จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2566 |
|---|
 แผนที่สรุปฤดูกาล |
| ขอบเขตฤดูกาล |
|---|
| ระบบแรกก่อตัว | 4 มีนาคม พ.ศ. 2566 |
|---|
| ระบบสุดท้ายสลายตัว | ฤดูกาลดำเนินอยู่ |
|---|
| พายุมีกำลังมากที่สุด |
|---|
|
| ชื่อ | มาวาร์ และ บอละเวน |
|---|
| • ลมแรงสูงสุด | 215 กม./ชม. (130 ไมล์/ชม.)
(เฉลี่ย 10 นาที) |
|---|
| • ความกดอากาศต่ำที่สุด | 900 hPa (มิลลิบาร์) |
|---|
|
|
| สถิติฤดูกาล |
|---|
| พายุดีเปรสชันทั้งหมด | 26 ลูก |
|---|
| พายุโซนร้อนทั้งหมด | 15 ลูก |
|---|
| พายุไต้ฝุ่น | 10 ลูก |
|---|
| พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น | 4 ลูก (ไม่เป็นทางการ) |
|---|
| ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | 187 คน |
|---|
| ความเสียหายทั้งหมด | 1.73 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ
(ค่าเงิน USD ปี พ.ศ. 2566) |
|---|
|
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก
2564, 2565, 2566, 2567 , 2568 |
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2566 เป็นเหตุการณ์ในรอบวัฎจักรของการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนในปัจจุบันของมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ฤดูกาลดังกล่าวลากยาวตลอด พ.ศ. 2566 โดยพายุหมุนส่วนใหญ่จะก่อตัวขึ้นระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม
ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ระหว่างเมอริเดียนที่ 100 และ 180 ตะวันออก ในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ มีสองหน่วยงานที่กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งอาจเป็นผลให้พายุลูกหนึ่งมีสองชื่อ กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นจะตั้งชื่อพายุถ้าพายุลูกนั้นมีความเร็วลมที่รอบศูนย์กลางพายุที่สูงสุด 10 นาที อย่างน้อย 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ไม่ว่าจะเกิดขึ้นที่ใดในแอ่ง ขณะที่สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งเคลื่อนเข้าสู่หรือก่อตัวขึ้นเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานฯ ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างลองติจูด 135 และ 115 องศาตะวันออก และระหว่างละติจูด 5 ถึง 25 องศาเหนือ แม้พายุนั้นจะมีชื่อที่กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นตั้งแล้วก็ตาม นอกจากนี้พายุดีเปรสชันเขตร้อนซึ่งถูกเฝ้าจับตาโดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมของสหรัฐอเมริกายังได้กำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียกด้วย
การพยากรณ์ฤดูกาล[แก้]
วันที่พยากรณ์โดย
TSR |
จำนวน
พายุโซนร้อน |
จำนวน
พายุไต้ฝุ่น |
จำนวน
พายุรุนแรง |
ดัชนีเอซีอี |
อ้างอิง
|
