment Losses". Statista.
  50. ↑ 50.0 50.1 Graham-Harrison, Emma (26 July 2021). "Afghanistan civilian casualty figures at record high, UN says". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.
  51. ↑ "Afghan refugees reach Iran as violence escalates". UNHCR. 9 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 August 2021. สืบค้นเมื่อ 10 August 2021.
  52. ↑ "More than 40,000 war-wounded treated in Afghanistan since June -Red Cross". Reuters. 17 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 August 2021. สืบค้นเมื่อ 17 August 2021.
  53. ↑ Trofimov, Yaroslav (2021-08-14). "How the Taliban Overran the Afghan Army, Built by the U.S. Over 20 Years". Wall Street Journal (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0099-9660. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
  54. ↑ Morgan, Wesley (2021-08-26). "Perspective | He spent his adult life helping U.S. soldiers. Now, he's desperately fleeing Afghanistan". Washington Post (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0190-8286. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
  55. ↑ Mozur, Paul (2021-08-20). "To protect users, Facebook says it's hiding friends lists on accounts in Afghanistan". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
  56. ↑ Teslova, Elena (2021-08-05). "Russia increases arms deliveries to Central Asia over threat from Afghanistan". Anadolu Agency. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  57. ↑ 57.0 57.1 Robertson, Nic (24 June 2021). "Afghanistan is disintegrating fast as Biden's troop withdrawal continues". CNN. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  58. ↑ Gannon, Kathy (13 July 2021). "Official: Afghan delegation, Taliban to talk peace in Qatar". AP News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 15 July 2021.
  59. ↑ "Afghanistan: Taliban offers ceasefire for return of prisoners". BBC News. 15 July 2021. สืบค้นเมื่อ 15 July 2021.
  60. ↑ 60.0 60.1 Ali, Idrees; Stewart, Phil (21 July 2021). "Half of all Afghan district centers under Taliban control - U.S. general". Reuters. สืบค้นเมื่อ 21 July 2021.
  61. ↑ De Luce, Dan; Yusufzai, Mushtaq; Smith, Saphora (25 June 2021). "Even the Taliban are surprised at how fast they're advancing in Afghanistan". NBC News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 July 2021. สืบค้นเมื่อ 8 July 2021.
  62. ↑ "Taliban controls 65% of Afghanistan as rapid advance continues: E.U. official - National | Globalnews.ca". Global News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 August 2021. สืบค้นเมื่อ 11 August 2021.
  63. ↑ Baker, Rodger (9 August 2021). "Challenging Our Understanding of the Taliban". Stratfor. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 August 2021. สืบค้นเมื่อ 12 August 2021.
  64. ↑ Lamothe, Dan; Hudson, John; Harris, Shane; Gearan, Anne (10 August 2021). "U.S. officials warn collapse of Afghan capital could come sooner than expected". The Washington Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 August 2021. สืบค้นเมื่อ 11 August 2021.
  65. ↑ Seir, Ahmed; Faiez, Rahim; Akghar, Tameem; Gambrell, John. "Official: Taliban negotiators head to presidential palace". Associated Press. Associated Press. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  66. ↑ "Afghan president says he left country to avoid bloodshed". Reuters (ภาษาอังกฤษ). 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  67. ↑ "A Quarter of Afghanistan's Districts Fall to the Taleban amid Calls for a 'Second Resistance'". Afghanistan Analysts Network. 1 July 2021. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
  68. ↑ 68.0 68.1 Roggio, Bill (29 June 2021). "Taliban doubles number of controlled Afghan districts since May 1". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  69. ↑ Roggio, Bill (3 June 2021). "UN report on Taliban controlled and contested districts tracks with LWJ data". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021."Taliban seize key district outside Afghan capital". France24. 12 May 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021."Taliban capture more districts, surround Kabul". Global Village Space. 22 May 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  70. ↑ "Taliban captures key Afghan dam as fighting rages". Al Jazeera English. 6 May 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  71. ↑ De Luce, Dan; Yusufzai, Mushtaq; Smith, Saphora (25 June 2021). "Even the Taliban are surprised at how fast they're advancing in Afghanistan". NBC News. สืบค้นเมื่อ 8 July 2021.
