แมกนากรีเชีย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก มันยากราเซีย)
แมกนากรีเชีย (อังกฤษ: Magna Graecia; กรีก: Μεγάλη Ἑλλάς, Megálē Hellás) เป็นชื่อดินแดนชายฝั่งทะเลของอิตาลีตอนใต้บริเวณอ่าวตารันโต ซึ่งชาวกรีกโบราณได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานได้แก่ อาณานิคมของชาวอะเคีย (Achaean) ที่ตาเรนตุม โครตัน และซิบาริส รวมไปถึงคิวมีและนีอาโพลิส (เนเปิลส์) ในทางเหนือ[1] ชาวอาณานิคมเริ่มลงรากฐานราวศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล และนำเอาอารยธรรมเฮลเลนิกมาด้วย ซึ่งเป็นอารยธรรมที่ทรงอิทธิพลในอิตาลีอย่างมากตลอดไปจนถึงโรมันโบราณ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ The Oxford Companion to Classical Literature, Paul Harvey, 1927,1955, p258
- Luca Cerchiai, Lorena Jannelli, Fausto Longo, Lorena Janelli, 2004. The Greek Cities of Magna Graecia and Sicily (Getty Trust) ISBN 0-89236-751-2
- T. J. Dunbabin, 1948. The Western Greeks
- A. G. Woodhead, 1962. The Greeks in the West
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- แผนที่
- Italy rediscovers Greek heritage
- Gaze On The Sea Salentinian Peninsula, Greece and Greater Greece (ในภาษาอิตาลี กรีซ และอังกฤษ)
- Oriamu pisulina, traditional Griko song performed by Ghetonia
- Kalinifta, traditional Griko song performed by amateur local group
บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์