| เฉลี่ย (2508–2565) |
25.7 ลูก |
16.1 ลูก |
8.7 ลูก |
290 หน่วย |
[1]
|
| 5 พฤษภาคม 2565 |
29 ลูก |
19 ลูก |
13 ลูก |
394 หน่วย |
[1]
|
| 7 กรกฎาคม 2565 |
29 ลูก |
19 ลูก |
12 ลูก |
382 หน่วย |
[2]
|
วันที่พยากรณ์โดย
ศูนย์พยากรณ์อื่น |
ศูนย์พยากรณ์ |
ช่วงเวลา |
ระบบพายุ |
อ้างอิง
|
| 13 มกราคม 2566 |
PAGASA |
มกราคม–มีนาคม |
0–2 ลูก |
[3]
|
| 13 มกราคม 2564 |
PAGASA |
เมษายน–มิถุนายน |
2–4 ลูก |
[3]
|
| ฤดูกาล 2566 |
ศูนย์พยากรณ์ |
พายุหมุน
เขตร้อน |
พายุโซนร้อน |
พายุไต้ฝุ่น |
อ้างอิง
|
| เกิดขึ้นจริง: |
JMA |
9 ลูก |
5 ลูก |
2 ลูก |
|
| เกิดขึ้นจริง: |
JTWC |
5 ลูก |
5 ลูก |
3 ลูก |
|
ในระหว่างฤดูกาล หลายหน่วยงานอุตุนิยมวิทยาและหน่วยงานทางวิทยาศาสตร์ของแต่ละประเทศจะมีการคาดการณ์ของพายุหมุนเขตร้อน, พายุโซนร้อนและพายุไต้ฝุ่น ที่จะก่อตัวในช่วงฤดู และ/หรือ จะมีพายุกี่ลูกที่ส่งผลกระทบต่อประเทศนั้น หลายหน่วยงานนี้ได้รวมไปถึงองค์กรความเสี่ยงพายุโซนร้อน (TSR) ของมหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอน, สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) และสำนักสภาพอากาศกลางของไต้หวันด้วย การพยากรณ์แรกของปีได้รับการเผยแพร่โดย PAGASA เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2566 ในคาดการณ์ภูมิอากาศรายฤดูประจำเดือนเป็นการคาดการณ์ช่วงครึ่งแรกของฤดูกาล 2566 หน่วยงานคาดการณ์ว่าจะมีพายุหมุนเขตร้อนเพียง 0–2 ลูกที่เข้าสู่พื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ในระหว่างเดือนมกราคมถึงมีนาคม ขณะเดือนเมษายนถึงมิถุนายนจะมีพายุหมุนเขตร้อน 2–4 ลูก นอกจากนี้ยังระบุด้วยว่าสภาวะลานีญากำลังอ่อนนั้นจะดำเนินต่อไปและจะเปลี่ยนกลับไปเป็นสภาวะเป็นกลางในภายหลัง[3]
วันที่ 5 พฤษภาคม องค์กรความเสี่ยงพายุโซนร้อนได้ออกการคาดการณ์ฉบับแรกของฤดูกาล 2566 ซึ่งคาดว่าสภาวะเอลนีโญกำลังปานกลางถึงแรงจะพัฒนาชึ้นและคงอยู่ไปตลอดเดือนตุลาคม โดย TSR คาดว่ากิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนในฤดูกาล 2566 จะสูงกว่าค่าเฉลี่ย มีพายุโซนร้อนเกิดขึ้นจำนวน 29 ลูก ในจำนวนนั้นมีกำลังเป็นถึงพายุไต้ฝุ่นได้ 19 ลูก และในจำนวนนั้นจะเป็นพายุไต้ฝุ่นที่มีความรุนแรง 13 ลูก[1] โดย TSR ยังคงไว้ที่การคาดการณ์นี้ในการคาดการณ์ฉบับเดือนกรกฎาคม เว้นแต่ปรับลดจำนวนพายุรุนแรงลงเหลือ 12 ลูก[2]
ภาพรวมฤดูกาล[แก้]
มาตราพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก (คณะกรรมการไต้ฝุ่น)
| พายุดีเปรสชัน (≤61 กม./ชม.)
|
พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (118–156 กม./ชม.)
|
| พายุโซนร้อน (62–88 กม./ชม.)
|
พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (157–193 กม./ชม.)
|
| พายุโซนร้อนกำลังแรง (89–117 กม./ชม.)
|
พายุไต้ฝุ่นรุนแรง (≥194 กม./ชม.)