  72. ↑ "Sweden completes full troop withdrawal from Afghanistan". www.army-technology.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2021-07-14."Spain withdraws all its troops from Afghanistan". Mehr News Agency (ภาษาอังกฤษ). 2021-05-16. สืบค้นเมื่อ 2021-07-14."STA: Slovenian soldiers already pulled out of Afghanistan". english.sta.si. สืบค้นเมื่อ 2021-07-14."Portugal announces troop withdrawal from Afghanistan". Kazakhstan News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-07-14.
  73. ↑ Gibbons-Neff, Thomas; Rahim, Najim (8 July 2021). "Taliban Enter Key Cities in Afghanistan's North After Swift Offensive". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021."Baghlan: PD2 of Pul-e-Khumri Held by Taliban, City Under Siege". Tolo News. 24 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  74. ↑ Najafizada, Eltaf (22 June 2021). "Taliban Besiege Key Afghan City With U.S. Troops Set to Exit". Bloomberg. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  75. ↑ "Taliban captures Afghanistan's main Tajikistan border crossing". Al Jazeera English. 22 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  76. ↑ Yusufzai, Mushtaq (27 June 2021). "Afghan Taliban capture another important district". The News Pakistan. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  77. ↑ Coren, Anna; Sidhu, Sandi (14 July 2021). "Taliban fighters execute 22 Afghan commandos as they try to surrender". CNN. สืบค้นเมื่อ 15 July 2021.
  78. ↑ "Afghan president replaces two top ministers, army chief as violence grows". Reuters. 20 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
  79. ↑ "Taliban capture Afghanistan's main Tajikistan border crossing". France 24. 22 June 2021.
  80. ↑ "ANDSF Recaptures Three Districts in North as War Intensifies". TOLOnews.
  81. ↑ "17 Taliban militants killed in fresh army operation in northern Afghanistan: gov't - Xinhua | English.news.cn". www.xinhuanet.com.
  82. ↑ "Hundreds of Public Forces Deployed to Guard Mazar-e-Sharif". TOLOnews. สืบค้นเมื่อ 2021-06-24.
  83. ↑ Robertson, Nic. "Afghanistan is disintegrating fast as Biden's troop withdrawal continues". CNN. สืบค้นเมื่อ 2021-06-24.
  84. ↑ "Baghlan: Clashes Ongoing in Capital Pul-e-Khumri". TOLOnews. สืบค้นเมื่อ 2021-06-24.
  85. ↑ Roggie, Bill (5 July 2021). "Afghanistan at risk of collapse as Taliban storms the north". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 8 July 2021.Nossiter, Adam (9 July 2021). "Taliban Enter Kandahar City and Seize Border Posts". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
  86. ↑ 86.0 86.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ lwj-herat
  87. ↑ "Germany, Italy Complete Troop Exit From Afghanistan". Voice of America. 2 July 2021.
  88. ↑ Graham-Harrison, Emma (7 July 2021). "Armed Afghan women take to streets in show of defiance against Taliban". The Guardian. Kabul. สืบค้นเมื่อ 20 July 2021.
  89. ↑ "The fall of Panjwaii casts a long shadow over Canada's Afghan war veterans". CBC News. 10 July 2021. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
  90. ↑ "Taliban surround central Afghan city of Ghazni - officials". Reuters. 12 July 2021.
  91. ↑ "Taliban captures key Afghan border crossing with Iran: Officials". www.aljazeera.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-07-10.
  92. ↑ "Taliban capture key Afghanistan border crossings". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2021-07-09. สืบค้นเมื่อ 2021-07-10.
  93. ↑ "Australia Says Last Troops Withdrawn From Afghanistan". Voice of America. 11 July 2021.
  94. ↑ Kube, Kourtney. "Commander of U.S., NATO forces in Afghanistan is stepping down". NBC News. สืบค้นเมื่อ 12 July 2021.
  95. ↑ "Taliban capture key Afghan border crossing with Pakistan: Spokesman". Channel News Asia. 14 July 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-07-15. สืบค้นเมื่อ 17 July 2021.
  96. ↑ "Reuters journalist killed covering clash between Afghan forces, Taliban". Reuters. 2021-07-16. สืบค้นเมื่อ 2021-07-16.
  97. ↑ "Turkmenistan deploying troops, heavy weapon on border with Afghanistan". The Khaama Press News Agency (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2021-07-12. สืบค้นเมื่อ 2021-07-17.
  98. ↑ Graham-Harrison, Emma (15 July 2021). "Afghanistan's neighbours step up efforts to prevent civil war". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 20 July 2021.
