พระนางอเลนันดอ
| พระนางอเลนันดอ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
พระฉายาลักษณ์ที่พระราชวังมัณฑะเลย์ ฉายด้วยกระบวนการดาแกโรไทป์ | |||||
| พระมเหสีตำหนักกลาง | |||||
| ดำรงพระยศ | 26 มีนาคม พ.ศ. 2396 - 1 ตุลาคม พ.ศ. 2421 | ||||
| ก่อนหน้า | |||||
| ถัดไป | สิ้นสุด | ||||
| พระราชสมภพ | 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2364 พระราชวังอมรปุระ อมรปุระ อาณาจักรพม่า | ||||
| สวรรคต | 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2443 (78 พรรษา) ย่างกุ้ง พม่าภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร | ||||
| คู่อภิเษก | พระเจ้ามินดง | ||||
| |||||
| พระบุตร | พระนางศุภยาจี พระนางศุภยาลัต พระนางศุภยาเล | ||||
| ราชวงศ์ | โก้นบอง | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้าจักกายแมง | ||||
| พระราชมารดา | พระนางแมนุ | ||||
พระนางอเลนันดอ มีพระนามจริงว่า ซีน-พยูมะชีน (พม่า: ဆင်ဖြူမရှင်, Hsinbyumashin ซึ่งมีความหมายว่า นางพญาช้างเผือก; มีพระนามแรกประสูติว่า ศุภยากะเล) เป็นพระราชธิดาในพระเจ้าจักกายแมงแห่งอังวะ ที่พระราชสมภพแต่พระนางนันมาดอ แมนุ พระอัครมเหสี
ต่อมาพระนางเป็นพระมเหสีตำหนักกลางในพระเจ้ามินดง ตำแหน่งพระมเหสีตำหนักกลางมีคำเรียกเป็นภาษาพม่าว่า อเลนันดอ ด้วยพระนามนี้เองจึงกลายเป็นพระนามที่ชาวไทยรู้จักกันทั่วไป พระองค์เป็นมเหสีที่พระเจ้ามินดงโปรดที่สุดพระองค์หนึ่ง และเป็นที่เกรงอกเกรงใจของพระองค์ พระนางอเลนันดอมีพระราชธิดากับพระเจ้ามินดง 3 พระองค์ ได้แก่ พระนางศุภยาจี พระนางศุภยาลัต และพระนางศุภยาเล โดยพระธิดาพระองค์ที่สองของพระองค์คือ พระนางศุภยาลัตซึ่งมีนิสัยทะเยอทะยานเช่นเดียวกับพระองค์ ด้วยความที่พระเจ้ามินดงเกรงในพระนางอเลนันดอ พระเจ้ามินดงจึงมิได้ตั้งรัชทายาทไว้ พระนางศุภยาลัตพระธิดาของพระองค์จึงเลือกเจ้าชายสีป่อซึ่งเป็นคนหัวอ่อน โดยพระนางอเลนันดอได้ให้การสนับสนุน เมื่อพระนางศุภยาลัตพระธิดาได้เสกสมรสกับพระเจ้าสีป่อ แม้พระนางอเลนันดอได้ให้การช่วยเหลือแก่พระนางศุภยาลัตในเบื้องต้น แต่ภายหลังพระนางอเลนันดอถูกให้ไปประทับที่วังอื่นรวมทั้งพระธิดาคือพระนางศุภยาจีซึ่งเป็นพระเชษฐภคินี
ต่อมาเมื่อพม่าตกอยู่ภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักรในปี 1888 พระเจ้าสีป่อและพระนางนางศุภยาลัต ได้ถูกเชิญออกนอกประเทศโดยให้ประทับในเมืองรัตนคีรี ทางใต้ของเมืองมุมไบในบริติชราช ส่วนพระนางและพระธิดาองค์ใหญ่คือ พระนางศุภยาจี ได้ถูกให้ไปประทับที่เมืองทวาย แต่ต่อมาได้เกิดการลุกฮือต่อต้านเจ้าอาณานิคมอังกฤษขึ้นในเมืองนั้น ทางการอังกฤษเชื่อว่าพระนางเป็นผู้อยู่เบื้องหลังจึงเชิญให้ไปประทับร่วมกับพระเจ้าสีป่อและพระนางศุภยาลัตในเมืองรัตนคีรี แต่ต่อมาภายหลังพระนางอเลนันดอได้มีเรื่องวิวาทกับพระนางศุภยาลัตซึ่งเป็นพระธิดาอย่างหนัก ทางอังกฤษสงสาร จึงได้ส่งพระนางอเลนันดอมายังพม่า และประทับที่เมืองย่างกุ้งจนสิ้นพระชนม์ในเดือนกุมภาพันธ์ปี ค.ศ. 1900[2] พระศพของพระนางถูกบรรจุไว้ใกล้กับที่ประดิษฐานพระบรมศพของพระเจ้ามินดงในมัณฑะเลย์[3]
ในวัฒนธรรมสมัยนิยม
[แก้]มีนักแสดงผู้รับบท พระนางอเลนันดอ ได้แก่
| ปี | ชื่อเรื่อง | ชื่อนักแสดง | บทบาท | ออกอากาศ |
|---|---|---|---|---|
| พ.ศ. 2539 | เพลิงพระนาง | ชไมพร จตุรภุช | เจ้านางอนัญทิพย์/พระสนมเอกอนัญทิพย์ | ททบ.5 |
| พ.ศ. 2540 | Never Shall We Be Enslaved | San Shar Tin | พระนางซีน-พยูมะชีน | ภาพยนตร์ |
| พ.ศ. 2560 | เพลิงพระนาง | พัชราภา ไชยเชื้อ | เจ้านางอนัญทิพย์/พระสนมเอกอนัญทิพย์ | ช่อง 7HD |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Christopher Buyers. "The Konbaung Dynasty Genealogy". royalark.net. สืบค้นเมื่อ 2009-09-26.
- ↑ "สุภยาลัต ราชินีโหดองค์สุดท้ายแห่งพม่า". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-10-08. สืบค้นเมื่อ 2009-10-25.
- ↑ หนังสือ The King in Exile the fall of the royal family of Burma by Sudha Shah