การขนส่งในประเทศบรูไน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รอยัลบรูไนโบอิง 767-300ER (V8-RBK) ที่ท่าอากาศยานลอนดอนฮีทโธรว์

การขนส่งในประเทศบรูไน ได้แก่ โครงข่ายถนนระยะทางรวม 2,800 กิโลเมตร (1,700 ไมล์) ทางหลวงจากเมืองมัวราถึงกัวลาเบอไลต์ ระยะทาง 135 กิโลเมตร (84 ไมล์) กำลังได้รับการขยายเป็นทางคู่[1]

การเดินทางสู่ประเทศบรูไนสามารถเข้าถึงได้ทั้งการจราจรทางอากาศ ทางน้ำ และทางบก โดยมีท่าอากาศยานนานาชาติบรูไนเป็นประตูหลักในการเดินทางสู่ประเทศ และมีรอยัลบรูไนแอร์ไลน์[2] เป็นสายการบินแห่งชาติ ท่าอากาศยานอีกแห่งหนึ่งคือ ท่าอากาศยานอันดูกี ตั้งอยู่ในเมืองเซอเรีย มีท่าเรือข้ามฟากที่เมืองมัวราเชื่อมต่อไปยังเมืองลาบวน ประเทศมาเลเซีย มีเรือเร็วให้บริการนักท่องเที่ยวและขนส่งไปยังเขตเติมบูรง[3] มีทางหลวงสายหลักที่มีเส้นทางพาดผ่านประเทศคือทางหลวงตูตง–มัวรา และมีท่าเรือน้ำเค็มหลักตั้งอยู่ที่เมืองมัวรา[4]

อ้างอิง[แก้]

  1. "About Brunei". Bruneipress.com.bn. 30 July 1998. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2002-06-23. สืบค้นเมื่อ 23 March 2012.
  2. "Welcome to Royal Brunei Airlines". Bruneiair. สืบค้นเมื่อ 4 January 2011.
  3. "Speedboat services to and from Temburong". Borneo Bulletin. 3 September 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-06. สืบค้นเมื่อ 20 December 2011.
  4. "Background Note: Brunei". US Department of State. สืบค้นเมื่อ 23 December 2011.