อำเภอห้วยยอด

พิกัด: 7°47′22″N 99°36′17″E / 7.78931°N 99.60480°E / 7.78931; 99.60480
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อำเภอห้วยยอด
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันAmphoe Huai Yot
คำขวัญ: 
ห้วยยอดเมืองตรัง เค้กลือเลื่องทั่วทิศ งามวิจิตรถ้ำเล เสน่ห์โตนคลาน ตำนานเขาปินะ กรุพระวัดหาร เล่าขาน
เลสองห้อง ถิ่นทองแดนธรรม
แผนที่จังหวัดตรัง เน้นอำเภอห้วยยอด
แผนที่จังหวัดตรัง เน้นอำเภอห้วยยอด
พิกัด: 7°34′18″N 99°20′42″E / 7.57167°N 99.34500°E / 7.57167; 99.34500
ประเทศ ไทย
จังหวัดตรัง
พื้นที่
 • ทั้งหมด747.25 ตร.กม. (288.51 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2564)
 • ทั้งหมด93,996 คน
 • ความหนาแน่น125.79 คน/ตร.กม. (325.8 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 92130, 92190 (เฉพาะตำบลปากแจ่มและตำบลลำภูรา) , 92210 (เฉพาะตำบลนาวง ตำบลบางดี ตำบลบางกุ้ง และตำบลวังคีรี)
รหัสภูมิศาสตร์9206
ที่ตั้งที่ว่าการที่ว่าการอำเภอห้วยยอด ถนนเพชรเกษม ตำบลห้วยยอด อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง 92130
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ห้วยยอด เป็นอำเภอเก่าแก่อำเภอหนึ่งในจังหวัดตรัง ที่มีชื่อเรียกว่า "ห้วยยอด" เนื่องมาจากภูมิประเทศของอำเภอห้วยยอด โดยคำว่า "ห้วย" หมายถึง ลำห้วยต่าง ๆ ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำตรัง อันเป็นแม่น้ำสายหลักของจังหวัดที่พาดผ่านพื้นที่ส่วนต่าง ๆ ของอำเภอ ส่วนคำว่า "ยอด" หมายถึง ยอดเขาที่เรียงรายตลอดแนวทางด้านทิศตะวันออกของอำเภอ ซึ่งเรียกว่า ภูเขาบรรทัด โดยพื้นที่ห้วยน้ำและยอดเขาสลับกันไปมา จึงได้เรียกว่าห้วยยอดมาจนปัจจุบัน

ประวัติ[แก้]

จากข้อมูลที่ค้นพบตั้งแต่ปี พ.ศ. 2355 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พื้นที่ปกครองของอำเภอห้วยยอดถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน โดยพื้นที่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำตรัง ได้แก่ บ้านเขาปินะ บ้านบางกุ้ง บ้านท่าประดู่ บ้านควน บ้านหนองหงษ์ บ้านเขาขาด บ้านหนองไม้แก่น บ้านหนองแค และพื้นที่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำตรังบางส่วน ได้แก่ บ้านในเตา ขึ้นอยู่กับเมืองนครศรีธรรมราช ส่วนพื้นที่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำตรังส่วนใหญ่ ขึ้นอยู่กับเมืองตรัง

ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์เสด็จประพาสเมืองตรัง ปรากฏว่ามีกรรมกรจีนจำนวนมากจากเกาะปีนัง เข้ามาทำเหมืองแร่ดีบุกที่บ้านท่ามะปราง ทำให้ชุมชนบริเวณนั้นเจริญมากขึ้น และเกิดตลาดแห่งแรกที่บ้านท่ามะปราง ต่อมามีเรือขุดแร่ของฝรั่งมาทำการขุดแร่แถวหน้าวัดห้วยยอด จึงทำให้ชุมชนบริเวณอำเภอห้วยยอดเจริญขึ้นตั้งแต่นั้นมา

ต่อมา พ.ศ. 2423 ทางราชการได้โอนเมืองตรังไปขึ้นตรงต่อกรุงเทพฯ จึงได้โอนพื้นที่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำตรังมาขึ้นกับเมืองตรังด้วย ทำให้เกิดแขวงขึ้น 4 แขวง คือ แขวงบางกุ้ง แขวงบ้านนา แขวงปากคม แขวงเขาขาว จนกระทั่งปี พ.ศ. 2430 จึงได้รวมท้องที่บ้างส่วนของเมืองนครศรีธรรมราชทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำตรังเป็น อำเภอเขาขาว ขึ้น โดยตั้งที่ว่าการอำเภอที่ตำบลเขาขาว ต่อมาจึงได้ย้ายที่ทำการอำเภอมาตั้งอยู่ที่ตำบลน้ำพราย ซึ่งเป็นที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอในปัจจุบันนี้ แต่ยังเป็นชื่ออำเภอเขาขาว ต่อมาได้แยกพื้นที่ตำบลน้ำพรายบริเวณที่ตั้งที่ว่าการอำเภอออกมาตั้งเป็นตำบลใหม่ ให้ชื่อว่า "ตำบลห้วยยอด" ดังนั้นในปี พ.ศ. 2455 จึงเปลี่ยนชื่ออำเภอเป็น อำเภอห้วยยอด เพื่อให้ตรงกับชื่อตำบลที่ตั้งที่ว่าการอำเภอ ในปี พ.ศ. 2460 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นอำเภอเขาขาวอีกครั้ง และในปี พ.ศ. 2482 จึงได้เปลี่ยนมาเป็นอำเภอห้วยยอดจนกระทั่งปัจจุบัน[1]

เดิมเขตการปกครองในจังหวัดตรังมีเพียง 6 อำเภอ และอำเภอห้วยยอดเป็นอำเภอเดียวที่ไม่มีพื้นที่ติดทะเล เนื่องพื้นฐานเศรษฐกิจของอำเภอห้วยยอดมาจากการทำเหมืองแร่ดีบุก เมื่อจำนวนประชากรมากขึ้น จึงได้มีการแยกส่วนการปกครองของจังหวัดเพิ่มขึ้น และเมื่อ วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2534 ได้แยกส่วนหนึ่งของอำเภอห้วยยอด ได้แก่ ตำบลควนเมา ตำบลคลองปาง ตำบลหนองบัว ตำบลหนองปรือ และตำบลเขาไพรออกไปเป็นอำเภอรัษฎา ตามประกาศของกระทรวงมหาดไทย[2]

ภูมิศาสตร์[แก้]

ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]

อำเภอห้วยยอดตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

ภูมิประเทศ[แก้]

สภาพพื้นที่โดยส่วนใหญ่เป็นที่ดอนลาดจากเทือกเขาบรรทัดทางทิศตะวันออก ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และทิศเหนือ

ภูเขา เป็นภูเขาจากทิวเขาบรรทัด ส่วนใหญ่อยู่ในตำบลในเตา ตำบลท่างิ้ว ตำบลเขาปูน และตำบลปากแจ่ม

แม่น้ำ ได้แก่ แม่น้ำตรัง ซึ่งต้นน้ำเกิดจากเทือกเขาบรรทัด ในเขตจังหวัดนครศรีธรรมราช ไหลผ่านตำบลต่าง ๆ ของอำเภอห้วยยอด หลายตำบล ผ่านอำเภอเมืองตรังและอำเภอกันตังออกทะเลด้านมหาสมุทรอินเดีย ราษฎรสามารถใช้ในเกษตรกรรม และในฤดูฝนเมื่อฝนตกหนักทำให้น้ำหลากผ่านแม่น้ำตรังทำให้เกิดอุทกภัยในตำบลต่าง ๆ ของอำเภอ

อำเภอห้วยยอดอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัดตรัง ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 28 กิโลเมตร ตั้งอยู่ที่ตำบลห้วยยอดในเขตเทศบาลตำบลห้วยยอด ตัวอำเภอมีพื้นที่ประมาณ 762.63 ตารางกิโลเมตร[3]

ภูมิอากาศ[แก้]

