ผู้ใช้:Nix Sunyata/ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว
ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว 上海虹桥国际机场 Shanghai Hongqiao International Airport | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ข้อมูลสำคัญ | |||||||||||||||
การใช้งาน | Public | ||||||||||||||
ผู้ดำเนินงาน | Shanghai Airport Authority | ||||||||||||||
พื้นที่บริการ | Shanghai | ||||||||||||||
สถานที่ตั้ง | Changning–Minhang, Shanghai | ||||||||||||||
ฐานการบิน | |||||||||||||||
พิกัด | 31°11′53″N 121°20′11″E / 31.19806°N 121.33639°E | ||||||||||||||
เว็บไซต์ | Hongqiao Airport | ||||||||||||||
ทางวิ่ง | |||||||||||||||
|
Nix Sunyata/ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว | |||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 上海虹桥国际机场 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 上海虹橋國際機場 | ||||||||||
|
ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว (IATA: SHA, ICAO: ZSSS) เป็นหนึ่งในสองท่าอากาศยานนานาชาติของเซี่ยงไฮ้ และเป็นศูนย์กลางการบินที่สำคัญของจีน ท่าอากาศยานหงเฉียวให้บริการส่วนใหญ่เป็นเที่ยวบินภายในประเทศ สนามบินตั้งอยู่ใกล้กับหงเฉียวใน เขตฉางหนิง และ เขตหมิ่นหัง, 13 กิโลเมตร (8.1 ไมล์) ทางตะวันตกของตัวเมืองและอยู่ใกล้กับใจกลางเมืองมากกว่าสนามบินนานาชาติซ่างไห่ผู่ตงที่เป็นสนามบินหลัก
ท่าอากาศยานหงเฉียวเป็นศูนย์กลางของ สายการบินไชน่าอีสเทิร์นแอร์ไลน์, เซี่ยงไฮ้แอร์ไลน์, จูนเยาแอร์ไลน์ และ สปริงแอร์ไลน์ ในปี 2559 สนามบินหงเฉียวให้บริการผู้โดยสาร 40,460,135 คนทำให้เป็น สนามบินที่พลุกพล่านอันดับ 7 ในประเทศจีน และเป็น อันดับที่ 45 ของโลก [1] ในตอนท้ายของปี 2011 Hongqiao Airport เป็นเจ้าภาพสายการบิน 22 แห่งที่ให้บริการผู้โดยสาร 82 เส้นทาง[2] ในปี 2562 ท่าอากาศยานหงเฉียวได้รับการรับรองด้วยคะแนนสนามบินระดับ 5 ดาวของ Skytrax สำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกความสะดวกสบายของอาคารผู้โดยสาร ความสะอาด การช็อปปิ้ง การให้บริการอาหารเครื่องดื่ม และการบริการพนักงาน[3]
ประวัติ[แก้]
การก่อสร้างท่าอากาศยานซ่างไห่หงเฉียวเริ่มสร้างขึ้นในเดือนมีนาคมปี 2464 เมื่อสำนักงานกิจการการบินของรัฐบาลเป่ย์หยาง ร่างโครงการสายการบินปักกิ่ง - เซี่ยงไฮ้ ซึ่งทำการวางแผนเส้นทางไปยังเซี่ยงไฮ้เป็นครั้งแรก ต่อมาในเดือนพฤษภาคม 2466 ท่าอากาศยานเปิดใช้งานแบบผสมทางทหารและพลเรือน ท่าอากาศยานแห่งนี้เป็นจุดเกิดเหตุของ 'อุบัติการณ์ Oyama' ในปี 2480 ที่ร้อยโทญี่ปุ่นถูกสังหารโดยทหารรักษาสันติภาพของจีนและเป็นเหตุหนึ่งในการนำไปสู่การยุทธการที่เซี่ยงไฮ้ ในช่วงสงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สองท่าอากาศยานถูกครอบครองโดยทหารญี่ปุ่นและใช้เป็นฐานทัพอากาศ และยังใช้เป็นฐานทัพอากาศอย่างต่อเนื่องแม้ในเวลาต่อมาหลังจากถูกส่งมอบให้กับรัฐบาลสาธารณรัฐจีน และรัฐบาลต่อมาคือสาธารณรัฐประชาชนจีน ในเดือนพฤศจิกายนปี 2506 สภาแห่งรัฐได้อนุมัติการขยายสนามบินหงเฉียวไปเป็นท่าอากาศยานเพื่อการพาณิชย์ระหว่างประเทศ โครงการขยายแล้วเสร็จในปี 2507 และเปิดใหม่ในเดือนเมษายน 2507 ในเดือนกุมภาพันธ์ 2515 กองทัพอากาศถอนตัวออกจากสนามบินหงเฉียวอย่างเป็นทางการ
ในเดือนมีนาคม 2527 โครงการอาคารท่าอากาศยานซ่างไห่หงเฉียวได้ขยายอีกครั้งและโครงการขยายเสร็จสมบูรณ์ในวันที่ 30 กันยายนของปีเดียวกัน หลังจากการขยายตัวของอาคารผู้โดยสารพื้นที่ใช้งานนั้นเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อเทียบกับในอดีต ในปี 2531 การบินพลเรือนเซี่ยงไฮ้ดำเนินการปฏิรูปโครงสร้างองค์กรการบริหารที่สำคัญโดยแยกสนามบินออกจากสายการบิน ท่าอากาศยานซ่างไห่ได้ดำเนินการแยกต่างหากและกลายเป็นองค์กรอิสระทางเศรษฐกิจเมื่อวันที่ 25 มิถุนายนของปีเดียวกัน ในเดือนธันวาคม 2531 การขยายตัวครั้งที่สามของอาคารท่าอากาศยานซ่างไห่หงเฉียวเสร็จสมบูรณ์เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2534
ท่าอากาศยานซ่างไห่หงเฉียวทำหน้าที่เป็นท่าอากาศยานหลักของเซี่ยงไฮ้จนกระทั่งสนามบินนานาชาติผู่ตงเสร็จสมบูรณ์ในปี 2542 เมื่อเที่ยวบินระหว่างประเทศเกือบทั้งหมดถูกย้ายไปที่ผู่ตง ในปัจจุบันสนามบินหงเฉียวให้บริการส่วนใหญ่เป็นเที่ยวบินในประเทศ และห้าเส้นทางระหว่างประเทศ ได้แก่ ท่าอากาศยานนานาชาติโตเกียว กรุงโตเกียว ท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพ กรุงโซล ท่าอากาศยานไถเป่ย์ซงซาน ท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกง และ ท่าอากาศยานนานาชาติมาเก๊า
ในฐานะส่วนหนึ่งของการเตรียมการสำหรับ Shanghai Expo โดยมีแผนพัฒนาเพื่อเป็นศูนย์กลางการขนส่งหงเฉียว ท่าอากาศยานหงเฉียวได้ดำเนินโครงการขยายตัวในปี 2549 โดยวางแผนที่จะเพิ่มรันเวย์และอาคารผู้โดยสาร[4] โครงการเสร็จสมบูรณ์เมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2553 ก่อน Shanghai World Expo 2010 ตามแผนที่กำหนดไว้[5] โดยได้เสร็จสิ้นโครงการขยาย 15.3 พันล้านหยวนในห้าปี ทั้งนี้รวมถึงรันเวย์ที่สอง 3,300 เมตรและอาคารผู้โดยสารใหม่ 2 อาคาร ซึ่งช่วยเพิ่มความสามารถของท่าอากาศยานหงเฉียวให้ 40 ล้านคน/เที่ยวต่อปี อาคารผู้โดยสารที่2 มีขนาดใหญ่กว่าอาคารผู้โดยสารที่1 ถึงสี่เท่าและอาคารผู้โดยสารที่2 ยังใช้สำหรับสายการบินร้อยละ 90 ของทั้งหมดของท่าอากาศยานหงเฉียว (อาคารผู้โดยสาร 1 ใช้สำหรับเที่ยวบินระหว่างประเทศเท่านั้น และรวมถึงสปริงแอร์ไลน์ และ เซียะเหมินแอร์ ) ด้วยทางวิ่งใหม่ทำให้เซี่ยงไฮ้กลายเป็นเมืองแรกในประเทศจีนที่มีรันเวย์ห้าเพื่อการพาณิชย์ (ผู่ตงและหงเฉียวรวมกัน) และ ในปัจจุบันมีีแผนการขยายจำนวนรันเวย์เป็นเจ็ด
