ฉบับร่าง:ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์

ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์

IATA ICAO รหัสเรียก TW TWA TWA
ก่อตั้ง	16 กรกฎาคม ค.ศ. 1930 (1930-07-16) (ในชื่อทรานส์คอนติเนนตัล แอนด์ เวสเทิร์น แอร์ )
เลิกดำเนินงาน	1 ธันวาคม ค.ศ. 2001 (2001-12-01) (เข้าซื้อกิจการโดย อเมริกันแอร์ไลน์)
ท่าหลัก	ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสัน แอตแลนตา (1992–1994) ท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ (1958–1982) ท่าอากาศยานชาร์ลส์ บี. วีลเลอร์ (1951–1972) ท่าอากาศยานนานาชาติแคนซัสซิตี้ (1972–1982) ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี (1955–2001) ท่าอากาศยานนานาชาติพิตต์สเบิร์ก (1966–1985) ท่าอากาศยานนานาชาติหลุยส์ มูโนซ มาริน (1999–2001) ท่าอากาศยานนานาชาติเซนต์หลุยส์แลมเบิร์ต (1982–2001)
เมืองสำคัญ	ท่าอากาศยานนานาชาติเอลลินิคอน ท่าอากาศยานนานาชาติเจเนอรัล เอ็ดเวิร์ด ลอเรนซ์ โลแกน ท่าอากาศยานนานาชาติสเตเปิลตัน ท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส ท่าอากาศยานนานาชาติปารีส-ชาร์ล เดอ โกล
สะสมไมล์	Aviators
บริษัทลูก	ทรานส์เวิลด์ คอนเนคชั่น ทรานส์ เวิลด์ เอ็กซ์เพรส (1993–1995)
บริษัทแม่	ทรานส์เวิลด์ คอร์ปอเรชั่น (1961–1992) เอเอ็มอาร์ คอร์ปอเรชั่น (2001)
สำนักงานใหญ่	นครนิวยอร์ก (1930–1931; 1964–1987) แคนซัสซิตี, Missouri (1931–1964) เมาท์คิสโก,นิวยอร์ก (1987–1992) เซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี (1992–2001) ฟอร์ตเวิร์ท, รัฐเท็กซัส (Apr 2001–Dec 2001)
บุคลากรหลัก	ดิ๊ก ร็อบบินส์ (1930–1934) แจ็ก ฟรายและพอล ริชเตอร์ (1931–1947) วอลเตอร์ เอ. แฮมิลตัน (1931–1946) โฮเวิร์ด ฮิวจ์ ั(1939–1965) ราล์ฟ เดมอน (1949–1956) คาร์เตอร์ เบอร์เกสส์ (1956–1957) ชาร์ลส์ โทมัส (1958–1960) ชาร์ลส์ ทิลลิงแฮสต์ (1961–1976) แอลอี สมาร์ท (since 1976) ซีอี เมเยอร์ จูเนียร์ (1976–1985) คาร์ล ไอคาห์น (1985–1993) วิลเลียม อาร์. โฮเวิร์ด (1993–1994) เจฟฟรีย์ เอช. อีริกสัน (1994–1997) เจอรัลด์ แอล. กิตเนอร์ (1997–1999) วิลเลียม คอมป์ตัน (1999–2001) โดนัลด์ เจ. คาร์ตี้ (2001) โรเบิร์ต ดับเบิลยู เบเกอร์ (2001)
เว็บไซต์	www.twa.com (เก็บถาวร 2001-10-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน)

สายการบินทรานส์ เวิลด์ แอร์ไลน์ (อังกฤษ: TWA) เป็นสายการบินพาณิชย์หลักของสหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นในปี 1930 ดำเนินการจนถึงปี 2001 เมื่อถูกสายการบินอเมริกันแอร์ไลน์เข้าซื้อกิจการ ก่อตั้งขึ้นในชื่อ Transcontinental & Western Air เพื่อให้บริการเส้นทางจากนิวยอร์กซิตีไปยังลอสแองเจลิสผ่านเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เซนต์หลุยส์ แคนซัสซิตี และจุดจอดอื่น ๆ ด้วยเครื่องบิน Ford Trimotors สายการบินนี้เป็น 1 ใน "บิ๊ก 4" ของสหรัฐซึ่งก่อตั้งขึ้นในการประชุม Spoils Conference เมื่อปี 1930 ร่วมกับสายการบินอเมริกัน, ยูไนเต็ด และ อีสเทิร์น

