รายชื่อรองชนะเลิศและผู้เข้ารอบสุดท้ายนางงามนานาชาติ

การประกวด มิสอินเตอร์เนชั่นแนล เป็นส่วนหนึ่งของการประกวดนางงามระดับนานาชาติ และก่อตั้งขึ้นในปี 1960 โดยมีการจัดครั้งแรกที่ ลองบีช, รัฐแคลิฟอร์เนีย, สหรัฐอเมริกา และปัจจุบันตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น ในประวัติศาสตร์ 53 ปีของการประกวด ผู้ชนะคนแรกของการประกวด มิสอินเตอร์เนชั่นแนล 2012 อิคุมิ โยชิมัทสึ แห่งญี่ปุ่น ถูกปลดออกจากตำแหน่งและไม่ได้สวมมงกุฎผู้สืบทอดตำแหน่งเนื่องจากข้อพิพาทสัญญากับหน่วยงานที่มีความสามารถอื่น แต่ไม่ได้ถูกแทนที่.^[1]^[2]^[3]

ตารางของรองชนะเลิศและผู้เข้ารอบสุดท้ายมิสอินเตอร์เนชั่นแนล[แก้]

ตั้งแต่ปี 1960 ถึง 1965, 1967–1979, 2008 และ 2011–2019 การประกวดที่ได้เข้ารอบ 5 สุดท้าย กับมิสอินเตอร์เนชั่นแนล รองชนะเลิศอันดับ 1, 2, 3 และ 4 ในทางกลับกัน ระหว่างปี 1980 ถึง 2007 และ 2009–2010 การประกวดที่ได้เข้ารอบ 3 สุดท้าย กับมิสอินเตอร์เนชั่นแนล รองชนะเลิศอันดับ 1 และ 2 รองชนะเลิศแต่ละคนจะได้รับสายสะพาย โล่/ถ้วยรางวัล และมงกุฎ นอกเหนือจากผู้ชนะ เฉพาะรุ่นปี 1966 และ 2020 เท่านั้นที่ถูกยกเลิก.

นี่คือรายชื่อตัวแทนอันดับต้นๆ ของมิสอินเตอร์เนชั่นแนลตั้งแต่เริ่มก่อตั้งในปี 1960. การสวมมงกุฎของรองชนะเลิศคือเรียงลำดับของผู้ชนะ 5 อันดับแรกของปีที่แล้วตั้งแต่ปี 2016 ถึงปี 2018.

เนื่องจากการประกวดจัดอยู่ในประเทศญี่ปุ่น ดังนั้นเพื่อให้เข้าใจอย่างถี่ถ้วน การจัดอันดับการประกวดของญี่ปุ่นมักจะเป็นดังนี้:

第1位 หมายถึง อันดับที่ 1 ได้รับเลือกให้เป็น มิสอินเตอร์เนชั่นแนล
第2位 หมายถึง อันดับที่ 2 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 1
第3位 หมายถึง อันดับที่ 3 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 2
第4位 หมายถึง อันดับที่ 4 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 3
第5位 หมายถึง อันดับที่ 5 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 4

ตารางนี้แสดงรองชนะเลิศของแต่ละการแข่งขัน ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งในปี 1960.

