ข้ามไปเนื้อหา

อู่หลิงยฺเหวียน

พิกัด: 29°20′N 110°30′E / 29.333°N 110.500°E / 29.333; 110.500
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พื้นที่ที่มีคุณค่าทางทัศนียภาพและประวัติศาสตร์อู่หลิงยฺเหวียน *
  แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ประเทศมณฑลหูหนาน  จีน
ประเภทมรดกโลกทางธรรมชาติ
เกณฑ์พิจารณา(vii)
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน2535 (คณะกรรมการสมัยที่ 16)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก
อู่หลิงยฺเหวียน
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อทางการพื้นที่ที่มีคุณค่าทางทัศนียภาพและประวัติศาสตร์อู่หลิงยฺเหวียน
ที่ตั้งอำเภออู่หลิงยฺเหวียน จางเจียเจี้ย มณฑลหูหนาน ประเทศจีน
เกณฑ์พิจารณาธรรมชาติ: (vii)
อ้างอิง640
ขึ้นทะเบียน1992 (สมัยที่ 16th)
พื้นที่26,400 เฮกตาร์ (102 ตารางไมล์)
พิกัด29°20′N 110°30′E / 29.333°N 110.500°E / 29.333; 110.500
อู่หลิงยฺเหวียนตั้งอยู่ในมณฑลหูหนาน
อู่หลิงยฺเหวียน
ที่ตั้งอู่หลิงยฺเหวียน ในมณฑลหูหนาน
อู่หลิงยฺเหวียนตั้งอยู่ในประเทศจีน
อู่หลิงยฺเหวียน
อู่หลิงยฺเหวียน (ประเทศจีน)
อู่หลิงยฺเหวียน
"อู่หลิงยฺเหวียน" ในอักษรจีน
ภาษาจีน武陵源

อู่หลิงยฺเหวียน (จีน: 武陵源; พินอิน: Wǔlíng Yuán) เป็นสถานที่ที่มีทัศนียภาพและประวัติศาสตร์ในอำเภออู่หลิงยฺเหวียน มณฑลหูหนานของจีน โดยได้รับการบรรจุเป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกใน ค.ศ. 1992[1] มีชื่อเสียงในเรื่องเป็นแหล่งที่มีเสาและยอดหินทรายควอร์ตไซต์กว่า 3,000 ต้นทั่วพื้นที่ โดยมีหลายเสาสูงกว่า 200 เมตร (660 ฟุต) ที่มีเหวและช่องเขาหลายแห่งที่มีลำธาร สระน้ำ ทะเลสาบ แม่น้ำและน้ำตกที่งดงาม[1]

สถานที่นี้ตั้งอยู่ในนครจางเจียเจี้ย และอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของฉางชา เมืองหลักของมณฑลหูหนานประมาณ 270 กิโลเมตร (170 ไมล์) อุทยานนี้กินพื้นที่ 690 ตารางกิโลเมตร (266 ตารางไมล์)[2]

มรดกโลก

[แก้]

อุทยานแห่งชาติอู่หลิงยฺเหวียนได้ลงทะเบียนเป็นมรดกโลกภายใต้ชื่อ "ภูมิทัศน์แห่งอู่หลิงยฺเหวียนและพื้นที่ประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ" ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 16 เมื่อปี พ.ศ. 2535 ที่เมืองแซนตาเฟ สหรัฐอเมริกา ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้

  • (vii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของการเป็นตัวแทนในวิวัฒนาการสำคัญต่าง ๆ ในอดีตของโลก เช่น ยุคสัตว์เลื้อยคลาน ยุคน้ำแข็ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาความหลากหลายทางธรรมชาติบนพื้นโลก

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Wulingyuan Scenic and Historic Interest Area". Unesco World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. สืบค้นเมื่อ 16 December 2013.
  2. "Wulingyuan Scenic and Historic Area". Travel China Guide.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]