ลิโอเนล เอสกาโลนิ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลิโอเนล เอสกาโลนิ
เอสกาโลนิขณะทำหน้าที่ร่วมกับทีมชาติอาร์เจนตินาใน ค.ศ. 2022
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม ลิโอเนล เซบัสเตียน เอสกาโลนิ[1]
วันเกิด (1978-05-16) 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1978 (45 ปี)[1]
สถานที่เกิด ปูฆาโต รัฐซานตาเฟ ประเทศอาร์เจนตินา
ส่วนสูง 1.82 เมตร (6 ฟุต 0 นิ้ว)[1]
ตำแหน่ง แบ็กขวา, กองกลางตัวขวา
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 อาร์เจนตินา (ผู้จัดการทีม)
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
ค.ศ. 1995–1996 ญุลส์โอลบอยส์ 12 (0)
ค.ศ. 1996–1997 เอสตูเดียนเตส 37 (7)
ค.ศ. 1998–2006 เดปอร์ติโบลาโกรุญญา 200 (14)
ค.ศ. 2006 → เวสต์แฮมยูไนเต็ด (ยืมตัว) 13 (0)
ค.ศ. 2006–2007 ราซินซันตันเดร์ 30 (1)
ค.ศ. 2007–2013 ลัตซีโย 52 (1)
ค.ศ. 2008–2009 → มายอร์กา (ยืมตัว) 28 (0)
ค.ศ. 2013–2015 อาตาลันตา 15 (0)
รวม 387 (23)
ทีมชาติ
ค.ศ. 1997 อาร์เจนตินา ยู-20 ปี 7 (2)
ค.ศ. 2003–2006 อาร์เจนตินา 7 (0)
จัดการทีม
ค.ศ. 2016–2017 เซบิยา (ผู้ช่วย)
ค.ศ. 2017–2018 อาร์เจนตินา (ผู้ช่วย)
ค.ศ. 2018 อาร์เจนตินา ยู-20 ปี
ค.ศ. 2018– อาร์เจนตินา
เกียรติประวัติ
ฟุตบอลชาย
ตัวแทนของ ธงชาติอาร์เจนตินา อาร์เจนตินา (ในฐานะนักฟุตบอล)
ฟุตบอลเยาวชนชิงแชมป์โลก
ชนะเลิศ มาเลเซีย 1997 ทีมยู-20 ปี
ตัวแทนของ ธงชาติอาร์เจนตินา อาร์เจนตินา (ในฐานะผู้จัดการ)
ฟุตบอลโลก
ชนะเลิศ กาตาร์ 2022
โกปาอาเมริกา
ชนะเลิศ บราซิล 2021
อันดับที่ 3 บราซิล 2019
คอนเมบอล–ยูฟ่าคัพออฟแชมเปียนส์
ชนะเลิศ อังกฤษ 2022
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

ลิโอเนล เซบัสเตียน เอสกาโลนิ (สเปน: Lionel Sebastián Scaloni, เสียงอ่านภาษาสเปน: [ljoˈnel eskaˈloni],[2] ภาษาสเปนแบบอาร์เจนตินา: [ehkaˈloni]; 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1978 – ) เป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลระดับอาชีพชาวอาร์เจนตินา และอดีตผู้เล่นซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ฝึกสอนให้แก่ทีมชาติอาร์เจนตินา ทั้งนี้ เขาเคยเป็นนักฟุตบอลแบ็กขวาหรือกองกลางตัวขวา โดยเป็นผู้เล่นสารพัดประโยชน์