ปี	นางงามนานาชาติ (อันดับ 1)	รองอันดับ 1 (อันดับ 2)	รองอันดับ 2 (อันดับ 3)	รองอันดับ 3 (อันดับ 4)	รองอันดับ 4 (อันดับ 5)
1960	สเตลลา มาร์เควซ โคลอมเบีย	Iona Pinto อินเดีย	Sigridur Geirsdottir ไอซ์แลนด์	Joyce Kay อังกฤษ	Charlene Lundberg สหรัฐอเมริกา
1961	แสตม แวน แบร์ ฮอลแลนด์	Vera Brauner Menezes บราซิล	Maria Cervera Fernández สเปน	Edna MacVicar แคนาดา	Sigrun Ragnarsdóttir ไอซ์แลนด์
1962	ทาเนีย เวอร์สตัค ออสเตรเลีย	Maria Bueno อาร์เจนตินา	Ana Maruri ปานามา	Catharina Lodders ฮอลแลนด์	Carolyn Joyner สหรัฐอเมริกา
1963	บัดดราน เบจานาร์ด็อทเตอร์ ไอซ์แลนด์	Diane Westbury อังกฤษ	Xenia Doppler ออสเตรีย	Joyce Bryan สหรัฐอเมริกา	Choi Yoo-mi เกาหลีใต้
1964	เจมมา ครูซ ฟิลิปปินส์	Linda Ann Taylor สหรัฐอเมริกา	Vera Lúcia Couto dos Santos บราซิล	Tracy Ingram อังกฤษ	Maila Maria Östring ฟินแลนด์
1965	อินกริด ฟิงเกอร์ เยอรมนี	Gail Krielow สหรัฐอเมริกา	Faida Fagioli อิตาลี	Marie Tapare ตาฮีตี	Sandra Penno Rosa บราซิล
1966	งดจัการประกวด
1967	เมอร์ตา มาซซา อาร์เจนตินา	Yaffa Sharir อิสราเอล	Pamela Elfast สหรัฐอเมริกา	Martha Quimper Suárez เปรู	Gisella Ma Ka-Wai ฮ่องกง
1968	มาเรีย คาร์วัลโญ บราซิล	Annika Hemminge สวีเดน	Karen Ann MacQuarrie สหรัฐอเมริกา	Doritt Frantzen เดนมาร์ก	Rungtip Pinyo ไทย
1969	วาเลรี โฮล์มส์ สหราชอาณาจักร	Satu Charlotta Östring ฟินแลนด์	Maria Cuadra Lacayo นิการากัว	Jeanette Biffiger สวิตเซอร์แลนด์	Usanee Phenphimol ไทย
1970	ออโรรา พีฮวน ฟิลิปปินส์	Margarita Briese อาร์เจนตินา	Karen Papworth ออสเตรเลีย	Toshie Suda ญี่ปุ่น	Susan Greaves นิวซีแลนด์
1971	เจน เฮนซัน นิวซีแลนด์	Supuk Likitkul ไทย	Evelyn Santos Camus ฟิลิปปินส์	Jacqueline Lee Jochims สหรัฐอเมริกา	Hannele Halme ฟินแลนด์
1972	ลินดา ฮุกส์ สหราชอาณาจักร	Christine Nola Clark ออสเตรเลีย	Yolanda Adriatico Dominguez ฟิลิปปินส์	Jane Vieira Macambira บราซิล	Lindsay Bloom\|Lindsay Diane Bloom สหรัฐอเมริกา
1973	แอนลี บจอร์คลิง ฟินแลนด์	Zoe Spink สหราชอาณาจักร	Helga Eldon Jonsdóttir ไอซ์แลนด์	Maria Lorenzo สเปน	Maria Suarez ฟิลิปปินส์
1974	คาเรน บรูค สมิธ สหรัฐอเมริกา	Joanna Booth สหราชอาณาจักร	Johanna Raunio ฟินแลนด์	Micheline Mira Vehiatua ตาฮีตี	Monique Daams ออสเตรเลีย
1975	ลิดีจา เวรา มานิค ยูโกสลาเวีย	Eeva Mannerberg ฟินแลนด์	Indira Bredemeyer อินเดีย	Patricia Bailey สหรัฐอเมริกา	Lisane Guimarães บราซิล
1976	โซฟี เพริน ฝรั่งเศส	Vionete Revoredo Fonseca บราซิล	Nafisa Ali อินเดีย	Susan Elizabeth Carlson สหรัฐอเมริกา	Kumie Nakamura ญี่ปุ่น
