กังฟูแพนด้า 2

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Kung Fu Panda 2)
กังฟูแพนด้า 2
ใบปิดภาพยนตร์
กำกับJennifer Yuh Nelson
บทภาพยนตร์
สร้างจากCharacters created
โดย Ethan Reiff
Cyrus Voris
อำนวยการสร้างMelissa Cobb
นักแสดงนำ
ตัดต่อClare Knight
ดนตรีประกอบฮันส์ ซิมเมอร์
John Powell
บริษัทผู้สร้าง
ผู้จัดจำหน่ายพาราเมาต์พิกเจอส์
วันฉาย22 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 (2011-05-22)
ฮอลลีวูด ปฐมทัศน์
26 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 (2011-05-26)
สหรัฐอเมริกา
ความยาว90 นาที
ประเทศสหรัฐ
ภาษาอังกฤษ
ทุนสร้าง150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[1]
ทำเงิน665.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2]
ก่อนหน้านี้กังฟูแพนด้า จอมยุทธ์พลิกล็อก ช็อคยุทธภพ
ต่อจากนี้กังฟูแพนด้า 3

กังฟูแพนด้า 2 (อังกฤษ: Kung Fu Panda 2) เป็นภาพยนตร์แอนิเมชันแนวตลก ดราม่า และกำลังภายในอเมริกันที่ออกฉายใน ค.ศ. 2011 ผลิตโดยดรีมเวิกส์แอนิเมชันและจัดจำหน่ายโดยพาราเมาต์พิกเจอส์[a] โดยถือเป็นภาพยนตร์ภาคต่อของ กังฟูแพนด้า จอมยุทธ์พลิกล็อก ช็อคยุทธภพ ที่ออกฉายใน ค.ศ. 2008 ภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับโดยเจนนิเฟอร์ หยู เนลซอน ซึ่งเป็นผลงานการกำกับครั้งแรกของเธอ การพากย์เสียงยังคงใช้ทีมพากย์ชุดเดิมจากภาพยนตร์ภาคแรกเป็นส่วนใหญ่ และมีแกรี โอลด์แมน, หยาง จื่อฉยง, แดนนี แม็คไบรด์, เดนนิส เฮส์เบิร์ต, ฌ็อง-โกลด ว็อง ดาม และวิกเตอร์ การ์เบอร์ เป็นผู้พากย์เสียงตัวละครใหม่ ในภาพยนตร์ โปและห้าผู้พิทักษ์ ต้องต่อสู้กับ "อ๋องเช็น" ผู้ครองนครกงเหมินและเป็นผู้มีศาสตราวุธอันทรงพลังเพื่อครอบครองแผ่นดินจีน ในขณะเดียวกัน โปก็ค้นพบอดีตอันขมขื่นของตนเอง และพบว่าอ๋องเช็นมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ด้วย

ภาพยนตร์ปล่อยฉายครั้งแรกในวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 ในระบบสามมิติ กังฟูแพนด้า 2 ยังคงได้รับการพูดถึงในเชิงบวกเหมือนกับภาคแรก ในด้านของแอนิเมชัน การพากย์เสียง ฉากการต่อสู้ เพลงประกอบ และพัฒนาการของตัวละคร ภาพยนตร์ใช้งบประมาณ 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และทำรายได้ทั่วโลก 665 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ทำให้กลายเป็นภาพยนตร์แอนิเมชันที่ทำรายได้สูงที่สุดในปีนั้น และถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขาภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม ในงานประกาศผลรางวัลออสการ์ ครั้งที่ 84 ก่อนที่จะพ่ายให้กับภาพยนตร์เรื่อง แรงโก้ ฮีโร่ทะเลทราย ภาคต่อของภาพยนตร์เรื่องนี้คือ กังฟูแพนด้า 3 ซึ่งออกฉายใน ค.ศ. 2016[4]

เนื้อเรื่อง[แก้]

โปได้ใช้ชีวิตในฝันในฐานะนักรบมังกร ที่คอยคุ้มครองหุบเขาสันติภาพ ร่วมกับเพื่อนพ้องและอาจารย์กังฟูทั้งห้า ซึ่งได้แก่ นางพยัคฆ์ , นกกระเรียน , ตั๊กแตน , อสรพิษ และ วานร แต่ชีวิตใหม่ของโปกลับถูกคุกคามด้วยการปรากฏตัวของอ๋องเช็น วายร้ายที่น่าสะพรึงกลัว ผู้วางแผนที่จะใช้อาวุธลับในการเข้ายึดครองประเทศจีนและทำลายกังฟู เป็นหน้าที่ของโปและอาจารย์กังฟูทั้งห้าที่จะต้องเดินทางข้ามจีนแผ่นดินใหญ่ เพื่อเผชิญหน้าและกำจัดภัยคุกคามนี้ แต่โปจะหยุดอาวุธที่สามารถหยุดยั้งพลังกังฟูได้ยังไงกันล่ะ เขาจะต้องมองย้อนกลับไปยังอดีตของตัวเอง เพื่อไขปริศนาที่มาอันลึกลับของตัวเอง เมื่อนั้นเขาจึงจะสามารถปลดพันธนาการพลังที่จำเป็นต่อความสำเร็จของเขาออกมาได้

