มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลอะพอนไทน์
University of Newcastle upon Tyne

ตราโล่ ตัดจากตราอาร์มประจำมหาวิทยาลัย
ประเภท	สถาบันอุดมศึกษาของรัฐบาล
สถาปนา	พ.ศ. 2506 – แยกตัวจากมหาวิทยาลัยเดอรัม พ.ศ. 2377 – วิทยาลัยแพทย์
ที่ตั้ง	นิวคาสเซิลอะพอนไทน์ , ไทน์และเวียร์ , สหราชอาณาจักร 54.978°N 1.615°W / 54.978; -1.615
วิทยาเขต	ในเมือง
สี	ฟ้า (มหาวิทยาลัย)   ทองเหลือง (คณะมนุษยศาสตร์ฯ)   น้ำเงิน (คณะวิทยาศาสตร์ฯ)   ม่วง (คณะแพทยศาสตร์ฯ)
เครือข่าย	กลุ่มรัสเซล EUA กลุ่มเอ็น 8 ACU ยูนิเวอร์ซิตียูเค
เว็บไซต์	www.ncl.ac.uk

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลอะพอนไทน์ (University of Newcastle upon Tyne) หรือเรียกอย่างสั้นว่ามหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล (Newcastle University) เป็นสถาบันอุดมศึกษาเน้นวิจัยขนาดกลาง มีความเชี่ยวชาญด้านการสอนและวิจัยทางแพทยศาสตร์ ก่อตั้งขึ้นจากส่วนงานของมหาวิทยาลัยเดอรัมที่แยกออกมาและพัฒนาให้เป็นมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเป็นหนึ่งในสองสถาบันอุดมศีกษาในเมืองนิวคาสเซิล โดยมีจำนวนนักศึกษาทุกระดับน้อยกว่ามหาวิทยาลัยนอร์ทัมเบรีย ณ นิวคาสเซิล

ประวัติ

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลก่อตั้งเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2377 ในฐานะวิทยาลัยแพทย์ขนาดเล็ก ๆ ต่อมาในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2394 เกิดความขัดแย้งในหมู่อาจารย์จนต้องแยกเป็นสองสถาบัน คือ วิทยาลัยแพทย์นิวคาสเซิล (Newcastle College of Medicine) และวิทยาลัยแพทยศาสตร์และศาสตร์ปฏิบัตินิวคาสเซิลอะพอนไทน์ (Newcastle upon Tyne College of Medicine and Practical Science) จากนั้นในปีต่อมา วิทยาลัยแพทย์นิวคาสเซิล ได้สมทบกับมหาวิทยาลัยเดอรัม และให้ประกาศนียบัตรแพทยศาสตร์เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2399 หนึ่งปีให้หลังจากนั้นวิทยาลัยทั้งสองรวมตัวกันเป็นคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดอรัม ณ นิวคาสเซิล (ระวังสับสนกับคณะแพทยศาสตร์ เภสัชศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเดอรัมในปัจจุบัน)

ต่อมาในปี พ.ศ. 2414 มหาวิทยาลัยเดอรัม วิทยาเขตนิวคาสเซิล (ส่วนงานในขณะนั้น) ได้ขยายสถานที่สอนวิชาวิทยาศาสตร์กายภาพ ตั้งในใจกลางเมืองนิวคาสเซิล ทำการสอนสาขาวิชาคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี และธรณีวิทยาเพื่อรองรับการทำเหมืองแร่ คณะวิชาดังกล่าวต่อมาได้ยกฐานะเป็นคณะวิทยาศาสตร์กายภาพในปี พ.ศ. 2426 คณะทั้งสองดำเนินกิจการมาได้ด้วยดีภายใต้การบริหารเดียวกัน วิทยาเขตนิวคาสเซิลของมหาวิทยาลัยเดอรัมเจริญก้าวหน้าตามลำดับจนสามารถสอนด้านแพทยศาสตร์ ศิลปศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ได้ครบเมื่อ พ.ศ. 2461 ในที่สุดมหาวิทยาลัยเดอรัมบริหารงานไม่คล่องตัว จนต้องให้มีพระราชบัญญัติแยกสองสถาบันออกจากกัน โดยวิทยาเขตเดอรัมยังคงเป็นมหาวิทยาลัยเดอรัมต่อไป ส่วนวิทยาเขตนิวคาสเซิล ได้เป็นมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลอะพอนไทน์

ที่ตั้ง

อาคารสโมสรนักศึกษา

ผังบริเวณมหาวิทยาลัย

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลมีวิทยาเขตหลักที่ย่านเฮย์มาร์เก็ต ด้านตะวันตกเฉียงเหนือของใจกลางเมืองนิวคาสเซิล มหาวิทยาลัยตั้งอยู่ติดกับสวนสาธารณะลีซพาร์ก (Leazes Park) สวนสาธารณะทาวน์มัวร์ (Town Moor) และมหาวิทยาลัยนอร์ทัมเบรีย ภายในมหาวิทยาลัยประกอบด้วยอาคารเรียนและปฏิบัติการ อาทิ อาคารอาร์มสตรอง ซึ่งสร้างในปี พ.ศ. 2431 ด้วยเงิน 18,000 ปอนด์ทองคำ ต่อมาได้มีการต่อเติมสร้างหอจูบิลี ซึ่งเสร็จในปี พ.ศ. 2437 เพื่อเป็นอนุสรณ์พระราชพิธีกาญจนาภิเษกของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียเมื่อปี พ.ศ. 2430 นอกจากนี้ในปี พ.ศ. 2449 ได้มีการต่อเติมทางเข้าด้านตะวันตกเฉียงเหนือจนสำเร็จ อาคารทั้งหลังทำพิธีเปิดโดยสมเด็จพระราชาธิบดีเอ็ดเวิร์ดที่เจ็ด ภายในอาคาร ประกอบด้วยโถงคิงส์ (King's Hall) ซึ่งได้รับพระบรมราชานุญาตให้เรียกชื่อเช่นนั้น โถงดังกล่าวใช้เป็นสถานที่ประกอบพิธีมอบปริญญาบัตร ด้านข้างอาคารเป็นลานอนุสรณ์สำหรับคณาจารย์-เจ้าหน้าที่ และนักศึกษาซึ่งต้องสูญเสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสอง

นอกจากอาคารอาร์มสตรองแล้ว ยังมีอาคารบรูซ (ฺBruce Building) ซึ่งสร้างราว ๆ พ.ศ. 2439 - 2443 ออกแบบโดยโจเซฟ ออสวอลด์ (Joseph Oswald) แต่เดิมใช้เป็นโรงสุราของบริษัทนิวคาสเซิลบรูเวอรี (Newcastle Brewery Limited)

อาคารที่สร้างใหม่ของมหาวิทยาลัย หนึ่งในนั้นคือ อาคารเดวอนเชอร์ (Devonshire Building) ซึ่งเปิดในปี พ.ศ. 2544 เป็นอาคารประหยัดพลังงานซึ่งติดตั้งเซลล์สุริยะ กระแสไฟฟ้าที่ได้จะนำไปควบคุมระบบม่านควบคุมแสงในอาคาร ตลอดจนมีการใช้พลังงานน้ำร้อนใต้ดินทำความร้อนให้แก่อาคาร จนได้รับรางวัลกรีนกาวน์ (Green Gown).