พื้นที่อำเภอห้วยยอดได้รับอิทธิพลลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และลมมรสุมตะวันออก ฝนจะเริ่มตกประมาณเดือนพฤษภาคม และจะมีฝนตกระหว่างเดือนสิงหาคมถึงเดือนธันวาคม เป็นการเข้าสู่ฤดูฝน ตั้งแต่ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ จะย่างเข้าสู่ฤดูร้อนไปจนถึงเดือนมิถุนายน

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]

อำเภอห้วยยอดแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 16 ตำบล 133 หมู่บ้าน ได้แก่

ลำดับ อักษรไทย อักษรโรมัน จำนวนหมู่บ้าน จำนวนประชากร
(ธันวาคม 2565)[4]
แผนที่
1. ห้วยยอด Huai Yot
5
9,807
 แผนที่ตำบล
2. หนองช้างแล่น Nong Chang Laen
12
8,572
5. บางดี Bang Di
12
8,410
6. บางกุ้ง Bang Kung
9
5,591
7. เขากอบ Khao Kop
12
8,311
8. เขาขาว Khao Khao
7
3,977
9. เขาปูน Khao Pun
7
5,037
10. ปากแจ่ม Pak Chaem
7
5,152
11. ปากคม Pak Khom
7
3,489
14. ท่างิ้ว Tha Ngio
8
4,983
15. ลำภูรา Lamphu Ra
10
5,771
16. นาวง Na Wong
11
6,675
17. ห้วยนาง Huai Nang
8
6,067
19. ในเตา Nai Tao
4
3,071
20. ทุ่งต่อ Thung To
8
3,891
21. วังคีรี Wang Khiri
6
4,884

หมายเลขที่หายไปเป็นรหัสของตำบลที่แยกไปขึ้นกับอำเภอรัษฎา

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

ท้องที่อำเภอห้วยยอดประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 19 แห่ง ได้แก่

  • เทศบาลตำบลห้วยยอด ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลห้วยยอดและตำบลเขาปูน
  • เทศบาลตำบลนาวง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลนาวง ตำบลบางดี ตำบลบางกุ้ง และตำบลวังคีรี
  • เทศบาลตำบลลำภูรา ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลลำภูรา
  • เทศบาลตำบลท่างิ้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่างิ้วทั้งตำบล
  • เทศบาลตำบลห้วยนาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลห้วยนางทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยยอด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลห้วยยอด (นอกเขตเทศบาลตำบลห้วยยอด)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลหนองช้างแล่น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองช้างแล่นทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลบางดี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางดี (นอกเขตเทศบาลตำบลนาวง)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลบางกุ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางกุ้ง (นอกเขตเทศบาลตำบลนาวง)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลเขากอบ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขากอบทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลเขาขาว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขาขาวทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลเขาปูน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขาปูน (นอกเขตเทศบาลตำบลห้วยยอด)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลปากแจ่ม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปากแจ่มทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลปากคม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปากคมทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลลำภูรา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลลำภูรา (นอกเขตเทศบาลตำบลลำภูรา)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลนาวง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาวง (นอกเขตเทศบาลตำบลนาวง)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลในเตา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลในเตาทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งต่อ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลทุ่งต่อทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลวังคีรี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังคีรี (นอกเขตเทศบาลตำบลนาวง)

ประชากร[แก้]

อำเภอห้วยยอดมีจำนวนประชากรทั้งสิ้น 90,931 คน ชาย จำนวน 45,487 คน หญิงจำนวน 45,444 คน ความหนาแน่นของประชากร 121.69 คน/ตารางกิโลเมตร (สำรวจเมื่อเดือนธันวาคม 2548) [3]

ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำสวนยางพารา ทำสวนปาล์ม และทำนา อาชีพเสริม ได้แก่ ทำไร่และทำสวนผลไม้

สถานที่ที่น่าสนใจ[แก้]

สถานีรถไฟห้วยยอด
วัดถ้ำพระพุทธ

ตำบลห้วยยอด[แก้]