งานพากย์[แก้]

แบล็กในงานปฐมทัศน์ภาพยนตร์ที่ซิดนีย์ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2011
บทความหลัก: รายชื่อตัวละครในกังฟูแพนด้า
  • แจ็ก แบล็ก ให้เสียง โป
  • แอนเจลีนา โจลี ให้เสียง นางพยัคฆ์
  • ดัสติน ฮอฟแมน ให้เสียง อาจารย์ชิฟู
  • แกรี โอลด์แมน ให้เสียง อ๋องเช็น
  • แจ๊กกี้ ชาน ให้เสียง วานร
  • ลูซี ลิว ให้เสียง อสรพิษ
  • เซท โรเกน ให้เสียง ตั๊กแตน
  • เดวิด ครอส ให้เสียง กระเรียน
  • เจมส์ ฮง ให้เสียง อาปิง
  • หยาง จื่อฉยง ให้เสียง นางพยากรณ์
  • แดนนี แม็คไบรด์ ให้เสียง หัวหน้าหมาป่า
  • เดนนิส เฮส์เบิร์ต ให้เสียง อาจารย์วัวสลาตัน
  • ฌ็อง-โกลด ว็อง ดาม ให้เสียง อาจารย์เข้เคี่ยมพิฆาต
  • วิกเตอร์ การ์เบอร์ ให้เสียง อาจารย์แรดสายฟ้า
  • เฟร็ด ทาทาสเคียร์ ให้เสียง พ่อแพนด้า
  • ลอเรน ทอม ให้เสียง แกะในตลาด
  • คอนแรด เวอร์นอน ให้เสียง หมูป่า

งานสร้าง[แก้]

ทัศนียภาพของภูเขาชิงเฉิง หนึ่งในต้นแบบของสถานที่ในภาพยนตร์

หลังจากที่ภาพยนตร์ภาคแรก กังฟูแพนด้า จอมยุทธ์พลิกล็อก ช็อคยุทธภพ ได้ออกฉายในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2008 ดรีมเวิกส์แอนิเมชันได้วางแผนสร้างภาพยนตร์เรื่องที่สอง ที่มีชื่อเรื่องว่า Pandamoneum[5] ต่อมาใน ค.ศ. 2010 ได้เปลี่ยนเป็นชื่อ The Kaboom of Doom[6] และเปลี่ยนชื่อเป็น กังฟูแพนด้า 2 เจนนิเฟอร์ หยู เนลซอน ผู้มีส่วนควบคุมท้องเรื่องในภาคแรก ได้มีบทบาทในการกำกับภาคสองอย่างเต็มตัว ทีมงานยังคงใช้ทีมพากย์จากภาพยนตร์ภาคแรกเป็นส่วนใหญ่ ภาพยนตร์ถูกสร้างขึ้นในรูปแบบสามมิติ เช่นเดียวกันกับภาพยนตร์ดรีมเวิกส์ทุกเรื่องนับตั้งแต่ มอนสเตอร์ ปะทะ เอเลี่ยน เป็นต้นมา

โจนาธาน ไอเบล และเกลนน์ เบอร์เกอร์ ผู้เขียนฉากและผู้ร่วมสร้างในภาคแรก ได้กลับมาทำหน้าที่อีกครั้งในภาคสอง[7] โดยมีชาร์ลี คอฟมัน เป็นที่ปรึกษา[8][9] ในขั้นตอนการพัฒนาบทภาพยนตร์[10]

