โยบ 1
โยบ 1 | |
---|---|
โยบ 2 → | |
หนังสือโยบทั้งเล่มในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008) จากฉบับสำเนาเก่า | |
หนังสือ | หนังสือโยบ |
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู | เคทูวีม |
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู | 3 |
หมวดหมู่ | Sifrei Emet |
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์ | พันธสัญญาเดิม |
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์ | 18 |
โยบ 1 (อังกฤษ: Job 1) เป็นบทแรกของหนังสือโยบในคัมภีร์ฮีบรูหรือพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1][2] ไม่ทราบว่าผู้เขียนหนังสือโยบเป็นใคร นักวิชาการส่วนใหญ่เชื่อว่าเขียนขึ้นราวศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสกาล[3][4] บทที่ 1 ของหนังสือโยบเป็นส่วนหนึ่งของบทนำของหนังสือที่ประกอบด้วยโยบ 1:1-2:13[5]
ต้นฉบับ[แก้]
บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 22 วรรค
พยานต้นฉบับ[แก้]
บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[6]
ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) บางสำเนาต้นฉบับที่หลงเหลือในเซปทัวจินต์ ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; B; ศตวรรษที่ 4) ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus; S; BHK: S; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; A; ศตวรรษที่ 5)[7]
วิเคราะห์[แก้]
ในโครงสร้างของหนังสือ บทที่ 1 และ 2 รวมกลุ่มในฐานะ "บทนำ" โดยมีโครงสร้างดังต่อไปนี้:[8]
- โยบเป็นผู้ชอบธรรมอย่างยิ่ง (1:1–5)
- ฉากสภาสวรรค์ครั้งแรก (1:6–12)
- การทดสอบครั้งแรก- การสูญเสียทรัพย์สินและครอบครัว (1:13–19)
- ปฏิกิริยาของโยบต่อการสูญเสียครั้งแรกและและคำตัดสินของผู้เล่าเรื่องt (1:20–22)
- ฉากสภาสวรรค์ครั้งแรกที่สอง (2:1–6)
- การทดสอบครั้งที่สอง - ฝีร้าย (2:7–10)
- การมาช่วยของเหล่าเพื่อน (2:11–13)
ส่วนทั้งหมดนี้นำไปสู่ส่วนถัด ๆ ไปของหนังสือ:[9]
- บทสนทนา (บทที่ 3–31)
- การตัดสิน (32:1–42:6)
- บทส่งท้าย (42:7–17)
บทนำประกอบด้วยฉาก 5 ฉาก เขียนในรูปแบบร้อยแก้ว (1:1–5; 1:6–12; 1:13–22; 2:1–6; 2:7–13 (3:1)) สลับกับระหว่างโลกและฟ้าสวรรค์ ซึ่งเป็นการแนะนำตัวละครหลักและประเด็นทางเทววิทยาที่จะวินิจฉัย[5]
ประวัติของโยบ (1:1–5)[แก้]
หลังระบุถึงสถานที่อาศัยของโยบ (ซึ่งจนถึงปัจจุบันยังไม่สามารถระบุตำแหน่งได้อย่างแน่ชัด) ส่วนนี้ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ:[10]
- คุณสมบัติของโยบ: "ดีพร้อม" (Hebrew: tam) และ "เที่ยงธรรม" (yašar) (1:1)
- ทรัพย์สมบัติและสถานะของโยบ (1:2–3)
- ศรัทธาของโยบ (1:4–5)
วรรค 1[แก้]
- มีชายคนหนึ่งในแผ่นดินอูส ชื่อโยบ ชายคนนั้นเป็นคนดีพร้อมและเที่ยงธรรม เป็นผู้ยำเกรงพระเจ้าและหันจากความชั่วร้าย[11]