ฮาวเวิร์ด ฮิวส์ เข้ามาถือหุ้นใหญ่ของ TWA ในปี 1939 และหลังสงครามโลกครั้งที่สองได้ขยายสายการบินไปให้บริการในยุโรป ตะวันออกกลาง และเอเชีย ทำให้ TWA กลายเป็นสายการบินแห่งชาติแห่งที่สองอย่างไม่เป็นทางการของสหรัฐอเมริกาต่อจากแพนอเมริกันเวิลด์แอร์เวส์ ฮิวส์วางมือจากการบริหารในทศวรรษที่ 1960 และผู้บริหารชุดใหม่ของ TWA ได้เข้าซื้อกิจการฮิลตันอินเตอร์เนชั่นแนลและเซ็นจูรี 21 ในความพยายามที่จะขยายธุรกิจของบริษัท

เนื่องจากกฎหมายการยกเลิกการควบคุมสายการบิน ค.ศ. 1978 ทำให้สายการบินหลายแห่งล้มละลาย เกิดสายการบินใหม่ ๆ ขึ้นมากมาย และสายการบินบางแห่งถูกบริษัทอื่นซื้อกิจการ TWA เองก็ถูกแยกออกจากบริษัทโฮลดิ้งในปี 1984 ในปี 1988 คาร์ล ไอคาห์น นักลงทุนชาวอเมริกัน เข้ามาซื้อหุ้นของ TWA จำนวนมากจนกลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริษัท และดำเนินการเทคโอเวอร์โดยใช้กลยุทธ์การซื้อกิจการแบบใช้เงินกู้ยืม ทำให้ TWA แปรสภาพจากบริษัทมหาชนจำกัดเป็นบริษัทเอกชน ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์เผชิญปัญหาหนี้สินจำนวนมาก จึงต้องขายเส้นทางบินไปลอนดอน และเข้าสู่กระบวนการปรับโครงสร้างธุรกิจถึงสองครั้งในปี 1992 และ 1995 เหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งตามมาเมื่อทีดับเบิลยูเอ เที่ยวบินที่ 800 ประสบอุบัติเหตุตกในปี 1996 กลายเป็นอุบัติเหตุทางอากาศที่ร้ายแรงที่สุดเป็นอันดับสามในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา

ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์เคยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองแคนซัสซิตี รัฐมิสซูรี และวางแผนจะใช้ท่าอากาศยานนานาชาติแคนซัสซิตีเป็นฐานการบินหลักทั้งในประเทศและต่างประเทศ แต่ในที่สุดก็ยกเลิกแผนการนี้ในช่วงทศวรรษ 1970 ต่อมา สายการบินทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์ได้ขยายฐานการบินหลักที่ใหญ่ที่สุดไปยังสนามบินนานาชาติเซนต์หลุยส์แลมเบิร์ต มีศูนย์กลางการบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกที่สำคัญตั้งอยู่ที่ ทีดับเบิลยูเอ ไฟลท์ เซ็นเตอร์ ภายในท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี นครนิวยอร์ก อาคารหลังนี้เป็นผลงานการออกแบบของ อีโร ซารินเนน สถาปนิกชื่อดัง ที่สร้างเสร็จสมบูรณ์ในปี 1962

ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์ยื่นล้มละลายเป็นครั้งที่สามและครั้งสุดท้ายในเดือนมกราคม 2001 และต่อมาถูกสายการบินอเมริกันแอร์ไลน์เข้าซื้อกิจการ หลังเหตุการณ์วินาศกรรม 11 กันยายน อุตสาหกรรมการบินทั่วโลกประสบปัญหาอย่างหนัก โดยบริษัทอเมริกันแอร์ไลน์ได้เลิกจ้างอดีตพนักงานของทีดับเบิลยูเอจำนวนมาก ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์ยังคงดำเนินกิจการต่อในรูปแบบบริษัทจำกัดความรับผิด (LLC) ภายใต้การควบคุมของสายการบินอเมริกันแอร์ไลน์ จนถึงวันที่ 1 กรกฎาคม 2003 ในปี 2009 สายการบินอเมริกันแอร์ไลน์ได้ตัดสินใจปิดฐานปฏิบัติการที่เซนต์หลุยส์

ตารางเวลาและแผนที่เส้นทาง TWA จากชายฝั่งถึงชายฝั่ง กันยายน พ.ศ. 2476

อ้างอิง

หน้านี้จะถูกเพิ่มเข้าไปที่หมวดหมู่เหล่านี้เมื่อถูกเผยแพร่ไปยังเนมสเปซบททความ

หมวดหมู่:

• อเมริกันแอร์ไลน์
• สายการบินที่ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2473
• Webarchive template wayback links