ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิจีน"
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 16: | บรรทัด 16: | ||
| ผู้อ้างสิทธิ์ = [[จิน โหย่วจือ]]<br /> ('''[[Qing Dynasty]]''') |
| ผู้อ้างสิทธิ์ = [[จิน โหย่วจือ]]<br /> ('''[[Qing Dynasty]]''') |
||
}} |
}} |
||
'''พระเจ้ากรุงจีน''' หรือ '''[[จักรพรรดิ]]จีน''' ({{zh|c=皇帝|p=Huángdì}} ''หวงตี้''; [[ฮกเกี้ยน]]:ฮ่องเต้; [[แต้จิ๋ว]]:อ้วงตี่) คือประมุขจักรวรรดิจีน โดยมี[[จักรพรรดิฉินที่ 1|จิ๋นซีฮ่องเต้]]เป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัย[[ราชวงศ์ฉิน]] ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่าง ๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า '''[[อ๋อง]]''' ({{lang-zh|王}}; [[พินอิน]]:wáng) ซึ่งแปลว่า [[พระมหากษัตริย์]] แต่ต่อมาหลังจากอ๋องแห่งแคว้นฉินได้รวบรวมแว่นแคว้นต่าง ๆ เป็นหนึ่งเดียวจึงสถาปนาแผ่นดินเป็นจักรวรรดิจีน และประกาศใช้เป็นพระนามคำนำหน้าว่าจักรพรรดิหรือฮ่องเต้ คือฉินซือหวงตี้ หรือจิ๋นซีฮ่องเต้ |
'''สมเด็จพระเจ้ากรุงจีน''' หรือ '''[[จักรพรรดิ]]จีน''' ({{zh|c=皇帝|p=Huángdì}} ''หวงตี้''; [[ฮกเกี้ยน]]:ฮ่องเต้; [[แต้จิ๋ว]]:อ้วงตี่) คือประมุขจักรวรรดิจีน โดยมี[[จักรพรรดิฉินที่ 1|จิ๋นซีฮ่องเต้]]เป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัย[[ราชวงศ์ฉิน]] ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่าง ๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า '''[[อ๋อง]]''' ({{lang-zh|王}}; [[พินอิน]]:wáng) ซึ่งแปลว่า [[พระมหากษัตริย์]] แต่ต่อมาหลังจากอ๋องแห่งแคว้นฉินได้รวบรวมแว่นแคว้นต่าง ๆ เป็นหนึ่งเดียวจึงสถาปนาแผ่นดินเป็นจักรวรรดิจีน และประกาศใช้เป็นพระนามคำนำหน้าว่าจักรพรรดิหรือฮ่องเต้ คือฉินซือหวงตี้ หรือจิ๋นซีฮ่องเต้ |
||
ตั้งแต่สมัย[[ราชวงศ์ฉิน]] ฮ่องเต้ได้รับการเคารพในฐานะ[[โอรสแห่งสวรรค์]] คือเปรียบเสมือนได้รับอำนาจจากสวรรค์มาให้ปกครองประชาชน ตามหลักการ "สูงสุดโอรสสวรรค์ ล่างสุดนั้นประชาราษฎร" (最高的是天子,最低的是人民) การสืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้มักอยู่ในรูปแบบจากบิดาไปยังบุตร |
ตั้งแต่สมัย[[ราชวงศ์ฉิน]] ฮ่องเต้ได้รับการเคารพในฐานะ[[โอรสแห่งสวรรค์]] คือเปรียบเสมือนได้รับอำนาจจากสวรรค์มาให้ปกครองประชาชน ตามหลักการ "สูงสุดโอรสสวรรค์ ล่างสุดนั้นประชาราษฎร" (最高的是天子,最低的是人民) การสืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้มักอยู่ในรูปแบบจากบิดาไปยังบุตร |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:15, 23 มิถุนายน 2560
ปกครอง | จีน |
---|---|
ประมุขพระองค์แรก | ฉินซีฮ่องเต้ |
ประมุขพระองค์สุดท้าย | จักรพรรดิปูยี |
สถาปนา | 221 ปีก่อนคริสตกาล |
ล่มสลาย | 12 กุมภาพันธ์ 1912 |
สมเด็จพระเจ้ากรุงจีน หรือ จักรพรรดิจีน (จีน: 皇帝; พินอิน: Huángdì หวงตี้; ฮกเกี้ยน:ฮ่องเต้; แต้จิ๋ว:อ้วงตี่) คือประมุขจักรวรรดิจีน โดยมีจิ๋นซีฮ่องเต้เป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัยราชวงศ์ฉิน ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่าง ๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า อ๋อง (จีน: 王; พินอิน:wáng) ซึ่งแปลว่า พระมหากษัตริย์ แต่ต่อมาหลังจากอ๋องแห่งแคว้นฉินได้รวบรวมแว่นแคว้นต่าง ๆ เป็นหนึ่งเดียวจึงสถาปนาแผ่นดินเป็นจักรวรรดิจีน และประกาศใช้เป็นพระนามคำนำหน้าว่าจักรพรรดิหรือฮ่องเต้ คือฉินซือหวงตี้ หรือจิ๋นซีฮ่องเต้
ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฉิน ฮ่องเต้ได้รับการเคารพในฐานะโอรสแห่งสวรรค์ คือเปรียบเสมือนได้รับอำนาจจากสวรรค์มาให้ปกครองประชาชน ตามหลักการ "สูงสุดโอรสสวรรค์ ล่างสุดนั้นประชาราษฎร" (最高的是天子,最低的是人民) การสืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้มักอยู่ในรูปแบบจากบิดาไปยังบุตร
โดยคำว่า ฮ่องเต้ หรือ หวงตี้ ถ้าแปลตรงตัวจะสามารถแปลได้ว่า "ผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่" (หวง 皇 - ผู้ทรงศักดิ์/Imperial, ตี้ 帝 - องค์อธิปัตย์/Sovereign) โดยนำมาจากพระนามฮ่องเต้องค์แรก คือ ฉินซือหวงตี้ (秦始皇帝)
หลังจากนั้นตำแหน่งฮ่องเต้ก็ดำรงอยู่มานับพันปีซึ่งตั้งแต่ราชวงศ์ฉิน ราชวงศ์ฮั่น ราชวงศ์จิ้น ราชวงศ์สุย ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง ราชวงศ์หยวน ราชวงศ์หมิง โดยมาสิ้นสุดที่ราชวงศ์ชิง เนื่องจากบริหารบ้านเมืองล้มเหลว และยังถูกประเทศต่างชาติรุกราน เป็นเหตุให้ประเทศจีนเกิดการปฏิรูปการปกครองจากระบอบระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นประชาธิปไตยแบบสาธารณรัฐ ตำแหน่งฮ่องเต้จึงสิ้นสุดลงเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1912
ฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายของประเทศจีนคือ จักรพรรดิฮงเซี่ยนหรือหยวน ซื่อไข่ แต่ไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชน โดยฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายที่ได้รับการยอมรับจากประชาชนคือ สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋แห่งราชวงศ์ชิง