- "แผ่นดินอูส": ตำแหน่งที่แน่นอนนั้นยากที่จะระบุ แต่ต้องอยู่นอกแผ่นดินอิสราเอล ทำให้กลายเป็นประเด็นที่เป็นสากลมากกว่าจะเป็นประเด็นอภิปรายระหว่างชาวอิสราเอล[12]
- "โยบ": มีการระบุชื่อของเขาในหนังสือเอเสเคียล บทที่ 14 ในพันธสัญญาเดิม (คัมภีร์ฮีบรู) และจดหมายของนักบุญยากอบ บทที่ 5 ในพันธสัญญาใหม่ของคัมภีร์ไบเบิลในศาสนาคริสต์ ซึ่งระบุว่าโยบมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ แต่ไม่มีหลักฐานเป็นเอกสารโบราณนอกเหนือจากคัมภีร์ไบเบิลที่ยืนยันเรื่องนี้ โยบจึงถือว่าเป็นตัวละครในตำนาน[13]
คุณสมบัติของโยบได้รับการระบุเป็น 4 ข้อที่แยกจากกันดังนี้:
- "ดีพร้อม" (ภาษาฮีบรู: tam; เทียบกับ ปฐมกาล 20:5, 6:1; พงศ์กษัตริย์ 9:4; สดุดี 7:8; 25:21; 26:1, 11; 41:12; 78:72)
- "เที่ยงธรรม" (ภาษาฮีบรู: yasar, "ตรง, ทั้งหมด, ยุติธรรม")
- "ผู้ยำเกรงพระเจ้า"
- [ผู้] "หันจากความชั่วร้าย"[12]
คู่คำ "ดีพร้อม" และ "เที่ยงธรรม" คู่ขนานกันในสดุดี 37:37[12] คุณลักษณะที่สำคัญที่สุดของโยบคือ "ยำเกรงพระเจ้า" ซึ่ง "ปฏิปักษ์" ("ซาตาน") ยกมากล่าวถึงในวรรค 9 เป็นตัวแทนคุณลักษณะของความชอบธรรมที่โยบควรเป็น[12] สำนวนว่า "ยำเกรงพระเจ้า/พระยาห์เวห์" มีการใช้ในสุภาษิต 1:7, 29; 2:5; 3:7; 8:13; 9:10; 10:27; 14:2, 26, 27; 15:16, 33;16:6;19:23; 22:4; 23:17; 24:21; 31:30; ปัญญาจารย์ 5:7: 7:18; 8:12; 12:13; สดุดี 15:4; 19:9; 34:9, 11; 111:10[12]
บทสนทนาแรก (1:6–12)[แก้]
ส่วนนี้เล่าถึงการประชุมในสวรรค์ ซึ่งมีการเปิดเผยเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ให้ผู้อ่านเข้าใจถึงเบื้องหลังของเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่โยบและคนรอบข้างไม่สามารถมองเห็นได้[14][15] ในสภาสวรรค์นี้ พระเจ้าหรือพระยาห์เวห์ (ภาษาฮีบรู: YHWH) ทรงยกย่องคุณธรรมของโยบ แต่ซาตาน (ภาษาฮีบรู: ha-satan) หรือ "ปฏิปักษ์" ท้าทายเหตุผลเรื่องคุณธรรมของโยบ พระเจ้าจึงทรงยอมให้ซาตาน 'ลองหันเหโยบจากความสัตย์ซื่อ' กล่าวคือ 'พระเจ้าทรงใช้โยบเพื่อพิสูจน์ว่าทฤษฎีของซาตานผิด'[15]
วรรค 6[แก้]
- อยู่มาวันหนึ่ง เมื่อเหล่าทูตสวรรค์มารายงานตัวต่อพระยาห์เวห์ ซาตานได้มาในหมู่เขาด้วย[16]
- "เหล่าทูตสวรรค์": จากภาษาฮีบรู: בני האלהים, bə-nê hā-’ĕ-lō-hîm[17][18] ซึ่งมีความหมายโดยตรงว่า "บรรดาบุตรของพระเจ้า" วลีนี้ปรากฏในคัมภีร์ฮีบรูเฉพาะใน ปฐมกาล 6:2, 4; โยบ 1:6; 2:1; 38:7 โดยขณะที่มีวลีที่เทียบเคียงกันได้คือ bənê ’ĕlîm ในสดุดี 29:1; 89:7 และ bənê ’ĕlyon ในสดุดี 89:7[18] การใช้ชื่อนี้นอกคัมภีร์ไบเบิล ส่วนใหญ่อยู่ใน Ugaritic texts ซึ่งเกี่ยวข้องกับแนวคิดเรื่องเจ้าหน้าที่ที่ประกอบกันเป็นสภาศักดิสิทธิ์สำหรับกระทำกิจการของสวรรค์[18]