ใน กังฟูแพนด้า 2 ทีมงานการผลิตได้แสดงความใกล้ชิดต่อวัฒนธรรมจีนมากขึ้น โดยใน ค.ศ. 2008 หลังจากที่ กังฟูแพนด้า ปล่อยฉายแล้ว ผู้บริหารของดรีมเวิกส์ เจฟฟรีย์ แคตเซนเบิร์ก พร้อมทั้งผู้กำกับ ผู้ออกแบบการผลิต และทีมงานคนอื่น ๆ ได้เดินทางไปยังเฉิงตู ซึ่งได้รับสมญาว่า "บ้านเกิดของแพนด้า"[11] พวกเขาได้เดินทางไปพบแพนด้าที่ศูนย์วิจัยแพนด้ายักษ์ และสมาชิกทีมออกแบบการผลิตก็ได้เรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นที่นั่น แคตเซนเบิร์กกล่าวว่า ภาคต่อนี้จะนำองค์ประกอบหลาย ๆ อย่างในเฉิงตูเข้ามารวมด้วย[12] ภูมิลักษณ์และสถาปัตยกรรมที่ปรากฏในภาพยนตร์ได้รับแรงบันดาลใจจากสถานที่จริงที่ภูเขาชิงเฉิง ซึ่งเป็นภูเขาของลัทธิเต๋าที่มีชื่อเสียง[13] ในการสัมภาษณ์กับไชนาเดลี ซีบาชเล่าว่าศูนย์วิจัยแพนด้าจะมีอิทธิพลต่อภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นอย่างมาก เพราะพวกเขามีประสบการณ์ในการดูแลลูกแพนด้าอายุน้อย ซึ่งเป็นแนวคิดให้เกิดภาพของโปในวัยเด็กที่ปรากฏในฉากย้อนอดีต[14] นอกจากนี้ยังมีแนวคิดในการนำเสนออาหารเสฉวน อาทิ เต้าหู้หม่าโพ และก๋วยเตี๋ยวตันตาน[15] ในการสัมภาษณ์กับมูฟวีไลน์ เบอร์เกอร์กล่าวว่า "เราไม่เคยคิดว่าภาพยนตร์ที่มีฉากในประเทศจีนนี้จะทำเพื่อชาวอเมริกัน แต่เป็นภาพยนตร์ที่มีฉากในจีนอันเป็นตำนานและเป็นสากลเพื่อทุกคนในโลก"[16][17]

การออกฉายและจัดจำหน่าย[แก้]

กังฟูแพนด้า 2 ถูกฉายในงานเทศกาลภาพยนตร์กานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2011 ก่อนที่จะถูกฉายในเชิงพาณิชย์ในภายหลัง[18] ในสหรัฐ ภาพยนตร์ฉายรอบปฐมทัศน์ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 ที่โรงละครจีนกรอมันในฮอลลีวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย[19] ภาพยนตร์ฉายทั่วสหรัฐครั้งแรกในวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 ต่อมาได้ฉายในสหราชอาณาจักรครั้งแรกในวันที่ 10 มิถุนายน ค.ศ. 2011 และฉายในออสเตรเลียครั้งแรกเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 2011 นอกจากนี้ภาพยนตร์ยังฉายทางไอแมกซ์ในภูมิภาคยุโรป-ตะวันออกกลาง-แอฟริกา[20]

ภาพยนตร์ได้จำหน่ายทางดีวีดีและบลูเรย์ครั้งแรกเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม ค.ศ. 2011 โดยมาพร้อมกับภาพยนตร์สั้น กังฟูแพนด้า: ซีเคร็ตออฟเดอะมาสเตอร์ และละครโทรทัศน์ กังฟูแพนด้า: ตำนานสะท้านโลกันตร์[21]

การตอบรับ[แก้]

คำวิจารณ์[แก้]

รอตเทนโทเมโทส์ได้ให้คะแนนภาพยนตร์จากผู้วิจารณ์ 172 คน อยู่ที่ร้อยละ 81 และให้คะแนนโดยเฉลี่ย 6.91 เต็ม 10 โดยคำวิจารณ์ได้กล่าวว่าโดยรวมว่า "เนื้อเรื่องอาจดูชินตาไม่แปลกใจ แต่ กังฟูแพนด้า มีฉากต่อสู้ ฉากตลก และฉากสวยงามเปล่งประกายที่เพียงพอต่อการชดเชย"[22] ส่วนเมทาคริติก ได้ให้คะแนนเฉลี่ยอยู่ที่ 67 เต็ม 100 จากผู้ประเมิน 31 คน โดยระบุว่า "เป็นที่ชื่นชอบโดยทั่วไป"[23]

นิตยสาร วาไรตี พูดถึงภาพยนตร์นี้ว่า "เป็นภาคต่อที่คุ้มค่าซึ่งมีสิ่งพิเศษจากฉากต่อสู้ในรูปแบบสามมิติ"[24] ขณะที่ เดอะฮอลลีวูดรีพอร์เตอร์ ก็กล่าวชื่นชมภาพยนตร์ในทำนองเดียวกัน[25] โรเจอร์ อีเบิร์ต ได้ให้คะแนนภาพยนตร์ 3.5 เต็ม 4 ดาว และยกย่องว่าภาคนี้เหนือว่าภาคแรก โดยถือเป็นส่วนต่อขยายที่มีความทะเยอทะยาน[26]

