ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อิหม่าม"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล ย้อนการก่อกวน 2 ครั้งของ ศักดิ์ดายุทธ (พูดคุย)... |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{สั้นมาก}} |
{{สั้นมาก}} |
||
[[File:Govardhan. A Discourse Between Muslim Sages ca. 1630 LACMA.jpg|thumb|อิหม่าม[[จักรวรรดิโมกุล|โมกุล]]นั่งสนทนากัน]] |
|||
{{อิสลาม}} |
{{อิสลาม}} |
||
'''อิหม่าม''' หรือ '''โต๊ะอิหม่าม''' หรือ[[ภาษามลายูปัตตานี]]ว่า '''โต๊ะอีแม'''<ref name="แพร">{{cite book | author = แพร ศิริศักดิ์ดำเกิง | title = ทักษะวัฒนธรรม| url = http://www.sac.or.th/main/uploads/userfiles/image/taksawattanatam/p_refer.pdf | publisher = ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร | location = กรุงเทพฯ | year = 2552 | page = 141}}</ref> มาจากคำอาหรับว่า '''อิมาม''' ({{lang-ar|إمام}}) แปลว่า'''ผู้นำ''' มีหน้าที่สอนและปฏิบัติการ[[ละหมาด]]แก่[[สัปบุรุษ]]เพื่อมุ่งศรัทธาต่อ[[อัลลอฮ์]]และ[[นบีมุฮัมมัด]]<ref name="ประพนธ์">ประพนธ์ เรืองณรงค์. ''เรื่องเล่าจากปัตตานี''. กรุงเทพฯ : สถาพรบุ๊คส์, 2548, หน้า 17</ref> เป็นผู้มีความรู้และมีคุณธรรม<ref name="แพร"/> |
'''อิหม่าม''' หรือ '''โต๊ะอิหม่าม''' หรือ[[ภาษามลายูปัตตานี]]ว่า '''โต๊ะอีแม'''<ref name="แพร">{{cite book | author = แพร ศิริศักดิ์ดำเกิง | title = ทักษะวัฒนธรรม| url = http://www.sac.or.th/main/uploads/userfiles/image/taksawattanatam/p_refer.pdf | publisher = ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร | location = กรุงเทพฯ | year = 2552 | page = 141}}</ref> มาจากคำอาหรับว่า '''อิมาม''' ({{lang-ar|إمام}}) แปลว่า'''ผู้นำ''' มีหน้าที่สอนและปฏิบัติการ[[ละหมาด]]แก่[[สัปบุรุษ]]เพื่อมุ่งศรัทธาต่อ[[อัลลอฮ์]]และ[[นบีมุฮัมมัด]]<ref name="ประพนธ์">ประพนธ์ เรืองณรงค์. ''เรื่องเล่าจากปัตตานี''. กรุงเทพฯ : สถาพรบุ๊คส์, 2548, หน้า 17</ref> เป็นผู้มีความรู้และมีคุณธรรม<ref name="แพร"/> |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:19, 7 กรกฎาคม 2563
ส่วนหนึ่งของ |
ศาสนาอิสลาม |
---|
|
อิหม่าม หรือ โต๊ะอิหม่าม หรือภาษามลายูปัตตานีว่า โต๊ะอีแม[1] มาจากคำอาหรับว่า อิมาม (อาหรับ: إمام) แปลว่าผู้นำ มีหน้าที่สอนและปฏิบัติการละหมาดแก่สัปบุรุษเพื่อมุ่งศรัทธาต่ออัลลอฮ์และนบีมุฮัมมัด[2] เป็นผู้มีความรู้และมีคุณธรรม[1]
ทั้งนี้อิหม่ามยังทำหน้าที่เป็นประธานของกิจต่าง ๆ อาทิ การเกิด การสมรส และการตาย รวมทั้งการรังสรรค์ความเจริญก้าวหน้าแก่มัสยิดและชุมชน[2]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 แพร ศิริศักดิ์ดำเกิง (2552). ทักษะวัฒนธรรม (PDF). กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร. p. 141.
- ↑ 2.0 2.1 ประพนธ์ เรืองณรงค์. เรื่องเล่าจากปัตตานี. กรุงเทพฯ : สถาพรบุ๊คส์, 2548, หน้า 17
แหล่งข้อมูลอื่น
- เชค อับดุลลอฮ์ อับดิรเราะหมาน ศอและห์ อาลบัสซาม (เขียน), สมอเอก (แปล). "การเป็นอิหม่าม". อิสลามมอร์. สืบค้นเมื่อ 17 พฤษภาคม 2558.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help)