- "ซาตาน: จากภาษาฮีบรู השטן, hā-śā-ṭān[17] ซึ่งสามารถแปลได้ว่า "ปฏิปักษ์", "ผู้กล่าวหา" หรือ "ผู้ท้าทาย"[19] คำภาษาฮีบรูนี้มักทับศัพท์ในฐานะชื่อเฉพาะว่า "ซาตาน" ทำให้มีความเกี่ยวข้องกับ "ปิศาจ" ชื่อ "ซาตาน" ในพันธสัญญาใหม่ ซึ่งเล่าว่าซาตานพยายามล่อลวงพระเยซูแต่ไม่สำเร็จ (มัทธิว 4:1–11) และเล่าว่าซาตานต่อต้านการปกครองของพระเจ้า (วิวรณ์ 12:9; 20:2, 7–8)[20][21] คำในภาษาฮีบรูมีการเขียนพร้อมคำกำกับนามชี้เฉพาะ ה, ha ในคัมภีร์ฮีบรู (รวมถึงในกันดารวิถี 22:22, 32; เศคาริยาห์ 3:1–2) ยกเว้นใน 1 พงศาวดาร 21:1 ซึ่งใช้เพียงคำว่า "satan" ดังนั้น "ซาตาน" ในโยบ 1:6 ดูเหมือนจะเป็นการกล่าวถึงบทบาทหน้าที่มากกว่าจะเป็นชื่อเฉพาะบุคคล[22]
วรรค 9[แก้]
- แล้วซาตานทูลตอบพระยาห์เวห์ว่า “โยบยำเกรงพระเจ้าเปล่าๆ หรือ?"[23]
- "เปล่าๆ": รูปแบบภาษาฮีบรูของวลีนี้มีปฤจฉาคุณศัพท์ ה, he เข้ากับคำกริยาวิเศษณ์ חִנָּם, khinnam ("gratis") ซึ่งเป็นรูปผันของคำกริยา חָנַן khanan ("มีเมตตา, แสดงความโปรดปราน") หรือคำนามที่เกี่ยวข้อง חֵן, khen ("ความเมตตา, ความโปรดปราน") ดังนั้นคำกริยาวิเศษณ์จึงมีความหมายในเชิงว่า "ฟรี; ให้เปล่า; ไม่เพื่อสิ่งใด; โดยไม่มีเหตุผล"[24]
หายนะของโยบ (1:13–22)[แก้]
ส่วนนี้แสดงรายการภัยพิบัติต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับโยบตามลำดับ โยบทำได้เพียงฟังรายงานโดยไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของซาตานและเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า[25] รูปแบบของภัยพิบัติมีลักษณะแบบสมมาตร กล่าวคือเป็นการสูญเสียทรัพย์สมบัติของโยบสลับกันระหว่างการสูญเสียโดยการกระทำของมนุษย์ (คนเสบา, ชาวเคลเดีย) และการสูญเสียที่มีสาเหตุทางธรรมชาติหรือเหนือธรรมชาติ (ฟ้าผ่า, พายุ) ภัยพิบัติแต่ละครั้งมีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ คือเป็นสัตว์ที่ยิ่งมีขนาดใหญ่ขึ้นและมีค่ามากขึ้น ท้ายที่สุดก็เป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดคือเหล่าบุตรของโยบ[25] การตอบสนองของโยบต่อการสูญเสีย (วรรค 20–21) แสดงออกซึ่งความเป็นต้นแบบของความยึดมั่นในความเชื่อของโยบ ได้แก่ การฉีกเสื้อคลุม (เทียบกับปฐมกาล 37:29; โยชูวา 7:6) และโกนศีรษะ (เทียบกับ อิสยาห์ 15:2; 22:12; เยเรมีย์ 7:29; 16:6; 41:5; 47:5; 48:37; เอเสเคียล 7:18; อาโมส 8:10; มีคาห์ 1:16) เป็นแบบแผนทั่วไปของการไว้ทุกข์ในวัฒนธรรมท้องถิ่นในยุคโบราณ[26] การตอบสนองของโยบอย่างผู้ชอบธรรมได้รับการรับรองโดยผู้เล่าเรื่องในวรรค 22[26]
วรรค 21[แก้]
- ท่านว่า “ข้ามาจากครรภ์มารดาตัวเปล่า และข้าจะกลับไปตัวเปล่า พระยาห์เวห์ประทาน และพระยาห์เวห์ทรงเอาไปเสีย สาธุการแด่พระนามพระยาห์เวห์”[27]
- "ตัวเปล่า": จากคำคุณศัพท์ภาษาฮีบรูซึ่งทำหน้าที่ในที่นี้เป็น 'กรรมกริยาวิเศษณ์ของสถานะ อธิบายสถานะของประธาน' และแม้ว่าจะรวมความหมายโดยตรงว่าเปลือยเปล่าเมื่อแรกเกิด แต่ก็ยังใช้ในเชิงสัญลักษณ์เพื่อหมายถึง "ไม่มีทรัพย์สิน" ด้วย[28]
- คำพูดของโยบคู่ขนานกับพันธสัญญาใหม่วรรค 1 ทิโมธี 6:7[29]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Halley 1965, p. 242.