มหาวิทยาลัยมีแผนพัฒนาพื้นที่บางส่วนของมหาวิทยาลัย โดยสร้างอาคารคิงส์เกต อาคารแพทยศาสตร์ พร้อมด้วยหอพักนักศึกษาเมื่อปี พ.ศ. 2553 นอกจากนี้ยังได้สร้างอาคารสำหรับอินทูนิวคาสเซิลยูนิเวอร์ซิตี (INTO Newcastle University) ในปี พ.ศ. 2555 ด้วย

ห้องสมุดขนาดใหญ่ของมหาวิทยาลัยมีสามแห่ง ได้แก่ ห้องสมุดโรบินสัน ซึ่งเป็นหอสมุดกลาง ตั้งชื่อตามฟิลิป โรบินสัน (Philip Robinson) พ่อค้าขายหนังสือและผู้อุทิศเงินแก่มหาวิทยาลัย, ห้องสมุดวอลตัน ซึ่งเป็นหอสมุดคณะแพทยศาสตร์ ตั้งชื่อตามจอห์น วอลตัน (John Walton) อดีตคณบดีคณะแพทยศาสตร์ ห้องสมุดวอลตันเป็นห้องสมุดที่อนุญาตให้เจ้าหน้าที่สำนักบริการสุขภาพแห่งชาติ (National Health Services) ได้ใช้ด้วย และ ห้องสมุดกฎหมาย ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยได้รับรางวัลชาร์เทอร์มาร์ก (Charter Mark) ในฐานะที่ให้บริการแก่ผู้ใช้ห้องสมุดดีเด่น นอกจากห้องสมุดขนาดใหญ่แล้ว มหาวิทยาลัยยังมีห้องสมุดขนาดเล็กตามภาควิชาต่าง ๆ

นอกเหนือจากที่ตั้งในเมืองนิวคาสเซิลอะพอนไทน์แล้ว มหาวิทยาลัยยังได้ขยายศูนย์วิทยบริการไปที่ประเทศสิงคโปร์และเปิดคณะแพทยศาสตร์ที่ประเทศมาเลเซีย

ส่วนงาน

มหาวิทยาลัยประกอบด้วยคณะวิชา (faculty) จำนวน 3 คณะ ได้แก่

• คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
  • ภาควิชาสถาปัตยกรรม การวางผังเมือง และภูมิสถาปัตยกรรม
  • ภาควิชาศิลปวัฒนธรรม
  • ภาควิชาบริหารธุรกิจ
  • ศูนย์รวมปริญญาบัณฑิตหลักสูตรสี่ปี (Combined Honours Centre)
  • ภาควิชาศึกษาศาสตร์ นิเทศศาสตร์ และภาษาศาสตร์
  • ภาควิชาวรรณคติ ภาษา และภาษาศาสตร์อังกฤษ
  • ภาควิชาภูมิศาสตร์ รัฐศาสตร์ และสังคมวิทยา
  • ภาควิชาประวัติศาสตร์ โบราณศึกษา และโบราณคดี
  • ศูนย์ภาษา
  • ภาควิชานิติศาสตร์
  • ภาควิชาภาษาสมัยใหม่

• คณะแพทยศาสตร์
  • ภาควิชาแพทยศาสตร์
  • ภาควิชาชีวเวชศาสตร์
  • ภาควิชาทันตแพทยศาสตร์
  • ภาควิชาพัฒนาแพทยศาสตรศึกษา
  • สถาบันบัณฑิตศึกษาด้านแพทยศาสตร์และทันตแพทยศาสตร์
  • ภาควิชาจิตวิทยา

• คณะวิทยาศาสตร์ เกษตรศาสตร์ และวิศวกรรมศาสตร์
  • ภาควิชาเกษตร อาหาร และการพัฒนาชนบท
  • ภาควิชาชีววิทยา
  • ภาควิชาวิศวกรรมเคมีและวัสดุขั้นสูง
  • ภาควิชาเคมี
  • ภาควิชาวิศวกรรมโยธาและธรณีศาสตร์
  • ภาควิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์
  • ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์
  • ภาควิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทางทะเล
  • ภาควิชาคณิตศาสตร์และสถิติ
  • ภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกลและระบบ

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล
• เว็บไซต์มหาวิทยาลัยสโมสรนักศึกษานิวคาสเซิล
• หนังสือพิมพ์นักศึกษา เดอะคูเรียร์