1977	ไพลาร์ เมดีนา สเปน	Dagmar Wöhrl เยอรมนี	Indri Hapsari Soeharto อินโดนีเซีย	Prunella JulIe Nickson ฮาวาย	Laura Jean Bobbit สหรัฐอเมริกา
1978	แคทเธอรีน รูธ สหรัฐอเมริกา	Jeanette Aarum นอร์เวย์	Brigitte Maria Antonia Muyshondt เบลเยียม	Petra Brinkmann เยอรมนี	Lorraine Bernadette Enriquez ไอร์แลนด์
1979	มิมีลานี มาร์เควซ ฟิลิปปินส์	Anna Maria Rapagna สหรัฐอเมริกา	Elisabeth Schmidt ออสเตรีย	Kate Elizabeth Nyberg ฟินแลนด์	Hideko Haba ญี่ปุ่น
1980	ลอร์นา ชาเวซ คอสตาริกา	Clarissa Ann Ewing สหรัฐอเมริกา	María Agustina García Alcaide สเปน	ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1981	เจนนี แอนเนตต์ เดเร็ค ออสเตรเลีย	Taiomara Do Rocio Borchardt บราซิล	Michelle Rocca ไอร์แลนด์
1982	คริสตี เอลเลน คลาริดก์ สหรัฐอเมริกา	Maria del Carmen Aques Vicente สเปน	Annette Schneider ออสเตรีย
1983	กิดเกจ ซานโดวาล คอสตาริกา	Michelle Marie Banting ออสเตรเลีย	Inge Ravn Thomsen เดนมาร์ก
1984	อิลมา เออร์อูเตีย กัวเตมาลา	Miriam Leyderman เวเนซุเอลา	Gunilla Maria Kohlström สวีเดน
1985	นีนา ซิซิเลีย เฮอร์นันเดซ เวเนซุเอลา	Sarie Nerine Jourbert สหรัฐอเมริกา	Jacqueline Schuman เนเธอร์แลนด์
1986	เฮเลน แฟร์บราเธอร์ อังกฤษ	Pia Rosenberg Larsen เดนมาร์ก	Martha Merino Ponce de León เม็กซิโก
1987	ลอรี ซิมป์สัน ปวยร์โตรีโก	Muriel Jane Georges Rens เบลเยียม	Rosa Isela Fuentes Chávez เม็กซิโก
1988	แคทเธอรีน กูด นอร์เวย์	Dana Michele Richmond สหรัฐอเมริกา	Toni-Jean Frances Peters ออสเตรเลีย
1989	ไอริส เคลน เยอรมนี	Aneta Kręglicka โปแลนด์	Carolina Omaña เวเนซุเอลา
1990	ซิลเวีย เด เอสเตบัน สเปน	Ingrid Ondrovichova เชโกสโลวาเกีย	Nadine Atangan Tanega ฮาวาย
1991	อัคเนซกา คอทลาร์สกา โปแลนด์	Catherine Clarysse ฝรั่งเศส	Marketa Silna เชโกสโลวาเกีย
1992	คริสเตน เดวิดสัน ออสเตรเลีย	Georgia Drosou กรีซ	Yum Jung-ah เกาหลีใต้
1993	อัคเนสตา พาซาลโก โปแลนด์	Ilmira Shamsutdinova รัสเซีย	Nataliya Victorovna Romanenko ยูเครน
1994	คริสตินา เล็คกา กรีซ	Alexandra Ochoa Hincapié อารูบา	Carmen María Vicente Abellam สเปน
1995	แอนน์ ลีนา ฮันสัน นอร์เวย์	Ana María Amorer เวเนซุเอลา	Renata Hornofová เช็กเกีย
1996	เฟร์นันดา อัลเวซ โปรตุเกส	Ibticem Lahmar ตูนิเซีย	Claudia Mendoza โคลอมเบีย
1997	คอนซูเอโล แอดเลอร์ เวเนซุเอลา	Diya Abraham อินเดีย	Marie Pauline Borg ฝรั่งเศส
1998	ลีอา บอร์เรโล ปานามา	Daniela Kosán เวเนซุเอลา	Shvetha Jaishankar อินเดีย
1999	พอลลีนา กัลเวซ โคลอมเบีย	Carmen Fernández สเปน	Saija Palin ฟินแลนด์