รันเวย์ที่สองและอาคารผู้โดยสารแห่งที่สองแล้วเสร็จและเปิดในวันที่ 11 มีนาคมและ 16 มีนาคม 2010 ตามลำดับ[6] อย่างไรก็ตามควรสังเกตว่าไม่มีการเชื่อมต่อโดยตรงระหว่างอาคารผู้โดยสารสองแห่ง ผู้โดยสารต้องใช้รถบัสรับส่งระยะสั้นในขณะนั้น และรถไฟใต้ดินสาย 10 หรือรถไฟสายอื่น ๆ เพื่อเดินทางระหว่างอาคารผู้โดยสารสองแห่งเชื่อมต่อระหว่างอาคารผู้โดยสารสองแห่งในเวลาถัดมา
ตั้งแต่ปลายปี 2557 อาคารผู้โดยสารท่าอากาศยานหงเฉียวแห่งที่ 1 ได้รับการปรับปรุงครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่ปี 2464 โครงการทั้งหมดมีกำหนดแล้วเสร็จในปี 2560[7] เมื่อวันที่ 26 มีนาคม 2560 อาคาร A ของอาคารผู้โดยสารที่ 1 ได้รับการปรับปรุงใหม่อย่างสมบูรณ์และเปิดให้ประชาชนเข้าใช้งานอีกครั้ง[8] ต่อมาอาคาร B ถูกปิดเพื่อปรับปรุงใหม่ โครงการปรับปรุงอาคารผู้โดยสารที่ 1 ทั้งสองส่วนแล้วเสร็จในวันที่ 15 ตุลาคมปี 2018[8]
สายการบินและจุดหมายปลายทาง[แก้]
สายการบินพาณิชย์[แก้]
สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ[แก้]
สนามบินมีสำนักงานใหญ่ของไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ ซึ่งตั้งอยู่ในอาคาร China Eastern Airlines, [12] [13] และเป็นสำนักงานใหญ่ของ สายการบิน China Airlines [14]
อุบัติเหตุและอุบัติการณ์[แก้]
- เมื่อวันที่ 15 เมษายน 2542 Korean Air Lines Flight 6316 เครื่องบิน MD-11F ขึ้นทะเบียนเส้นทางการบิน HL7373 ได้รับความเสียหายหลังจากบินขึ้นจากท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียวไปยัง กรุงโซล หลังจากขึ้นเครื่องบินเจ้าหน้าที่หอบังคับการบินได้ติดต่อไปที่ Shanghai Departure ซึ่งได้ทำการเคลียร์เที่ยวบินให้ไต่ระดับที่ 1,500 เมตร (4,900 ฟุต) เมื่อเครื่องบินไต่ระดับลงไปถึง 4,500 ฟุต (1,400 เมตร) กัปตันหลังจากได้รับคำตอบที่ผิดสองครั้งจากเจ้าหน้าที่ว่าความสูงที่ต้องการควรเป็น 1,500 ft (460 m) จึงคิดว่าเครื่องบินที่ระดับ 3,000 ft (910 m) สูงเกินไป กัปตันจึงผลักคันบังคับควบคุมไปข้างหน้าอย่างฉับพลันและทำให้เครื่องบินเข้าสู่การลดระดับลงมาอย่างรวดเร็ว กัปตันและลูกเรือทั้งคู่พยายามที่จะกู้คืนจากการดำดิ่งแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ทำให้ผู้โดยสารทั้งสามคนบนเรือและห้าคนบนพื้นดินเสียชีวิต [15]
- เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2554 กาตาร์แอร์เวย์ส เที่ยวบินที่ 888 โบอิ้ง 777-300ER เดินทางจาก สนามบินนานาชาติโดฮา ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติอื่นแทนท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่ผู่ตง เนื่องจากการแจ้งสถานการณ์ฉุกเฉินเชื้อเพลิงต่ำและเลือกที่จะเปลี่ยนเส้นทางไปท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว หอควบคุมการจราจรทางอากาศที่หงเฉียวสั่งให้ Juneyao Airlines เที่ยวบินที่ 112 เดินทางจากสนามบินนานาชาติ Bao'an เซินเจิ้นไปยังหงเฉียวเพื่อยกเลิกการลงจอด และอนุญาตให้ Qatar Airways Boeing 777-300ER ลงจอดแทน นักบินของสายการบิน Juneyao Airlines 1112 ไม่สนใจคำสั่งเพื่อยกเลิกการลงจอดและไม่ให้ความสำคัญกับเที่ยวบิน 888 ในที่สุดบังคับให้เที่ยวบินของสายการบินกาตาร์แอร์เวย์ต้องทำการบินวน เครื่องบินทั้งสองลงจอดอย่างปลอดภัยโดยไม่มีการบาดเจ็บหรือความเสียหายต่อเครื่องบิน เหตุการณ์ดังกล่าวนำไปสู่บทลงโทษสำหรับ Juneyao Airlines และลูกเรือของเครื่องบิน Juneyao โดยการบินพลเรือนของจีน รวมถึงการเพิกถอนใบอนุญาตนักบินอย่างถาวรในประเทศจีน [16]
- เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2013 ไชน่าอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 2947 เอ็ม บราเยอร์ EMB-145LI บินจาก สนามบิน Huai'an Lianshui ไปยัง ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว เลี้ยวออกจากรันเวย์ 18L ในระหว่างการลงจอด เครื่องบินหยุดจอดบนทางรถแท็กซี่ที่อยู่ติดกันโดยล้อหน้าของเครื่องบินยุบ ไม่มีผู้โดยสารหรือลูกเรือได้รับบาดเจ็บ แต่เครื่องบินได้รับความเสียหายอย่างมาก [17]
- เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2559 ไชน่าอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบิน MU5643 แอร์บัส A320 (ลงทะเบียน B-2337) เกือบชนกับเที่ยวบิน MU5106 ของสายการบินเดียวกันซึ่งเป็น แอร์บัส A330 เมื่อเครื่องแรกต้องการขึ้นบินบนรันเวย์ 36L ในขณะที่เครื่องหลังต้องการตัดข้ามรันเวย์เดียวกันภายใต้คำแนะนำที่ผิดพลาด เครื่องแรกดำเนินการTOGA เพื่อขึ้นบินอย่างรวดเร็วและสามารถบินขึ้นไปก่อนและสามารถหลีกเลี่ยงการปะทะกัน
การขนส่งติดต่อทางบก[แก้]
อาคารผู้โดยสารแห่งที่ 2 ของท่าอากาศยานหงเฉียว ( 31°11′46″N 121°19′18″E / 31.19611°N 121.32167°E ) เป็นอาคารที่เชื่อมต่อกับ สถานีรถไฟ Shanghai Hongqiao ( 31°11′46″N 121°18′58″E / 31.19611°N 121.31611°E ) ซึ่งเป็นศูนย์กลางรถไฟที่สำคัญ ให้บริการ เส้นทางรถไฟความเร็วสูงปักกิ่ง-เซี่ยงไฮ้ ที่ เส้นทางรถไฟความเร็วสูงเซี่ยงไฮ้-หางโจว และ เส้นทางรถใฟความเร็วสูงเซี่ยงไฮ้-หนานจิง อาคารผู้โดยสารแห่งที่ 1 ( 31°11′50″N 121°20′32″E / 31.19722°N 121.34222°E ) อยู่ฝั่งตรงข้ามอาคารผู้โดยสารแห่งที่ 2 โดยมีรันเวย์คั้นกลาง
สถานีรถไฟใต้ดิน ภายในท่าอากาศยานและสถานีรถไฟหงเฉียว สามแห่ง คือ
