ดอลลาร์บรูไน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ดอลลาร์บรูไน
Ringgit Brunei (มลายู)
ريڠڬيت بروني (มลายู)
ธนบัตร 1 ดอลลาร์บรูไน
ISO 4217
รหัสBND
การตั้งชื่อ
หน่วยย่อย
 1/100เซนต์
สัญลักษณ์B$
ธนบัตร
 ใช้บ่อย1, 5, 10, 50, 100 ดอลลาร์
 ไม่ค่อยใช้20, 25, 500, 1,000, 10,000 ดอลลาร์
เหรียญ
 ใช้บ่อย1,5, 10, 20, 50 เซนต์, 1 ดอลลาร์
ข้อมูลการใช้
ผู้ใช้ธงของประเทศบรูไนดารุสซาลาม บรูไน
 สิงคโปร์
การตีพิมพ์
ธนาคารกลางAutoriti Monetari Brunei Darussalam (Monetary Authority of Brunei Darussalam)
 เว็บไซต์www.ambd.gov.bn/
การประเมินค่า
อัตราเงินเฟ้อ2%
 ที่มาThe World Factbook, 2011 est.
ผูกค่ากับดอลลาร์สิงคโปร์ เท่ากัน

ดอลลาร์บรูไน (มลายู: ringgit Brunei; รหัส: BND) เป็นสกุลเงินตราของประเทศบรูไน ถือกำเนิดใน ค.ศ. 1967 มีการแบ่งหน่วยย่อยเป็น 1 ดอลลาร์ เท่ากับ 100 เซนต์ อัตราแลกเปลื่ยนเท่ากับดอลลาร์สิงคโปร์ บรูไนกับสิงคโปร์ลงนามตกลงอัตราค่าเงินในปี ค.ศ. 1967 ในอดีตบรูไนใช้หอยเบี้ยในการแลกเปลี่ยนสินค้าแทนเงิน ต่อมาผลิตเหรียญดีบุกเป็นเงินใน ค.ศ. 1868 พัฒนาขึ้นเป็นเหรียญ 1 เซนต์ในอีก 20 ปีต่อมา เหรียญนั้นมีค่า 1 ส่วน 100 ของ 1 ดอลลาร์ช่องแคบ ในวันที่ 12 มิถุนายน ค.ศ. 1967 บรูไนออกใช้ธนบัตรชนิดราคา 1, 5, 10, 50, 100 ดอลลาร์; 500 และ 1,000 ดอลลาร์ใน ค.ศ. 1979 และ 10,000 ดอลลาร์ใน ค.ศ. 1989 ธนบัตรบรูไนเขียนบอกมูลค่าเป็นภาษาอังกฤษและภาษามลายู