ผู้วิจารณ์บางคนได้สังเกตว่า ผู้บริหารงานผลิต กิเยร์โม เดล โตโร มีส่วนต่องานภาพยนตร์ในธีมที่มืดขึ้น[27] และจิม ทูดอร์ จากทวิตช์ฟิล์ม.เน็ต บรรยายว่า "เมื่อภาพยนตร์มีเดล โตโร เป็นทีมงาน ทำให้ภาพยนตร์เจาะลึกไปยังเรื่องราวการเดินทางและปัญหาในอดีตของโป คล้ายกับต้นฉบับของแคมป์เบลเลียน แต่ก็ยังมีความบันเทิงที่เหมาะกับทุกวัย"[28]

แฟรงก์ ลอเวซ จาก ฟิล์มเจอร์นัลอินเตอร์เนชันนัล กล่าวว่าภาพยนตร์ "มีความสวยงามที่เห็นได้อย่างแท้จริง" และ "ทำงานบนสุนทรียภาพและอารมณ์"[29] เบ็ตซี ชาร์คีย์ จาก ลอสแอนเจลิสไทมส์ เขียนว่า "สำหรับ แพนด้า 2 ไม่ใช่เพียงภาพยนตร์ทั่ว ๆ ไป แต่มันคืองานศิลป์ในระดับสูง"[30] ผู้วิจารณ์หลายคนกล่าวยกย่องแกรี โอลด์แมน ในด้านการพากย์เสียงและพัฒนาตัวละครที่ชื่ออ๋องเช็น และมีการเปรียบเทียบกับเอียน แม็คเชน ที่พากย์เสียงไต้ลุงในภาคแรก แองจี เออริโก จากนิตยสาร เอ็มไพร์ กล่าวถึงโอลด์แมนว่า "เป็นวายร้ายปกคลุมด้วยขนที่น่าเหลือเชื่อ และลักษณะตัวละครก็ทำให้การแสดงของเขานั้นได้เผยถึงการต่อสู้ที่ชวนตะลึง และหางนกยูงที่สะบัดไปด้วยสเน่ห์อันร้ายแรง"[31] ไคล์ สมิท จาก นิวยอร์กโพสต์ กล่าวว่า "ตอนแรกมันค่อนข้างยากที่จะรู้สึกว่านกยูงมันน่ากลัว (เสือดาวหิมะในภาคแรกยังดูน่ากลัวกว่า) แต่ทีมงานก็ประสบความสำเร็จในการปรุงแต่งนกยูงอ๋องหนุ่มให้ดูน่ากลัวขึ้นได้"[32]

รายได้[แก้]

เครื่องบินลายกังฟูแพนด้า ที่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่ง

ตลอดช่วงที่ฉาย ภาพยนตร์ทำรายได้ถึง 165.2 ล้านดอลลาร์ฯ ในสหรัฐและแคนาดา และทำรายได้ในภูมิภาคอื่น ๆ ของโลกอีก 500.4 ล้านดอลลาร์สหรัฐ รวมรายได้ทั้งหมด 665.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] โดยการฉายในระบบสามมิติมีส่วนในการทำรายได้ถึงร้อยละ 53 ของรายได้ทั้งหมดทั่วโลก[33] ภาพยนตร์นี้จึงกลายเป็นภาพยนตร์แอนิเมชันที่ทำรายได้สูงสุดที่ใน ค.ศ. 2011 และเป็นภาพยนตร์ที่รายได้สูงเป็นอันดับที่ 6 ในปีนั้นด้วย[34] แต่ถ้านับรวมทุกปีแล้ว นี่เป็นภาพยนตร์แอนิเมชันที่ทำรายได้สูงเป็นอันดับที่ 14 และเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงเป็นอันดับที่ 69[35] ในช่วงสัปดาห์แรกของการฉาย ภาพยนตร์ทำรายได้ถึง 108.9 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งมากเป็นอันดับที่ 3 รองจาก ไพเรทส์ออฟเดอะแคริบเบียน: ผจญภัยล่าสายน้ำอมฤตสุดขอบโลก และ เดอะ แฮงค์โอเวอร์ ภาค 2[36] นอกจากนี้ยังเคยเป็นภาพยนตร์ที่กำกับโดยผู้หญิงที่ทำรายได้สูงสุดจนกระทั่งถูกทำลายสถิตินี้โดย ผจญภัยแดนคำสาปราชินีหิมะ ที่ออกฉายในอีกสองปีถัดมา และยังเป็นภาพยนตร์ที่กำกับโดยผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ทำรายได้สูงสุดจนกระทั่งถูกทำลายโดย วันเดอร์ วูแมน ใน ค.ศ. 2017[37]

ในอเมริกาเหนือ ภาพยนตร์ทำรายได้ 5.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐในวันเปิดตัว (26 พฤษภาคม ค.ศ. 2011) โดยมากเป็นอันดับที่สอง รองจาก เดอะ แฮงค์โอเวอร์ ภาค 2[38] และในวันถัดมา ภาพยนตร์ทำรายได้รวม 13.1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งยังน้อยกว่าที่ภาคแรกเคยทำได้ในช่วงเวลาเท่ากัน (20.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ)[39] ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ภาพยนตร์ทำรายได้เพิ่มเป็น 47.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งยังคงน้อยกว่าที่ภาคแรกเคยทำไว้ (60.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐ)[40] และในวันจันทร์วัดถัดมา (เมมโมเรียลเดย์) ภาพยนตร์ทำรายได้ในวันนั้น 13.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ส่งผลให้มีรายได้ในช่วงวันหยุด 4 วันช่วงสุดสัปดาห์มากถึง 60.9 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[41]

ในภูมิภาคอื่น ๆ นอกจากอเมริกาเหนือ ภาพยนตร์ทำรายได้ในสัปดาห์แรก 55.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ติดอันดับหนึ่งของบ็อกซ์ออฟฟิศใน 9 จาก 11 ประเทศที่เข้าฉาย และเมื่อนับรวมทุกประเทศ ภาพยนตร์ทำรายได้มากเป็นอันดับที่ 3 รองจาก ไพเรทส์ออฟเดอะแคริบเบียน: ผจญภัยล่าสายน้ำอมฤตสุดขอบโลก และ เดอะ แฮงค์โอเวอร์ ภาค 2[42] นอกจากนี้ยังภาพยนตร์ยังทำรายได้นอกอเมริกาเหนือติดอันดับหนึ่งของบ็อกซ์ออฟฟิศ 2 สัปดาห์ติดต่อกัน (สัปดาห์ที่ 3 และ 4 ของการฉาย)[43][44]

ในประเทศจีน ซึ่งเป็นตลาดที่ทำรายได้สูงสุดรองจากอเมริกาเหนือ มีการรายงานรายได้ในช่วงสุดสัปดาห์จากแหล่งข่าวสองแหล่งซึ่งมีข้อมูลต่างกัน แหล่งข่างแรกรายงานว่าทำรายได้ 19.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ แต่อีกแหล่ง รายงานรายได้อยู่ที่ 16.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ อย่างไรก็ดี กังฟูแพนด้า 2 ได้ทำสถิติเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้ในวันเปิดตัวมากที่สุดในจีน[45][46] และตลอดช่วงที่ฉาย ภาพยนตร์ทำรายได้ถึง 93.19 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ทำให้กลายเป็นภาพยนตร์แอนิเมชันที่ทำรายได้มากที่สุดในจีน แซงหน้าภาคแรก (26 ล้านดอลลาร์สหรัฐ)[47] ก่อนที่จะถูกทำลายสถิติโดยภาพยนตร์จีน ไซอิ๋ว วานรผู้พิทักษ์ ที่ออกฉายใน ค.ศ. 2015[48] กังฟูแพนด้า 2 เป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงที่สุดในช่วงสุดสัปดาห์แรกของการเปิดตัวในมาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, เกาหลีใต้ และไทย[49][50] นอกจากนี้ ยังกลายเป็นภาพยนตร์ที่ทำเงินได้สูงที่สุดในเวียดนาม แซงหน้าภาพยนตร์เรื่อง อวตาร[51][52]

รางวัล[แก้]

รางวัล ประเภท ผู้ชนะ/ผู้เสนอชื่อเข้าชิง ผล
รางวัลออสการ์ ครั้งที่ 84[53] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม Jennifer Yuh Nelson เสนอชื่อเข้าชิง
สมาคมสตรีผู้สื่อข่าวภาพยนตร์[54] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม กังฟูแพนด้า 2
Best Animated Female Angelina Jolie
Best Woman Director Jennifer Yuh Nelson
Annie Awards[55][56] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม Melissa Cobb
Animated Effects in an Animated Production Dave Tidgwell
Jason Mayer
Character Animation in a Feature Production Dan Wagner
Pierre Perifel
Directing in a Feature Production Jennifer Yuh Nelson ชนะ
Production Design in a Feature Production Raymond Zilbac
Storyboarding in a Feature Production Gary Graham
Philip Craven 		เสนอชื่อเข้าชิง
Voice Acting in a Feature Production Gary Oldman
Voice Acting in a Feature Production James Hong
Editing in a Feature Production Clare Knight
ASCAP Award Top Box Office Films Hans Zimmer and John Powell ชนะ
1st Behind the Voice Actors Awards[57] Best Vocal Ensemble in a Feature Film กังฟูแพนด้า 2
Best Female Vocal Performance in a Feature Film Angelina Jolie เสนอชื่อเข้าชิง
Best Male Vocal Performance in a Feature Film Gary Oldman
Critics' Choice Awards[58] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม Jennifer Yuh Nelson
Golden Reel Awards[59] Best Sound Editing – Sound Effects, Foley, Dialogue and ADR in an Animation Feature Film John Marquis
โกลเดนโทเมโทส์อะวอร์ด 2011[60] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม กังฟูแพนด้า 2 อันดับที่ 5
Denver Film Critics Society[61] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม เสนอชื่อเข้าชิง
Houston Film Critics Society[62] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม
Kids' Choice Awards[63] Favorite Animated Movie
Favorite Voice From an Animated Movie Jack Black
Online Film Critics Society[64] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม Melissa Cobb
People's Choice Awards[65] Favorite Movie Animated Voice Jack Black
Producers Guild of America Awards[66] Best Animated Theatrical Motion Pictures Melissa Cobb
San Diego Film Critics Society Awards[67] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม Jennifer Yuh Nelson and Mellisa Cobb
Satellite Awards[68] Motion Picture, Animated or Mixed Media กังฟูแพนด้า 2
Saturn Awards[69] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม
St. Louis Gateway Film Critics Association Awards[70] ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม Jennifer Yuh Nelson
Teen Choice Awards[71] Choice Movie Animated Voice Jack Black
Visual Effects Society Awards[72] Outstanding Visual Effects in an Animated Feature Motion Picture Melissa Cobb, Alex Parkinson, Jennifer Yuh Nelson, Raymond Zibach
Women Film Critics Circle[73] Best Animated Females กังฟูแพนด้า 2

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2014 สิทธิในการจัดจำหน่ายถูกโอนจากพาราเมาต์พิกเจอส์ไปยังดรีมเวิกส์แอนิเมชัน[3] และโอนย้ายไปยังทเวนตีเฟิสต์เซนจูรีฟอกซ์ ก่อนที่จะโอนคืนให้กับยูนิเวอร์แซลสตูดิโอส์ใน ค.ศ. 2018

