เฉิน อี้ (จอมพล)

ระวังสับสนกับ เฉิน อี้ (ก๊กมินตั๋ง)

จอมพล เฉิน อี้
陈毅
รองนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน
ดำรงตำแหน่ง กันยายน พ.ศ. 2497 – มกราคม พ.ศ. 2515 (17 ปี 122 วัน)
หัวหน้ารัฐบาล	โจว เอินไหล
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ คนที่ 2
ดำรงตำแหน่ง 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2501 – 6 มกราคม พ.ศ. 2515 (13 ปี 329 วัน)
หัวหน้ารัฐบาล	โจว เอินไหล
รอง	หลัว กุ้ยปัว
ก่อนหน้า	โจว เอินไหล
ถัดไป	จี้ เผิงเฟย์
เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำนครเซี่ยงไฮ้
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2493 – พ.ศ. 2497 (4 ปี)
ก่อนหน้า	เหรา ชู่ฉือ
ถัดไป	เคอ ชิ่งชือ
นายกเทศมนตรีนครเซี่ยงไฮ้ คนที่ 8
ดำรงตำแหน่ง พฤษภาคม พ.ศ. 2492 – พฤศจิกายน พ.ศ. 2501 (9 ปี 184 วัน)
ก่อนหน้า	จ้าว จู่คัง
ถัดไป	เคอ ชิ่งชือ
อธิการบดีมหาวิทยาลัยการต่างประเทศจีน คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2498 – พ.ศ. 2512 (14 ปี)
ก่อนหน้า	ไม่มี
ถัดไป	หลิว ชุน ปิดทำการจนถึงปี 2523
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เฉิน ชื่อ-จฺวิ้น (陈世俊) 26 สิงหาคม พ.ศ. 2444 เล่อจื้อ มณฑลเสฉวน จักรวรรดิชิง
เสียชีวิต	6 มกราคม พ.ศ. 2515 (70 ปี) ปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน
คู่สมรส	จาง เชี่ยน (张茜) (สมรส พ.ศ. 2483)
บุตร	เฉิน ห้าวซู, เฉิน เสียวหลู่
ญาติ	หวัง กวงย่า
รางวัล	เครื่องอิสริยาภรณ์ 1 สิงหาคม (ชั้นที่ 1) เครื่องอิสริยาภรณ์เอกราชและเสรีภาพ (ชั้นที่ 1) เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งการปลดปล่อย (ชั้นที่ 1)
ชื่อเล่น	元帅诗人 (จอมพลนักกวี) 501 (สัญญาณเรียกขานทางทหาร)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	สาธารณรัฐประชาชนจีน
สังกัด	กองทัพบกกองทัพปลดปล่อยประชาชน
ประจำการ	2470–2515
ยศ	จอมพลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน
บังคับบัญชา	ผู้บัญชาการกองทัพสนามภาคตะวันออก รองผู้บัญชาการกองทัพสนามภาคกลาง
ผ่านศึก	การกรีฑาทัพขึ้นเหนือ สงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง สงครามร้อยกองทหาร สงครามกลางเมืองจีน การเดินทัพทางไกล

เฉิน อี้ (จีน: 陈毅; พินอิน: Chén Yì; เวด-ไจลส์: Chen I; 26 สิงหาคม พ.ศ. 2444 – 6 มกราคม พ.ศ. 2515) เป็นผู้บัญชาการทหารและนักการเมืองพรรคคอมมิวนิสต์จีน ดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีนครเซี่ยงไฮ้ระหว่างปี พ.ศ. 2492–2501 และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของจีนระหว่าง พ.ศ. 2501–2515

ประวัติ

จอมพลเฉิน อี้ เกิดเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2444 ในอำเภอเล่อจื้อ ใกล้เมืองเฉิงตู มณฑลเสฉวน ในครอบครัวผู้พิพากษาที่มีฐานะร่ำรวยปานกลาง เขาเข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์จีนในปี พ.ศ. 2468

จาค็อบ โรเซนเฟลด์ (กลาง), หลิว เช่าฉี (ซ้าย) และเฉิน อี้ (ขวา)

อาชีพทางการทหารของเฉินเริ่มต้นในปี พ.ศ. 2470 เมื่อเขาเข้าร่วมกองทัพแดงจีน ซึ่งต่อมาคือกองทัพปลดปล่อยประชาชน เขามีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการต่อสู้ทางทหารหลายครั้ง รวมถึงการกรีฑาทัพขึ้นเหนือและการเดินทัพทางไกล ซึ่งทำให้เขามีชื่อเสียงในฐานะนักยุทธศาสตร์การทหารที่มีความสามารถ

ในช่วงสงครามกลางเมืองจีน เขาได้บัญชาการกองกำลังในการรบครั้งสำคัญต่าง ๆ กับรัฐบาลชาตินิยมก๊กมินตั๋ง เขามีบทบาทสำคัญในการปลดปล่อยเซี่ยงไฮ้และหนานจิงซึ่งเป็นเมืองใหญ่สองแห่งในจีน ด้วยความสำเร็จทางการทหารของเขา จึงทำให้เขาได้รับยศจอมพล

หลังจากการสถาปนาประเทศจีนในปี พ.ศ. 2492 เฉินได้รับแต่งตั้งให้เป็นเลขาธิการพรรคประจำเซี่ยงไฮ้ ซึ่งเขามีบทบาทสำคัญในการฟื้นฟูเมือง และดำเนินการปฏิรูปสังคมและเศรษฐกิจ ภายใต้การนำของเขา ทำให้เซี่ยงไฮ้มีการพัฒนาอุตสาหกรรมที่สำคัญและมีการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพ

การดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีเซี่ยงไฮ้ของเฉินนั้นโดดเด่นด้วยความพยายามของเขาในการปรับปรุงและพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของเมืองให้ทันสมัย เขามีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนเซี่ยงไฮ้ให้กลายเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ที่สำคัญ

ผลงานที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งของเฉินคือ การมีส่วนร่วมในนโยบายการต่างประเทศของจีน เขามีส่วนสำคัญในการสร้างความสัมพันธ์ทางการทูตกับหลาย ๆ ประเทศ รวมถึงแอลจีเรียและแทนซาเนีย ผลงานทางการฑูตของเขาช่วยให้จีนได้รับการยอมรับในเวทีโลกและเสริมสร้างจุดยืนระหว่างประเทศของจีน

ในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม เขาได้เผชิญกับคำวิพากษ์วิจารณ์และถูกกำจัดโดยกลุ่มยุวชนแดง และถูกทำให้อับอายในที่สาธารณะเนื่องจากภูมิหลังของเขาที่ถูกมองว่าเป็น "ชนชั้นกลาง" เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2515 ในกรุงปักกิ่ง ประเทศจีน

การมีส่วนร่วมของจอมพลเฉิน อี้ ต่อพรรคคอมมิวนิสต์จีนและการพัฒนาของจีนยังคงมีความสำคัญ ความเป็นผู้นำทางทหาร ความเฉียบแหลมทางการเมือง และการอุทิศตนเพื่อประเทศชาติของเขาได้ทิ้งผลกระทบที่ยั่งยืนต่อประวัติศาสตร์จีน