2000	วิเวียน เออร์เดนีตา เวเนซุเอลา	Son Tae-young เกาหลีใต้	Svetlana Goreva รัสเซีย
2001	มัลกอร์เซตา รอซนีคกา โปแลนด์	Aura Zambrano เวเนซุเอลา	Tatiana Pavlova รัสเซีย
2002	คริสติน่า ซาวายา เลบานอน	Emmanuelle Jagodsinski ฝรั่งเศส	Hana Urushima ญี่ปุ่น
2003	กรอเซเดอร์ เอซัว เวเนซุเอลา	Shonali Nagrani อินเดีย	Suvi Hartlin ฟินแลนด์
2004	จีมมี โพลา วาร์กัส โคลอมเบีย	Amy Lynne Holbrook สหรัฐอเมริกา	Olga Kypriotou กรีซ
2005	เพอร์ซิอัส เควกาแมน ฟิลิปปินส์	Yadira Geara Cury สาธารณรัฐโดมินิกัน	Susanna Laine ฟินแลนด์
2006	ดาเนียลา กีอาโคโม เวเนซุเอลา	Mayte Sánchez ปานามา	Jang Yoon-seo เกาหลีใต้
2007	พริสซิลลา เพอร์ลาเลซ^[4] เม็กซิโก	Despoina Vlepaki กรีซ	Yulia Sindzeyeva เบลารุส
2008	อเลแจนดรา แอนดรูว์ สเปน	María Cristina Díaz-Granados โคลอมเบีย	Anna Tarnowska โปแลนด์	Changwen Liu จีน	Zuzana Putnářová เช็กเกีย
2009	อานากาเบรียลา เอสปิโนซา^[5] เม็กซิโก	Seo Eun-mi เกาหลีใต้	Chloe-Beth Morgan สหราชอาณาจักร	ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
2010	อีลิซาเบธ มอสเควนลา เวเนซุเอลา	Piyaporn Deejing ไทย	Yuan Siyi จีน	ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
2011	มาเรีย เฟร์นันดา คอร์เนโจ เอกวาดอร์	Jessica Barboza เวเนซุเอลา	Tugsuu Idersaikhan มองโกเลีย	Desiree Del Rio ปวยร์โตรีโก	Keity Drennan ปานามา
2012	อิคุมิ โยะชิมัตซึ ญี่ปุ่น	Viivi Suominen ฟินแลนด์	Madusha Mayadunne ศรีลังกา	Melody Gudzowaty สาธารณรัฐโดมินิกัน	Nicole Huber ปารากวัย
2013	บีอา โรส ซันติอาโก ฟิลิปปินส์	Nathalie den Dekker เนเธอร์แลนด์	Casey Radley นิวซีแลนด์	Brigitta Otvos ฮังการี	Lorena Hermida โคลอมเบีย
2014	วาเลรี เฮอร์นันเดซ^[6] ปวยร์โตรีโก	Zuleika Suárez โคลอมเบีย	Punika Kulsoontornrut ไทย	Victoria Tooby สหราชอาณาจักร	Milla Romppanen ฟินแลนด์
2015	เอดีมาร์ มาร์ติเนซ เวเนซุเอลา	Jennifer Valle ฮอนดูรัส	Eunice Onyango เคนยา	Phạm Hồng Thúy Vân เวียดนาม	Lindsay Becker สหรัฐอเมริกา
2016	ไคลี เวอร์โซซา ฟิลิปปินส์	Alexandra Britton ออสเตรเลีย	Felicia Hwang อินโดนีเซีย	Brianny Chamorro นิการากัว	Kaitryana Leinbach สหรัฐอเมริกา
2017	เควิน ลีเลียนา อินโดนีเซีย	Chanelle de Lau กูราเซา	Diana Croce เวเนซุเอลา	Amber Dew ออสเตรเลีย	Natsuki Tsutsui ญี่ปุ่น
2018	มารีเอม เวลาซโก เวเนซุเอลา	มาเรีย อาทีซา มานาโล ฟิลิปปินส์	เรียเบตส์เว เซโชโร แอฟริกาใต้	เบียงกา ตีร์ซิน โรมาเนีย	อนาเบลล่า กัสโตร เซียร์รา โคลอมเบีย
2019	สิรีธร ลีห์อร่ามวัฒน์ ไทย	แอนเดรีย ทอสคาโน เม็กซิโก	เอเวอรีน นามาโตวู คารอน ยูกันดา	อเลเจนดา เวนโกวเชีบย โคลอมเบีย	ฮาริออท เลน บริเตนใหญ่

ประเทศ / เขตปกครองตามจำนวนผู้เข้ารอบสุดท้าย[แก้]

รองอันดับ 1[แก้]

ประเทศ/ดินแดน	จำนวน	ปีที่ชนะ
สหรัฐอเมริกา	7	1964, 1965, 1979, 1980, 1985, 1988, 2004
เวเนซุเอลา	5	1984, 1995, 1998, 2001, 2011
ออสเตรเลีย	3	1972, 1983, 2016
ฟินแลนด์		1969, 1975, 2012
อินเดีย		1960, 1997, 2003
บราซิล		1961, 1976, 1981
โคลอมเบีย	2	2008, 2014
ไทย		1971, 2010
เกาหลีใต้		2000, 2009
กรีซ		1992, 2007
ฝรั่งเศส		1991, 2002
สเปน		1982, 1999
สหราชอาณาจักร		1973, 1974
อาร์เจนตินา		1962, 1970
เม็กซิโก	1	2019
ฟิลิปปินส์		2018
กูราเซา		2017
ฮอนดูรัส		2015
เนเธอร์แลนด์		2013
ปานามา		2006
สาธารณรัฐโดมินิกัน		2005
ตูนิเซีย		1996
อารูบา		1994
รัสเซีย		1993
เชโกสโลวาเกีย		1990
โปแลนด์		1989
เบลเยียม		1987
เดนมาร์ก		1986
นอร์เวย์		1978
เยอรมนี		1977
สวีเดน		1968
อิสราเอล		1967
อังกฤษ		1963

รองอันดับ 2[แก้]

ประเทศ/ดินแดน	จำนวน	ปีที่ชนะ
อินเดีย	3	1975, 1976, 1998
ออสเตรีย		1963, 1979, 1982
สเปน		1961, 1980, 1994
ฟินแลนด์	2	2003, 2005
รัสเซีย		2000, 2001
อินโดนีเซีย		1977, 2016
เกาหลีใต้		1992, 2006
เวเนซุเอลา		1989, 2017
เม็กซิโก		1986, 1987
ฟินแลนด์		1974, 1999
ฟิลิปปินส์		1971, 1972
ออสเตรเลีย		1970, 1988
สหรัฐอเมริกา		1967, 1968
ไอซ์แลนด์		1960, 1973
ยูกันดา	1	2019
แอฟริกาใต้		2018
เคนยา		2015
ไทย		2014
นิวซีแลนด์		2013
ศรีลังกา		2012
มองโกเลีย		2011
จีน		2010
สหราชอาณาจักร		2009
โปแลนด์		2008
เบลารุส		2007
กรีซ		2004
ญี่ปุ่น		2002
ฝรั่งเศส		1997
โคลอมเบีย		1996
เช็กเกีย		1995
ยูเครน		1993
เชโกสโลวาเกีย		1991
ฮาวาย		1990
เนเธอร์แลนด์		1985
สวีเดน		1984
เดนมาร์ก		1983
ไอร์แลนด์		1981
เบลเยียม		1978
นิการากัว		1969
อิตาลี		1965
บราซิล		1964
ปานามา		1962

รองอันดับ 3[แก้]

