ชาร์ล็อตแห่งซาวอย

ชาร์ล็อตแห่งซาวอย
ประสูติ	ค.ศ. 1443
สิ้นพระชนม์	1 ธันวาคม ค.ศ. 1483 อังบัวส์ ฝรั่งเศส
จักรพรรดินี	พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส
พระบุตร	บางพระองค์ แอนน์แห่งฝรั่งเศส ดัชเชสแห่งบูร์บอง ฌานน์ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส
ราชวงศ์	ซาวอย วาลัวส์
พระบิดา	หลุยส์ ดยุคแห่งซาวอย
พระมารดา	แอนน์แห่งไซปรัส

ชาร์ล็อตแห่งซาวอย (ประสูติ 27 ตุลาคม ค.ศ.1441 – สวรรคต 1 ธันวาคม ค.ศ.1483) ทรงเป็น สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส ในฐานะพระมเหสีของ พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส พระองค์เป็นพระธิดาของ หลุยส์ ดยุกแห่งซาวอย และ แอนน์แห่งไซปรัส ชาร์ล็อตแห่งซาวอยทรงมีบทบาทสำคัญในการให้กำเนิดพระโอรสธิดาหลายพระองค์ ซึ่งรวมถึง พระเจ้าชาร์ลที่ 8 แห่งฝรั่งเศส ผู้สืบทอดราชบัลลังก์ฝรั่งเศส และทรงเป็นราชินีในช่วงเวลาที่ฝรั่งเศสกำลังรวมศูนย์อำนาจภายใต้การปกครองที่เข้มแข็งของพระเจ้าหลุยส์ที่ 11

พระชนมชีพช่วงต้นและภูมิหลังครอบครัว

ชาร์ล็อตประสูติ เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ.1441 ณ ชาโตว์ เดอ ช็องเบรี (Château de Chambéry) ซึ่งเป็นศูนย์กลางการปกครองของดัชชีซาวอย (Duchy of Savoy) ซึ่งเป็นรัฐสำคัญทางยุทธศาสตร์ ที่ตั้งอยู่บริเวณเทือกเขาแอลป์ และเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างฝรั่งเศส อิตาลี และจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ทรงเป็นพระธิดาของ หลุยส์ ดยุกแห่งซาวอย และ แอนน์แห่งไซปรัส ซึ่งทั้งสองพระองค์ก็ทรงมีเชื้อสายราชวงศ์ที่สูงส่งเชื่อมโยงกับราชวงศ์ต่างๆ ทั่วทวีปยุโรป

ในวัยเยาว์ ชาร์ล็อตได้รับการศึกษาตามฐานะของเจ้าหญิงยุโรป โดยเน้นไปที่ศาสนา มารยาท และทักษะที่จำเป็นสำหรับการเป็นพระมเหสีในราชสำนัก พระองค์ทรงมีอุปนิสัยที่เงียบขรึม เคร่งศาสนา และค่อนข้างถ่อมตน

การอภิเษกสมรสกับพระเจ้าหลุยส์ที่ 11

การแต่งงานของชาร์ล็อตกับ พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส (ขณะนั้นยังเป็นเพียง โดแฟ็งหลุยส์ หรือรัชทายาท) ถือเป็นเหตุการณ์ที่สร้างความตึงเครียดอย่างมากในราชวงศ์ฝรั่งเศส โดแฟ็งหลุยส์ ซึ่งมีความขัดแย้งกับพระบิดา พระเจ้าชาร์ลที่ 7 แห่งฝรั่งเศส อยู่แล้ว ได้ตัดสินใจอภิเษกสมรสกับชาร์ล็อตแห่งซาวอยอย่างลับๆ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากพระบิดา

พิธีอภิเษกสมรสจัดขึ้น เมื่อวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ.1451 ณ ชาโตว์ เดอ ช็องเบรี ในซาวอย ขณะนั้นชาร์ล็อตมีพระชนมายุเพียง 9 ปีครึ่ง และโดแฟ็งหลุยส์ทรงมีพระชนมายุ 27 ปี การกระทำของโดแฟ็งหลุยส์ครั้งนี้ถือเป็นการกบฏต่อพระบิดาอย่างชัดเจน ทำให้พระเจ้าชาร์ลที่ 7 ทรงกริ้วมาก และนำไปสู่ความบาดหมางที่รุนแรงยิ่งขึ้นระหว่างพระบิดาและพระโอรส