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Kaufman, Amy (May 25, 2011). "Movie Projector: Memorial Day weekend to soar with Hangover, Kung Fu Panda sequels". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ May 27, 2011.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Kung Fu Panda 2". Box Office Mojo. Amazon.com. สืบค้นเมื่อ September 12, 2011.
  3. ↑ Chney, Alexandra (July 29, 2014). "DreamWorks Animation Q2 Earnings Fall Short of Estimates, SEC Investigation Revealed". Variety. สืบค้นเมื่อ July 30, 2014.
  4. ↑ Rebecca Ford (April 14, 2015). "'Kung Fu Panda 3' Release Date Moves Up Two Months". The Hollywood Reporter. (Prometheus Global Media). สืบค้นเมื่อ April 15, 2015.
  5. ↑ Fiona (October 1, 2008). ""Kung Fu Panda" Sequel "Pandamonium" In 3D". FilmoFilia.[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ "Kung Fu Panda 2: The Kaboom of Doom". Budomate. September 11, 2010.
  7. ↑ Siegel, Tatiana (October 1, 2008). "Kung Fu Panda bears 3-D sequel". Variety.
  8. ↑ Enk, Bryan (May 14, 2010). "Charlie Kaufman Working on Kung Fu Panda 2 Script". Blog.moviefone.com. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  9. ↑ Ryan, Mike. "Which Kung Fu Panda 2 Jokes did Charlie Kaufman Write?". Vanity Fair. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  10. ↑ "Jonathan Aibel & Glenn Berger Talk Kung Fu Panda 2 & Their Plans For King Lear-Like Candyland". Blogs.indiewire.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 27, 2011. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 15, 2011.
  11. ↑ 来自大熊猫故乡的问候 (ภาษาจีน). Sohu.com. สืบค้นเมื่อ May 29, 2011.
  12. ↑ ""功夫熊猫2"融入更多中国元素 – Kong Fu Panda 2 incorporates more Chinese elements" (ภาษาอังกฤษ และ จีน). Thinking Chinese. สืบค้นเมื่อ May 29, 2011.
  13. ↑ "Kung Fu Panda 2 to hit silver screen in China". China Daily. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  14. ↑ Yu Wei, Zhang (28 October 2011). "The bear essentials". China Daily. สืบค้นเมื่อ 22 January 2018.
  15. ↑ "Hometown of Kung Fu Panda Po in Kung Fu Panda 2 With Chengdu Origins Material Source Inspiration". chinagiantpanda.com. China Giant Panda. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 22 January 2018.
  16. ↑ "Kung Fu Panda 2 Writers on Future Sequels, and Their Pixar Rivals". Movieline.com. สืบค้นเมื่อ June 8, 2011.[ลิงก์เสีย]
  17. ↑ "Kung Fu Panda 3 Shows Scenes of Qingcheng Mountains". Go Chengdu. 19 January 2016. สืบค้นเมื่อ 22 January 2018.
  18. ↑ Collett-White, Mike (May 12, 2011). "Jolie, Black seek "inner peace" in Kung Fu Panda 2". Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 2019-05-06.
  19. ↑ Gelt, Jessica (May 23, 2011). "'Kung Fu Panda 2' movie premiere: Jack Black, Angelina Jolie, Dustin Hoffman, Seth Rogen laugh it up (Video)". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ September 27, 2014.
  20. ↑ IMAX Corporation (May 24, 2011). "DreamWorks Animation's Kung Fu Panda 2 Kicks Its Way Into Select IMAX 3D(R) Theatres Starting This Wednesday". Cision Wire. สืบค้นเมื่อ May 7, 2012.[ลิงก์เสีย]
  21. ↑ "The Hilarious Global Smash Hit Kung Fu Panda 2 Becomes the Most Awesome Holiday Gift Pack on Blu-Ray™ and DVD Tuesday, December 13th". DreamWorks Animation via PRNewswire. October 4, 2011. สืบค้นเมื่อ October 5, 2011.
  22. ↑ "Kung Fu Panda 2 (2011)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. สืบค้นเมื่อ April 25, 2019.
  23. ↑ "Kung Fu Panda 2 Reviews". Metacritic. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ May 25, 2011.
  24. ↑ DeBruce, Peter (May 22, 2011). "Kung Fu Panda 2". Variety.
  25. ↑ McCarthy, Todd (May 22, 2011). "Kung Fu Panda 2: Review". The Hollywood Reporter.
  26. ↑ Ebert, Roger. "Kung Fu Panda 2". Chicago Sun-Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-26. สืบค้นเมื่อ May 28, 2011.
  27. ↑ Uhlich, Keith (May 24, 2011). "Kung Fu Panda 2: The second entry in the DreamWorks franchise turns on the dark". Newyork.timeout.com. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  28. ↑ Matthijs, Niels. "Kung Fu Panda 2 Review". Twitchfilm.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ สิงหาคม 28, 2011. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 15, 2011.
  29. ↑ Lovece, Frank. "Film Review: Kung Fu Panda 2". Film Journal International.
  30. ↑ Sharkey, Betsy (May 26, 2011). "Movie review: 'Kung Fu Panda 2'". Los Angeles Times.
  31. ↑ "Empire's Kung Fu Panda 2 Movie Review". Empire. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  32. ↑ Smith, Kyle (May 26, 2011). "Kung Fu Panda 2 film has superb animation, great third act". New York Post. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  33. ↑ "DreamWorks Animation's CEO Discusses Q3 2011 Results - Earnings Call Transcript". Seeking Alpha. October 26, 2011. สืบค้นเมื่อ October 31, 2013. In total, 3D contributed approximately 53% of Kung Fu Panda 2's worldwide gross and this was even without the benefit of IMAX.
  34. ↑ "2011 WORLDWIDE GROSSES". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ December 30, 2011.
  35. ↑ All Time Worldwide Box Office Grosses
  36. ↑ "Worldwide Openings". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ June 1, 2011.
  37. ↑ http://ew.com/movies/2017/06/23/wonder-woman-will-become-the-highest-grossing-live-action-film-directed-by-a-woman/
  38. ↑ Gray, Brandon (May 27, 2011). "Hangover 2 Rocks Thursday". BoxOfficeMojo.com.
  39. ↑ Barrett, Annie (May 28, 2011). "Box office update: 'The Hangover Part II' adds another $30 mil on Friday". Insidemovies.ew.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-30. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  40. ↑ Barrett, Annie (May 29, 2011). "Box office update: The Hangover Part II parties on with $86.5 mil 3-day weekend". Entertainment Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-31. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  41. ↑ Barrett, Annie (May 30, 2011). "Box office report: The Hangover Part II rules record Memorial Day weekend with $105.8 mil". Entertainment Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-16. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
  42. ↑ Brandon, Gray (May 31, 2011). "Around-the-World Brief: 'Pirates' Booty Grows, 'Hangover,' 'Panda' Sequels Open Strongly". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ June 1, 2011.
  43. ↑ "Around-the-World Brief: Panda Topples Mighty Pirates". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ June 12, 2011.
  44. ↑ "Around-the-World Roundup: Panda Victorious Again". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ June 22, 2011.
  45. ↑ Landreth, Jonathan (June 5, 2011). "กังฟูแพนด้า 2 Sets Chinese Box Office Records". The Hollywood Reporter. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 9, 2012. สืบค้นเมื่อ June 14, 2011.
  46. ↑ "China Weekly Box Office (5/23 – 5/29): Kung Fu Panda 2 scored the biggest opening day ever". Box Office Follower. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 9, 2012. สืบค้นเมื่อ December 31, 2011.
  47. ↑ "China Weekly Box Office (07/04 – 07/10): Wu Xia had a relatively disappointing start". Box Office Follower. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤศจิกายน 22, 2011. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 31, 2011.
  48. ↑ Amidi, Amid (July 26, 2015). "Breaking: 'Monkey King' Breaks Chinese Record, Surpasses 'Kung Fu Panda 2'". Cartoon Brew. สืบค้นเมื่อ July 26, 2015.
  49. ↑ Gray, Brandon (May 31, 2011). "Around-the-World Roundup: 'Pirates' Booty Grows, 'Hangover,' 'Panda' Sequels Open Strongly". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ March 9, 2012.
  50. ↑ Gray, Brandon (June 6, 2011). "Around-the-World Roundup: 'Pirates' Out-Class 'X-Men'". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ March 9, 2012.
  51. ↑ "Kung Fu Panda 2". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ June 30, 2011.
  52. ↑ "Phim Hollywood thắng lớn tại Việt Nam". Thanh Niên. สืบค้นเมื่อ June 27, 2011.
  53. ↑ Kilday, Gregg (February 10, 2012). "'Puss in Boots,' 'Kung Fu Panda 2' Give DreamWorks an Oscar Double Hitter". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  54. ↑ Cornet, Roth (December 23, 2011). "'The Artist' leads with 9 Alliance of Women Journalists nominations". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  55. ↑ Pon, Steve (December 5, 2011). "'Kung Fu Panda 2' Tops Annie Award Nominations". The Wrap. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-09. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  56. ↑ Tapley, Kristopher (February 5, 2012). "'Rango' wins big at the 39th Annie Awards". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  57. ↑ "2016 BTVA Voice Acting Awards". BehindTheVoiceActors.com. สืบค้นเมื่อ February 16, 2018.
  58. ↑ Hammond, Pete (December 13, 2011). "'Hugo' & 'The Artist' Lead Critics Choice Movie Award Nominations With 11 Each". Deadline. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  59. ↑ Grosz, Christy (January 20, 2012). "Sound editors nominate films". Variety. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  60. ↑ Tapley, Kristopher (January 2012). "13th Annual Golden Tomato Awards". Rotten Tomatoes. สืบค้นเมื่อ March 15, 2016.
  61. ↑ Tapley, Kristopher (January 5, 2012). "'Descendants' Leads With Denver Critics Nods". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  62. ↑ Marmaduke, Lauren (December 14, 2011). "The Houston Film Critics Society's Best (and Worst) of 2011". Houston Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-17. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  63. ↑ Schillaci, Sophie (February 16, 2012). "Taylor Swift, Tim Tebow, Johnny Depp Land Nickelodeon Kids' Choice Award Noms". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  64. ↑ Knegt, Peter (January 3, 2014). "'The Tree of Life' Leads Online Film Critics Society Awards". Indiewire. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  65. ↑ Schillaci, Sophie (January 11, 2012). "People's Choice Awards: The Winners". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  66. ↑ Kilday, Gregg (January 3, 2012). "Producers Guild Nominates 10 Movies From 'The Artist' to 'War Horse'". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  67. ↑ Lodge, Guy (December 12, 2011). "'The Artist' (what else?) leads with 8 San Diego film critics nominations". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  68. ↑ Lodge, Guy (December 2, 2011). "Satellite Award nominations topped by 'War Horse'... and 'Drive'". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  69. ↑ Cornet, Roth (March 1, 2012). "Saturn nominees feature 'Captain America,' 'Harry Potter,' 'Hugo,' 'Ghost Protocol,' 'Super 8' and 'Tintin'". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  70. ↑ Tapley, Kristopher (December 12, 2011). "'The Artist' and 'Drive' lead with St. Louis critics". HitFix. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  71. ↑ Rowles, Dustin (August 8, 2011). "The Teen Choice Awards and How Today's Teenagers Really Aren't That Much Dumber than Teenagers in 1992". Pajiba. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  72. ↑ Kilday, Gregg (January 9, 2012). "'The Adventures of Tintin' Earns Six Nominations From Visual Effects Society". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.
  73. ↑ "'Iron Lady' and 'Kevin' Top Women Film Critics' Awards". Indiewire. December 19, 2011. สืบค้นเมื่อ December 28, 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ กังฟูแพนด้า 2
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กังฟูแพนด้า_2&oldid=11174687"