|
พายุโซนร้อนซ้านหวู่[แก้]
2301 (JMA)・01W (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นมาวาร์[แก้]
2302 (JMA)・02W (JTWC)・เบตตี (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นกูโชล[แก้]
2303 (JMA)・03W (JTWC)・เชเดง (PAGASA)
พายุโซนร้อนกำลังแรงตาลิม[แก้]
2304 (JMA)・04W (JTWC)・โดโดง (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นทกซูรี[แก้]
2305 (JMA)・05W (JTWC)・เอไก (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นขนุน[แก้]
2306 (JMA)・06W (JTWC)・ฟัลโกน (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นแลง[แก้]
2307 (JMA)・07W (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นมิเฮา[แก้]
2308 (JMA)・05E (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นเซาลา[แก้]
2309 (JMA)・09W (JTWC)・โกริง (PAGASA)
พายุโซนร้อนกำลังแรงด็อมเร็ย[แก้]
2310 (JMA)・08W (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นไห่ขุย[แก้]
2311 (JMA)・10W (JTWC)・ฮันนา (PAGASA)
พายุโซนร้อนกำลังแรงคีโรกี[แก้]
2312 (JMA)・11W (JTWC)
พายุโซนร้อนยุนยาง[แก้]
2313 (JMA)・12W (JTWC)・อีเนง (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นโคอินุ[แก้]
2314 (JMA)・14W (JTWC)・เจนนี (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นบอละเวน[แก้]
2315 (JMA)・15W (JTWC)
พายุโซนร้อนซันปา[แก้]
2316 (JMA)・16W (JTWC)
พายุดีเปรสชันเขตร้อน[แก้]
รายการพายุหมุนเขตร้อนที่มีความรุนแรงสูงสุดเป็นเพียงพายุดีเปรสชัน โดยอาจเป็นพายุที่มีรหัสเรียกตามหลังด้วยตัวอักษร W โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม หรืออาจได้รับชื่อท้องถิ่นจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) แต่ไม่ถูกตั้งชื่อตามเกณฑ์ของกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ซึ่งหน่วยงานดังกล่าวระบุเพียงแต่คำว่า TD (Tropical Depression) หรือพายุดีเปรสชันเท่านั้น
พายุดีเปรสชันเขตร้อน[แก้]
พายุดีเปรสชันเขตร้อน[แก้]
ชื่อของ PAGASA: อามัง
พายุดีเปรสชันเขตร้อน[แก้]
พายุดีเปรสชันเขตร้อน[แก้]
พายุดีเปรสชันเขตร้อน[แก้]
รายชื่อพายุ[แก้]
ภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ ทั้งกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ต่างทำหน้าที่กำหนดชื่อของพายุหมุนเขตร้อนซึ่งก่อตัวภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ซึ่งเป็นผลให้พายุหมุนเขตร้อนอาจมีสองชื่อ[4] RSMC โตเกียวโดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น — ศูนย์ไต้ฝุ่นจะกำหนดชื่อสากลให้กับพายุหมุนเขตร้อนในนามของคณะกรรมการไต้ฝุ่นขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก ซึ่งพวกเขาจะประมาณความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาทีของพายุหมุนเขตร้อน หากมีความเร็วลมถึง 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (40 ไมล์ต่อชั่วโมง) พายุหมุนเขตร้อนดังกล่าวจะได้รับชื่อ[5] ส่วน PAGASA จะกำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน ซึ่งเคลื่อนตัวเข้าหรือก่อตัวขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนภายในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ มีขอบเขตอยู่ระหว่างเส้นเมริเดียนที่ 135°ดะวันออก ถึง 115°ตะวันออก และระหว่างเส้นขนานที่ 5°เหนือ ถึง 25°เหนือ แม้ว่าพายุหมุนเขตร้อนลูกนั้นจะได้รับชื่อสากลแล้วก็ตาม[4] โดยชื่อของพายุหมุนเขตร้อนที่มีนัยสำคัญจะถูกถอนโดยทั้ง PAGASA และ คณะกรรมการไต้ฝุ่น[5] ในระหว่างฤดูกาล หากรายชื่อของภูมิภาคฟิลิปปินส์ที่เตรียมไว้ถูกใช้จนหมด PAGASA จะใช้ชื่อจากรายชื่อเพิ่มเติม ซึ่งถูกกำหนดขึ้นไว้ในแต่ละฤดูกาลมาใช้กับพายุหมุนเขตร้อนแทนชื่อที่หมดไป