- ↑ Holman Illustrated Bible Handbook. Holman Bible Publishers, Nashville, Tennessee. 2012.
- ↑ Kugler & Hartin 2009, p. 193.
- ↑ Crenshaw 2007, p. 332.
- ↑ 5.0 5.1 Crenshaw 2007, p. 334.
- ↑ Würthwein 1995, pp. 36–37.
- ↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
- ↑ Wilson 2015, p. 17.
- ↑ Wilson 2015, pp. 17–23.
- ↑ Walton 2012, pp. 56–58.
- ↑ โยบ 1:1 THSV11
- ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 12.4 Wilson 2015, p. 29.
- ↑ Estes 2013, p. 3.
- ↑ Wilson 2015, p. 31.
- ↑ 15.0 15.1 หมายเหตุ [a] ของโยบ 1:6 ใน NET Bible
- ↑ โยบ 1:6 THSV11
- ↑ 17.0 17.1 Job 1:6 Hebrew Text Analysis. Biblehub.
- ↑ 18.0 18.1 18.2 Walton 2012, p. 63.
- ↑ Walton 2012, pp. 64–65.
- ↑ Walton 2012, p. 65.
- ↑ Estes 2013, p. 9.
- ↑ Walton 2012, pp. 65–66.
- ↑ โยบ 1:9 THSV11
- ↑ หมายเหตุของโยบ 1:9 ใน NET Bible
- ↑ 25.0 25.1 Wilson 2015, p. 35.
- ↑ 26.0 26.1 Wilson 2015, p. 36.
- ↑ โยบ 1:21 THSV11
- ↑ หมายเหตุ [a] ของ Job 1:21 ใน NET Bible
- ↑ หมายเหตุ [b] ของโยบ 1:21 ใน NET Bible
บรรณานุกรม[แก้]
- Alter, Robert (2010). The Wisdom Books: Job, Proverbs, and Ecclesiastes: A Translation with Commentary. W.W. Norton & Co. ISBN 978-0393080735.
- Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810.
- Crenshaw, James L. (2007). "17. Job". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 331–355. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
- Estes, Daniel J. (2013). Walton, John H.; Strauss, Mark L. (บ.ก.). Job. Teach the Text Commentary Series. United States: Baker Publishing Group. ISBN 9781441242778.
- Farmer, Kathleen A. (1998). "The Wisdom Books". ใน McKenzie, Steven L.; Graham, Matt Patrick (บ.ก.). The Hebrew Bible Today: An Introduction to Critical Issues. Westminster John Knox Press. ISBN 978-0-66425652-4.
- Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
- Kugler, Robert; Hartin, Patrick J. (2009). An Introduction to the Bible. Eerdmans. ISBN 978-0-8028-4636-5.
- Walton, John H. (2012). Job. United States: Zondervan. ISBN 9780310492009.
- Wilson, Lindsay (2015). Job. United States: Wm. B. Eerdmans Publishing Company. ISBN 9781467443289.
- Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Iyov - Job - Chapter 1 (Judaica Press) translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
- คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- Book of Job Chapter 1 King James Version
- Book of Job หนังสือเสียงสาธารณสมบัติที่ LibriVox Various versions
- โยบ 1. ยูเวอร์ชัน