เพาล์ คาร์เรอร์
| เพาล์ คาร์เรอร์ | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 21 เมษายน ค.ศ. 1889 มอสโก รัสเซีย |
| เสียชีวิต | 18 มิถุนายน ค.ศ. 1971 (82 ปี) ซูริก สวิตเซอร์แลนด์ |
| สัญชาติ | สวิส |
| สาขา | เคมี |
| สถาบันที่ทำงาน | มหาวิทยาลัยซูริก |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยซูริก |
| งานที่เป็นที่รู้จัก | วิตามิน |
| รางวัลที่ได้รับ | รางวัลมาร์แซล เบอนัว (ค.ศ. 1922) รางวัลโนเบลสาขาเคมี (ค.ศ. 1937) |
เพาล์ คาร์เรอร์ (เยอรมัน: Paul Karrer; 21 เมษายน ค.ศ. 1889 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1971) เป็นนักเคมีชาวสวิส เกิดที่กรุงมอสโก ประเทศรัสเซีย เป็นบุตรของเพาล์ คาร์เรอร์ และยูลิเยอ คาร์เรอร์[1] ต่อมาครอบครัวย้ายมาอาศัยในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ คาร์เรอร์เรียนเคมีที่มหาวิทยาลัยซูริก หลังเรียนจบ คาร์เรอร์ทำงานเป็นผู้ช่วย ก่อนจะดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านเคมีและผู้อำนวยการสถาบันเคมีอินทรีย์ของมหาวิทยาลัยซูริก[2] คาร์เรอร์มีผลงานที่สำคัญคือการศึกษาสารกลุ่มแคโรทีนอยด์และชี้ให้เห็นว่าบางส่วนสามารถแปรสภาพเป็นวิตามินเอได้เมื่อเข้าสู่ร่างกาย การศึกษานี้นำไปสู่การระบุโครงสร้างของบีตา-แคโรทีน หลังจากนั้นคาร์เรอร์ได้ศึกษาโครงสร้างของกรดแอสคอร์บิก (วิตามินซี), วิตามินบี2 และวิตามินอี ในปี ค.ศ. 1937 คาร์เรอร์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีร่วมกับนอร์แมน ฮาวเวิร์ธ[3]
ด้านชีวิตส่วนตัว คาร์เรอร์แต่งงานกับเฮเลนา เฟรอลิช (Helena Froelich) มีบุตรด้วยกัน 3 คน[4] คาร์เรอร์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1971
สิ่งสืบเนื่อง[แก้]
ในปี ค.ศ. 1959 มีการจัดตั้งรางวัลเหรียญทองเพาล์ คาร์เรอร์ (Paul Karrer Gold Medal) สำหรับนักเคมีที่มีผลงานโดดเด่น โดยมีพิธีมอบที่มหาวิทยาลัยซูริก[5]
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เพาล์ คาร์เรอร์- Paul Karrer - Biographical - Nobelprize.org
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ
| ||||||||||||||||||||||