เอสกาโลนิเกิดที่ปูฆาโต รัฐซานตาเฟ ซึ่งได้รับการเปิดตัวครั้งแรกในฐานะนักฟุตบอลให้แก่สโมสรญุลส์โอลบอยส์ใน ค.ศ. 1995 เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในระดับอาชีพที่ประเทศสเปน โดยส่วนใหญ่อยู่ที่สโมสรเดปอร์ติโบเดลาโกรุญญา ซึ่งเขาคว้าแชมป์ลีกสเปน ฤดูกาล 1999–2000 และโกปาเดลเรย์ ฤดูกาล 2001–2002 โดยรวมแล้ว เขาลงเล่น 258 เกม และ 15 ประตูใน 12 ฤดูกาลในลาลิการ่วมกับสามทีมที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ เขายังทำหน้าที่ในประเทศอิตาลีเป็นเวลาหลายปี ร่วมกับสโมสรกีฬาลัตซีโยและอาตาลันตาก่อนจะอำลาการเป็นนักฟุตบอลอาชีพใน ค.ศ. 2015 ส่วนในระดับนานาชาติ เขาทำหน้าที่นักฟุตบอลให้แก่ประเทศอาร์เจนตินาในระดับอายุต่ำกว่า 20 ปี และเปิดตัวให้กับทีมชุดใหญ่ใน ค.ศ. 2003 เขาลงแข่งสำหรับทีมชาติเจ็ดนัดระหว่าง ค.ศ. 2003 ถึง 2006 และเป็นส่วนหนึ่งของทีมฟุตบอลโลก 2006

เอสกาโลนิเข้ามาเป็นผู้จัดการทีมใน ค.ศ. 2016 โดยเริ่มเป็นผู้ช่วยที่สโมสรฟุตบอลเซบิยา และทีมอายุต่ำกว่า 20 ปีของอาร์เจนตินา ซึ่งใน ค.ศ. 2018 เขาได้รับเลือกให้เป็นผู้จัดการทีมชุดอายุต่ำกว่า 20 ปี และได้รับเลือกให้เป็นผู้นำทีมชุดใหญ่ของอาร์เจนตินาในปลายปีดังกล่าว เขาพาทีมคว้าอันดับสามในการแข่งระดับนานาชาติครั้งแรกของการทำหน้าที่ ซึ่งคือโกปาอาเมริกา 2019 ที่ประเทศบราซิล ต่อมา เขาพาทีมคว้าแชมป์โกปาอาเมริกา 2021 ซึ่งถือเป็นเกียรติยศแรกของอาร์เจนตินาในรอบ 28 ปี จากนั้นสามารถพาทีมชนะทีมชาติอิตาลีในการแข่งฟินาลิสซิมา 2022 หลังจากนั้นในฟุตบอลโลก 2022 ที่ประเทศกาตาร์ ทีมชาติอาร์เจนตินาที่นำโดยเอสกาโลนิสามารถคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกสมัยที่สาม โดยเป้นการคว้าแชมป์โลกเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ ค.ศ. 1986

สมัยเป็นนักฟุตบอลอาชีพ[แก้]

สโมสร[แก้]

ช่วงปีแรก ๆ และเดปอร์ติโบ[แก้]

เอสกาโลนิ (ซ้าย) ขณะอยู่สังกัดเอสตูเดียนเตสใน ค.ศ. 1996

เขาเกิดที่เมืองเล็ก ๆ ชื่อปูฆาโต ในรัฐซานตาเฟ[3] โดยมีเชื้อสายอิตาลีจากอัสโกนิเชโน แคว้นมาร์เค[4][5] เอสกาโลนิเริ่มอาชีพของเขาในปริเมราดิบิซิออนเดอาร์เฆนตินาร่วมกับสโมสรท้องถิ่นชื่อญุลส์โอลบอยส์ และจากนั้นคือเอสตูเดียนเตสเดลาปลาตา ก่อนย้ายไปเดปอร์ติโบเดลาโกรุญญาของสเปนในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1997 ด้วยเงิน 405 ล้านเปเซตา[6]

เขาทำหน้าที่ร่วมกับทีมกาลิเซียเป็นประจำตลอดระยะเวลาแปดปีครึ่ง โดยเขาลงแข่งร่วมกับมานูเอล ปาโบล และบิกตอร์ สำหรับจุดเริ่มต้นทั้งสองทางทางปีกขวา[7][8] อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่เข่า เขาจึงทำหน้าที่เพียง 14 นัดในลาลิกา ขณะที่เดปอร์ติโบเดลาโกรุญญาคว้าแชมป์ได้เป็นครั้งแรก[9]

