สี่เสือแห่งเอเชีย
สี่เสือแห่งเอเชีย (อังกฤษ: Four Asian Tigers) หรือมังกรเอเชียเป็นคำที่ใช้อ้างถึงเศรษฐกิจที่พัฒนาอย่างรวดเร็วของฮ่องกง สิงคโปร์ เกาหลีใต้และไต้หวัน ประเทศหรือบริเวณเหล่านี้เป็นบริเวณที่มีอัตราการเติบโตอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง (มากกว่า 7% ต่อปี)และมีการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วระหว่าง พ.ศ. 2503 – 2533 ในศตวรรษที่ 21 ทั้งหมดได้พัฒนาไปสู่เศรษฐกิจที่ก้าวหน้าและมีรายได้สูง โดยเฉพาะความสามารถในการแข่งขัน ตัวอย่างเช่น ฮ่องกงและสิงคโปร์เป็นผู้นำทางด้านศูนย์กลางการเงินระดับนานาชาติในขณะที่เกาหลีใต้และไต้หวันเป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ความสำเร็จทางเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้เป็นแบบจำลองสำหรับประเทศกำลังพัฒนา[1][2][3]
ประสบการณ์ของประเทศในกลุ่มเสือนี้ขึ้นกับนโยบายทางด้านอุตสาหกรรมซึ่งสนับสนุนการส่งออกและการเป็นชาติอุตสาหกรรม ธนาคารโลกได้ยอมรับนโยบายเสรีนิยมใหม่ด้วยความรับผิดชอบต่อการขยายตัว รวมทั้งการรักษาระบบการค้าทางด้านการส่งออกโดยยอมรับข้อดีของนโยบายการควบคุมทางการเงิน เช่นการกำหนดการลงทุนในตลาดล่างโดยรัฐสำหรับการให้กู้ต่ออุตสาหกรรมส่งออกเฉพาะอย่าง มีการวิเคราะห์จากหลากหลายสถาบันว่านโยบายของรัฐทำให้การเจริญเติบโตเกิดขึ้นได้ดีแต่ไม่ได้เหมาะกับลัทธิเสรีนิยมใหม่[4] แต่ก็ทำให้มีการเติบโตอย่างยั่งยืนมามากกว่าทศวรรษ ลักษณะทั่วไปของประเทศในกลุ่มเสือคือรัฐบาลให้ความสำคัญกับการลงทุนทางด้านการศึกษา ระบบการเมืองที่ไม่เป็นประชาธิปไตยและเน้นเครือญาติในการพัฒนาช่วงแรก เป็นพันธมิตรที่แน่นแฟ้นของสหรัฐอเมริกา[5]
ความล้มเหลวทางเศรษฐกิจของประเทศกลุ่มเสือเกิดขึ้นในวิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 สิงคโปร์และไต้หวันไม่ได้รับอันตราย เกาหลีใต้ประสบปัญหาหนี้เสียจำนวนมาก ส่วนฮ่องกงประสบปัญหาเกี่ยวกับการโจมตีตลาดหุ้นและสกุลเงิน แต่ไม่กี่ปีต่อมา ประเทศในกลุ่มเสือเหล่านี้ก็กลับมามีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจดังเดิม รวมทั้งเกาหลีใต้ที่มีสถานการณ์ย่ำแย่ที่สุด
ข้อมูลเขตการปกครอง[แก้]
ประชากร[แก้]
| ประเทศ เขตการปกครอง |
พื้นที่ km² | ประชากร | ความหนาแน่น per km² |
การพัฒนามนุษย์ (2011) |
เมืองหลวง |
|---|---|---|---|---|---|
 ฮ่องกง
|
1,104 | 7,108,100 | 6,349 | 0.898 (13th) | ฮ่องกง |
 สิงคโปร์
|
710 | 5,076,700 | 7,148 | 0.866 (26th) | สิงคโปร์ |
 เกาหลีใต้
|
100,210 | 48,875,000 | 487 | 0.897 (15th) | โซล |
 ไต้หวัน
|
36,191[6] | 23,197,947 | 639 | 0.868 (25th)[7] | ไทเป |
เศรษฐกิจ[แก้]
| ประเทศ หรือ เขตการปกครอง |
GDP ราคาตลาด ล้านดอลลาร์สหรัฐ(2011) |
GDP PPP ล้านดอลลาร์สหรัฐ(2011) |
GDP nominal per capita USD (2011) |
GDP PPP per capita USD (2011) |
การค้า ล้านดอลลาร์สหรัฐ(2011) |
ส่งออก ล้านดอลลาร์สหรัฐ(2011) |
นำเข้า ล้านดอลลาร์สหรัฐ(2011) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ฮ่องกง
|
246,941 | 354,272 | 34,393 | 49,342 | 944,800 | 451,600 | 493,200 |
| สิงคโปร์
|
266,498 | 314,963 | 50,714 | 59,936 | 818,800 | 432,100 | 386,700 |
| เกาหลีใต้
|
