การเมืองสายกลางมูลวิวัติ
| ส่วนหนึ่งของชุดการเมือง |
| การเมืองระบบพรรค |
|---|
 สถานีย่อยการเมือง |
การเมืองสายกลางมูลวิวัติ (อังกฤษ: Radical centrism, Radical center, Radical centre หรือ Radical middle) เป็นแนวคิดที่เกิดขึ้นในโลกตะวันตกในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในตอนแรกมีการกำหนดไว้หลายวิธี แต่ในตอนต้นของคริสต์ศตวรรษที่ 21 ตำราทางรัฐศาสตร์จำนวนมากทำให้มีการพัฒนามากขึ้น[1][2]
การเมืองมูลวิวัติ ในที่นี้หมายถึง ความเต็มใจในส่วนของสายกลางที่มีคติมูลวิวัติที่สุดที่จะเรียกร้องให้มีการปฏิรูปสถาบัน[3] การเมืองสายกลาง หมายถึงความเชื่อที่ว่า การแก้ปัญหาของแท้ต้องการสัจนิยมและปฏิบัตินิยม ไม่ใช่แค่ความเพ้อฝันและอารมณ์[4] ข้อความมูลวิวัติข้อความหนึ่งให้นิยามการเมืองสายกลางมูลวิวัติว่า "อุดมคติที่ปราศจากภาพลวงตา"[5] วลีที่มีพื้นเพมาจาก จอห์น เอฟ. เคนเนดี[6]
การเมืองสายกลางมูลวิวัติได้ยืมความคิดจากฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวา มักจะหลอมรวมเข้าด้วยกัน[1] ส่วนใหญ่สนับสนุนการแก้ปัญหาสังคมด้วยกลไกเศรษฐกิจแบบตลาด ด้วยการกำกับดูแลของรัฐบาลที่เข้มแข็งเพื่อประโยชน์สาธารณะ[7] มีการสนับสนุนสำหรับการมีส่วนร่วมในระดับโลกที่เพิ่มขึ้นและการเติบโตของชนชั้นกลางที่มีอำนาจในประเทศกำลังพัฒนา[8] กลุ่มมูลวิวัติหลายคนทำงานในพรรคการเมืองใหญ่ แต่พวกเขาก็สนับสนุนนักการเมืองอิสระหรือความคิดริเริ่มและผู้สมัครของบุคคลที่สาม[9]
ข้อวิจารณ์ทั่วไปอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการยึดอำนาจแบบมูลวิวัติคือนโยบายของตนแตกต่างจากนโยบายการเมืองสายกลางทั่วไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น[10] ผู้สังเกตการณ์บางคนมองว่าการเมืองสายกลางมูลวิวัติเป็นหลักในการกระตุ้นการสนทนาและความคิดใหม่ในหมู่ผู้คนและกลุ่มต่างขั้ว[11]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Olson, Robert (มกราคม – กุมภาพันธ์ 2005). "The Rise of 'Radical Middle' Politics". The Futurist. Vol. 39 no. 1. Chicago, Illinois: World Future Society. pp. 45–47.
{{cite magazine}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=(help) - ↑ Tanenhaus, Sam (14 เมษายน 2010). "The Radical Center: The History of an Ideal". The New York Times Book Review. New York City: New York Times Company. p. 27. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2013.
- ↑ Halstead, Ted; Lind, Michael. The Radical Center: The Future of American Politics. New York City: Doubleday/Random House. p. 16. ISBN 978-0-385-50045-6.
- ↑ Avlon, John (2004). Independent Nation: How the Vital Center Is Changing American Politics. New York City: Harmony Books/Random House. p. 2. ISBN 978-1-4000-5023-9.
- ↑ Satin, Mark (2004). Radical Middle: The Politics We Need Now. Boulder, Colorado: Westview Press/Basic Books. p. 5. ISBN 978-0-8133-4190-3.
- ↑ Avlon (2004), p. 109.
- ↑ Miller, Matthew (2003). The Two Percent Solution: Fixing America's Problems in Ways Liberals and Conservatives Can Love. New York City: Public Affairs/Perseus Books Group. p. 71. ISBN 978-1-58648-158-2.
- ↑ Halstead, Ted, บ.ก. (2004). The Real State of the Union: From the Best Minds in America, Bold Solutions to the Problems Politicians Dare Not Address. New York City: Basic Books. pp. 13–19. ISBN 978-0-465-05052-9.
- ↑ Avlon (2004), Part 4.
- ↑ Marx, Greg (25 กรกฎาคม 2011). "Tom Friedman's 'Radical' Wrongness". Columbia Journalism Review. New York City: Columbia University. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2013.
- ↑ Krattenmaker, Tom (27 ธันวาคม 2012). "Welcome to the 'Radical Middle'". USA Today newspaper, p. A12. สืบค้นเมื่อ 5 มีนาคม 2013.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
องค์กร[แก้]
- Cape York Institute – Australian think tank
- Demos – U.K. think tank
- New America – U.S. think tank
- No Labels – U.S. political group
- Search for Common Ground – global dialogues