สถานีรถไฟห้วยยอด เดิมเป็นอาคารไม้ขนาดเล็ก ต่อมาทำการขยายต่อเติมที่พักผู้โดยสารเมื่อ พ.ศ. 2510 บริเวณลานจอดรถด้านหน้าสถานีและที่ทำการแขวงบำรุงทางห้วยยอด มีรถซ่อมบำรุงทางของเก่าตั้งแต่สมัยก่อนสงครามโลกจอดเป็นอนุสรณ์อยู่กลางวงเวียนขนาดเล็ก

อำเภอห้วยยอดมีการจัดเทศกาลกินเจซึ่งถือปฏิบัติกันมายาวนาน โดยมีศาลเจ้า (โรงพระ) ที่เป็นที่รู้จัก ได้แก่ ศาลเจ้าแม่กวนอิมและศาลเจ้ากิมอ๋องซึ่งตั้งอยู่ในรั้วเดียวกัน ที่นี่จะมีการกินเจปีละ 2 ครั้ง ครั้งแรกประมาณเดือนสิงหาคม กินเจเนื่องในโอกาสวันเกิดเจ้าแม่กวนอิม โดยมีระยะเวลา 7 วัน ส่วนครั้งที่สองก็คือช่วงเทศกาลกินเจที่เรารู้จักกันทั่วประเทศ คนห้วยยอดจะเรียกกินเจนี้ว่ากินเจของกิวอ๋อง

  • น้ำตกโตนคลาน

น้ำตกโตนคลาน เป็นน้ำตกขนาดเล็ก เกิดขึ้นจากป่าต้นน้ำในแนวเทือกเขาบรรทัด มีน้ำไหลตลอดปี ตั้งอยู่ห่างจากตัวอำเภอประมาณ 5 กิโลเมตร

  • เขาพระยอด

เป็นสถานปฏิบัติธรรมที่เพิ่งจัดสร้างขึ้นใหม่ราวปี พ.ศ. 2545 เนื่องจากสถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้ตั้งอยู่บนเชิงเขาขนาดเล็ก สามารถมีความเงียบสงบ และมองเห็นทิวทัศน์ของตัวอำเภอห้วยยอดจากมุมสูงได้ จึงเป็นอีกสถานที่ ที่ได้รับความนิยมทั้งจากนักปฏิบัติธรรม และนักท่องเที่ยวในการแวะขึ้นไป

ตำบลเขากอบ[แก้]

ถ้ำเลเขากอบเป็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติที่ทำให้เกิดธารน้ำไหลตลอดถ้ำบนแผ่นดิน มีลักษณะเป็นภูเขาผาหินสูงชันสลับซับซ้อน มีลำคลองที่ไหลมาจากทิวเขาบรรทัด เมื่อไหลมาถึงบริเวณเขากอบจะแยกออกเป็น 3 สาย โดย 2 สายจะไหลอ้อมภูเขาและอีกสายหนึ่งจะไหลลอดถ้ำใต้ภูเขา ภายในถ้ำมีหินงอกหินย้อย ระยะทาง 4 กิโลเมตร องค์การบริหารส่วนตำบลเขากอบได้จัดเรือพายบริการนำเที่ยวชมความงามของถ้ำ ถือเป็นกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงนิเวศของชุมชนในท้องถิ่น ค่าบริการเรือลำละ 200 บาทต่อ 6 คน หรือคนละ 30 บาท ใช้เวลาในการล่องเรือประมาณ 1 ชั่วโมง ล่องเรือได้ตั้งแต่เวลา 8.00-18.00 น. สอบถามรายละเอียดได้ที่องค์การบริหารส่วนตำบลเขากอบ โทร. 0 7520 6620, 0 7550 0088

การเดินทาง ห่างจากที่ว่าการอำเภอห้วยยอดไปตามถนนเพชรเกษมประมาณ 7 กิโลเมตร แยกซ้ายเข้าบ้านเขากอบประมาณ 700 เมตร

ตำบลนาวง[แก้]

  • วัดถ้ำเขาปินะ

ห่างจากถ้ำเลเขากอบไปบนถนนเพชรเกษม เป็นที่ตั้งของวัดถ้ำเขาปินะ บริเวณเขาปินะนี้ มีถ้ำขนาดใหญ่ซึ่งเดิมเป็นแหล่งที่อยู่ของค้างคาว ต่อมาได้มีพระภุดงค์มาพำนักและได้รับศรัทธาจากชาวบ้านสร้างกุฎิถวายบริเวณเชิงเขาแทน จึงได้ตั้งเป็นสำนักสงฆ์ และยกระดับเป็นวัดในเวลาต่อมา

ตำบลบางดี[แก้]

  • ทะเลสองห้อง

ทะเลสองห้องตั้งอยู่ที่ตำบลบางดี ห่างจากตัวอำเภอห้วยยอดประมาณ 27 กิโลเมตร โดยเดินทางไปตามถนนเพชรเกษม สายห้วยยอด-กระบี่ ถึงสามแยกท่ามะพร้าว แยกขวาไปอีก 12 กิโลเมตร เป็นแอ่งน้ำธรรมชาติกว้างใหญ่คล้ายทะเลสาบโอบล้อมด้วยภูเขาหลายลูก ดูสลับซับซ้อนและอุดมสมบูรณ์ด้วยไม้นานาชนิด ตอนกลางของแอ่งน้ำมีเขายื่นออกมาเกือบติดต่อกัน แบ่งแอ่งน้ำออกเป็น 2 ตอน จึงเป็นที่มาของชื่อทะเลสองห้อง

  • ค่ายลูกเสือไทยเฉลิมพระเกียรติ

ทะเลสองห้องยังเป็นที่ตั้งของค่ายลูกเสือไทยเฉลิมพระเกียรติ ซึ่งถือได้ว่าเป็นค่ายลูกเสือระดับชาติประจำภาคใต้อีกด้วย ค่ายลูกเสือแห่งนี้มีทัศนียภาพสวยงามของภูเขา และทะเลสาบสองห้อง มีอาคารประชุม ที่พัก สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการอยู่ค่ายพักแรมพร้อม ตั้งอยู่ห่างจากตัวจังหวัดตรังเพียง 60 นาที สถานที่ติดต่อค่ายลูกเสือไทยเฉลิมพระเกียรติบ้านทะเลสองห้อง หมู่ที่ 10 ตำบลบางดี อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง โทร. 0 7521 0258

วัดถ้ำเขาสายเป็นวัดที่มีมาตั้งแต่โบราณ เป็นที่ตั้งเมืองตรังครั้งแรก มีบันทึกในประวัติศาสตร์เป็นหนังสือที่เขียนโดยทอเลมี นักปราชญ์ชาวกรีกซึ่งได้กล่าวถึง แม่น้ำไครโลนาส หมายถึง แม่น้ำตรัง แม่น้ำอัตตาบาส์ หมายถึง แม่น้ำตาปี แม่น้ำปะลันดา หมายถึง คลองโอ๊ก และคลองมีนในจังหวัดตรัง เป็น 1 ในแหล่งมวลสารวัตถุจากโบราณสถานและโบราณวัตถุที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงนำมาเป็นส่วนประกอบในการทำพระสมเด็จจิตรลดา

ตำบลลำภูรา[แก้]

เดิมชื่อวัดถ้ำพระ ตั้งอยู่เลขที่ 5/1 หมู่ที่ 6 บ้านถ้ำพระ ตำบลหนองบัว สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินทั้งวัดเนื้อที่ 84 ไร่ 60 ตารางวา เป็น 1 ในแหล่งมวลสารวัตถุจากโบราณสถานและโบราณวัตถุที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงนำมาเป็นส่วนประกอบในการทำพระสมเด็จจิตรลดา