1,163,847 | 1,556,102 | 23,749 | 31,753 | 1,084,000 | 558,800 | 525,200 |
| ไต้หวัน
|
504,612 | 886,489 | 21,591 | 37,931 | 623,700 | 325,100 | 298,600 |
การเมือง[แก้]
| ประเทศ หรือ เขตการปกครอง |
ดัชนีประชาธิปไตย (2011) |
ดัชนีสิทธิการถือครองทรัพย์สิน (2008) |
ดัชนีเสรีภาพของสื่อ (2011-2012) |
ดัชนีการฉ้อราษฎร์บังหลวง (2011) |
สถานะทางการเมือง |
|---|---|---|---|---|---|
| ฮ่องกง
|
5.92 | 7.7 | 17.00 | 8.4 | เขตบริหารพิเศษ ของสาธารณรัฐประชาชนจีน |
| สิงคโปร์
|
5.89 | 7.9 | 61.00 | 9.2 | สาธารณรัฐแบบรัฐสภา |
| เกาหลีใต้
|
8.06 | 6.2 | 12.67 | 5.4 | สาธารณรัฐแบบมีประธานาธิบดี |
| ไต้หวัน
|
7.46 | 6.5 | 13.00 | 6.1 | กึ่งสาธารณรัฐ |
องค์กรและกลุ่ม[แก้]
| ประเทศ หรือ เขตการปกครอง |
G20 | OECD | APEC | EAS | อาเซียน |
|---|---|---|---|---|---|
| ฮ่องกง
|
× | × | ○ | × | × |
| สิงคโปร์
|
× | × | ○ | ○ | ○ |
| เกาหลีใต้
|
○ | ○ | ○ | ○ | ○ (APT) |
| ไต้หวัน
|
× | × | ○ | × | × |
ดูเพิ่ม[แก้]
- ประเทศพัฒนาแล้ว
- กลุ่มประเทศเศรษฐกิจขนาดใหญ่ จี 20
- ประเทศอุตสาหกรรมใหม่
- วิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Can Africa really learn from Korea?". Afrol News. 24 November 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-02-16.
- ↑ "Korea role model for Latin America: Envoy". Korean Culture and Information Service. 1 March 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-22. สืบค้นเมื่อ 2009-02-16.
- ↑ Leea, Jinyong; LaPlacab, Peter; Rassekh, Farhad (2 September 2008). "Korean economic growth and marketing practice progress: A role model for economic growth of developing countries". Industrial Marketing Management. Elsevier B.V. (subscription required). doi:10.1016/j.indmarman.2008.09.002. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-16. สืบค้นเมื่อ 2009-02-16.
- ↑ Derek Gregory; Ron Johnston; Geraldine Pratt; Michael J. Watts; Sarah Whatmore, บ.ก. (2009). "Asian Miracle/tigers". The Dictionary of Human Geography (5th ed.). Malden, MA: Blackwell. p. 38. ISBN 978-1-4051-3287-9.
- ↑ "East Asian Tigers- Definition". WordIQ.com. 1 February 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-05. สืบค้นเมื่อ 2011-03-01.
- ↑ Monthly Bulletin of Interior Statistics 2011.4 เก็บถาวร 2014-03-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Department of Statistics, Ministry of the Interior, Taiwan/R.O.C.
- ↑ http://www.dgbas.gov.tw/public/Attachment/11715383471.doc
บรรณานุกรม[แก้]
- Ezra F. Vogel, The Four Little Dragons: The Spread of Industrialization in East Asia (Cambridge, MA: Harvard University Press, 1991).
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- BBC report on the Asian Tigers in the aftermath of the 1997 Financial Crisis (includes map of the Asian Tigers)
- Re-Assessing the Health of the Asian Tigers
- The Elephant at the Gate in China Economic Review เก็บถาวร 2006-04-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน