ข้ามไปเนื้อหา

จังหวัดบั๊กซาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดบั๊กซาง

Tỉnh Bắc Giang
เมืองบั๊กซาง
เมืองบั๊กซาง
สมญา: 
เหนือแม่น้ำ
ที่ตั้งของจังหวัดบั๊กซาง (สีแดง) ในเวียดนาม
ที่ตั้งของจังหวัดบั๊กซาง (สีแดง) ในเวียดนาม
แผนที่
พิกัด: 21°20′N 106°20′E / 21.333°N 106.333°E / 21.333; 106.333
ประเทศ เวียดนาม
ภูมิภาคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เมืองหลักบั๊กซาง
การปกครอง
  ประธานสภาประชาชนเหงียน โกว๊ก เกื่อง
  ประธานคณะกรรมการประชาชนด่าว ซวน เกิ่น
พื้นที่
  ทั้งหมด3,827.45 ตร.กม. (1,477.79 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (ค.ศ. 2021)
  ทั้งหมด1,902,238 คน
  ความหนาแน่น500 คน/ตร.กม. (1,300 คน/ตร.ไมล์)
ประชากรศาสตร์
  กลุ่มชาติพันธุ์เวียดนาม, หนุ่ง, ซ้านจัย, ซ้านสี่ว, ฮวา, ตั่ย
เขตเวลาUTC+7 (ICT)
รหัสพื้นที่204
รหัส ISO 3166VN-54
เว็บไซต์www.bacgiang.gov.vn/default.aspx?1.2

บั๊กซาง (เวียดนาม: Bắc Giang) เป็นจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเวียดนาม ตั้งอยู่ห่างจากฮานอยไปประมาณ 50 กิโลเมตร (31 ไมล์) จังหวัดมีเนื้อที่ 3,827.45 ตารางกิโลเมตร ใน ค.ศ. 2019 มีประชากร 1,803,950 คน[1]

จังหวัดบั๊กซางตั้งอยู่บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง มีอาณาเขตจรดจังหวัดกว๋างนิญทางทิศตะวันออก จรดจังหวัดหลั่งเซินทางทิศเหนือ จรดจังหวัดท้ายเงวียนและอำเภอซ้อกเซินของเทศบาลนครฮานอยทางทิศตะวันตก จรดจังหวัดบั๊กนิญและจังหวัดหายเซืองทางทิศใต้

ลิ้นจี่

[แก้]

ลิ้นจี่เป็นพืชผลไม้ที่โดดเด่นของจังหวัดบั๊กซาง โดยมีผลผลิตคิดเป็นเป็น 20,248 ตัน พันธุ์นี้มีต้นกำเนิดมาจาก จังหวัดหายเซือง โดยได้รับการขึ้นทะเบียนเป็น สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์[2] และได้รับการปลูกฝังในเชิงพาณิชย์ในอำเภอหลุกหงั่น อำเภอหลุกนาม และอำเภอเอียนเท้ของจังหวัดนอกเหนือจากจังหวัดอื่น ๆ "ลิ้นจี่ บั๊กซาง" เป็นลิ้นจี่ที่มีลักษณะพิเศษตรงที่มีขนาดใหญ่ และความหวานมากกว่าลิ้นจี่ในแหล่งเพาะปลูกอื่น ๆ ของเวียดนาม  นอกจากส่งขายเป็นลิ้นจี่สดแล้ว ยังส่งขายในรูปแบบลิ้นจี่แช่แข็งทั้งผล และลิ้นจี้แช่แข็งที่ปอกเปลือกกับเอาเมล็ดออกแล้ว  ลิ้นจี่ บั๊กซาง ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ที่เวียดนามเมื่อปี 2008 และในปี 2020 ผลบังคับใช้จากข้อตกลงการค้าเสรีระหว่างสหภาพยุโรป-เวียดนาม (EVFTA) ทำให้ได้รับการอนุรักษ์เป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ใน EU ด้วยเช่นกัน

"ลิ้นจี่ บั๊กซาง" ใช้สายพันธุ์ "Thieu" และต้องมาจากการขยายพันธุ์โดยไม่ใช้เพศจากต้นลิ้นจี่ลักษณะดีในพื้นที่แหล่งผลิตเท่านั้น  วิธีเพาะปลูก ทำโดยตัดแต่งกิ่งเกือบทั้งหมดหลังเก็บเกี่ยว รวมทั้งกิ่งใหญ่ ๆ ด้วย  สำหรับเกณฑ์ส่งขาย สามารถส่งขายได้เฉพาะผลที่ไม่มีบาดแผลหรือความเสียหายชัดเจนเท่านั้น ส่วนลิ้นจี่แช่แข็งทั้งผล จะสามารถส่งขายได้เฉพาะผลที่ไม่มีบาดแผลหรือความเสียหายชัดเจน มีชั้นน้ำแข็งบาง ๆ เกาะติดผิวนอกผล ผลแข็ง และแต่ละผลแยกออกจากกัน  และลิ้นจี้แช่แข็งที่ปอกเปลือกกับเอาเมล็ดออกแล้ว สามารถส่งขายได้เฉพาะผลที่ไม่มีบาดแผลหรือความเสียหายชัดเจน มีชั้นน้ำแข็งบาง ๆ เกาะติดผิวนอกผล ผลแข็ง และแต่ละผลแยกออกจากกัน