หลังจากหลุดจากโฆอากิน กาปาร์โลส ผู้จัดการทีม เอสกาโลนิได้เข้าร่วมทีมเวสต์แฮมยูไนเต็ดแบบยืมตัวในการแข่งพรีเมียร์ลีกเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 2006 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของกรอบเวลาการโอน ในความพยายามที่จะเพิ่มโอกาสในการคัดเลือกฟุตบอลโลกที่กำลังจะมาถึง[10] โดยเขาสวมเสื้อหมายเลข 2 เนื่องจากโตมาช เรปกา ที่จากไป และเปิดตัวในลีกให้แก่ทีมลอนดอนตะวันออก ที่ได้ปะทะกับซันเดอร์แลนด์เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์[11] ตลอดจนเขายังช่วยให้ทีมเข้าถึงเอฟเอคัพรอบชิงชนะเลิศ ซึ่งเป็นการแพ้ลิเวอร์พูลจากการดวลลูกโทษ[12][13]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 "2006 FIFA World Cup Germany List of Players" (PDF). FIFA. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 10 June 2019. สืบค้นเมื่อ 8 June 2019.
  2. ↑ cf. Spanish phonology#Epenthesis
  3. ↑ Reinke, Mariana (27 July 2021). "Pujato, el pueblo rural del DT Lionel Scaloni con el récord de un camión cada diez personas" [Pujato, HC Lionel Scaloni's small town with the record of a truck for every ten people]. La Nación (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 31 January 2022.
  4. ↑ De Luca, Francesco (12 December 2022). "Argentina in semifinale mondiale, il riscatto di Scaloni l'italiano" [Argentina in World Cup semi-finals, saved by Scaloni the Italian]. Il Mattino (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 18 December 2022.
  5. ↑ Belotti, Marina (18 December 2022). "Lionel Scaloni, l'ex nerazzurro che si gioca la Coppa del Mondo" [Lionel Scaloni, former black-and-blue who plays for World Cup] (ภาษาอิตาลี). Calcio Atalanta. สืบค้นเมื่อ 18 December 2022.
  6. ↑ Levinsky, Sergio (8 August 2018). "La historia de Lionel Scaloni: el hombre que le teme a los aviones pero derribaba "gigantes" y llevó al título al Sub 20" [The story of Lionel Scaloni: the man who fears airplanes but brought down "giants" and took Under 20s to title] (ภาษาสเปน). Infobae. สืบค้นเมื่อ 26 September 2019.
  7. ↑ Hermida, Xosé (21 April 2003). "El indulto de Víctor" [Víctor's pardon]. El País (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 11 May 2016.
  8. ↑ Méndez, Carlos (3 February 2004). "Sólo me falta ser central y portero" ["I only have not played as stopper and goalkeeper"]. Diario AS (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 11 May 2016.
  9. ↑ Grosso, Cristian (7 August 2018). "Lionel Scaloni: el perfil de un obsesivo del juego que nunca pierde el buen humor" [Lionel Scaloni: the profile of a game freak who is always in a good mood]. La Nación (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 26 September 2019.
  10. ↑ "West Ham capture defender Scaloni". BBC Sport. 1 February 2006. สืบค้นเมื่อ 17 February 2015.
  11. ↑ "West Ham 2–0 Sunderland". BBC Sport. 4 February 2006. สืบค้นเมื่อ 25 September 2019.
  12. ↑ "Liverpool 3–3 West Ham (aet)". BBC Sport. 13 May 2006. สืบค้นเมื่อ 25 September 2019.
  13. ↑ Steinberg, Jacob (2010). "Whatever happened to West Ham's FA Cup final team of 2006?". Bleacher Report. สืบค้นเมื่อ 26 September 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ลิโอเนล เอสกาโลนิ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ลิโอเนล_เอสกาโลนิ&oldid=11303277"