- สถานีรถไฟหงเฉียว : สาย 2, สาย 10, สาย 17
- สถานีท่าอากาศยานหงเฉียวอาคาร 2 : สาย 2, สาย 10
- สถานีท่าอากาศยานหงเฉียวอาคาร 1 : สาย 10
ข้อเสนอการขยาย รถไฟ Maglev เซี่ยงไฮ้ จากถนน Longyang ผ่าน สถานีรถไฟเซี่ยงไฮ้สายใต้ ไปยังท่าอากาศยานหงเฉียว โดยจะเชื่อมต่อสนามบินทั้งสองด้วยความเร็วสูงสุดจะใช้เวลาเพียง 15 นาทีในการเดินทาง 55 กม. แผนเดิมกำหนดให้แล้วเสร็จการขยายเชื่อมต่อในปี 2553 (2010) ให้ทันสำหรับ งาน Expo 2010 อย่างไรก็ตามการขยาย Hongqiao ถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนดเนื่องจากการประท้วง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ACI releases World Airport Traffic Report 2010
- ↑ http://news.carnoc.com/list/219/219143.html
- ↑ https://skytraxratings.com/airports/shanghai-hongqiao-airport-rating
- ↑ http://news.sina.com.cn/c/2007-02-27/033912377301.shtml
- ↑ http://www.envir.gov.cn/info/2007/200709182.pdf
- ↑ xwcb.eastday.com/c/20091225/u1a673605.html
- ↑ www.shanghaidaily.com/metro/public-services/Airport-renovation-biggest-since-it-opened-in-1921/shdaily.shtml
- ↑ 8.0 8.1 www.shanghaidaily.com/metro/public-services/Hongqiao-airport-gets-its-biggest-facelift-since-its-opening-in-1921/shdaily.shtml
- ↑ 嘿!2018年冬春新航季,来聊点航线新动态!. WeChat (ภาษาChinese (China)). China Eastern Shanghai sales. 2018-10-12. สืบค้นเมื่อ 2020-01-15.
- ↑ https://www.shine.cn/news/metro/2004126173/
- ↑ "Juneyao Airlines adds Beijing Daxing service from late-Oct 2019". routesonline. สืบค้นเมื่อ 24 September 2019.
- ↑ "Exhibit B." p. 2. "2550 Hongqiao Road Hongqiao International Airport China Eastern Airlines Building" (Archive)
- ↑ "China Eastern Airlines Corp. Ltd. (CEA)." Yahoo! Finance. Retrieved on 3 October 2009. "China Eastern Airlines Corp. Ltd. 2550 Hong Qiao Road Shanghai, 200335 China – Map"
- ↑ "Directory:World airlines." Flight International. 25–31 March 2003. 45. "Hongqiao International Airport, Shanghai, 200335, China"
- ↑ Accident summary, Korean Air HL7373. aviation-safety.net
- ↑ Incident: Incident: Qatar B773 and Juneyao A320 near Shanghai on Aug 13th 2011, fuel emergency or not. The Aviation Herald. 24 August 2011.
- ↑ Accident: China Eastern E145 at Shanghai on Jun 7th 2013, runway excursion, nose gear collapse. The Aviation Herald. 7 June 2013.
[[หมวดหมู่:CS1 uses Chinese-language script (zh)]] [[หมวดหมู่:บทความที่มีข้อความภาษาจีน]] [[หมวดหมู่:Coordinates on Wikidata]]