จังหวัดท้ายบิ่ญ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดท้ายบิ่ญ

Tỉnh Thái Bình
เจดีย์แก้ว, ท้ายบิ่ญ, ประเทศเวียดนาม
เจดีย์แก้ว, ท้ายบิ่ญ, ประเทศเวียดนาม
สมญา: 
สันติภาพ
สถานที่ตั้งของท้ายบิ่ญในประเทศเวียดนาม
สถานที่ตั้งของท้ายบิ่ญในประเทศเวียดนาม
พิกัด: 20°30′N 106°20′E / 20.500°N 106.333°E / 20.500; 106.333พิกัดภูมิศาสตร์: 20°30′N 106°20′E / 20.500°N 106.333°E / 20.500; 106.333
ประเทศ เวียดนาม
ภูมิภาคดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง
เมืองหลักท้ายบิ่ญ
การปกครอง
 • ประธานสภาประชาชนเหงียน เตี๊ยน ถั่ญ
 • ประธานคณะกรรมการประชาชนเหงียน คัก เถิ่น
พื้นที่
 • ทั้งหมด1,542 ตร.กม. (595 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2019)[1]
 • ทั้งหมด1,860,447 คน
 • ความหนาแน่น1,200 คน/ตร.กม. (3,100 คน/ตร.ไมล์)
ประชากร
 • ชนชาติเวียดนาม
เขตเวลาUTC+7 (ICT)
รหัสโทรศัพท์36
รหัส ISO 3166VN-20
เว็บไซต์thaibinh.gov.vn

ท้ายบิ่ญ (เวียดนาม: Thái Bình) เป็นจังหวัดชายฝั่งทะเลภาคตะวันออกในภูมิภาคดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง ทางตอนเหนือของประเทศเวียดนาม ห่างจากเมืองนามดิ่ญประมาณ 18 กิโลเมตร ห่างจากเมืองไฮฟองประมาณ 70 กิโลเมตร และห่างจากกรุงฮานอยประมาณ 110 กิโลเมตร

เขตการปกครอง[แก้]

จังหวัดท้ายบิ่ญแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 1 นครและ 7 อำเภอ[1] ได้แก่

ชื่อภาษาไทย ชื่อภาษาเวียดนาม ประชากร (ค.ศ. 2019)
นครท้ายบิ่ญ Thái Bình 206,037
อำเภอกวิ่ญฝุ Quỳnh Phụ 240,940
อำเภอเกี๊ยนเซือง Kiến Xương 216,682
อำเภอดงฮึง Đông Hưng 244,838
อำเภอเตี่ยนหาย Tiền Hải 215,535
อำเภอท้ายถวิ Thái Thụy 255,222
อำเภอหวูทือ Vũ Thư 227,921
อำเภอฮึงห่า Hưng Hà 253,272

ประชาชนและวัฒนธรรม[แก้]

แม้ว่าจะตั้งอยู่ในใจกลางของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง แต่ในอดีต ท้ายบิ่ญถือเป็นเกาะล้อมรอบด้วยแม่น้ำขนาดใหญ่ 3 สาย และเป็นจังหวัดเดียวที่ไม่เคยถูกรวมหรือแยกพื้นที่ออกจากกัน ทำให้ผู้คนในท้ายบิ่ญมีวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์

ศัพท์มูลวิทยา[แก้]

ชื่อของจังหวัดมาจากศัพท์จีน-เวียดนาม แปลว่า "สันติภาพที่ยิ่งใหญ่"

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 สำนักงานสถิติแห่งประเทศเวียดนาม. "KẾT QUẢ TOÀN BỘ TỔNG ĐIỀU TRA DÂN SỐ VÀ NHÀ Ở NĂM 2019 COMPLETED RESULTS OF THE 2019 VIET NAM POPULATION AND HOUSING CENSUS" (PDF). สืบค้นเมื่อ 18 February 2024.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]