ชาร์ล็อตเองก็ตกอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก ในฐานะตัวหมากในแผนการของโดแฟ็งหลุยส์ พระองค์ทรงถูกละเลยจากพระเจ้าชาร์ลที่ 7 และหลังจากโดแฟ็งหลุยส์เสด็จลี้ภัยไปยังราชสำนักของฟิลิปที่ 3 ดยุกแห่งเบอร์กันดี (Philip the Good, Duke of Burgundy) ชาร์ล็อตก็ทรงติดตามไปด้วย และประทับอยู่ที่นั่น จนกระทั่งพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 ได้ขึ้นครองราชย์ในปี ค.ศ.1461

ชีวิตในฐานะสมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส

ความสัมพันธ์ของชาร์ล็อตกับพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 มีความซับซ้อนและห่างเหิน พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 ทรงเป็นกษัตริย์ที่เน้นการปกครองแบบรวมศูนย์อำนาจ ทรงไม่ไว้วางใจผู้ใด แม้แต่สมาชิกในครอบครัว พระองค์ทรงให้ชาร์ล็อตประทับอยู่อย่างโดดเดี่ยวที่ ชาโตว์ อ็องบวซ (Château d'Amboise) โดยไม่ทรงอนุญาตให้พระองค์เข้ามามีบทบาททางการเมืองอย่างจริงจัง

บทบาทที่สำคัญที่สุดของชาร์ล็อต คือ การให้กำเนิดพระโอรสธิดา เพื่อสืบราชสันตติวงศ์ของราชวงศ์วาลัว ชาร์ล็อตทรงให้กำเนิดพระโอรสธิดารวม 8 พระองค์ แต่มีเพียง 3 พระองค์ที่รอดชีวิตจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่:

1. แอนน์แห่งฝรั่งเศส (Anne of France) (ค.ศ.1462–1522) ผู้ดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ในช่วงที่พระเจ้าชาร์ลที่ 8 ยังทรงพระเยาว์
2. ฌานแห่งฝรั่งเศส (Joan of France) (ค.ศ.1464–1505) สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส ในฐานะพระมเหสีของ พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส (อดีตดยุกแห่งออร์เลอ็อง)
3. พระเจ้าชาร์ลที่ 8 แห่งฝรั่งเศส (Charles VIII of France) (ค.ศ.1470–1498) ผู้สืบทอดราชบัลลังก์

บั้นปลายชีวิตและการสิ้นพระชนม์

แม้ว่าพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 จะไม่ค่อยให้ความสนใจกับชาร์ล็อตมากนัก ในระหว่างการปกครอง แต่พระองค์ก็ทรงเคารพความศรัทธาและความสามารถในการบริหารจัดการของพระมเหสี

เมื่อ พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 เสด็จสวรรคต ในปี ค.ศ.1483 พระโอรสของทั้งสองพระองค์ คือ พระเจ้าชาร์ลที่ 8 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งยังทรงพระเยาว์ ได้ขึ้นครองราชย์ ในฐานะพระมารดาของกษัตริย์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ชาร์ล็อตควรจะได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ อย่างไรก็ตาม พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 ทรงระบุในพินัยกรรมให้พระธิดา แอนน์แห่งฝรั่งเศส (Anne of France) ผู้ทรงมีบุคลิกเข้มแข็งและเฉลียวฉลาดทางการเมือง เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ร่วมกับพระสวามี ปิแยร์ที่ 2 ดยุกแห่งบูร์บง (Pierre II, Duke of Bourbon) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 ไม่ทรงไว้ใจให้ชาร์ล็อตเข้ามามีอำนาจทางการเมืองโดยตรง

หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระสวามี ชาร์ล็อตแห่งซาวอย เสด็จสวรรคตเพียงไม่กี่เดือนต่อมา ในวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ.1483 ณ ชาโตว์ อ็องบวซ (Château d'Amboise) ขณะมีพระชนมายุ 42 พรรษา สันนิษฐานว่าสาเหตุการสิ้นพระชนม์น่าจะมาจากปัญหาสุขภาพหลังจากคลอดบุตรหลายคน และความเสียใจจากการสูญเสียพระสวามี

การฝังพระศพ

พระศพของชาร์ล็อตแห่งซาวอย ได้รับการฝังไว้ที่ มหาวิหารน็อทร์-ดาม เดอ เกลรี (Basilica of Notre-Dame de Cléry) ซึ่งเป็นสถานที่ที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 พระสวามีของพระองค์ ทรงเลือกให้เป็นที่ฝังพระศพของพระองค์เอง และทรงจัดเตรียมไว้สำหรับพระมเหสีด้วย

ดูเพิ่ม

• ราชวงศ์ซาวอย
• ราชวงศ์วาลัวส์