ตั้งอยู่หมู่ที่ 7 บ้านชายเขา ตำบลลำภูรา ทางเข้าอยู่ตรงข้ามกับกองพันทหารราบที่ 4 กรมทหารราบที่ 15 ค่ายพระยารัษฎานุประดิษฐ์ ที่ตั้งของวัดเป็นภูเขาสูงมีทางเดินขึ้นภูเขาเพื่อชมทิวทัศน์ของจังหวัดตรังโดยทั่วไปได้อย่างชัดเจน ภายในถ้ำสามารถเดินเข้าไปชมหินงอกหินย้อยได้ และถายในบริเวณวัดมีสถานที่กว้างสามารถจอดรถได้อย่างสะดวก ทั้งยังอยู่ในบริเวณเดียวกับเขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาน้ำพรายอีกด้วย

  • หมู่บ้านขนมเค้ก

ตำบลลำภูราเป็นแหล่งกำเนิดของเค้กขึ้นชื่อของจังหวัดตรัง ซึ่ง ม.ร.ว.ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ ได้เคยมาแวะชิมและแนะนำให้คนไทยได้รู้จัก เค้กขึ้นชื่อของลำภูรามีลักษณะที่ไม่เหมือนเค้กทั่วไปคือ ตรงกลางของขนมเค้กจะมีช่องว่างตรงกลางเป็นวงกลม ร้านจำหน่ายขนมเค้ก ได้แก่ เค้กขุกมิ่ง เค้กนำเก่ง เค้กศรียง เค้กศิริวรรณ เค้กช่อลดา ลำภูรา เป็นต้น

ธนาคาร[แก้]

  • ธนาคารกรุงเทพ สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารทหารไทย สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารธนชาต 1 สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารธนชาต 2 สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารออมสิน สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาห้วยยอด (ตรัง)
  • ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาย่อยลำภูรา (ตรัง)
  • ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขานาวง (ตรัง)
  • ธนาคารกรุงไทย สาขาห้วยยอด (ตรัง)

สถานศึกษา[แก้]

  • มหาวิทยาลัยสวนดุสิต วิทยาคารห้วยยอด (ศูนย์ตรัง ห้วยยอด)
  • วิทยาลัยการอาชีพห้วยยอด
  • โรงเรียนห้วยยอด
  • โรงเรียนห้วยยอด (กลึงวิทยาคาร)
  • โรงเรียนเทศบาลห้วยยอดวิทยา
  • โรงเรียนวิวัฒน์วิทยา
  • โรงเรียนธาดาอนุสรณ์
  • โรงเรียนสามัคคีศึกษา
  • โรงเรียนห้วยนางราษฎร์บำรุง
  • โรงเรียนในเตาพิทยาคม
  • โรงเรียนบางดีวิทยาคม
  • โรงเรียนลำภูราเรืองวิทย์
  • ฯลฯ

การเดินทาง[แก้]