ประเทศ/ดินแดน	จำนวน	ปีที่ชนะ
สหรัฐอเมริกา	4	1963, 1971, 1975, 1976
ตาฮีตี	2	1965, 1974
อังกฤษ	2	1960, 1964
โคลอมเบีย	1	2019
โรมาเนีย		2018
ออสเตรเลีย		2017
นิการากัว		2016
เวียดนาม		2015
สหราชอาณาจักร		2014
ฮังการี		2013
สาธารณรัฐโดมินิกัน		2012
ปวยร์โตรีโก		2011
จีน		2008
ฟินแลนด์		1979
เยอรมนี		1978
ฮาวาย		1977
สเปน		1973
บราซิล		1972
ญี่ปุ่น		1970
สวิตเซอร์แลนด์		1969
เดนมาร์ก		1968
เปรู		1967
ฮอลแลนด์		1962
แคนาดา		1961

รองอันดับ 4[แก้]

ประเทศ/ดินแดน	จำนวน	ปีที่ชนะ
สหรัฐอเมริกา	6	1960, 1962, 1972, 1977, 2015, 2016
ญี่ปุ่น	3	1976, 1979, 2017
ฟินแลนด์	3	1964, 1971, 2014
โคลอมเบีย	2	2013, 2018
ไทย		1968, 1969
บราซิล		1965, 1975
บริเตนใหญ่	1	2019
ปารากวัย		2012
ปานามา		2011
เช็กเกีย		2008
ไอร์แลนด์		1978
ออสเตรเลีย		1974
ฟิลิปปินส์		1973
นิวซีแลนด์		1970
ฮ่องกง		1967
เกาหลีใต้		1963
ไอซ์แลนด์		1961

ดูเพิ่ม[แก้]

นางงามนานาชาติ

อ้างอิง[แก้]

↑ News, Tokyo Times (17 December 2013). "Japanese Miss International 2012, dethroned after harassment scandal". Tokyo Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-20. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018. {{cite news}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
↑ Ornos, Riza (17 December 2013). "No Farewell Walk for Miss International 2012 Reigning Queen Ikumi Yoshimatsu". International Business Times. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018.
↑ Adalia, JB (17 December 2013). "Miss Philippines Wins Miss International 2013". Kicker Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 January 2018. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018.
↑ ในปี 2549 ได้เข้าร่วมการประกวดนางงามจักรวาลที่สหรัฐอเมริกา และได้เข้ารอบ 10 คนสุดท้าย
↑ ในปี 2551 อนากาบี้ได้เป็นตัวแทนของเม็กซิโกเข้าประกวดมิสเวิลด์ที่นครโนฮันเนสเบิร์ก ประเทศแอฟริกาใต้ ได้ตำแหน่งฟราสแทร็กมิสเวิลด์บีชบิวตี้ และเข้ารอบ 15 คนสุดท้าย
↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2018-06-04.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เว็บไซต์การประกวดอย่างเป็นทางการ

[1] News, Tokyo Times (17 December 2013). "Japanese Miss International 2012, dethroned after harassment scandal". Tokyo Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-20. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018. {{cite news}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)

[2] Ornos, Riza (17 December 2013). "No Farewell Walk for Miss International 2012 Reigning Queen Ikumi Yoshimatsu". International Business Times. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018.

[3] Adalia, JB (17 December 2013). "Miss Philippines Wins Miss International 2013". Kicker Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 January 2018. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018.

[4] ในปี 2549 ได้เข้าร่วมการประกวดนางงามจักรวาลที่สหรัฐอเมริกา และได้เข้ารอบ 10 คนสุดท้าย

[5] ในปี 2551 อนากาบี้ได้เป็นตัวแทนของเม็กซิโกเข้าประกวดมิสเวิลด์ที่นครโนฮันเนสเบิร์ก ประเทศแอฟริกาใต้ ได้ตำแหน่งฟราสแทร็กมิสเวิลด์บีชบิวตี้ และเข้ารอบ 15 คนสุดท้าย

[6] "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2018-06-04.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

ด ค ก นางงามนานาชาติ
1960 1961 1962 1963 1964 1965 ~~1966~~ 1967 1968 1969
1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979
1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989
1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
~~2020~~ ~~2021~~ 2022 2023
รายนาม รองชนะเลิศ รางวัลพิเศษ คอนติเนนตัลควีนส์ ประเทศ