แหล่งผลิตมีภูมิประเทศเป็นแผ่นดินแอ่งที่มีพื้นที่ภูเขาล้อมรอบ ภูมิประเทศนี้ทำให้เกิดฤดูหนาวแห้งแล้งยาวนานที่มีลักษณะเฉพาะประจำถิ่น เดือน ก.พ. เป็นช่วงที่อุณหภูมิต่ำสุดโดยมีอุณหภูมิเฉลี่ย 15.2℃ ซึ่งอุณหภูมิต่ำช่วงฤดูหนาวนี้เองคือเงื่อนไขเหมาะสมสำหรับให้ลิ้นจี่ Luc Ngan ออกดอกและติดผล  นอกจากนี้ปริมาณน้ำฝนก็พอเหมาะกับลำดับขั้นการเติบโตและระยะเวลาเติบโตของลิ้นจี่ด้วย ขณะเดียวกันยังมีลักษณะพิเศษด้านภูมิศาสตร์ นั่นคือเมื่อเข้าระยะที่ผลเติบโต (เดือน มี.ค.-มิ.ย. ของปีถัดไป) ช่วงกลางวันของ บั๊กซาง จะยาวกว่าของแหล่งเพาะปลูกลิ้นจี่พันธุ์ Thieu แห่งอื่น ๆ  ลิ้นจี่ บั๊กซางสามารถปลูกได้อย่างหนาแน่นบนพื้นที่เนินเขาที่มีหินกรวดเยอะ ภูมิประเทศเนินเขาสามารถเก็บน้ำใต้ดินได้น้อย จึงทำให้ผลิตลิ้นจี่ที่มีรสหวานมากได้  ลิ้นจี่บั๊กซาง ถูกผลิตในเชิงพาณิชย์ตั้งแต่ปี 1960 อย่างต่อเนื่องเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน รวมเวลา 60 ปี เกษตรกรผู้ผลิตใน บั๊กซาง ต่างใช้เทคนิคตัดแต่งกิ่งหลังเก็บเกี่ยวตลอดมาในช่วงเวลา 60 ปีนี้  ลิ้นจี่ บั๊กซาง จำหน่ายกว้างขวางทั่วทุกแห่งในเวียดนาม และส่งออกไปขายยังประเทศต่างๆ มากมาย รวมทั้งจีน, สหรัฐอเมริกา, รัสเซีย, สหภาพ EU และญี่ปุ่น ปริมาณส่งออกลิ้นจี่แช่แข็งทั้งผลสู่ญี่ปุ่นในตอนนี้อยู่ที่ประมาณปีละ 5-6 ตัน ปัจจุบันลิ้นจี่สดเองก็กระจายส่งขายไปทั่วญี่ปุ่นเช่นกัน

เขตการปกครอง

[แก้]

จังหวัดบั๊กซางแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 1 นครและ 9 อำเภอ[1] ได้แก่

ชื่อภาษาไทยชื่อภาษาเวียดนามประชากร (ค.ศ. 2019)
นครบั๊กซางBắc Giang174,229
อำเภอเซินด่งSơn Động76,106
อำเภอเตินเอียนTân Yên177,265
อำเภอหลั่งซางLạng Giang216,996
อำเภอหลุกนามLục Nam226,194
อำเภอหลุกหงั่นLục Ngạn226,540
อำเภอเหวียตเอียนViệt Yên205,900
อำเภอเหียปฮหว่าHiệp Hòa247,460
อำเภอเอียนเท้Yên Thế101,135
อำเภอเอียนสุงYên Dũng152,125

ระเบียงภาพ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1 2 สำนักงานสถิติแห่งประเทศเวียดนาม. "KẾT QUẢ TOÀN BỘ TỔNG ĐIỀU TRA DÂN SỐ VÀ NHÀ Ở NĂM 2019 COMPLETED RESULTS OF THE 2019 VIET NAM POPULATION AND HOUSING CENSUS" (PDF). สืบค้นเมื่อ 18 February 2024.
  2. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-03. สืบค้นเมื่อ 2023-05-06.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]