  • ทางรถยนต์
    • เส้นทางที่ 1 ใช้เส้นทางถนนเพชรเกษม จากกรุงเทพฯ ลงมาจนถึงแยกปฐมพร จังหวัดชุมพร แล้วแยกเข้าจังหวัดระนอง ลงมาตามถนนเพชรเกษม ผ่านจังหวัดพังงา จังหวัดกระบี่ อำเภอวังวิเศษ เข้าสู่อำเภอห้วยยอด จนกระทั่งถึงแยกห้วยยอด ตรงเข้ามาทางเส้นทางเก่า จะถึงที่ว่าการอำเภอห้วยยอด เส้นทางนี้เป็นถนนสายหลักดั้งเดิม แต่จะมีความคดเคี้ยวของถนนมากและค่อนข้างเปลี่ยวโดยเฉพาะในช่วงเส้นทางจากชุมพร-ระนอง-พังงา การขับขี่ต้องอาศัยความระมัดระวัง แต่จะเป็นเส้นทางที่ผู้ขับขี่ได้สัมผัสอำเภอได้มากและผ่านสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญต่าง ๆ ของอำเภอ
    • เส้นทางที่ 2 ใช้เส้นทางถนนเพชรเกษม จากกรุงเทพฯ ลงมาถึงจังหวัดชุมพร จึงใช้เส้นทางสายเอเชียเข้าสู่จังหวัดสุราษฎร์ธานี ผ่านจังหวัดนครศรีธรรมราช บริเวณทางแยกเข้าอำเภอทุ่งสง จะต้องกลับรถใต้สะพานข้ามทางรถไฟเพื่อเข้าสู่อำเภอห้วยยอด เส้นทางดังกล่าวมีระยะทางประมาณ 812 กิโลเมตร เป็นถนน 4 ช่องทางจราจรตลอดเส้นทาง การเดินทางค่อนข้างสะดวกสบาย และเป็นเส้นทางที่รถโดยสารประจำทางกรุงเทพฯ-ตรัง ใช้เดินทางในปัจจุบัน
  • ทางรถไฟ
    ปัจจุบันมีรถไฟ 2 ขบวน เดินทางโดยตรงจากกรุงเทพ ถึงจังหวัดตรัง โดยทั้งสองขบวนจะแวะรับส่งผู้โดยสารที่สถานีรถไฟห้วยยอด ได้แก่
    • ขบวนรถด่วนขบวนที่83 กรุงเทพฯ-ตรัง ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ เวลา 17.30 น. ถึงสถานีรถไฟห้วยยอด เวลา 8.00 น. โดยประมาณ
    • ขบวนรถด่วนขบวนที่84 ตรัง-กรุงเทพฯ ออกเดินทางจากสถานีรถไฟห้วยยอด เวลา 18.00 น. ถึงกรุงเทพฯ เวลา 8.35 น. โดยประมาณ
    • ขบวนรถเร็วขบวนที่167 กรุงเทพฯ-กันตัง ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ เวลา 18.20 น. ถึงสถานีรถไฟห้วยยอด เวลา 11.40 น. โดยประมาณ
    • ขบวนรถเร็วขบวนที่168 กันตัง-กรุงเทพฯ ออกเดินทางจากสถานีรถไฟห้วยยอด เวลา 14.30 น. ถึงกรุงเทพฯ เวลา 5.35 น. โดยประมาณ

บุคคลสำคัญ[แก้]

  • ขุนกอบ คีรีกิจ (นายอิน วรรณบวร) ผู้ก่อตั้ง และดำรงตำแหน่งกำนันตำบลเขากอบ[5]
  • นายทวี สุระบาล อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเขต 2 จังหวัดตรังหลายสมัย
  • นายสาทิตย์ วงศ์หนองเตย สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเขต 2 จังหวัดตรังคนปัจจุบัน และดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลชุดปัจจุบัน

เรื่องน่ารู้[แก้]

  • ที่จังหวัดตรังเป็นจังหวัดเดียวที่ยังคงเรียกปาท่องโก๋ ว่า จาโก้ว ซึ่งเป็นชื่อเรียกภาษาจีนที่ถูกต้อง
  • อำเภอห้วยยอด มีขนมปาท่องโก๋ ต้นตำรับวางจำหน่ายในตลาดเช้าทุกวัน โดยมีจำหน่ายมากเป็นพิเศษทุกวันพระ
  • ตามบันทึกประวัติศาสตร์ อำเภอห้วยยอดเป็นที่ตั้งเมืองตรังครั้งแรก ตั้งแต่สมัยอาณาจักรตามพรลิงค์ ต่อมาจึงได้มีการย้ายเมืองอีกหลายลงใต้ไปตามแม่น้ำตรัง ที่สุดจึงย้ายไปอยู่ ณ ที่ตั้งเมืองในปัจจุบัน

อ้างอิง[แก้]

  1. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-29. สืบค้นเมื่อ 2009-09-01.
  2. http://www.dmcr.go.th/dclm/DownloadAlldata/doc/trang.doc
  3. 3.0 3.1 "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-28. สืบค้นเมื่อ 2009-09-01.
  4. "ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหาร". stat.bora.dopa.go.th.
  5. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2009-09-01.

7°47′22″N 99°36′17″E / 7.78931°N 99.60480°E / 7.78931; 99.60480