ด ค ก ประเทศที่เข้าร่วมประกวดนางงามนานาชาติ
ดำเนินการอยู่ (1960–ปัจจุบัน)	อาร์เจนตินา อาร์เมเนีย อารูบา ออสเตรเลีย เบลารุส เบลเยียม เบลีซ โบลิเวีย บราซิล แคเมอรูน แคนาดา ชิลี จีน ไต้หวัน โคลอมเบีย หมู่เกาะคุก คอสตาริกา คิวบา กือราเซา สาธารณรัฐเช็ก เดนมาร์ก สาธารณรัฐโดมินิกัน เอกวาดอร์ อียิปต์ เอลซัลวาดอร์ เอธิโอเปีย เอสโตเนีย ฟินแลนด์ ฝรั่งเศส กาบอง จอร์เจีย เยอรมนี กานา ยิบรอลตาร์ กัวเดอลุป กวม กัวเตมาลา กายอานา เฮติ ฮาวาย ฮอนดูรัส ฮ่องกง ฮังการี ไอซ์แลนด์ อินเดีย อินโดเนเซีย อิสราเอล เกาะไอร์แลนด์ อิตาลี ญี่ปุ่น เคนยา เกาหลี คีร์กีซสถาน ลาว ลัตเวีย เลบานอน ลิทัวเนีย ลักเซมเบิร์ก มาเก๊า มาเลเซีย มอริเชียส เม็กซิโก มอลโดวา มองโกเลีย เมียนมา นามิเบีย เนปาล เนเธอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ นิการากัว หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา นอร์เวย์ ปานามา ปารากวัย เปรู ฟิลิปปินส์ โปแลนด์ โปรตุเกส ปวยร์โตรีโก โรมาเนีย รัสเซีย เซอร์เบีย เซียร์ราลีโอน สิงคโปร์ สโลวาเกีย แอฟริกาใต้ เซาท์ซูดาน สเปน ศรีลังกา ซูรินาม สวีเดน ตาฮีตี ไทยแลนด์ ตูนิเซีย ตุรกี ยูเครน ยูไนเต็ดคิงดอม สหรัฐอเมริกา หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐอเมริกา เวเนซุเอลา เวียดนาม แซมเบีย
ไม่ได้ดำเนินการ (ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2012)	แองโกลา (2004) ออสเตรีย (1994) บาฮามาส (2010) เบอร์มิวดา (1971) บัลแกเรีย (1970) โครเอเชีย (2003) โกตดิวัวร์ (1999) ไซปรัส (2006) สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (1987) ฟีจี (1996) กรีซ (2010) จาเมกา (2010) จอร์แดน (1963) คาซัคสถาน (2005) ไลบีเรีย (2008) มาซิโดเนีย (2002) มาดากัสการ์ (1961) มอลตา (2004) โมร็อกโก (1969) มาร์ตีนิก (2010) นิวแคลิโดเนีย (2006) ปากีสถาน (2002) ปาเลา (2001) สาธารณรัฐคองโก (2008) ซานมารีโน (2001) เซเนกัล (2004) เซเชลส์ (1995) สวิตเซอร์แลนด์ (1993) แทนซาเนีย (2011) โตโก (2000) ตรินิแดดและโตเบโก (2011) ยูกันดา (2009) อุรุกวัย (1999) ซิมบับเว (2011)
ไม่ได้ดำเนินการ (ประเทศและดินแดนเดิมที่มีอยู่)	เกาะบอร์เนียว (1960) เชโกสโลวาเกีย (1992) อังกฤษ (1986) ลาตินเม็กซิโก (ตัวแทนชาติพันธุ์) (2003) บริติชมาลายา (1962) พื้นเมืองอเมริกัน (ตัวแทนชาติพันธุ์) (2003) สกอตแลนด์ (1986) เซอร์เบียและมอนเตเนโกร (2006) แปซิฟิกใต้ (ตัวแทนชาติพันธุ์) (1960) สหภาพโซเวียต (1990) เวลส์ (1986) หมู่เกาะเวสต์อินดีส (1965) ยูโกสลาเวีย (2002)