จังหวัดห่าซาง
จังหวัดห่าซาง Tỉnh Hà Giang | |
|---|---|
 | |
 ที่ตั้งของจังหวัดห่าซางในประเทศเวียดนาม | |
| พิกัด: 22°45′N 105°0′E / 22.750°N 105.000°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 22°45′N 105°0′E / 22.750°N 105.000°E | |
| ประเทศ |  เวียดนาม |
| ภูมิภาค | ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ |
| เมืองหลัก | ห่าซาง |
| การปกครอง | |
| • ประธานสภาประชาชน | ส่าง วัน เกว๋ย |
| • ประธานคณะกรรมการประชาชน | เจี่ยว ดึ๊ก ทัญ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 7,945.8 ตร.กม. (3,067.9 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2008) | |
| • ทั้งหมด | 705,100 คน |
| • ความหนาแน่น | 89 คน/ตร.กม. (230 คน/ตร.ไมล์) |
| ประชากร | |
| • กลุ่มชาติพันธุ์ | เวียดนาม, ตั่ย, เย้า, ม้ง, ซ้านสี่ว, Lô Lô |
| เขตเวลา | UTC+7 (ICT) |
| รหัสโทรศัพท์ | 19 |
| รหัส ISO 3166 | VN-03 |
| เว็บไซต์ | Tỉnh Hà Giang |
ห่าซาง (เวียดนาม: Hà Giang) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม[1] ถือเป็นจุดเหนือสุดของประเทศโดยมีพรมแดนร่วมกับมณฑลยูนนานทางตอนใต้ของประเทศจีน จึงเป็นที่รู้จักในฐานะเขตแดนสุดท้ายของเวียดนาม จังหวัดห่าซางครอบคลุมพื้นที่ 7,945.8 ตารางกิโลเมตร ณ ปี พ.ศ. 2551 มีประชากรประมาณ 705,100 คน[2]
เมืองหลักของจังหวัดมีชื่อว่าห่าซางเช่นกัน มีทางหลวงหมายเลข 2 เป็นเส้นทางเชื่อมโยงกับเมืองอื่น และอยู่ห่างจากกรุงฮานอย 320 กิโลเมตร จุดข้ามพรมแดนอยู่ที่ทัญถวี ห่างจากเมืองหลักห่าซางออกไป 25 กิโลเมตร ห่าซางเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ยากจนที่สุดของประเทศ เนื่องจากมีภูมิประเทศเป็นภูเขาซึ่งมีศักยภาพต่อการพัฒนาด้านการเกษตรน้อยมาก[3][4][5][6][7]
จังหวัดห่าซางมีพรมแดนติดกับจีนยาว 270 กิโลเมตร (170 ไมล์) ประตูชายแดนมีชื่อว่า ทัญถวี นอกจากนี้ยังมีประตูที่เล็กกว่าอีกสามประตูคือ ฟ้อบ๋าง, ซี้นเหมิ่น และซัมปูน[8]
ศัพทมูลวิทยา[แก้]
ชื่อของจังหวัดมาจากวงศัพท์จีน-เวียดนาม โดยเขียนเป็นอักขระว่า 河楊
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Tim Doling North East VietNam: mountains and ethnic minorities - Page 101 2000 "With its current population of around 536,000, Hà Giang Province is the northernmost province of Việt Nam, covering a total land area of 7,831 square kilometres and sharing a 274-kilometre border with China."
- ↑ "Population and population density in 2008 by province". General Statistics Office of Vietnam. สืบค้นเมื่อ 5 September 2010.
- ↑ Boobbyer, Claire (2008). Footprint Vietnam. Footprint Travel Guides. p. 127. ISBN 1-906098-13-1. สืบค้นเมื่อ 2010-07-14.
- ↑ Ray, Nick (2009). Vietnam. Lonely Planet. pp. 187–89. ISBN 1-74179-159-6. สืบค้นเมื่อ 2010-08-29.
{{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help) - ↑ Murray, Geoffrey (1997). Vietnam dawn of a new market. Palgrave Macmillan. pp. 156–58. ISBN 0-312-17392-X. สืบค้นเมื่อ 2010-07-14.
- ↑ Let's Go Inc. (2006). Let's Go Vietnam. Macmillan. pp. 206–08. ISBN 0-312-36095-9. สืบค้นเมื่อ 2010-07-14.
- ↑ "Hà Giang Vietnam Information". Footprint Travels. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-20. สืบค้นเมื่อ 2010-07-13.
- ↑ "News: Hà Giang province - stirring up the internal potential". Embassy of Vietnam in USA. 2003-01-13. สืบค้นเมื่อ 2010-08-29.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Hà Giang Smoked Ham เก็บถาวร 2012-04-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Hà Giang municipal government website เก็บถาวร 2003-10-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Why Ha Giang attracts travelers
 |
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |