กรมการราษฎรฝ่ายกิจการภายใน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กรมการราษฎรฝ่ายกิจการภายใน
Народный комиссариат внутренних дел
NKVD Emblem (Solid Colors).svg
ตราหน่วยงาน
ภาพรวมหน่วยงาน
ก่อตั้ง10 กรกฎาคม 1934
ยุบเลิก15 มีนาคม 1946
ประเภท ● ตำรวจลับ
 ● หน่วยข่าวกรอง
 ● ผู้บังคับใช้กฎหมาย
 ● ตำรวจภูธร
 ● ตำรวจชายแดน
 ● การจำคุก
เขตอำนาจสหภาพโซเวียต
สำนักงานใหญ่มอสโก สหภาพโซเวียต
ต้นสังกัดคณะกรรมการราษฎร

กรมการราษฎรฝ่ายกิจการภายใน (อังกฤษ: People's Commissariat for Internal Affairs) ย่อว่า เอ็นเควีดี (NKVD) ชื่อเรียกหน่วยงานที่เทียบได้กับกระทรวงมหาดไทยในสหภาพโซเวียต ก่อตั้งในปีค.ศ. 1934 และถูกแปรสภาพเป็นกระทรวงกิจการภายใน เมื่อค.ศ. 1946

หน่วยงานนี้ก่อตั้งใน ค.ศ. 1917 ในฐานะกระทรวงของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย[1] โดยมีผู้บริหารคือกรรมการราษฎรฝ่ายกิจการภายใน (เทียบเท่ารัฐมนตรีมหาดไทย) รับผิดชอบการรักษาความปลอดภัยตามปรกติ และกำกับดูแลเรือนจำกับค่ายคนงาน[2] ต่อมายุบเลิกใน ค.ศ. 1930 โดยถ่ายโอนหน้าที่ไปให้หน่วยงานต่าง ๆ แทน ก่อนตั้งขึ้นอีกใน ค.ศ. 1934[3] ใน ค.ศ. 1946 มีการเปลี่ยนชื่อกรมการราษฎรทุกหน่วยเป็นกระทรวง โดยหน่วยงานนี้เปลี่ยนชื่อเป็นกระทรวงกิจการภายใน[4]

ใน ค.ศ. 1934 มีการถ่ายโอนหน้าที่ของกรมการเมืองกลางแห่งรัฐ (Joint State Political Directorate) ซึ่งเป็นหน่วยงานตำรวจลับ มาให้แก่หน่วยงานนี้ ทำให้หน่วยงานนี้มีอำนาจแต่ผู้เดียวในการบังคับใช้กฎหมายจนกระทั่งสิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง[2] ในช่วงดังกล่าว หน่วยงานนี้ดำเนินงานทั้งที่เกี่ยวข้องกับความเรียบร้อยสาธารณะโดยทั่วไป และที่เป็นของตำรวจลับ[5] เป็นที่รับรู้กันว่า หน่วยงานนี้มีบทบาทในการกดขี่ทางการเมืองและการกวาดล้างใหญ่ภายใต้การนำของโจเซฟ สตาลิน[6][7][8] หน่วยงานนี้ยังกระทำวิสามัญฆาตกรรมพลเมืองในจำนวนที่ไม่เคยเปิดเผย ทั้งยังก่อตั้ง จัดหาผู้คน และดำเนินงานในระบบค่ายแรงงานเกณฑ์ของกูลัก เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานนี้กดขี่ชนชั้นชาวนาที่ร่ำรวยขึ้น และขับประชาชนออกไปยังภูมิภาคที่ไร้ผู้อยู่อาศัย[9][10] อนึ่ง หน่วยงานนี้ยังคอยดูแลรักษาชายแดน ดำเนินจารกรรม (ซึ่งรวมถึงการลอบสังหารทางการเมือง) และบังคับใช้นโยบายของโซเวียตผ่านขบวนการคอมมิวนิสต์และรัฐบาลหุ่นในต่างแดน[11] เหตุการณ์ที่สำคัญที่สุด คือ การกดขี่และสังหารผู้คนในโปแลนด์ที่เรียกว่า ปฏิบัติการโปแลนด์[12]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Semukhina, Olga B.; Reynolds, Kenneth Michael (2013). Understanding the Modern Russian Police (ภาษาอังกฤษ). CRC Press. p. 74. ISBN 9781482218879.
  2. ↑ 2.0 2.1 Huskey, Eugene (2014). Russian Lawyers and the Soviet State: The Origins and Development of the Soviet Bar, 1917-1939 (ภาษาอังกฤษ). Princeton University Press. p. 230. ISBN 9781400854516.
  3. ↑ Semukhina, Olga B.; Reynolds, Kenneth Michael (2013). Understanding the Modern Russian Police (ภาษาอังกฤษ). CRC Press. p. 58. ISBN 9781439803493.
  4. ↑ Statiev, Alexander (2010). The Soviet Counterinsurgency in the Western Borderlands (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. ISBN 9780521768337.
  5. ↑ Khlevniuk, Oleg V. (2015). Stalin: New Biography of a Dictator (ภาษาอังกฤษ). Yale University Press. p. 125. ISBN 9780300166941.
  6. ↑ Yevgenia Albats, KGB: The State Within a State. 1995, page 101
  7. ↑ Robert Gellately. Lenin, Stalin, and Hitler: The Age of Social Catastrophe. Knopf, 2007 ISBN 1-4000-4005-1 p. 460
  8. ↑ Catherine Merridale. Night of Stone: Death and Memory in Twentieth-Century Russia. Penguin Books, 2002 ISBN 0-14-200063-9 p. 200
  9. ↑ Viola, Lynne (207). The Unknown Gulag: The Lost World of Stalin's Special Settlements. New York: Oxford University Press.
  10. ↑ Applebaum, Anne (2003). Gulag: A History. New York: Doubleday.
  11. ↑ McDermott, Kevin (1995). "Stalinist Terror in the Comintern: New Perspectives". Journal of Contemporary History. 30 (1): 111–130. doi:10.1177/002200949503000105. JSTOR 260924. S2CID 161318303.
  12. ↑ Applebaum, Anne (2012). Iron Curtain: The Crushing of Eastern Europe, 1944-1956. New York: Random House.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กรมการราษฎรฝ่ายกิจการภายใน&oldid=10471703"