ชื่อสากล[แก้]
กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะเป็นหน่วยงานที่กำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน เมื่อระบบได้รับการประมาณว่า มีความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาที ที่ 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (40 ไมล์ต่อชั่วโมง)[6] โดย JMA จะคัดเลือกชื่อจากรายการ 140 ชื่อ ซึ่งได้รับการปรับปรุงโดย 14 ประเทศสมาชิกและดินแดนของคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งเอเชียและแปซิฟิก (ESCAP)/WMO คณะกรรมการไต้ฝุ่น[7]
|
ชุดที่ 5
- ซ้านหวู่ (2301)
- มาวาร์ (2302)
- กูโชล (2303)
- ตาลิม (2304)
- ทกซูรี (2305)
- ขนุน (2306)
- แลง (2307)
- เซาลา (2309)
|
ชุดที่ 1
- ด็อมเร็ย (2310)
- ไห่ขุย (2311)
- คีโรกี (2312)
- ยุนยาง (2313)
- โคอินุ(2314)
- บอละเวน(2315)
- ซันปา(2316)
- เจอลาวัต (ยังไม่ใช้)
|
- เอวิเนียร์ (ยังไม่ใช้)
- แคมี (ยังไม่ใช้)
- พระพิรุณ (ยังไม่ใช้)
- มาเรีย (ยังไม่ใช้)
- เซินติญ (ยังไม่ใช้)
- อ็อมปึล (ยังไม่ใช้)
- อู๋คง (ยังไม่ใช้)
|
- ชงดารี (ยังไม่ใช้)
- ชานชาน (ยังไม่ใช้)
- ยางิ (ยังไม่ใช้)
- หลี่ผี (ยังไม่ใช้)
- เบบินคา (ยังไม่ใช้)
- ปูลาซัน (ยังไม่ใช้)
- ซูลิก (ยังไม่ใช้)
|
ชื่ออื่นๆ[แก้]
ฟิลิปปินส์[แก้]
สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตัวเองหากมีพายุใดก่อตัวหรือเคลื่อนผ่านพื้นที่รับผิดชอบของตน[8] โดยชื่อที่ใช้ถูกนำมาจากรายชื่อ เป็นรายชื่อเดียวกับที่ถูกใช้ไปในฤดูกาล ค.ศ. 2018 (พ.ศ. 2561) และมีกำหนดจะถูกนำมาใช้อีกครั้งในฤดูกาล ค.ศ. 2026 (พ.ศ. 2569) ด้วย[8] ซึ่งรายชื่อทั้งหมดเหมือนเดิมกับครั้งก่อน เว้น โอเบต, โรซัล และ อุมเบร์โต ที่ถูกนำมาแทน โอมโปง, โรซีตา และอุสมัน ที่ถูกถอนไป[8]
- อามัง
- เบตตี
- เชเดง
- โดโดง
- เอไก
|
- ฟัลโกน
- โกริง
- ฮันนา
- อีเนง
- เจนนี
|
- กาบายัน (ยังไม่ใช้)
- ลีไวไว (ยังไม่ใช้)
- แมริลิน (ยังไม่ใช้)
- นิมฟา (ยังไม่ใช้)
- โอนโยก (ยังไม่ใช้)
|
- เปร์ลา (ยังไม่ใช้)
- กีเยล (ยังไม่ใช้)
- ราโมน (ยังไม่ใช้)
- ซาราห์ (ยังไม่ใช้)
- ตามาเรา (ยังไม่ใช้)
|
- อูโกง (ยังไม่ใช้)
- บีริง (ยังไม่ใช้)
- เวง (ยังไม่ใช้)
- โยโยย (ยังไม่ใช้)
- ซิกซัก (ยังไม่ใช้)
|
รายชื่อเพิ่มเติม
- อาเบ (ยังไม่ใช้)
- เบร์โต (ยังไม่ใช้)
|
- ชาโร (ยังไม่ใช้)
- ดาโด (ยังไม่ใช้)
|
- เอสโตย (ยังไม่ใช้)
- เฟลีโยน (ยังไม่ใช้)
|
- เฮนิง (ยังไม่ใช้)
- เฮอร์มัน (ยังไม่ใช้)
|
- อีร์มา (ยังไม่ใช้)
- ไฮเม (ยังไม่ใช้)
|
ผลกระทบ[แก้]
ตารางนี้รวมเอาทั้งหมดของระบบพายุที่ก่อตัวภายใน หรือ เคลื่อนตัวเข้ามาในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ ทางฝั่งตะวันตกของเส้นแบ่งวันสากล ภายในปี พ.ศ. 2566 ตารางนี้ยังมีภาพรวมของความรุนแรงของระบบ ระยะเวลา บริเวณที่มีผลกระทบกับแผ่นดิน และจำนวนความเสียหายหรือจำนวนผู้เสียชีวิตใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับระบบพายุ
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Lea, Adam; Wood, Nick (May 5, 2023). Extended Range Forecast for Northwest Pacific Typhoon Activity in 2023 (PDF) (Report). Tropical Storm Risk Consortium. สืบค้นเมื่อ May 6, 2023.
- ↑ 2.0 2.1 Lea, Adam; Wood, Nick (July 7, 2023). Extended Range Forecast for Northwest Pacific Typhoon Activity in 2023 (PDF) (Report). Tropical Storm Risk Consortium. สืบค้นเมื่อ July 8, 2023.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Seasonal Climate Outlook January - June 2023 (PDF) (Report). Philippine Atmospheric Geophysical and Astronomical Services Administration. January 13, 2023. สืบค้นเมื่อ May 6, 2023.
- ↑ 4.0 4.1 Padgett, Gary. "Monthly Tropical Cyclone Summary December 1999". Australian Severe Weather. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 11, 2012. สืบค้นเมื่อ October 1, 2013.
- ↑ 5.0 5.1 The Typhoon Committee (February 21, 2013). "Typhoon Committee Operational Manual 2013" (PDF). World Meteorological Organization. pp. 37–38. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ August 1, 2013. สืบค้นเมื่อ October 1, 2013.
- ↑ http://www.typhooncommittee.org/48th/docs/item%204%20technical%20presentations/4.1.Review2015TyphoonSeason.pdf
- ↑ Zhou, Xiao; Lei, Xiaotu (2012). "Summary of retired typhoons within the Western North Pacific Ocean". Tropical Cyclone Research and Review. The Economic and Social Commission for Asia and the Pacific/World Meteorological Organization's Typhoon Committee. 1 (1): 23–32. doi:10.6057/2012TCRR01.03. ISSN 2225-6032. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-12. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2014.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 "Philippine Tropical Cyclone Names". Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-28. สืบค้นเมื่อ April 18, 2015.
- ↑ "Thousands forced from their homes amid southern Malaysia floods". Alijazeera.com. March 6, 2023. สืบค้นเมื่อ March 6, 2023.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Amang
- ↑ Healy, Shane Tenorio (2023-05-27). "Searches for missing swimmers called off". The Guam Daily Post. สืบค้นเมื่อ 2023-05-27.
- ↑ Situational Report No. 8 for TC Betty (2023) (PDF) (Report). National Disaster Risk Reduction and Management Council. June 1, 2023. สืบค้นเมื่อ June 1, 2023.
{{cite report}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
- ↑ Taitano II, Joe (2023-06-02). "Bureau: Mawar caused estimated $111.8M in damage to businesses". The Guam Daily Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-06-04.
- ↑ SitRep No. 15 for the Combined Effects of Southwest Monsoon and TC EGAY (2023) (Report). National Disaster Risk Reduction and Management Council. July 28, 2023. สืบค้นเมื่อ July 28, 2023.[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