  99. ↑ Roggio, Bill (23 July 2021). "Taliban battles Afghan military for control of Kandahar City". FDD's Long War Journal. สืบค้นเมื่อ 22 July 2021.
  100. ↑ "Report: Afghan Ministry Says 100 Civilians Killed In Kandahar Raids". Radio Free Europe/Radio Liberty (ภาษาอังกฤษ). 23 July 2021. สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.
  101. ↑ O'Donnell, Lynne (22 July 2021). "A 'Life and Death Fight' Against the Taliban in Central Afghanistan". Foreign Policy. สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.
  102. ↑ "UN warns of spike in Afghan civilian deaths". Deutsche Welle. 26 July 2021. สืบค้นเมื่อ 26 July 2021.
  103. ↑ Tan, Rebecca (28 July 2021). "China hosts Taliban leaders as U.S. withdraws troops from Afghanistan". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 30 July 2021.
  104. ↑ Millers, Steven Lee (28 July 2021). "China Offers the Taliban a Warm Welcome While Urging Peace Talks". New York Times. สืบค้นเมื่อ 30 July 2021.
  105. ↑ Deng, Chao (28 July 2021). "China Meets With Taliban, Stepping Up as U.S. Exits Afghanistan". Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ 30 July 2021.
  106. ↑ Wong, Catherine (28 July 2021). "China pledges support for Taliban in Afghanistan, but demands end to ETIM ties". South China Morning Post. สืบค้นเมื่อ 30 July 2021.
  107. ↑ "Afghanistan: Latest updates on Helmand front, 2 August 2021". IWN (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2 August 2021.
  108. ↑ Roggio, Bill (5 August 2021). "Taliban, Afghan forces battle for control of Helmand's capital". FDD's Long War Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2 August 2021.
  109. ↑ "Taliban attack in Kabul kills 13 and shows deadly switch in tactics". The Independent. 4 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 August 2021. สืบค้นเมื่อ 11 August 2021.
  110. ↑ "Taliban enter Kabul from all sides". www.aljazeera.com (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  111. ↑ "Afghanistan: Heavy fighting ongoing on the outskirts of Kabul as of early Aug. 15; a total blackout reported in the city". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  112. ↑ "Kabul: US starts evacuating embassy as Taliban reach outskirts of Afghanistan capital". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2021-08-15. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-08-15.
  113. ↑ "Taliban Fighters Enter Kabul As Helicopters Land At U.S. Embassy". NPR.org (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-08-15.
  114. ↑ "Afghan president to abdicate after Taliban entered Kabul: Sources". Al Arabiya English (ภาษาอังกฤษ). 15 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  115. ↑ "Ghani, Political Leaders Agree to Form Team for Negotiations". TOLO News. 15 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  116. ↑ "Taliban Says It Will Not Enter Kabul by Force". TOLO News. 15 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  117. ↑ Mistlin (now), Alex; Sullivan (earlier), Helen; Harding, Luke; Harding, Luke; Borger, Julian; Mason, Rowena (2021-08-15). "Afghanistan: Kabul to shift power to 'transitional administration' after Taliban enter city – live updates". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-08-15.
  118. ↑ Batchelor, Tom (15 August 2021). "Afghan president Ashraf Ghani flees capital Kabul for Tajikistan as Taliban enter city". The Independent. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 15 August 2021.
  119. ↑ "Границу с Узбекистаном пересекли 22 военных самолёта и 24 вертолёта Афганистана". Gazete Uzbekistan. 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  120. ↑ "Afghan military jet shot down by Uzbek air defences". Reuters. 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  121. ↑ "Taliban Declares "War Is Over" As It Takes Control Of Presidential Palace". NDTV.com. 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  122. ↑ "US reaches deal with Taliban on evacuations: report". The Hill. 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  123. ↑ "US reaches deal with Taliban over evacuations from Kabul airport, report says". The Independent. 16 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 August 2021. สืบค้นเมื่อ 16 August 2021.
  124. ↑ "Taliban says it won't accept extension of evacuation mission in Afghanistan". The Hill. 23 August 2021.
  125. ↑ "CIA director met Taliban leader in Afghanistan on Monday -sources". Reuters. 24 August 2021.
  126. ↑ "CIA chief secretly met with Taliban leader in Kabul: Report". Al-Jazeera. 24 August 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การรุกของตอลิบาน_พ.ศ._2564&oldid=11908412"